جانبازان دفاع مقدس، همچنان سروهای برافراشته آزادگی‌اند
با همه نقدها و گلایه‌هایی که شاید وجود داشته باشد، آنها همچنان سروهای برافراشته آزادگی‌اند و جایشان روی چشم همه مردمان قدردان ایران اسلامی است و در چنین روزهایی باید با دیدارشان، روحمان را تازه کنیم و به نیت تبرک، پیشانی سربازان حضرت عباس (ع) را ببوسیم.
بازار لوازم پزشکی یکی از محل‌های اصلی حضور جانبازان است؛ اما در سالهای اخیر، بسیاری از جانبازان نه برای خرید لوازم پزشکی ضروری‌شان، بلکه برای فروش این وسایل به این بازار آمده‌اند و از کپسول اکسیژن تا ویلچرشان را عرضه کرده‌اند؛ امری که نشان می‌دهند، وضعیت معیشتی گروهی از جانبازان چندان به سامان نیست و این قهرمانان جنگ برای ادامه زندگی، از ضروری‌ترین نیاز‌هایشان گذر می‌کنند.به گزارش «تابناک»، جانبازان، شهدایِ زنده جزو یادگارهای ارزشمند دوران حماسه‌ساز هشت سال دفاع مقدس بوده و هستند که قامت بلندشان بر بلندای البرز برافراشته شده و نماد حماسه آفرینی این ملت بزرگ و شجاع در جدالی تاریخی با ابرقدرت‌های جهان با نمود عینی رژیم صدام بودند؛ جانبازانی که ماندند تا باور داشته باشیم، آن حادثه‌های بزرگ در کشورمان حقیقت داشته و چون افسانه‌های باستانی نیست؛ مردانی که دست و پا و چشم و... را روی مین و مقابل گلوله گذاشتند.
بسیاری از ایشان حتی پس از رسیدن به مقام جانبازی، همچنان سلاح بر دوش گرفتند و راهی جبهه‌ها شدند تا سرانجام توفیق شهادت نصیبشان شود، ولی همچنان بسیاری از جانبازان دلاور کشورمان به عنوان نمادهای استقامت و ایثار ماندند و آن گونه همیشه ایشان در سخنانشان می‌گویند، قسمت نبود به یاران شهیدشان بپیوندند و سعادت زمینیان بود که همنفس با این دلیران نبردها بزرگ شوند و روزگار را به شیوه‌ای که نمی‌پسندند، بگذرانند.
جنگ برای ایشان با عوارض جدی همراه بوده و بخش وسیع از این عوارض تا پایان عمر پابرجاست و طبیعتاً یک تکلیف است که برای حفظ قهرمانان جنگ، تلاش کرد تا این عوارض تا آنجا که میشود، تسکین یابد و زمینه حیات آسان‌تر ایشان فراهم شود. با این حال، قهرمانان جنگ در کشورمان با گذشت این همه سال از پایان آن واقعه بزرگ و با وجود تکثر نهادهای مسئول، از بسیاری از حداقل‌های محرومند و این واقعیت را می‌توان به سادگی دید و اگر اندکی بیشتر چشم دوخت، از آنچه به وقوع می‌پیوندد شگفت زده شد.
خیابان ولیعصر را که در تقاطع خیابان جمهوری می‌گذرید و به سمت پایین سرازیر شوید، با فروشندگان لوازم پزشکی مواجه می‌شوید که یکی از بیشترین مراجعات را از سوی جانباران دارند و بخشی از مشتری‌هایشان، سربازان سالهای نه چندان دورِ این مرز و بوم هستند.
عصا، ویلچر، کپسول اکسیژن، تخت‌های طبی و... جزو تجهیزات پزشکی است که کارکردی وسیع برای جانبازان به ویژه جانبازان قطع نخاع یا قطع عضو دارند و به واسطه کثرت این جانبازان و البته نوع این محصولات قیمت نسبتاً بالایی دارند. با این حال در چند سال اخیر وضعیت در این زمینه از همیشه پیچیده‌تر شده است... .
همه ما به این مردان بزرگ مدیونیم که رفتند تا ایران و ایرانی پابرجا باشد و امروز به عنوان سالگرد آغاز آن جنگ عظیم، به دفاع مقدسمان برابر تجاوز به حریم خانه‌مان که پیروزمندانه به پایان رسید، فخر بفروشیم.
با همه نقدها و گلایه‌هایی که شاید باشد، آنها همچنان سروهای برافراشته آزادگی‌اند و جایشان روی چشم همه مردمان قدردان ایران اسلامی است و در چنین روزهایی باید با دیدارشان، روحمان را تازه کنیم و به نیت تبرک، پیشانی سربازان حضرت عباس (ع) را ببوسیم. «تابناک» در این باره فیلمی تهیه کرده که اینک می‌بینیم. در روزهای پیش روی از هفته دفاع مقدس، با «تابناک» همراه باشید.
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۱۱
انتشار یافته: ۱۷
مای مردم شرمنده ایم چه برسه به مسئولان. من تو شهرستان فروشگاه لوازم پزشکی دارم ، به والله قسم جانباز داریم که در استفاده از لوازم مصرفی مثل سوند و کیسه ادرار صرفه جویی میکنه که بتونه تعدادی از اونهارو بفروشه و به یک زخمی از زندگیش بزنه و به خدا قسم که من یکی نمی تونم تو چشماش نگاه کنم وقتی استیصال و گرفتاری زندگی تو چشماش موج میزنه، کاش غیر از خریداری کردن اجناسش حتی به قیمت بالاتر از فروشمون کار دیگه ای می تونستیم بکنیم اما اینقدر مردانگی و غرور دارن که جرات نکنیم حرفی از کمک بزنیم الان که مطلبو خوندم دلم بیشتر گرفت ، چون فکر میکردم تعداد جانبازانی که مشکل مادی دارن خیلی کمه ولی افسوس که شرمندگی ما علاوه بر شهدا به جانبازان هم رسیده
خدایا مارو ببخش و تنبیهمون نکن که گاهی قصورمون به علت نا آگاهی ماست که اگه اطلاع داشته باشیم و به این عزیزان ظلمی بکنیم ، جهنم بر ما واجب خواهد بود
پاسخ ها
بچه محل
| 
| ۰۹:۱۶ - ۱۴۰۲/۰۶/۳۱
البته شما نوشته و رفتار شما نسبت به این جانباز گرامی شایسته تقدیر و تحسین است ولی نکته مهم این است که با وجود انواع به اصطلاح ادارات و موسسات دولتی با عناوینی مانند بنیاد مستضعفان و جانبازان و ... با بودجه های بسیار کلان باید به داد این افراد برسند و نمی رسند اقا کدام جانبازرامیگید.پدر من جانبازشیمیایی سالهاست ازرنج پدرمان ماهم رنج میبریم کسی نیست به دادش برسدبا31ماه جبهه مگه ما کلا چند تا جانباز تو کشور داریم یعنی ارزش نداره دولت امکانات رفاهی فول را برای انها فراهم کنه واقعا به جرات میتونم بگم که فقط با اسم شهدا و جانبازان بازی میشود و برایشان کار خاصی صورت نمی گیرد پاسخ ها
قارنعلی
| | ۱۱:۰۹ - ۱۴۰۲/۰۶/۳۱
حسین اقا مرسی واقعا حتی بیمه تکمیلی ما را هم نمی دهند وهزار جور بهانه را می اورندو فقط دروغ سر هم می کنند این عکسی که شما گذاشته ایدرا من شب اول عملیات خیبر انداختم دوم اسفند 62 ولی هیچ جا اسم بنده رانمینویسند . نقی زاده تو فرانسه هنوز به بازماندگان خانواده های سربازان و جانبازان بعد جنگ جهانی دولت سرویس مید ه اینجا هنوز عرق رزمنده جانباز خشک نشده ....... مشکلات جانبازان شامل ابتدائی ترین نیاز آنان یعنی بیمه های درمانی هم شده است ، چندین ماه است که جانبازان بازنشسته سازمانهای دولتی ، بیمه تکمیلی ندارند ،و بین بنیاد وسازمانهای مربوط سرگردان هستند ، کسی هم به دادشان نمی رسد تابنــــــــــــــــــاک خدا خیرتون بده که کار شما هم کمتر از ایثارگران نیست ، همانطور که حضرت اقا فرمود : زنده نگهداشتن نام شهدا کمتر از کار شهدا نیست . بنده صمد مهدی پور فرزند شهید پدرم در سال 60 دو عمویم در سالهای 61و 62 به فیض عظمای شهادت نائل شده و از تمام رنج و سختی های این دنیا راحت و به وصال معشوق ازلی و ابدی خود رسیدند، وای بحال بعضی از شما مردم و مسئولان که خیلی زود آن ایثارها و شهادت ها را فراموش نمودید و حق و حقوق خانواده شهدا را فراموش کرده با زخم زبان و طعنه و کنایه دل ما فرزندان شهدا را خون نمودید وال بحالتان من شما را بخدا واگذارکرده ام. بعد از 33 سال که از شهادت پدر و عموهایم گذشته اواخر سال گذشته از بنیاد شهید کل اصفهان برای تهیه فیلم و گزارش تشریف آوردند ولی هنوز خبری از نتایج آن نداریم قرار بود نسخه ای از آن بما بدهند که خبری نشده استصمد مهدی پور
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۳۴ - ۱۴۰۲/۰۶/۳۱
جناب صمد پور ریاضیات شما ضعیف است از سال ۶۰ تا الان میشود ۴۲ سال دلبندم و نه ۳۳ سال !!؟
پدر من ۸ سال در جبهه حضور داشت و بعد از جنگ بدون چشمداشت و بدون حتی یکبار مراجعه به جایی برای گرفتن حق و حقوقش به شغل شخصی خودش که کشاورزی در زمین پدری است، اشتغال داشت. اکنون و در سن هفتاد سالگی و بعد از گذشت ۳۵ سال از آن دوران در طرح کرامت برای دریافت حداقل مستمری برای رزمندگان معسری که از هیچ جا حقوقی دریافت نمیکنند، ثبت نام کرده اما بعد از گذشت ۲ سال از تکمیل پرونده، هر بار که به امور ایثارگران ارتش مراجعه میکند، به او می‌گویند با کمبود بودجه مواجهیم و تو نوبت پرداخت هستید باید صبر کنید. سوال من از مقامات لشکری و کشوری این است که بودجه کشور فقط برای این ها کم می آید؟ واقعا خدا را خوش می آید که با اینها اینطور رفتار کنند؟ برافراشته یا برآشفته ؟ با این وضعی که برای همه درست کردین چرا غرامت جنگی پیگیری وبه جانبازان داده نمی شود چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بنده بعنوان یک جانباز پنجاه درصد از مسولین میخواهم دچار شعار زدگی در مورد جانبازان نشوند ، طبق قانون مصوب مجلس جانبازانی مه دچار اسیبهای شدید در جنگ شده ودرصد جانبازی بالایی دارند دولت موظفه با چند سال سنوات ارفاقی باز نشسته کنه ولی متاسفانه هیچ دستگاهی زیر بار این مصوبه نمیره ،یعنی حمایت از جانباز فقط در شعار و روی کاغذ هست و در عمل هیچ اتفاقی نمی افته . امیدوارم رسیگی و سازمانها را ملزم به اجرای قانون بکنن،ممنون از سایت محبوب و مردمی