موسی کاظم زاده در مطلب ارسالی برای
«نگاه شما» نوشت:
امروزه مهمترین رسالت دشمنان جهان اسلام علیه مسلمانان، غفلت و فاصله گرفتن آنها از آموزه های دینی و به ویژه قرآن کریم می باشد. قرآنی که قانون اساسی همه انسانها است که طی بیش از 1400 سال بدون کوچکترین تغییر، تحریف و دگرگونی؛ جلوتر از زمان، اندیشه و فرهنگ ها برای تمامی جوامع بشری، مترقی ترین و جدید ترین طرح و برنامه را دارد.
در این میان، پیامبر اکرم (ص) به خدای متعال از مهجور ماندن قرآن توسط امتش شکایت می کند و در آیه 30 سوره فرقان" وَ قالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً"؛ از پیامدهای خطرناک بی اعتنایی به این کتاب آسمانی می گوید، که این کلام الهی جامع ترین، کامل ترین، پیشرفته ترین و به روزترین قوانین و دستورات انسان ساز را برای سعادت دنیا و آخرت همه انسانها، به ویژه نسل های جدید در جهان اسلام به ارمغان آورده، پس چرا باید اینگونه مهجور باشد ؟!
علی رغم آنچه گفته شد، سوال های بی شماری در این زمینه مطرح است؛ از جمله اینکه چرا قرآن مهجور ماند؟! "مگر نه اینکه در هر خانه ای چندین قرآن با خط ها و ترجمه های گوناگون وجود دارد! شب قدر، قرآن به سر میگیریم و «بك یا الله» می گوییم! مسافر را هم از زیر قرآن رد میكنیم! آیاتش را هم به عنوان كاشی كاری و زینت در محرابها، ضریحها، حرمها و مساجد مینویسیم! گاهی آیات مهم را نیز با خط خوش بالای معابر و مکان ها می زنیم! اما هنوز هم قرآن مهجور هست! یعنی چی که قرآن مهجور مانده؟ اصلا آیا قرآن مهجور است؟"
* قرآن از همگان میخواهد تا در آیههای قرآن تفکر کنندبی شک، تفکر و تدبر در قرآن، وظیفه همه افراد جوامع بشری و به ویژه مسلمانان است. چرا که قرآن از همگان می خواهد تا در آيه هاي قرآن و همه آفريده هاي خداوند، تفکر کنند. در سوره ص آیه 29 در این راستا تاکید کرده که" (قرآن) کتابی است، پربركت كه بر تو ( پیامبر ) نازل کردیم تا در آیاتش تدبر كنند و خردمندان از آن پند گیرند. "
به نظر می رسد، در شرایط امروزی مهمترین مساله، تکلیف و رسالت متولیان و فعالان عرصه دینی و مذهبی؛ شناسایی نقاط قوت و ضعف عملکرد فعالان قرآنی، بررسی آسیبها و ارایه راهکارهای اجرایی برای حضور بیشتر جامعه قرآنی در عرصههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه اسلامی باشد، بدینسان دنیای اسلام در صورت داشتن اعتقاد راسخ به قرآن و عمل به به برنامه هاي این کتاب بزرگ آسمانی است که همه مشکلات و بدبختی های دنیای امروز جوامع بشری حل خواهد شد.
* فاصله گرفتن از قرآن؛ عامل بسیاری از مشکلاتنکته حائز اهمیت در این مقوله اینکه، قرآن کتاب معجزه وپیام الهی است كه در تمام شئون زندگی انسان ها، اعم از اقتصادي، اجتماعي، سياسي، فرهنگي، علمي و... نظر دارد و هيچ مطلب كوچك و بزرگي از نظرش مخفى نمانده و در صورت تمسک و چنگ زدن به این ریسمان محکم الهی است که انسانها در مسیر درست هدایت می شوند. متأسفانه بايد یاد آور شویم که اين كتاب مقدس براى ما به كتابى تبديل شده كه تنها در بعضى اماكن يا مراسم چون سر سفره عقد، مراسم عزا، موقع سفر، اسباب كشى، استخاره و...استفاده مىشود و همچنان در مهجوريت است.
در واقع می توان گفت، در حال حاضر بسیاری از بدبختی ها و مشکلات انسانها و به ویژه مسلمانان به خاطر فاصله گرفتن از قرآن و آموزه های دینی باشد. بی شک، تفکر و تدبر در قرآن، وظیفه همه افراد جوامع بشری و به ویژه مسلمانان است. چرا که قرآن از همگان می خواهد تا در آيه هاي قرآن و همه آفريده هاي خداوند، تفکر کنند. از این رو، عدم توجه مسلمانان به این کتب آسمانی است که جهان اسلام با چالش های بزرگی چون نسل کشی رژیم صهیونیستی در فلسطین و غزه، جنگ و حمله داعشی ها به مسلمانان در عراق، جنایات گروههای تکفیری در سوریه، عراق و لبنان، تخریب امکان مقدس مسلمانان به دست گروه های منحرف و ... روبرو است.
نکته قابل تأمل دیگر اینکه، قرآن مهمترین وسیله و عامل برای وحدت، عزت و اقتدار امت اسلامی است که متأسفانه در سالهای اخیر مورد غفلت جوامع اسلامی قرار گرفته و از همه ظرفیت های این کتاب الهی بهره ای نبرده اند. بطوری که رهبر معظم انقلاب نتیجه این بی مهری و بی توجهی به قرآن، تدبر و عمل به قرآن کریم و جامعه قرآنی را بارها گوشزد کرده اند.
* جای بسی کار در راه توسعه فرهنگ قرآنی استآنچه در این راستا مهم به نظر می رسد، اینکه تحقق انديشههاي معمار بزرگ انقلاب اسلامي و رهنمودهاي مقام معظم رهبري در خصوص توسعه فرهنگ قرآني و تقويت و گسترش انس با قرآن كريم در اقشار مختلف جامعه درگرو عزم ملي است که می توان با تدوین و تعیین راهکارها و راهبردهای به این امر دست یافت.
به عبارت دیگر، بعد از پیروزی انقلاب و به ویزه در سال های اخیرگام های موثر و کلیدی برای ساماندهی، توسعه و ترویج فعالیت های قرآنی درکشور برداشته شده است که جای خوشحالی است ولی در این راستا به نظر می رسد، هر چه مسوولان و دولتمردان در جامعه در راه توسعه فرهنگ قرآنی کار کنند، جای بسی کار هست. چرا که ما هر چه داریم از اسلام و قرآن داریم و باید در تعالی و ترويج آيات و مفاهيم قرآن كريم در جوامع بشری بیش از اینها تلاش کنیم.
در واقع می توان گفت؛ تقويت ايمان و اعتقاد به قرآن كريم و تمسك به تعاليم آن، رواج دادن فرهنگ قرآن در جامعه، ارتقاء التزام عملي به قرآن كريم در ابعاد فردي و اجتماعي، توسعه مهارت هاي روان خواني، صحيح خواني و درك معناي آيات قرآن كريم در ميان اقشار مختلف جامعه به ويژه كودكان و نوجوانان، تعميق معرفت و تعميم فهم و درك قرآن كريم و تحقق فرهنگ قرآني در نظام مديريت، تصميم گيري و برنامه ريزي كشور، از جمله بزرگترين رسالت و مسووليت دولتمردان باشد.
* برنامههای توسعه فرهنگ قرآن در سطح کلان باید پیگیری شودبه همین منظور برای پيشبرد و اجرايي شدن اهداف، سياستها و راهبردهاي توسعه فرهنگ قرآن در سطح کلان منطقه ای، ملی وبین المللی عواملی همچون زمينهسازي و پيگيري تحقق رهنمودها و مطالبات رهبر معظم انقلاب اسلامي، نيازسنجي در امر گسترش آموزشهاي عمومي، توجه جدي به اصل جدايي ناپذيري قرآن و اهل بيت ( ع ) در كليه فعاليت هاي قرآني، توسعه مشاركت حداكثري مردم در فعاليت هاي قرآني، هدايت فرآيندهاي آموزشي و پژوهشي قرآن به سمت كاربردي كردن تعاليم قرآني در زندگي فردي و اجتماعي، ارزيابي و نظارت بر فعاليتهاي قرآني، بررسي و بازنگري مأموريتها و وظايف قرآني دستگاهها و نهادها، جلب مشاركت بخش مردمي و تقويت نقش حمايتي دولت در جهت توسعه فرهنگ قرآني، شناسايي نيازها، محدوديتها و موانع توسعه فرهنگ قرآني، تدوين اولويتها و جهتگيريهاي كلان بودجه فعاليتهاي قرآني، تأمين و توسعه منابع انساني مورد نياز حوزههاي مختلف امور قرآني، ايجاد بستر مناسب براي رشد خلاقيتهاي قرآني، ايجاد بانك اطلاعات قرآني، تهيه تقويم ساليانه برنامههاي ملي قرآني، حمايت از طرحهاي تحقيقاتي، رسانه های اطلاعرساني علوم قرآني، حمايت از فعاليتهاي اشخاص حقيقي و حقوقي در توليد آثار و محصولات قرآني،نظارت بر انتشار مكتوب و غير مكتوب آثار قرآني، تربيت نيروي انساني متخصص،ساماندهی برگزاری دوره های آموزش قرآن، اجراي كرسي تلاوت قرآن، برگزاري همايش هم انديشي حافظان و قاريان ، تجليل از برگزيدگان دوره هاي آموزشي، دوره تربیت مربی قرآنی و تدوین سند چشم انداز فعالیت های قرآنی ضروری به نظر می رسد.