بازدید 27989
هشدار؛ مراقب اعتیاد‌آور بودن کارتان باشید!

اینجا می‌شود تن به آسمان سایید و ذوق کرد +تصاویر

هر چقدر دیدن تصاویر و مناظر پاراگلایدرهایی که در آسمان پراکنده شده و به آهستگی این سو و آن سو می‌روند، برایمان جالب است، پیوستن به ایشان هم می‌تواند جالب و جذاب باشد؛ پروسه‌ای ساده که اگر ترس از ارتفاع نداشته باشید و گرانی پرواز را هم به تجربه کردنش ببخشید، با سوار پاترول شدن آغاز می‌شود و یک ساعت تمام نشده، به پایان می‌رسد اما تمام نمی‌شود، چون تازه دنیای جدیدی پیش چشمانمان باز می‌کند که علاقه‌مندان به این رشته از آن با «اعتیاد‌آور بودن پرواز» یاد می‌کنند.
کد خبر: ۴۳۰۲۸۳
تاریخ انتشار: ۰۸ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۲ 30 August 2014
با اینکه ورزش گرانی است، اما اگر سرتان را کمی بالا بگیرید، درخواهید یافت که این موضوع نتوانسته مهجوریت این رشته را سبب شود؛ شاید به این دلیل که چنین تجربه‌ای را نمی‌توان جور دیگری کسب کرد.

به گزارش «تابناک»، با پیمودن خیابان‌های منتهی به کوه‌های شمال تهران، اگر مسیرتان را از دربند و درکه به سمت کوه‌های شمال غرب یا شمال شرق کج کنید، آسمانی خواهید یافت که در آن برخی در اوج شادی و ذوق هستند؛ آنهایی که تن به آسمان می‌سایند و هر روز عصر، به ویژه در روزهای تعطیل شمارشان اینقدر زیاد می‌شود که از دید هیچ کسی پنهان نمی‌مانند.


از جمله نقاطی در تهران که در آن چتر بازی انجام می‌شود، جایی نزدیک پارک کوهسار در منطقه شهران است. می‌گوییم چتربازی چون بسیاری از مردم اینقدر شناختشان از این فعالیت کم است که اگر بگوییم پاراگلایدر، ممکن است نشناسند و برایشان قابل درک نباشد که چرا علاقه‌مندان این رشته به چتر کمانی خود «بال» می‌گویند و خود را «خلبان» می‌نامند.

هر چقدر دیدن تصاویر و مناظر پاراگلایدرهایی که در آسمان پراکنده شده و به آهستگی این سو و آن سو می‌روند، برایمان جالب است، پیوستن به ایشان هم می‌توان جالب و جذاب باشد. پروسه‌ای ساده که اگر ترس از ارتفاع نداشته باشید و گرانی پرواز را هم به تجربه کردنش ببخشید، با سوار پاترول شدن آغاز می‌شود و یک ساعت تمام نشده، به پایان می‌رسد اما تمام نمی‌شود، چون تازه دنیای جدیدی مقابل چشمانمان باز می‌کند که علاقه‌مندان به این رشته از آن با «اعتیاد‌‌آور بودن پرواز» یاد می‌کنند.

تقریبا جای تخفیف کمی در نرخ‌ها می‌توان یافت که آن هم در روزهای پایانی هفته به هیچ می‌رسد؛ ۱۵۰ هزارتومان برای پرواز، بیست هزار تومان برای کرایه مسیر و بیست هزار تومان برای دوربین فیلمبرداری که این آخری را می‌شود از آن صرف‌نظر کرد، ولی کسی بی‌خیالش نمی‌شود!


علی که سال‌هاست هر روز و هر روز، بار‌ها پریدن با یک همراه را در اینجا تجربه می‌کند و نان از این راه می‌خورد، درباره پرواز در این منطقه این گونه توضیح می‌دهد: هر روز مسافران زیادی برای پریدن به اینجا می‌آیند و پس از آنکه ‌نام‌نویسی کردند و مقدمات کار انجام شد، با هم سوار ماشین شده، بالا می‌رویم و می‌پریم. برای خیلی‌هایشان تجربه بی‌نظیری است و ذوق‌زده می‌شوند.

او در پاسخ به اینکه آیا آموزشی برای این کار لازم است، می‌گوید: خیر. برای ما وزن مسافر و سلامت بدنی‌اش مهم است، چون در انتخاب نوع چتر و در ‌‌نهایت پریدن و فرود اهمیت دارد. باید وزن مجموع ما و مسافرمان از حدی کمتر یا از سقفی بیشتر نباشد و علاوه بر آن چون مسافر باید در آغاز پرواز بدود و در پایان راه به فرود کمک کند، لازم است توان بدنی داشته باشد. همین نکات در کنار شرایط مساعد جوی کافی است و آموزش خاصی برای پراندن مسافر‌ها وجود ندارد.

البته اگر بخواهید خودتان تکی بپرید، لازم است یکی دو میلیون تومان برای پانزده جلسه آموزش بپردازید و بعد که مجوز پرواز از فدراسیون گرفتید، هشت تا پانزده میلیون تومان صف خرید بال کنید. جدای این‌ها تهیه لباس و تجهیزات هم جزو هزینه‌هایتان خواهد بود و دست آخر باید روی پرداخت مبالغ جانبی مثل کرایه حمل و نقلتان تا بالای کوه هم تن دهید؛ در یک کلام گران است و برای کمتر کسی مناسب به نظر می‌رسد.


اما همه این‌ها را که پشت سر بگذاریم، وقتی از ارتفاع بالای دو هزار متری پریده و به آسمان نزدیک شویم، تنها چیزی که برایمان اهمیت خواهد داشت، لذتی بی‌نظیر است که مشابهش را سراغ نداریم. اینقدر بی‌نظیر که می‌توان مدعی شد، خلبانان هم مشابهش را تجربه نکرده‌اند. شهر زیر پایمان کوچک می‌شود و ارتفاع چند صد متری‌مان از زمین، بی‌شباهت به نگاه کردن به ته چاهی عمیق نیست.

اگر از آن پایین پاراگلایدر‌ها و سرنشینانشان نقطه دیده می‌شوند، از آن بالا شهر به ماکتی کوچک تبدیل شده که آلودگی آسمانش را فرا گرفته، بی‌قوارگی‌هایش توی ذوق می‌زند، کمتر نشان سرسبزی در سطح گسترده آن می‌توان یافت و حتی برخی مشکلاتش را می‌توان ریشه‌یابی کرد؛ اینکه چرا مردم چنین شهر زهوار در رفته‌ای شاد نیستند، غرق مشکلاتند و... .

البته عمر پرواز بسیار کوتاه‌تر از اینهاست که بتوان در چنین مواردی دقیق شد؛ پیمودن اختلاف هفتصد متری محل پریدن تا مکان فرود، ده تا پانزده دقیقه طول می‌کشد و لذت فراوان این تجربه و صندلی راحتی که روی آن نشسته‌اید، مشکلات را از یاد می‌برد، به ویژه اگر خلبان پروازتان فرد واردی باشد و حرکات آکروباتیکی برایتان ‌اجرا کند که به رغم سال‌ها تکرارش، هنوز برای خودش هم هیجان‌آور است، چه برسد به کسی که نخستین پرواز را تجربه می‌کند.

شاید اگر همین آدرنالین ترشح کردن‌هایی است که پرواز را با هیجان گره می‌زند، نبود، نه کسی از اعتیاد‌آور بودن این ورزش سخن می‌گفت، نه چنین ورزشی به ایران می‌آمد و نه از گسترش آن در شهرهای گوناگون می‌شنیدیم؛ گسترشی که اگر گرانی‌ها مانعش نبود، حالا کوه‌های چسبیده به خیلی از شهر‌ها مکانی شده بود برای تن به آسمان ساییدن و تفریح کردن به قلیان کشیدن، دور دور کردن در خیابان، فست‌فود گردی، کافه‌نشینی، قهوه خانه رفتن و امثال آن محدود نمی‌شد.
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۰
انتشار یافته: ۵۰
ورزش مرفهین بیدرد.
امیدوارم همه تون گیر کنید به سیمهای برق. ولی آسیب نبینید.
پاسخ ها
م
| Iran, Islamic Republic of |
۱۴:۵۸ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
لطفا کار آتش نشانی رو زیاد نکنید با این دعاتون
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۱۱ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
تو هم اگه میتونستی حتما سوار میشدی.انقدر هم حسود نباش
سارا
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۱۸ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
چقدررررر بخیل!!!!!!!
ندا
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۲۶ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
منفی خورت ملسه!!
ولی خووب جاییه اونجا دیگه هیشکی بهت گیر نمیده؛ خودتی و خودت!!
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۳۷ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
همین که زیاد منفی خورده، معلومه قدرت نفوذ نظرم زیاد بوده. وگرنه نظری که زیاد مثبت بخوره، یک جمله معمولیه که همه باهاش موافقن.
الآن گرفتی چی گفتم؟ نه!
حرفم فلسفی بود.
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۴۰ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
به یک روانشناس تو بیمارستان دولتی مراجعه کن برای نگرانم
رخثاره
| United States |
۱۵:۵۲ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
یبار یکیش خورد به سیم های برق. جرقه حاصل از اون چنان صدایی داد انگاری بمب خفن ترکید. بعدشم 10 ساعت برق قطع شد. بنده خدا همه چیزش سوخت. ولی خودش سالم موند
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۵۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
خدا وکیلی من هر روز از بس بی پولم نگران این هستم که اعتبار کارت BRT تمام نشود، ولی من هم یک روز می روم از این ورزش ها می کنم.
امير
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۱۱ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
تو احيانا همون محمدجعفر نيستي؟؟
سارا
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۲۴ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
نه. ما نگرانیم. نگران رها شدن امثال حضرتعالی در جامعه. منفی ها هم نه از سر نفوذ کلام تو، که از سر نگرانی ما به خاطر وجود تو در این اجتماع است.
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۳۷ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
همین وجود افراد انگشت شماری مثل منه که باعث شده این جامعه در به داغون هنوز سر پا بمونه.
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۷:۳۴ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
خیلی آدم بیخودی هستی
بیشتر از اون چیزی که فکر میکردم
حمید
| Iran, Islamic Republic of |
۱۷:۳۵ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
با جمله اولت موافقم که برای مرفعین است.
ولی جمله دومت خیلی زشت ،آخه میگه این افراد به تو بدی کردند که اینطوری میگی محمد آقا زشته کراهت داره......

من موندم چرا سایت تابناک که انقدر به این جملات حساسیت داره این مطلب فوق رو درج کرده. متاسفانه ناظر سایت فقط حرفهای بی ربط رو درج میکنه اگر یکنفر پیدا بشه حرف منطقی و حساب بزنه درج نمیکنه که جالبه طی یکسال گذشته نشان میده چقدر از کاربران مودب و تحصیل کرده یا از این سایت دیگه دیدن نمیکنند و یا مطلب خود رو درج نمیکنه . اگه توجه کنید سطح علمی و فرهنگی و کاربران خیلی پایین اومده البته نه همه (به استثنا بعضی از بزرگواران)
بعنوان مثال بنده تخصصم در حوزه مالی و اقتصادی و بازار های مالی است وقتی یه مطلب که در حوزه تخصصی اینجاب است رو مطلب براش مینویسم که اصلا درج نمیکنن و میان حرفهای بچه گانه و صد من یه غاز یکسری از کابرها که خودشون هم نمیدونن جی مینویسند رو درح میکنند و به همه کس و همه چی بی احترامی میکنند رو درج میکنه. خودتون قضاوت کنید!!!!!!!!!!!!1
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۲۲:۵۵ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
مرد و حسادت؟ لااقل از اسمت خجالت بکش
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۰:۲۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۹
حسود لایسود
بچه پولدارای شورشی
به جز پول و شرایط بدنی مناسب یه نکته مهم دیگه هم وجود داره که ما یادتون رفت بهش اشاره کنید.
جیگر. بله درست شنیدید جیگر. باید جیگر امتحانش هم باشه. من از ارتفاع تا سر حد مرگ می ترسم.
پاسخ ها
مریم
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۰۰ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
سارا جان تو که شجاع بودی
آبرومونو نبر اینجا ای جیگر طلا
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۰۳ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
برو بابا بچه مایه دار.
میخوای بگی خیلی شجاعی؟ از پول بابایی به اینجاها رسیدین.
جیگر !!!! هه !
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۰۷ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
اینکه جیگرنمیخوادهواپیما سوارشدن جیگرمیخواد.
محمود
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۴۳ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
پول كه داشته باشي جيگرت ميشه جيگر شير . شما نگران اونش نباش
به موارد آخر وبگردی و تابناک خوانی رو اضافه کنید!
مینودشت در استان گلستان پایتخت پاراگلایدار ایرانه و هرساله جشنواه های متعددی برگزار میشه که اواخر شهریور هم این اتفاق خواهد افتاد
پاسخ ها
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۱۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
تصاویرش رو لطفا برای سایت ارسال کنید.
اتفاقا واسه دق دلی درآوردن از روزگار خوبه !!!
وقتی زیر پات خالی میشه هی جیغ جیغ جیغ و داد و هوار و فریاد.. بکشی یا بزنی یا هرچی دیگه ....

آخیش ...
پاسخ ها
امیرحسین
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۲۰ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
معلومه سوار شدیا .ای ناقلا
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی.
فقط 1 صدم درصد احتمال بدین که اتفاقی رخ بده که از اون بالا سقوط کنین خب می میرین. در نتیجه ارزش ریسک کردن نداره
پاسخ ها
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۳۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
خطر رانندگي در ايران بيش از يك درصد است. همين طوري گفتم
بله شاید این ورزش وتفریح و گران باشد ولی یادمان نرود بهانه برای رفتن به دامن طبیعت نداشته باشیم
منم هیجان میخوام چرا هیجان انقد گرونه؟؟؟
پاسخ ها
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۲۹ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
چیزی که مفته، روزمرگی و افسردگیه.
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۲۷ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
خود گروني هيجانه مستاجري هيجانه ازدواج نكردن هيجانه تنهايي هيجانه امار بالاي طلاق هيجان و.... اين همه هيجان تو دنبال هيجاني؟
اتفاقا اصلنم ورزش پولدارا نیست
بیشترشون به یک مکافاتی چتر میخرن
من خیلیاشونو میشناسم اینا فقط عشق پروازن
پاسخ ها
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۳۷ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
شما برو گوریلتو شکار کن زبل خان !
سایت شهر طارم و پیله ورین در شهر خرم دره در استان زنجان نیز همیشه شاهد پرواز پاراگرایدرهاست که خیلی قشنگن
پاسخ ها
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۳۵ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
شما هم قشنگی !!
من چند سالی هست که همینجا پرواز میکنم ، البته برخلاف نظر دوستان که این ورزش مربوط به قشر مرفح جامعه هستش بیشتر بچه ها از اقشار متوسط هستن خیلی به پولداری ربطی نداره بیشتر عشق من خیلی ها را میشناسم که با سختی و فقط عشق به پرواز وسایل را تهیه کردند. راستی تا قبل از گرانی دلار و بحث یارانه ها که باعث گرانی همه چیز شد قیمت آموزش 400 تا 600 هزارتومان بود که اون هم قسطی پرداخت میشد به استاد پرواز و سایل نو هم حدود 4میلیون .
راستی توجه کردین خیلی ها حال و جرات انجام کاری را ندارند و همه چیز و گردن گرانی و... میگذارند
پاسخ ها
م
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۲۰ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
مرفه
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۳۵ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
با تشکر از کبوتر محترم !
خوش به حال پولدارههههههههههههههههها
دوستان دقت کردین ...
قبلا تابناک زیر برخی کامنتها نظر میزاشت و یا توضیحی و پی نوشتی ...
مدت طولانیه که این نفر مرخصی رفته ...
پاسخ ها
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۶:۳۶ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
شما مثل اینکه زیاد موزیک گوش کردی. یه کم اون هدفونها رو از تو گوشت در بیار، شاید مغزت یه هوایی خورد !!
بابا جو ندین کی میگه گرونه. پاراگلایدر سبکترین و ارزانترین وسیله پروازه بعد از فرغون
پاسخ ها
محمد
| Iran, Islamic Republic of |
۱۷:۳۵ - ۱۳۹۳/۰۶/۰۸
با تشکر از یخمک محترم !
ما با بیکاری ومدرک دانشگاهی به اندازه کافی آدرنالین ترشح میشه
کلا ورزش خطرناکیه.و واقعا هم جرات میخواد.خودم شیراز دو مورد منجر به فوت و شکستگی از چند جای بدن رو به چشم دیدم.کار همه کس نیست.بیچاره اونی که فوت کرد خودش مربی این رشته بود و خورد به کوه و در جا فوت کرد
این ورزش به شدت احتیاج به شجاعت داره یکی از دوستای من یه بال رو با زحمت زیاد خرید و حقوق یه سالشو پاش داد اصلا بچه پول دار نیست فقط عشق پریدنه
چقد مردم ما حسودن
از رفاه بقيه ناراحت ميشن
بابا خيلياشون براي اين پول زحمت کشيدن ، همه که کلاهبردار نيستن
ورزش مفرحی است ایکاش همه میتونستند از آن لذت ببرند
برچسب منتخب
# غزه # ماه رمضان # عید نوروز # کاظم صدیقی # دعای روز هشتم رمضان # دعای سال تحویل
وب گردی