حتی مخالفان محمود احمدینژاد، رئیس دولتهای نهم و دهم، این ویژگی وی را که در هر شرایطی از حمایت از اطرافیان و مدیران خود دفاع کند، در قیاس با دیگر مدیرانی که حاضر نبودند از همکاران خود به خوبی دفاع کنند، تحسینبرانگیز میدانند.
به گزارش «تابناک»، این ویژگی احمدینژاد که گاه با هزینههای زیادی برای وزیران و دولتهای نهم و دهم نیز همراه بود، به خوبی در مورد افرادی مانند محمدرضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهور، مرحوم کردان وزیر کشور، پورمحمدی، معاون بانک مرکزی و مرتضوی رئیس سابق نشان داده شد؛ بخشی از این رفتار احمدینژاد با توجیه و ادعای پاکدستی نزدیکان احمدینژاد نیز همراه بود.
احمدینژاد که بارها این ادعا را که دولتش، پاکترین دولت ایران بوده، نیز تکرار کرد و مدعی بود اگر مقام دولتی مرتکب فساد شده باشد، خودش هم از مجازات وی حمایت خواهد کرد، مدرک تحصیلی کردان را بیاهمیت دانست، فشارها بر پورمحمدی را نادرست میدانست، این قدر پای مرتضوی ماند که شیخالاسلام وزیر کار قربانی وی شد.
این حمایتها البته این قدر شدید و وسیع بود که معمولا هر اتهامی که علیه وزرا و نزدیکان احمدینژاد مطرح شد، از جایگاه رئیسجمهور نیز جدا نشد.
اما با اینکه گمان میرفت، روحانی حاضر نباشد با چنین روشی به حمایت از مدیران خود بپردازد، به تدریج روشن شد که دولت در مسائلی که قصد سکوت نداشته باشد، به گونهای یکپارچه موضع خواهد گرفت.
در موضوع مقررات جدید مربوط به بانوان در شهرداری تهران، رئیسجمهور، وزیر کار و معاون امور زنان ریاست جمهوری به طور هماهنگ به اظهار نظر پرداختند و مخالفتهای علنی و ضمنی خود با این کار شهرداری را بیان کردند. این تنها پورمحمدی، وزیر دادگستری بود که بعد حقوقی و شرعی موضوع جداسازی محل کار بانوان را نادیده گرفت و برای حمایت از آن به موضوع اقتصادی افزایش کارآمدی متوسل شد.
لحن و چگونگی حمایت از وزیر صنایع در موضوع پرونده ۶۵۰ میلیون یورویی که دیوان محاسبات بر این باور است، در آن اعطای امتیاز اتفاق افتاده و تاجر درگیر در آن به واسطه امتیازهای اعطایی، سود چشمگیر اقتصادی برده است، نشان داد که حمایت روحانی از مدیران خود تا چه میزان شبیه روشی است که احمدینژاد پیش گرفته بود.
در این روش، هر دو رئیس جمهوری قبلی و کنونی بر پاک بودن مدیران خود تأکید دارند و هر دو مسائل مطرح را تلاش برای لکهدار کردن چهره دولت دانستند.
بخشی از سخنان رئیس جمهور در شهر کرد که در واکنش به اخبار مربوط به پرونده ۶۵۰ میلیون یورویی گفته: «تحت نام دور زدن تحریمها، نفت را دادند به عدهای بردند و خوردند و ملت ایران را دور زدند و این بازیهایی که بعضیها درمیآورند و میگویند فلان جا رانت شد، برای پوشاندن این رسواییهاست. ما قصد دعوا با کسی را نداریم. باید مردم بدانند که در سالهای گذشته بر آنها چه گذشته است؟»، بسیار شبیه سخنان احمدینژاد در دفاع از پاکی کابینه خود است.
تنها تفاوت قابل توجه در این میان، نقشی بود که سخنگوی دولت داشت و در یکی از نشستهای هفتگی خود، رسانههایی را که درباره این پرونده از لفظ تخلف استفاده کرده بودند، مستحق تعقیب قضایی دانست.