محمد عظیمی در مطلب ارسالی برای
«نگاه شما» نوشت:
آنطور که به نظر میرسد، راهکار دولت جدید، برای حل مشکل مسکن، افزایش وام خرید مسکن است. یکی از راههای تهیهٔ وام، خرید اوراق تسهیلات بانک مسکن از فرابورس است. این اوراق به ارزش تسهیلات هر برگ، پانصد هزارتومان است. قبلا «که سقف وام مسکن بیست میلیون تومان بود، قیمت این اوراق هر برگ بین چهل تا شصت هزار تومان در نوسان بود. یعنی برای وام بیست میلیونی، شما باید حداقل یک میلیون ششصد و حداکثر دو میلیون و چهارصد، هزینه میکردید. از موقعی که وام مسکن چهل و پنج میلیون تومانشد، قیمت این اوراق در بازار برای هر برگ به هشتاد هزار تومان رسید. یعنی شما برای یک وام چهل و پنج میلیونی، باید هفت میلیون دویست تومان، پول خرید وام بدهید. رئیس محترم بورس در خردادماه، راه چارهای برای این مشکل بزرگ و کاهش قیمت این اوراق اعلام کرد. از روز اجرای دستورات رئیس محترم بورس قیمتهای هر برگ اوراق برعکس تدبیر ایشان، افزایش پیدا کرد و به نود و شش هزار تومان رسید. دست مریزاد به این علم و تدبیر!!!
و اما چند سؤال؟
۱- چرا دولت نمیتواند جلوی دلال بازی و سفته بازی را در خرید و فروش وام مسکن بگیرد؟
۲- با کدام حقوق، ملت میتوانند اقساط این وامها را بدهند، وقتی حقوق یک کارمند بعد از بیست سال سابقه، یک میلیون و دویست هزار تومان است.
۳- این قیمتهای نجومی خرید وام، خیلی به نفع بانک است. یعنی عملا» سود وام را برای بانک به چهل درصد میرساند، وامی که باید برای مصرف کننده چهارده درصد باشد.
۴- چرا وقتی مسؤلین میخواهند مشکلی را حل کنند، درست بر عکس میشود. مثلا «میخواستند قیمت این اوراق را پایین بیاورند، ولی بالا رفت.
و اما راه حل!!!!
انتقاد، بدون پیشنهاد راه حل، درست نیست. پس، این هم راه حلهای پیشنهادی:
۱- برای قطع دست دلالان از وام مسکن، ابتدا در بانک، مدارک خریداران مسکن بررسی شود، و پس از تأیید مدارک، معرفی نامه برای خرید وام صادر شود، تا وام به دست خریداران واقعی برسد.
۲- دولت با رفع ضعفهای مسکن مهر، همان طرح را اجرا کند. انصافا» طرح خوبی بود. فقط در بعضی شهرها، مثل مشهد در یک جاهایی به مردم زمین دادهاند که، کسی رغبت مهاجرت به آنجا را ندارد.
و باز خطابهٔ تکراری
آقایان مشکلات مردم حقوق کم و خانه به دوشی است.