استاد میگفت دیگران که حرف میزنند به نوع سخن گفتنشان دقیق شوید. میگفت هر کسی با سخن گفتنش به نوعی بازنمایی شخصیت میکند. مثلا اگر کسی ‘وسایل’ را دوباره با ‘ها’ جمع بست، بدانید سوادش در همان حد است و اصلا لازم نیست به رویش بیاورید؛ فقط وقتی دارید افراد را از نظر سوادی و ادبی در ذهنتان طبقه بندی میکنید حواستان بهش باشد. از آن روز به بعد گوشهایم حساستر شدهاند و چشمهایم ریزبینتر. نوشتهها را با دقت یک ویراستار به وقت ویراستاری میخوانم. نه اینکه خودم خیلی کاردرست باشم، نه ولی اغراق نمیکنم اگر بگویم هر متنی را که مینویسم، بعد از چک کردن لغات مشکوک در فرهنگ لغت، بیش از پنجاه بار میخوانم تا مبادا اشتباه املایی داشته باشد. اینها را نگفتم که از خودم تعریف و تمجید کرده باشم، گفتم تا کمی حواسمان را جمع کنیم. اینها را گفتم که بیدقتی باعث نشود رتبه مان در ذهن خوانندگان وبلاگمان تنزل یابد.
مریم قاسم پور / وبلاگ رشتههای گیسوانم بر شانههایت میرقصد