شغل ایجاد شد اما برای خارجی‌ها!
رئیس جمهور در گزارش 100 روزه اقتصادی خود، مهم ترین مسئله پیش روی دولت تدبیر و امید را اشتغال و بیکاری اعلام کرد و گفت: در فاصله سال های 84 تا 91 تعداد 7 میلیون نفر در سن کار قرار گرفتند که از این تعداد 6 میلیون نفر هنوز وارد بازار کار نشده اند.
به گزارش خبرنگار مهر، دکتر حسن روحانی در گزارش اقتصادی 100 روزه دولت تدبیر و امید مهم ترین مسائل اقتصادی پیش روی دولت را اشتغال و بیکاری اعلام کرد و گفت: از نظر درجه اهمیت، این دولت مهم ترین مسئله کشور در سال های نزدیک آینده را بیکاری جوانان و به ویژه جوانان تحصیل کرده می داند.
طی دوره 1384 تا 1391 حدود 7 میلیون نفر به جمعیت در سن کار اضافه شده، به طور متوسط سالی یک میلیون نفر (که از این تعداد بیش از 6 میلیون نفر هنوز به بازار کار وارد نشده) و افراد مشغول به تحصیل در مقطع آموزش عالی نیز به رقم بی سابقه 4.5 میلیون نزدیک شده است.
بخش قابل توجهی از این تعداد که قاعدتا باید طی سال های گذشته به بازار کار وارد می شدند، مسلما در جستجوی شغل به بازار کار وارد خواهند شد. این در حالی است که بر اساس آمارهای موجود طی سال های 1384 تا 1391 به طور متوسط در هر سال 81 هزار نفر به شاغلین کشور افزوده شد.
نرخ بیکاری جوانان در پایان سال 1391 معادل 24.5 درصد و نرخ بیکاری زنان جوان بیش از 38 درصد بوده است. اقتصاد ما باید آنچنان خود را تجهیز کند که نه تنها برای کسانی که طبق روال طبیعی سنی وارد بازار کار خواهند شد، بلکه برای انبوه جوانانی که طی سال های گذشته به جای بازار کار وارد آموزش عالی شده اند هم کار پیدا کند.
عدم توجه به مسئله ایجاد شغل درآمدزا و بروز بحران بیکاری، در پی آن می تواند عواقب اجتماعی جدی از جمله افزایش طلاق، جرم و اعتیاد و بحران های خانوادگی و فقر را در پی داشته باشد. اقتصاد ایران می توانست در دوره وفور نفتی فرصت را غنیمت شمرده و از این شرایط استثنایی برای انبوه متولدین دهه 60 شغل ایجاد کند. در حالی که طی این مدت ما سخاوتمندانه برای اقتصاد کشورهایی که از آنها واردات انبوه داشتیم شغل ایجاد کردیم.
به گزارش خبرنگار مهر، دکتر حسن روحانی در گزارش اقتصادی 100 روزه دولت تدبیر و امید مهم ترین مسائل اقتصادی پیش روی دولت را اشتغال و بیکاری اعلام کرد و گفت: از نظر درجه اهمیت، این دولت مهم ترین مسئله کشور در سال های نزدیک آینده را بیکاری جوانان و به ویژه جوانان تحصیل کرده می داند.
طی دوره 1384 تا 1391 حدود 7 میلیون نفر به جمعیت در سن کار اضافه شده، به طور متوسط سالی یک میلیون نفر (که از این تعداد بیش از 6 میلیون نفر هنوز به بازار کار وارد نشده) و افراد مشغول به تحصیل در مقطع آموزش عالی نیز به رقم بی سابقه 4.5 میلیون نزدیک شده است.
بخش قابل توجهی از این تعداد که قاعدتا باید طی سال های گذشته به بازار کار وارد می شدند، مسلما در جستجوی شغل به بازار کار وارد خواهند شد. این در حالی است که بر اساس آمارهای موجود طی سال های 1384 تا 1391 به طور متوسط در هر سال 81 هزار نفر به شاغلین کشور افزوده شد.
نرخ بیکاری جوانان در پایان سال 1391 معادل 24.5 درصد و نرخ بیکاری زنان جوان بیش از 38 درصد بوده است. اقتصاد ما باید آنچنان خود را تجهیز کند که نه تنها برای کسانی که طبق روال طبیعی سنی وارد بازار کار خواهند شد، بلکه برای انبوه جوانانی که طی سال های گذشته به جای بازار کار وارد آموزش عالی شده اند هم کار پیدا کند.
عدم توجه به مسئله ایجاد شغل درآمدزا و بروز بحران بیکاری، در پی آن می تواند عواقب اجتماعی جدی از جمله افزایش طلاق، جرم و اعتیاد و بحران های خانوادگی و فقر را در پی داشته باشد. اقتصاد ایران می توانست در دوره وفور نفتی فرصت را غنیمت شمرده و از این شرایط استثنایی برای انبوه متولدین دهه 60 شغل ایجاد کند. در حالی که طی این مدت ما سخاوتمندانه برای اقتصاد کشورهایی که از آنها واردات انبوه داشتیم شغل ایجاد کردیم.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۲
انتشار یافته: ۳
کار هم باشه حقوق عادلانه نیست. نکته دیگر اینه که تو خیلی از سرمایه گذاری های خارجی که شدیدا هم از اونها حمایت میشه (به خصوص پروژه های مربوط به چینی ها)، کارگران هم از چین وارد می شوند و با معدود کارگران ایرانی برخورد مناسب و در خور شانی نیز صورت نمی پذیره... از مشکلات و واقعیت های کشور بود که به زیبایی و زیرکی توسط آقای روحانی محبوبمان در قالب طنز بیان شد. واقعا بیکاری بیداد میکنه و همه وعده های دولت های قبلی توخالی از آب در آمدند.