فقط ۲۰ درصد ایرانی‌ها تغذیه مناسب دارند
دبیرعلمی نخستین همایش بین المللی مکمل‌های غذایی رژیمی و دارویی افق ۱۴۰۴ با اشاره به اینکه مهمترین تغذیه مسئله"سیری سلولی" است،گفت: براساس تحقیقات فقط ۲۰ درصد مردم کشور از تغذیه مناسب برخوردار هستند.
به گزارش تسنیم، سید علی کشاورز با اشاره به برگزاری نخستین همایش بین المللی مکمل‌های غذایی رژیمی و دارویی افق 1404 در تاریخ‌های 20 تا 22 شهریور در هتل المپیک تهران اظهار داشت: براساس تحقیقی که درباره تغذیه 7 استان کشور از جمله تهران صورت پذیرفت، به نتایج قابل توجه‌ای در زمینه چگونگی تغذیه مردم دست یافتیم که بر این اساس فقط 20 درصد مردم از تغذیه مناسب برخوردار هستند.
وی با اشاره به اینکه براساس این تحقیق 30 درصد مردم نیز با کمبودهای متعدد مواد تغذیه‌ای مواجه هستند و در حدود 45 تا 50 درصد مردم نیز انرژی لازم را دریافت می‌کنند ولی باید به مواد ریز مغذی تغذیه خود نیز توجه داشته باشند، افزود: عمده‌ترین مشکل تغذیه ای ایرانی‌ها در مسئله مواد مغذی و املاحی مربوط به کمبود "آهن" است که بیشتر مربوط به زنان باردار بوده و در بین دختران 14 تا 49 سال نیز 50 درصد آنان دچار سوءتغذیه هستند که یک سوم آنان دچار کمبود آهن هستند.
کشاورز بیان داشت: کمبود ید (با وجود برنامه کشوری در این زمینه)، کمبود ویتامین D، و کمبود B2 به دلیل کاهش مصرف شیر که از مصرف 85 لیتر به 60 لیتر کاهش یافته است عمده ترین مواد مغذی هستند که در ایران کمبود آن بسیار شایع است.
وی با رد هر گونه مصرف خودسرانه مکمل‌ها عنوان کرد: البته با توجه به تغییر کاهش فعالیت‌های بدنی،گسترش زندگی ماشینی، مصرف غذاهای چرب، شیفت‌های متعدد کاری و دوری از ورزش باعث شده است تا سبک زندگی مردم نیز دست خوش تغییر شود و نیاز مکمل امری ضروری شده و این مقوله در مورد زنان باردار و شیرده نیز بسیار است.
کشاورز ادامه داد: حساسیت تولید مکمل‌ها همیشه از تولید دارو بیشتر بوده است زیرا مکمل‌ها آسیب پذیرتر هستند و ارائه استانداردها سخت گیری‌ها و کنترل‌های بیشتری صورت می‌پذیرد و در این راستا مردم بیشتر تغذیه شکم سیری دارند و از سیری سلولی دور هستند و در صورت رعایت موازین مربوطه، استفاده از مکمل‌ها به افراد توصیه می‌شود تا جبران کمبودهای تغذیه ای آنان صورت پذیرد.
وی با انتقاد از افزایش استفاده از مکمل‌ها در ورزش پرورش اندام که به صورت غیرمجاز توسط برخی مربیان به ورزشکاران ارائه می‌شود، خاطرنشان کرد: در این مقوله وزارت بهداشت آنطور که باید و شاید در این مقوله کنترل‌های لازم را ندارند و تربیت بدنی نیز صلاحیت در نظارت و کنترل در این زمینه را ندارد.
به گزارش تسنیم، سید علی کشاورز با اشاره به برگزاری نخستین همایش بین المللی مکمل‌های غذایی رژیمی و دارویی افق 1404 در تاریخ‌های 20 تا 22 شهریور در هتل المپیک تهران اظهار داشت: براساس تحقیقی که درباره تغذیه 7 استان کشور از جمله تهران صورت پذیرفت، به نتایج قابل توجه‌ای در زمینه چگونگی تغذیه مردم دست یافتیم که بر این اساس فقط 20 درصد مردم از تغذیه مناسب برخوردار هستند.
وی با اشاره به اینکه براساس این تحقیق 30 درصد مردم نیز با کمبودهای متعدد مواد تغذیه‌ای مواجه هستند و در حدود 45 تا 50 درصد مردم نیز انرژی لازم را دریافت می‌کنند ولی باید به مواد ریز مغذی تغذیه خود نیز توجه داشته باشند، افزود: عمده‌ترین مشکل تغذیه ای ایرانی‌ها در مسئله مواد مغذی و املاحی مربوط به کمبود "آهن" است که بیشتر مربوط به زنان باردار بوده و در بین دختران 14 تا 49 سال نیز 50 درصد آنان دچار سوءتغذیه هستند که یک سوم آنان دچار کمبود آهن هستند.
کشاورز بیان داشت: کمبود ید (با وجود برنامه کشوری در این زمینه)، کمبود ویتامین D، و کمبود B2 به دلیل کاهش مصرف شیر که از مصرف 85 لیتر به 60 لیتر کاهش یافته است عمده ترین مواد مغذی هستند که در ایران کمبود آن بسیار شایع است.
وی با رد هر گونه مصرف خودسرانه مکمل‌ها عنوان کرد: البته با توجه به تغییر کاهش فعالیت‌های بدنی،گسترش زندگی ماشینی، مصرف غذاهای چرب، شیفت‌های متعدد کاری و دوری از ورزش باعث شده است تا سبک زندگی مردم نیز دست خوش تغییر شود و نیاز مکمل امری ضروری شده و این مقوله در مورد زنان باردار و شیرده نیز بسیار است.
کشاورز ادامه داد: حساسیت تولید مکمل‌ها همیشه از تولید دارو بیشتر بوده است زیرا مکمل‌ها آسیب پذیرتر هستند و ارائه استانداردها سخت گیری‌ها و کنترل‌های بیشتری صورت می‌پذیرد و در این راستا مردم بیشتر تغذیه شکم سیری دارند و از سیری سلولی دور هستند و در صورت رعایت موازین مربوطه، استفاده از مکمل‌ها به افراد توصیه می‌شود تا جبران کمبودهای تغذیه ای آنان صورت پذیرد.
وی با انتقاد از افزایش استفاده از مکمل‌ها در ورزش پرورش اندام که به صورت غیرمجاز توسط برخی مربیان به ورزشکاران ارائه می‌شود، خاطرنشان کرد: در این مقوله وزارت بهداشت آنطور که باید و شاید در این مقوله کنترل‌های لازم را ندارند و تربیت بدنی نیز صلاحیت در نظارت و کنترل در این زمینه را ندارد.
