عملیات روانی با نام حذف شبکه‌های ایران از ماهواره‌ها
چرا ماهواره‌های متعلق به ایران باید به سرعت در مدار مستقر شود؟
طبیعتاً پس از حذف «پرستیوی» و «العالم» از روی همه شبکه‌های ماهواره‌ای، نمی‌توان چهار سال منتظر ماند. از این حیث راهکار کوتاه‌مدت در این زمینه، پیگیری طرحی برای تکمیل سریع ماهواره ایرانی است که در صورت عدم امکان، خرید ماهواره از کشورهای غیرمتخاصم و استقرار در مدار، یک امر ضروری است که استقلال رسانه‌ای در پی خواهد داشت.
جنگ بر سر تحدید دامنه دسترسی شبکه‌های ایران در حالی شدت گرفته که در صورت استمرار چنین رویه‌ای، فرصت بهره‌برداری مخاطبان این شبکه‌ها و به ویژه فارسی زبانان جهان از فضای آگاهی‌رسانی رایگان ایجاد شده توسط رسانه ملی ایران، محدودتر از پیش و بازوی رسانه‌ای ایران نیز کوتاه می‌شود؛ بنابراین، از این حیث، به نظر میرسد با رویکرد دو‌جانبه باید در پی اقدامات عملی سریع برای رفع این وضعیت دست‌کم در حوزه رسانه‌ای بود.به گزارش «تابناک»، روند حذف فراکانس‌های پخش شبکه‌های ماهواره‌ای ایران از ماهواره‌های گوناگون، از دی ماه 1390 آغاز شد و نخستین بار سازمان نظارت بر رسانه‌هاي بريتانيا (آفکام) با اتکا بر یک حکم دادگاه، دستور حذف فرکانس ماهواره‌ای ایران را داد؛ این آغاز تحدید فضای رسانه‌های ماهواره‌ای متعلق به صداوسیمای کشورمان بود که در واقع با پیشروی این ماجرا، مشخص شد هدف از این پروسه حذف، در فشار گذاشتن ایران بوده و یکی از اضلاع ساختار تحریمها، همین محدودسازی رسانه‌های ایران شد.
در پروسه حذف فرکانس‌های ماهواره‌ای، شبکه‌های ایران عمدتاً به یکباره از یک ماهواره حذف نمی‌شود و در این چند سال معمولاً آهسته آهسته شبکه‌های ایران از یک فرکانس حذف شده تا اثر روانی بلندمدت و عمیق‌تری داشته باشد و این جنگ روانی گران‌تر از آنچه هست، نزد افکار عمومی به تصویر کشیده شود، هرچند این رویکرد می‌تواند با بازی حساب شده طرف ایرانی تغییر کند و چنین عملکردهایی به رفتارهای خلاف آزادی بیان ـ ونه در حمایت از آزادی بیان ـ تعبیر شود.
در این چهارچوب هاتبرد، اینتل ست، نایل ست، یوتسل ست، گلف ست، و گالکسی کم کم ارائه خدمات به شبکه‌های ماهواره‌ای ایران را قطع کرده‌اند و این رویه همان گونه که مورد اشاره قرار گرفت، به یکباره صورت نمی‌پذیرد، بلکه در فواصل زمانی، هر ماهواره تعدادی از شبکه‌های ایرانی را که میزبانی میکند، حذف می‌نماید تا موج خبری چنین کاری چندین سال استمرار داشته باشد.
پس از توقف پخش برنامه شبکه جهانی جام جهانی از هاتبرد برنامه‌های شبکه انگلیسی زبان پرستیوی از ماهواره‌های هاتبرد، یوتل‌ست و اینتل‌ست (اینتل ست رسماً به توصیه دولت آمریکا برای عدم تمدید قرارداد پخش اشاره کرد) و پخش شبکه‌های اسپانیایی زبان هیسپان و شبکه عربی العالم از ماهواره یوتل‌ست و البته سلسله توقف‌های شبکه‌های دیگر که از شمارش خارج شده، حتی شبکه آی فیلم ـ که تنها به پخش فیلم می‌پردازد و مشخص نیست به چه طریق ضد آزادی بیان است ـ نیز در معرض این برخوردها قرار گرفته است.
بنابراین، شبکه العالم که برای مخاطب عرب زبان طراحی شده، ظاهراً تنها روی ماهواره هاتبرد قابل دسترسی است و برخی دیگر از شبکه‌ها نیز موردی روی عرب ست و برخی از ماهواره‌های نامبرده باقی مانده‌اند که طبیعتاً احتمال حذف این ماهواره نیز هست؛ هرچند این تحلیل وجود دارد که احتمال دارد کشورهای غربی درصدد برآمده باشند در اقدامی حساب شده، شبکه‌های ایران را روی یک فرکانس محدود کرده و در همان محدوده فرکانسی ایران، به تمامی شبکه‌های ضدایرانی فرکانس داده شود و عملاً کیفیت پخش شبکه‌های ایرانی به ویژه در بحث پارازیت را به شبکه‌های ماهواره‌ای ضدایرانی پیوند بزنند.
در این زمینه به نظر میرسد ضروری باشد برنامه ارسال ماهواره مخابراتی ایران را به فضا تسریع بخشید، چرا که شاید صبر تا سال 1396 ممکن نباشد و طبیعتاً پس از حذف پرس تی وی و العالم از روی همه شبکه‌های ماهواره‌ای، نتوان چهار سال منتظر ماند. از این حیث، راهکار کوتاه مدت در این زمینه، پیگیری طرحی برای تکمیل سریع ماهواره ایرانی است و در صورت عدم امکان چنین اتفاقی، خرید ماهواره مخابراتی از کشورهای غیرمتخاصم و پرتاب و استقرار در مدار، امری ضروری است که در دهه‌های آتی، فضا و استقلال و اقتدار رسانه ای برای کشورمان در پی خواهد داشت.
هرچند در این شرایط، فرانسه و کشورهای اروپای غربی (بخشی از گروه تحدید فضای رسانه‌ای ایران) حاضر به پرتاب ماهواره ایران و تکمیل حلقه استقلال ملی رسانه‌ای ایران نخواهند شد، بی‌گمان، کشورهای دیگری در این زمینه با ایران همراهند و با تکیه بر کشورهای دوست، می‌توان به سرعت در این زمینه کار عملی انجام داد؛ کاری که به رغم پرهزینه بودن به ظاهر اجتناب ناپذیر است.
در عین حال، باید با بسیج افکارعمومی جهان، تحدید فضای رسانه‌ای ایران به عنوان یک خطر برای آزادی بیان را به جهانیان گوشزد کرد و یادآور شد که چنین کاری چه عوارضی می‌تواند داشته باشد و به همین بهانه‌ها، رسانه‌ها و نه حتی دولت‌ها را در فشار گذارد؛ اتفاقی که در هفته‌های اخیر نیز رخ داده و دولت آمریکا، این بار گاردین و رسانه‌های آمریکایی را به اتهام انتشار افشاگری‌های یک کارمند NSA به شدت در فشار گذارد؛ دوگانگی‌هایی که ظاهراً پایانی بر آنها نیست.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۸۹
انتشار یافته: ۳۴
عوضش ما هم روی کانالهای آنها پارازیت می فرستیم.بهم در! جالب اینجاست که اینا خودشون مدعی هستند که تو ایران آزادی نیست و سانسور وجود داره با با شما که حتی از سانسور هم گذشتین دارین حذف میکنین این دیگه چه منطقیه
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۱:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۱
افرادی که منفی میدن لطفا نظر هم بدن ای بابا همین یکی را کم داشتیم سلام من یکی از محقیق و طراحان یکی از ماهواره هایی هستم که تا سال 1395 قرار است پرتاب شود.پرداخت ها و هزینه های تحقیقاتی به سختی و با تاخیر و محدودیت بسیار بالا صورت می گیرد. طبیعتا نباید کار تحقیقاتی در این وسعت همانند پروژه های صنعتی معمولی برخورد شود... ولی متاسفانه ....
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۵۲ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
جناب محقیق جمله بندی فارسی یاد بگیر بعد به قول خودت محقیق شو. تکنولوژی پرتاب ماهواره های مخابراتی پیچیده است. اونها باید در مداری مشخص و در جهتی مشخص ثابت بایستند و این کار بسیار بسیار پیچیده و مشکل است. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۲۶ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
بابا همچین میگی پیچیده است انگار فقط ادم فضایی ها بلدند از این کارها بکنند. همه کشورهایی که این کار رو کردند، پله پله به انجا رسیدند. ما هم پله پله داریم همون مسیر رو میریم. ناشناس
| | ۱۷:۲۷ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
ساخت خود فرستنده و گیرنده و در کل خود ماهواره کار بسیار بسیار سخت و پیچیده است ناشناس
| | ۲۱:۵۶ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
البته ثابت نسبت به زمین(همون حرکت با سرعت متناسب با حرکت چرخشی زمین تو اون شعاع) ناشناس
| | ۰۷:۵۱ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۱
ولی باید به این کار شتاب بخشید و همین تحریم بهترین بهانه برای تقویت موشکهای ماست. من فکر نمیکنم مردم دیگر کشورها حاضر باشند یک دیش جداگانه نصب کنند که شبکه های تلویزیونی ایران را فقط دریافت میکند ؛ در حال حاضر این شبکه ها در کنار تلویزیونهای دیگر قرار دارند. بحث شما از نظر رسانه ای صحیح است اما راهکار شما از جهت تکنولوژیکی موانع زیادی دارد. توسعه ماهواره از یک سو و توسعه پرتابگر ماهواره از سوی دیگر آن هم برای ماهواره های مخابراتی مدار زمین آهنگ GEO با امکانات فعلی ما فاصله زیادی دارد. خواهشمندم در این زمینه از متخصصین بحث پرسش کنید. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۵:۲۹ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۰
عزیزم همون متخصصین که میفرمایید، تا الان چند تاشو فرستادند به مدارهای پایین تر و دارند سعی میکنند که به این مدار هم دست پیدا کنند. انقدر ایه یاس نخونین، یه کم صبر کنین، ان جا هم میرسیم. ناشناس
| | ۰۲:۰۳ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۱
ایران یه ماهواره 50 کیلویی رو فرستاده به مدار 250 کیلومتری اما یه ماهواره مخابراتی حداقل وزن 1 تنی داره اونهم در مدار 36000 کیلومتری اینه فاصله ما با هدفمون تو سال 96 که فکر نکنم شدنی باشه اين چه ربطي به هسته اي دارد كه تحريم ميكنند اگر شكايت شود قطعا به شكل سابق برخواهد گشت پاسخ ها
رضا
| | ۰۷:۵۲ - ۱۳۹۲/۰۴/۱۱
اتفاقا بهانه خوبی برای توسعه تکنولوژی موشکی ماست و باید عجله کنیم. حالا عده ای بگن باید بر سر حقوق هسته ای مذاکره کرد چون تحریم هستیم.از دید غرب آزادی بیان باید باشد تا زمانی که تمام رسانه ها دست اونهاست اما زمانی که شما صاحب رسانه شوید شیطان روی دیگرش را نشان خواهد داد.
متاسفم برای عده ای که فکر میکنن اگر با آمریکا رابطه نداشته باشیم باید بمیریم. سوال اینجاست اگر آمریکا کشف نمیشد ما الان باید میمردیم؟
باسلام مقاله شماابتروناقص است اول:مهمترین مشکل درقطع ماهواره های ایران ودرست تربگویم شبکه های ماهواره ای صداوسیمااین است که هزاران فرستنده ایی که درداخل کشورشبکه هاراتقویت وپخش میکنندفاقدورودی ماهواره شده وبرنامه هاقطع خواهدشدکه به همین منظورصداوسیماتمهیداتی درخصوص سیگنال رسانی زمینی اندیشیده است که اگرشرکت های پخش کننده امواج ماهواره ایی برنامه های داخلی صداوسیماراقطع کننددرشهرهای بزرگ ومهم اختلالی جدی روی ندهددوم:مهمترازفرستادن ماهواره ملی به فضامسئله سیگنال رسانی زمینی است بهتراست بدانیددرخودآمریکاپایه واساس سیگنال رسانی ازطریق خطوط زمینی مایکرویوانجام میشودوخط رزروماهواره است خوب بود با یک کارشناس در تنظیم این گزارش مشورت می کردید.ساخت ماهواره های مخابراتی به زیرساخت ها و برنامه ریزی های دقیق و با ثبات نیاز دارد که در حال حاضر وجود ندارد. مهم تر از آن ارسال ماهواره به مدارهای مربوطه می باشد که فعلا با تکنولوژی موجود در داخل ایران این کار میسر نمی باشد. توسعه لانچرهای ماهواره بر برای مدارهای GEO حداقل 6 سال زمان نیاز دارد. و این زمان نیز دروصورتی است که بودجه لازم و ثبات مدیریتی لازم فراهم شده باشد. بد نیست سراغی از پروژه های ماهواره ای ایران و مشکلاتی که با آن روبرو شده اند بگیرید.
مبارزه با این موضوع فقط از طریق شکایت نزد دادگاه های بین المللی میسر استاگر ماهواره هم بسازیم که فایده ندارد
یک ماهواره ناشناس که هیچ جای دنیا ان را با دریافت کننده خود تنظیم نکنند چه فایده ای دارد؟
سلامحدود 14/ 15 سال است خارج از کشور زندگی می کنم و این را جدی می گویم در اروپا که ادعای تمدن و آزادی بیان می کنند!! به جز آزادی و بی بندوباری چیزی را مشاهده نمی کنم! جتی خبرها را که می بینم سانسور شده و به میل خود می نویسند.البته اگر ممکن بود با دلایل کافی این بحث را باز می کردم ولی متاسفانه کلی مکان و زمان می خواهد.
دل بچه ها به این کانالها خوش بود ولی کشورهای متمدن !!! با قطغ این برنامه ها ماهیت خودشان را نشان دادند.
به فرض که تمام مشکلات و موانع فنی و تکنولوژیکی این قضیه را بتوانیم در یک هفته برطرف کنیم و بتوانیم ماهواره ای ویژه ایران در مدار زمین قرار دهیم. به فرض که این کار با مجموعه ای از ماهواره ها صورت بگیره و کل کره زمین رو پوشش بدیم.
چند نفر در سراسر دنیا حاضر هستند فقط و فقط به خاطر گرفتن شبکه های ایرانی یه دیش ماهواره ای روی پشت بام خودشون اضافه کنند؟
این هم نکته ای هست که باید بهش دقت بشه
اگر یه ماهواره فقط مجموعه ای محدود از شبکه ها رو ارائه بده شانس حضورش تو خونه ها خیلی پایینتر میاد
در ضمن هزینه پارازیت زدن رو اون ماهواره هم پایین تر میاد چون عده کمتری و میشه گفت طرفهای سیاسی کمتری نسبت به این موضوع اعتراض خواهند کرد
ولی اگر شبکه ای از جمهوری اسلامی در کنار 7 شبکه دیگر روی یک پکیج قرار بگیره، از اونجا که پارازیت همه اون شبکه ها رو در بر میگیره اعتراض باقی شبکه ها رو هم در پی خواهد داشت
مگر اینکه ما بتونیم با کمی سعه صدر شبکه های اسلامی - شیعی و شبکه های دیگه ای رو در کنار هم جمع کنیم و یه پکیج با تنوع خوب رو بتونیم به بینندگان ارائه بدیم
اونوقت هست که ممکنه بینندگان به سمت اضافه کردن دیش برای دریافت این ماهواره جدید تشویق بشن
یادم هست وقتی بودایی ها شروع به کشتن مسلمانان به صورت دسته ای کردند (البته هنوز هم میکنند هر روز) صدای آنها را کسی نشنید چون رسانه ای نبود که به تصویر کشد و اصلا بایکوت خبری بود و هر کار خواستند کردند سلام عزیزان تمام این تحریمها فقط نشان دهنده ترس این بزدلان از دیدن تصویر واقعی نظام اسلامی ودموکراسی مردم سالاری دینی است ،وگرنه نه از بمب اتمی ما می ترسندونه از نیروی نظامی ما.آنچه برای آنها کابوس شده الگو قرار گرفتن نظام اسلامی برای سایر ملل دنیا بخصوص جهان سوم وکشورهای اسلامی می باشد که اگر چنین اتفاقی بیفتد قطعا با هزاران کلاهک هسته ای نسل چهارم نیز نمی توان با آن مقابله کرد.التماس دعا بنظرم باید یک سیاست چندجانبه رو در این زمینه پیگیری کرد چون بسیار حساس است. قدرت رسانه ایی ما در دنیا تازه در حال شکل گیری است و لازمه تقویت شود نه تضعیفهم باید با جنجال رسانه ایی و دیپلماسی جلوی ادامه این کار را گرفت، هم باید با سرعت بخشیدن به برنامه ماهواره ایی ایران فرکانس هایی مستقل داشت هم باید با تطمیع برخی صاحبان ماهواره جلوی روند حذف را گرفت و هم باید کار همین رسانه ها را در فضای مجازی که به راحتی قابل کنترل نیست و در سایت های مختلف شدت داد هم باید همین تجربیات رسانه های ایران را در شبکه های مستقل نزدیک به ما مانند المیادین و ... که مستقیما به ایران وابسته نیستند پیگیری کرد و خیلی راه های دیگه که دشمن را از این حرکتشون پشیمان کند
علاوه بر اینکه خیلی خوب می شود از این فرصت برای تبلیغ بیشتر شبکه های حذف شده و مطلوم نمایی استفاده کرد
اگر از غرب قدرت رسانه ایی اش را بگیریم دیگه عملا چیزی ندارد، ان شاالله
به فرض اینکه همین امروز هم ماهواره بفرستیم و هیچ مشکل فنی هم نداشته باشیم باز هم نمیتونیم کاری از پیش ببریم. علتش هم اینه که روی هر سیستم پخش ماهواره ای (مثلا اینتل ست یا یوتل ست) صدها کانال هست که مخاطب برای دریافت اونها هزینه میکنه و آنتن و رسیور تهیه میکنه. روی ماهواره های ما چند کانال برای شهروندان انگلیسی زبان هست که بخوان چنین هزینه ای بکنن؟ متاسفانه در کشور ما همه مسایل فقط از دید فنی و مهندسی بررسی میشن و توجهی به ابعاد دیگه - از جمله ابعاد اقتصادی - نمیشه.
پیش از اینکه دنبال یکی بگردیم که برامون ماهواره بسازه و بعد هم کسی را پیدا کنیم که آن را به مدار بفرستد بهتر نیست فکر برنامه هایی باشیم که ارزش تماشا کردن داشته باشند؟ صدا و سیمای کنونی همین بازار داخلی اش را به زور پارازیت تا حدی حفظ کرده. بنابراین با این شکل برنامه درست کردن جذابیت شبکه های ایرانی در سطح جهان قابل پیش بینی است و بهتر است پول مردم را بیش از این هدر ندهند. با توجه به اینکه چنین مسئله ای مشکل به نظر میرسد اما فراموش نکنید ما ایرانی هستیم و اگر بخواهیم میتوانیم چون جنگ الان جنگ اطلاعاتی و مخابراتی است به ایران اجازه نخواهد داده شد که ماهواره‌ای در مدار ثابت روی قاره اروپا یا آمریکا داشته باشد. حتی اگر ایران چنین ماهواره‌ای به چنین جایی بفرستد آنگاه این ماهواره‌ها با موشک زده خواهند شد.به ایران اجازه داده خواهد شد که در در بالای سر خود ایران ماهواره‌ای ثابت داشته باشد. با توجه به این که آنتهای ماهواره در ایران ممنوع هستند چنین کاری هم معنی‌ای نخواهد داشت
به رغم تلاش های بسیار زیاد دکتر احمدی نژاد در عرصه ی فضا، کم کاری دولت های قبل در زمینه ی هوافضا و ترس از وارد شدن در این حوزه ی مهم فناوری و همچنین انحصار طلبی کشور های مدعی و تحریم ها، کشور ما را در این زمینه عقب انداخته است.البته ما در رده ی کشور های صاحب فناوری فضایی هستیم و این باعث افتخار است، ولی ظرفیت ما بیار بیشتر از این است و فقط نیازمند مدیریت بهتر در این زمینه است.
نا باید هر چه سریعتر ماهواره های مدار geo را در مدار قرار دهیم و از ظرفیت همه ی صنایع کشور باید استفاده شود، این کار بزرگ را نباید فقط به عهده ی سازمان فضایی دانست.
البته این نکته را هم اضافه کنم که با خود بنده به عنوان فارغالتحصیل ارشد الکترونیک از صنعتی شریف برخورد مناسبی نشد و اشتیاق بنده به کار در عرصه ی فضایی به یاس تبدیل شد!
به هر حال امیدوام دولت آینده هم مثل دولت احمدی نژاد از فناوری فضایی حمایت جدی و بلکه بیشتری انجام دهد.
تکنولوژی پرتاب و موشکهای خیلی قوی باید سریعا توسعه یابد تا انشاء اله ظرف یکسال آینده ماهواره ای در مدار بالا قرار دهیم. این بنده خدا غرضی وقتی وزیر مخابرات بود کلی سینه زد، طرح برد مجلس برای خرید ماهواره، ولی.... سخنراني در مزاياي اب كر و قليل با وجود اين همه دريا تاثيري بر افكار عمومي ندارد .... بايد طرحي نو در انداخت .. ما از عراق صد سال عقبيم كه سي كانال ماهواره مستقل دارد.. و درد مردم را منعكس ميكنند