عادت مسئولین
کشور به سخنرانیهای فراوان در حوزههای غیرتخصصی و نیز سوءاستفاده از عناوین و
رهنمودهای کلان کشور همچنان ادامه دارد.
به گزارش «تابناک»، مدتی کوتاه پس از مطرح شدن مفهوم «اقتصاد مقاومتی» که برای رشد و ایستادگی کشور در برابر فشارهای شدید خارجی مطرح شده است، انواع و اقسام اظهارنظرها و تصمیمات در میان بسیاری از مقامات کشور دیده میشود.
بنا بر این گزارش، ذهنیت و الگوهای محدودنگر و انزواطلب در بین مقامات فوق و نیز ناهنجاریهای رفتاری ناشی از عادت کردن به پول مفت نفت، ریشه این تصمیمات نادرست و لفاظیهای بیفایده شده است.
حذف موانع غیرتعرفهای تجارت از تکالیف دولت در برنامههای توسعه کشور بوده است ولی بلافاصله پس از اعلام نامگذاری سال جاری به نام سال حمایت از تولید و کار و سرمایه داخلی، برخی با تفکرات غیرعلمی و رفتارهای کلنگی به جان اقتصاد و تجارت خارجی ایران افتادند. در حالی که در همه جای جهان و به گواه تحقیقات فراوان علمی، تجارت ابزاری برای توسعه و رفع بیکاری دانسته میشود، هنوز عدهای در ایران به دنبال محدود کردن تجارت خارجی ایران میروند؛ بنابراین، باید این پرسش را مطرح کرد که چرا تفکر این عده با خواسته دشمنان کشور در ایزوله کردن اقتصاد ایران شبیه است؟
چنین محدودیتهایی که بدون بررسی توسط کارشناسان واقعی اعمال میشود، افزون بر اینکه مانع شکوفایی اقتصاد کشور میشود، باعث کاهش شفافیت اقتصادی و نیز ایجاد فرصت برای مفاسد اقتصادی نیز خواهد شد.
همه اقتصادهایی که در دهههای اخیر شاهد رشد فراوان بودهاند، ضمن اینکه از کار و تولید داخلی به نحو علمی و حساب شده حمایت کردهاند و بازارهای خود را به راحتی در اختیار طرفهای خارجی قرار ندادهاند، تأکید بیشتر خود را بر افزایش صادرات قرار دادهاند.
رفتارهایی مانند تلاش برخی در شورای شهر تهران و یا وزارت ارشاد برای محدود کردن تبلیغات کالاهای خارجی، نه تنها بدون پشتوانه علمی و نظری انجام شده است، بلکه به گواه اساتید علم تجارت اثرات معکوس هم خواهد داشت. شگفتانگیز است که موضوعی اقتصادی چون تبلیغات تجاری یکسره در وزارت ارشاد و یا شورای فرهنگ عمومی مورد بررسی قرار گیرد.
از سوی دیگر، دولت در تصمیمی نادرست به یکباره تصمیم میگیرد تهران را به بهانه برگزاری اجلاس عدم تعهد به مدت پنج روز تعطیل کند. این تعطیلی قطعا به سبب مراودات اداری و اقتصادی به همه کشور سرایت خواهد کرد؛ اما آیا دولت میتواند یک تولیدکننده و به ویژه تولیدکنندهای در بخش خصوصی را مثال بزند که از این تصمیم استقبال کند؟
ریشه این تصمیم نادرست در این است که بیشتر مسئولین دولتی و حکومتی، هیچ گاه مجبور نبودهاند برای به دست آوردن درآمد تلاش و کار کنند. مقامات ما به جای کسب درآمد از راههای مشروع و منطقی، تنها تجربه چانهزنی برای خرج بیشتر از پول بیزبان نفت را دارند. به همین سبب است که در مواقع وفور پول نفت، آن را به هر چاه ویلی میریزند و هنگام کمپولی به دنبال جایی میگردند که از هزینههای آن بزنند. آیا از مقامات دولتی که میلیاردها دلار پول را بدون نتیجه ملموس و روشن خرج ایده خام بنگاههای زودبازده کردند، بازخواستی شد؟
در چند ماه اخیر، انواع سخنرانیها در حمایت از تولید و کار و سرمایه ایرانی و نیز اقتصاد مقاومتی شده است. وظیفه دانشگاهها و مسئولین کشور است که این ایدهها را به سیاستهای علمی و عملی مناسب تبدیل کنند؛ اما آنچه شنیده میشود، بیشتر گزافهگوییهای بیمورد است.
«منظور از اقتصاد مقاومتی، اقدامات تدافعی و حصارکشی به دور خود نیست، بلکه اقتصاد مقاومتی، اقتصادی است که برای یک ملت، حتی در شرایط فشار و تحریم، زمینه رشد و شکوفایی را فراهم میکند». نمایندگان مجلس و مقامات دولت و دیگر مسئولان یا این را درمییابند و اجرایی میکنند، یا آن که کارشان مشابه انشای زیر میشود. مردم شما ببینید و مقایسه کنید. بعید است کسی به اندازه معلم این دانشآموز خوش نمره باشد