گری سیک:
سلاح کشتار جمعی ایران چیست؟
گری سیک، مشاور سابق کارتر، در مقاله‌ای در لوموند دیپلماتیک به توانمندی‌های ایران در مقابله با دشمنان نظامی و اقتصادی اشاره کرده و دیدگاه جالبی را در این باره ارائه داده است.
گری سیک مشاور سابق کارتر، در مقاله‌ای در لوموند دیپلماتیک به روند، پیامدها و آثار تحریم‌های اقتصادی و اعلان جنگ علیه ایران و همچنین توانمندی‌های ایران در مقابله با دشمنان نظامی و اقتصادی اشاره کرده و دیدگاه جالبی در این باره ارائه داده است.
«گری سیک»، نوشته خود را با این جمله آغاز می‌کند که: «کمتر کسی است که مایل به جدل درباره این موضوع باشد که یک ایران بدون سلاح هسته‌ای بر ایران با آن ارجحیت دارد.
حتی ایران [هم در این باره] توافق دارد. این کشور که عضو پیمان عدم گسترش سلاح هسته‌ای (ان.پی.تی) باقی مانده، بازرسی از سایت‌های اصلی هسته‌ای خود توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را می‌پذیرد و رهبرانش همواره اعلام میکنند که داشتن، تولید یا استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، بر خلاف اسلام است.
از زمان شاه، ایران پشتیبان یک منطقه پاک از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه بوده است. مدیر اطلاعات ملی آمریکا تأیید می‌کند که ایران تصمیمی برای ساخت بمب نگرفته و می‌توان باور داشت که [اگر بگیرد] چنین تصمیمی به زودی ردیابی شود.
راهکار شکست خورده
وی سپس با اشاره به تحریم‌های بین‌المللی شکل گرفته علیه ایران، پافشاری بر این تفکر که می‌توان ایران را با فشار از راه خود منحرف کرد، این طرز تلقی را نوعی تفکر عامه پسند خوانده و می‌گوید: هنگامی که تحریم‌ها آغاز شدند، ایران برنامه هسته‌ای در مراحل ابتدایی، بدون حتی یک سانتریفوژ قادر به غنی‌سازی اورانیوم بود.
امروز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شانزده سال پس از تحریم‌های هر چه شدیدتر، گزارش میدهد که ایران دارای یک برنامه اساسی هسته‌ای با نزدیک هشت هزار سانتریفیوژ در حال کار در دو سایت عمده و ذخیره نزدیک پنج تن اورانیوم غنی شده با غلظت کم است. این امر گواه یک راهکار شکست خورده است.
وی ادامه میدهد، تحریم‌هایی که قرار بود جایگزین جنگ باشند تا جایی پیش رفته‌اند که به یک جنگ اقتصادی تمام عیار تبدیل شده‌اند و می‌نویسد: کسی نمی‌تواند اطمینان داشته باشد که ایران چگونه به این تهاجم پاسخ خواهد داد، ولی باورش دشوار است که پاسخ، تسلیم فروتنانه یا دست روی دست گذاشتن باشد.
برتری ایران در کجاست؟
سیک در ادامه با اشاره به تفکر اروپا، آمریکا و ایالات متحده در این باره که ایران نمی‌تواند رفتار متقابل انجام دهد، به ترور دانشمندان هسته‌ای کشور، اشاعه ویروس استاکس نت، فرستادن هواپیماهای جاسوسی و تحریک جریان‌های جدایی‌طلب در درون خاک ایران اشاره می‌کند و می‌نویسد: همه اینها در اسراییل، ایالات متحده و برخی پایتخت‌های اروپایی با حسن ظن و نوعی رضایت خاطر دیده میشوند.
سیاست غرب همان گونه که گفته شد، بنا بر فرضی ناگفته، بر آن است که گویا ایران توان پاسخگویی جدی به تحریم‌های مالی و تهدیدها علیه امنیتش را ندارد. هیچ کدام از کشورهایی که این فشارها را به ایران وارد میکنند، هرگز چنین اعمالی را درباره خودشان تحمل نمی‌کردند.
وی در یک تحلیل جالب ادامه میدهد که: ایران، حتی برای نزدیک‌ترین همسایه‌هایش نیز تهدید نظامی بزرگی نیست بودجه نظامی ایران، نه تنها بخش بسیار کوچکی از بودجه نظامی ایالات متحده و ناتو، بلکه حتی کمتر از هزینه‌های مرکب نظامی شورای همکاری خلیج فارس، شش همسایه عربش است.
سیک برتری نظامی امنیتی ایران را در حوزه ساختار قدرتمند سیستم دفاعی ارزان می‌داند و می‌گوید: ایران به طور سنگین در یک ساختار قدرتمند اما نسبتا ارزان دفاعی سرمایه گذاری کرده که هر اشغالگر بالقوه ای را با هزینه‌های بسیار هنگفت رودررو می‌کند. [ایران] همچنین سال‌های بسیاری را صرف تکامل فنون جنگ نامتقارن، مانند جنگ‌های چریکی درخشکی و بکارگیری قایق‌های تندرو در دریا، کرده که موجب سردرگمی و شاید غلبه بر کشتی‌های بسیار بزرگتر میشوند. ایران [تولید] انواعی از موشک‌های کروز را توسعه بخشیده که به طور نسبی سلاح‌هایی ساده هستند؛ اما هنگامی که به صورت انبوه علیه یک هدف بزرگ استفاده شوند، می‌توانند بسیار مؤثر باشند.
اما سلاح کشتار جمعی ایران
مشاور سابق کارتر اشاره می‌کند که مهمترین سلاح ایران، قایق‌های تندرو یا حملات سایبری نیست، حتی سلاح هسته‌ای که هنوز وجود هم ندارد. به نظر وی، سلاح مهم و اصلی ایران در این تقابل اقتصادی است: سلاح کشتار جمعی ایران اقتصادی و مشخصا بهای نفت است و برای استفاده از این سلاح ایران نیاز به بستن تنگه هرمز ندارد.
وی سپس با ارائه تحلیل از استراتژی اعراب و اروپا و آمریکا برای جایگزین کردن نفت تحریمی ایران و تحلیل‌ها از پر شدن بازار نفت از نفت جایگزین، می‌گوید: اروپا به تنهایی ناگزیر است ششصد هزار بشکه واردات خود از ایران را جایگزین کند و بخش بزرگی از این تقاضا مربوط به سه کشور اروپایی است که از نظر اقتصادی آسیب پذیرند: یونان، ایتالیا و اسپانیا.
هم‌اکنون واردات آنان از ایران، بر مبنای توافق‌های پایاپای و به طور نسبی ارزان و قراردادهای بلندمدت هستند که جایگزین کردن آنها با قیمت و کیفیت مشابه دشوار است. قراردادهای جدید پس از مذاکرات باید منعقد شوند، تأمین کنندگان تازه به کار بپردازند و پالایشگاه‌ها خود را [با نفت جایگزین شده] تطبیق دهند.
وی همه این خلل‌ها و تغییرات را منتج به یک افزایش قیمت شوک آور در بازار می‌داند و می‌گوید: غیرممکن است که پیش‌بینی شود، قیمت نفت تا چه اندازه بالا خواهد رفت و تا چه زمانی در آن حد خواهد ماند، به ویژه اگر رویدادهای غیرمنتظره به پیچیده‌تر کردن تصویر ادامه دهند؛ واگرایی‌ها برای اقتصاد جهانی که تازه داشت به سوی فاصله گرفتن از رکود بزرگ می‌رفت، کاملا جدی خواهند بود.
هزینه و فایده تحریم‌ها
سیک اشاره می‌کند که تحریم‌های «فلج کننده» نه تنها بر ایران اثر می‌گذارند، بلکه می‌توانند عوارض جدی برای بقیه دنیا داشته باشند. به نظر وی، اگر این تحریم‌ها در راستای فلج کردن ایران تا مرز دست کشیدن از برنامه هسته‌ای باشد، پیشتر هدف به شکست رسیده است: چنین چیزی صرف نظر از این که چه کسی در تهران حکومت کند، رخ نخواهد داد.
از سویی وی بر این باور است که: اما اگر هدف تحریک ایران برای درگیری در یک جنگ بوده باشد، به هدف رسیده‌ایم و این اتفاق خواهد افتاد. اما این کار معضل برنامه هسته‌ای ایران را حل نمی‌کند. برعکس، احتمال بدتر شدن وضعیت را به دنبال دارد.
گری سیک در پایان نوشته خود با اذعان به اینکه جنگ اقتصادی با پیامدها و آثاری نامشخص به راه افتاده است، می‌گوید: همه آنهایی که در این راهکار به بن بست رسیده درگیر هستند باید توقف کنند، نفسی عمیق بکشند و درباره پیامدهای آن بیندیشند.
وی خردمندانه‌ترین پرسش را این می‌داند که: به فرض آنکه تحریم‌ها علیه ایران کارگر باشد، بعد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ خردمندانه این است که رهبران ما اکنون این پرسش را بکنند.
«گری سیک»، نوشته خود را با این جمله آغاز می‌کند که: «کمتر کسی است که مایل به جدل درباره این موضوع باشد که یک ایران بدون سلاح هسته‌ای بر ایران با آن ارجحیت دارد.
حتی ایران [هم در این باره] توافق دارد. این کشور که عضو پیمان عدم گسترش سلاح هسته‌ای (ان.پی.تی) باقی مانده، بازرسی از سایت‌های اصلی هسته‌ای خود توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را می‌پذیرد و رهبرانش همواره اعلام میکنند که داشتن، تولید یا استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، بر خلاف اسلام است.
از زمان شاه، ایران پشتیبان یک منطقه پاک از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه بوده است. مدیر اطلاعات ملی آمریکا تأیید می‌کند که ایران تصمیمی برای ساخت بمب نگرفته و می‌توان باور داشت که [اگر بگیرد] چنین تصمیمی به زودی ردیابی شود.
راهکار شکست خورده
وی سپس با اشاره به تحریم‌های بین‌المللی شکل گرفته علیه ایران، پافشاری بر این تفکر که می‌توان ایران را با فشار از راه خود منحرف کرد، این طرز تلقی را نوعی تفکر عامه پسند خوانده و می‌گوید: هنگامی که تحریم‌ها آغاز شدند، ایران برنامه هسته‌ای در مراحل ابتدایی، بدون حتی یک سانتریفوژ قادر به غنی‌سازی اورانیوم بود.
امروز آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شانزده سال پس از تحریم‌های هر چه شدیدتر، گزارش میدهد که ایران دارای یک برنامه اساسی هسته‌ای با نزدیک هشت هزار سانتریفیوژ در حال کار در دو سایت عمده و ذخیره نزدیک پنج تن اورانیوم غنی شده با غلظت کم است. این امر گواه یک راهکار شکست خورده است.
وی ادامه میدهد، تحریم‌هایی که قرار بود جایگزین جنگ باشند تا جایی پیش رفته‌اند که به یک جنگ اقتصادی تمام عیار تبدیل شده‌اند و می‌نویسد: کسی نمی‌تواند اطمینان داشته باشد که ایران چگونه به این تهاجم پاسخ خواهد داد، ولی باورش دشوار است که پاسخ، تسلیم فروتنانه یا دست روی دست گذاشتن باشد.
برتری ایران در کجاست؟
سیک در ادامه با اشاره به تفکر اروپا، آمریکا و ایالات متحده در این باره که ایران نمی‌تواند رفتار متقابل انجام دهد، به ترور دانشمندان هسته‌ای کشور، اشاعه ویروس استاکس نت، فرستادن هواپیماهای جاسوسی و تحریک جریان‌های جدایی‌طلب در درون خاک ایران اشاره می‌کند و می‌نویسد: همه اینها در اسراییل، ایالات متحده و برخی پایتخت‌های اروپایی با حسن ظن و نوعی رضایت خاطر دیده میشوند.
سیاست غرب همان گونه که گفته شد، بنا بر فرضی ناگفته، بر آن است که گویا ایران توان پاسخگویی جدی به تحریم‌های مالی و تهدیدها علیه امنیتش را ندارد. هیچ کدام از کشورهایی که این فشارها را به ایران وارد میکنند، هرگز چنین اعمالی را درباره خودشان تحمل نمی‌کردند.
وی در یک تحلیل جالب ادامه میدهد که: ایران، حتی برای نزدیک‌ترین همسایه‌هایش نیز تهدید نظامی بزرگی نیست بودجه نظامی ایران، نه تنها بخش بسیار کوچکی از بودجه نظامی ایالات متحده و ناتو، بلکه حتی کمتر از هزینه‌های مرکب نظامی شورای همکاری خلیج فارس، شش همسایه عربش است.
سیک برتری نظامی امنیتی ایران را در حوزه ساختار قدرتمند سیستم دفاعی ارزان می‌داند و می‌گوید: ایران به طور سنگین در یک ساختار قدرتمند اما نسبتا ارزان دفاعی سرمایه گذاری کرده که هر اشغالگر بالقوه ای را با هزینه‌های بسیار هنگفت رودررو می‌کند. [ایران] همچنین سال‌های بسیاری را صرف تکامل فنون جنگ نامتقارن، مانند جنگ‌های چریکی درخشکی و بکارگیری قایق‌های تندرو در دریا، کرده که موجب سردرگمی و شاید غلبه بر کشتی‌های بسیار بزرگتر میشوند. ایران [تولید] انواعی از موشک‌های کروز را توسعه بخشیده که به طور نسبی سلاح‌هایی ساده هستند؛ اما هنگامی که به صورت انبوه علیه یک هدف بزرگ استفاده شوند، می‌توانند بسیار مؤثر باشند.
اما سلاح کشتار جمعی ایران
مشاور سابق کارتر اشاره می‌کند که مهمترین سلاح ایران، قایق‌های تندرو یا حملات سایبری نیست، حتی سلاح هسته‌ای که هنوز وجود هم ندارد. به نظر وی، سلاح مهم و اصلی ایران در این تقابل اقتصادی است: سلاح کشتار جمعی ایران اقتصادی و مشخصا بهای نفت است و برای استفاده از این سلاح ایران نیاز به بستن تنگه هرمز ندارد.
وی سپس با ارائه تحلیل از استراتژی اعراب و اروپا و آمریکا برای جایگزین کردن نفت تحریمی ایران و تحلیل‌ها از پر شدن بازار نفت از نفت جایگزین، می‌گوید: اروپا به تنهایی ناگزیر است ششصد هزار بشکه واردات خود از ایران را جایگزین کند و بخش بزرگی از این تقاضا مربوط به سه کشور اروپایی است که از نظر اقتصادی آسیب پذیرند: یونان، ایتالیا و اسپانیا.
هم‌اکنون واردات آنان از ایران، بر مبنای توافق‌های پایاپای و به طور نسبی ارزان و قراردادهای بلندمدت هستند که جایگزین کردن آنها با قیمت و کیفیت مشابه دشوار است. قراردادهای جدید پس از مذاکرات باید منعقد شوند، تأمین کنندگان تازه به کار بپردازند و پالایشگاه‌ها خود را [با نفت جایگزین شده] تطبیق دهند.
وی همه این خلل‌ها و تغییرات را منتج به یک افزایش قیمت شوک آور در بازار می‌داند و می‌گوید: غیرممکن است که پیش‌بینی شود، قیمت نفت تا چه اندازه بالا خواهد رفت و تا چه زمانی در آن حد خواهد ماند، به ویژه اگر رویدادهای غیرمنتظره به پیچیده‌تر کردن تصویر ادامه دهند؛ واگرایی‌ها برای اقتصاد جهانی که تازه داشت به سوی فاصله گرفتن از رکود بزرگ می‌رفت، کاملا جدی خواهند بود.
هزینه و فایده تحریم‌ها
سیک اشاره می‌کند که تحریم‌های «فلج کننده» نه تنها بر ایران اثر می‌گذارند، بلکه می‌توانند عوارض جدی برای بقیه دنیا داشته باشند. به نظر وی، اگر این تحریم‌ها در راستای فلج کردن ایران تا مرز دست کشیدن از برنامه هسته‌ای باشد، پیشتر هدف به شکست رسیده است: چنین چیزی صرف نظر از این که چه کسی در تهران حکومت کند، رخ نخواهد داد.
از سویی وی بر این باور است که: اما اگر هدف تحریک ایران برای درگیری در یک جنگ بوده باشد، به هدف رسیده‌ایم و این اتفاق خواهد افتاد. اما این کار معضل برنامه هسته‌ای ایران را حل نمی‌کند. برعکس، احتمال بدتر شدن وضعیت را به دنبال دارد.
گری سیک در پایان نوشته خود با اذعان به اینکه جنگ اقتصادی با پیامدها و آثاری نامشخص به راه افتاده است، می‌گوید: همه آنهایی که در این راهکار به بن بست رسیده درگیر هستند باید توقف کنند، نفسی عمیق بکشند و درباره پیامدهای آن بیندیشند.
وی خردمندانه‌ترین پرسش را این می‌داند که: به فرض آنکه تحریم‌ها علیه ایران کارگر باشد، بعد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ خردمندانه این است که رهبران ما اکنون این پرسش را بکنند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۷۰
انتشار یافته: ۱۳
در هر صورت چه در بعد اقتصادي وچه در بعد نظامي وچه در بعد اجتماعي و فرهنگي ... گذشت زمان حقايق را براي مردمان غرب روشن خواهد ساخت صداي خرد شدن استخوانهاي فرهنگ غرب به گوش مي رسد اندكي تحمل لازم است تا خود بخود از داخل پوكي استخوانشان مشخص شود نصر من الله و فتحاً غريب آی قربون آدم چیز فهم. البته بقیشون هم اینو میدونن ولی مثل بعضی از اسراییلی ها خودشونو زدن به نفهمی. به نظر من یه مسیله رو مستر سیک یادش رفت بگه که جنگ با ایران بیشترین ضرر رو به آمریکا میزنه و نه به کشوری مثل اسراییل که اندازه یه استان ما وسعت و جمعیت نداره. ضمنا مسیولین کشور هوای مردمو داشته باشن. دولت ايران انقدر ثروتمند هست كه با تحريمها مقابله كند هيچ تاثيري بر بودجه نظامي و دفاعي ايران نخواهد گذاشت
مشكل اصلي متوجه مردم است كه قسمت اعظم از زندگي خود را وابسته به كمكهاي دولتي كرده اند و با خدشه دار شدن اين كمكها زندگي مردم به شدت تحت تاثير قرار مي گيرد
با عرض سلام . این بنده خدا راست میگه و حقیقت اینه . غرب هم میدونه و راه برگشت نداره چون اگه کوتاه بیاد ابروشون رفته و هیشکی دیگه ازشون حساب نمیبره . پای لجبازی هم که شده حاضرند هزینه هنگفت بیت المال به باد بدن ...........ما مثل كشورهاي عربي نیستیم که هر چه شد بگیم چشم .... دوما : دوستان اینو باید بدونیم که پای امریکا هر جایی باز شده . بهتر که نشده بلکه ویران هم شده ....
پاسخ ها
ehsan
| 
| ۱۸:۲۶ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۸
100٪ تایید من هیچ کجا ندیدم که امریکا به اونجا رفته باشه چیزی جز ویرانی تجاوز برای ان کشور داشته باشه به نظر من كوبنده ترين سلاح ايران نه امتياز تنگه ي هرمز و نه امتياز نفت ايران است . كوبنده ترين سلاح ايران جمعيتي است كه با حمايت از رهبر و كشورشان حاضرند تا آخرين قطره ي خونشان از اين مرز و بوم دفاع كنند و شهادت را افتخاري بزرگ مي دانند . مشکل ما در مدیریت بودجه عمومی قدری حل خواهد شده و هزینه های غیر ضرور و بازار کالاهای مصرفی و تجملی رو به حذف می گذارد و تقاضای کاذب نیز جای خود را به تقاضای حقیقی خواهد داد و امکانات و منابع داخلی در این شرایط تقاضا پاسخگوس و دشمن زود تر از امروز باید برود و بمیرد . ولی به نظر من ،نظر این اقا زیاد هم درست نیست چون قدرت اصلی ایران مردمش هستند که با اعتقاد و عقیده به دین وکشور شون ایستادگی میکنند واین تو کمتر کشوری هست به هر حال يك آدم عاقل هم توي اينها پيدا ميشه بله این بندهً خدا درست و خیلی واقع بینانه به اوضاع نگاه کرده، اما ایشون سه دهه میشه که از دستگاه دیپلماسی ایالات متحده دور شده.آمریکا و غرب پنج سال است که دشمن اصلی بشریت را شناسایی کرده اند. آنها به این نتیجه رسنده اند که هیچ خطری از جانب ایران برای جهانیان وجود ندارد و مشکل اصلی صلح و نظم جهانی اسراییل است.
غرب با تنها گذاشتن صهیونیستها در دو جنگ 33 روزه و 22 روزه اولین اقدام را برای ضعیف کردن اسراییل نشان داد. بعد به استمرار حکومت های شمال آفریقا و ابقای دوستان اسراییل هیچ کمکی نکرد.
در مقابل همین کشورهای غربی در مقابل سوریه کارشان از تبلیغات فراتر نمیرود.
برخورد ترکیه در مقابله با اسراییل به هیچوجه معمولی نبود.
البته اسراییل هم با درک این مطلب که پشتش خالی شده است با عوامل وابستهً خود هر چه در توان داشت در جهت گسترش رکود اقتصادی بکار برد، که غرب برای مقابله با آن هزینه میدهد.
به نظر اینجانب، تهدید های غرب به قدرتمند شدن ایران کمک کرده است و غرب حتی برای قلو کردن قدرت جمهوری اسلامی علاوه از بهره برداری اقتصادی ، پایه های رژیم ساختگی اسراییل را سست و سست تر میکنند.
کار اسراییل تمام است..
مصباح - نایروبی
تحريم ها قطع به يقين تاثيرات عميقي بر زندگي و رفاه اجتماعي مردم در بر داره اما مسلماً فلج كننده نخواهد بود، اما مهم مطلوبي خواهد بودكه غرب به آن نمي رسد اما كما كان ايالات متحده از آن سودمند خواهد شد. نكته اي كه توجه همه ما رو مي طلبد اينه كه به طور يقين خدا با ماست و دعاي حق امام بقيه الله ارواحنا فداه شامل ما ميشه. سلام و عید بر همه مبارکبنظرم علاوه بر سیاستهای نظامی و اقتصادی که دشمن به موفقیت تمامی یا نسبی آن معترف است
آنچه که بسیار مهمتر است سفارش حضرت علی (ع) است : "نظم در امور" در کل شئونات؛ در همه شئونات؛ در تمام شئونات؛با تمام توان و قوا ...
هر چه ما در کشور منظمتر عمل کنیم مطمئنا آنها بیشتر نا امید میشوند.یا حق.
با نگاه به پیامدهای احتمالی جنگ علیه ایران توسط غرب، استفاده از ابزار نظامی علیه ایران محال است اما جنگ نرم همچنان می تواند ادامه داشته باشد. امید است غرب روی عقل بیاید!