«نگاه شما»: زخمی بر فرق تشیع

یکی از دلایل موافقان سنت غلط قمه زنی بر صحت عملشان این است که می گویند :

"خیلی از مراجع قدیم و برخی مراجع فعلی قمه زدن برای امام حسین (علیه السلام) را جایز دانسته اند. حال چرا شما کاسه داغتر از آش میشوید. مگر ما فقیه و مجتهد نداریم که شما درمورد این مسائل نظر می دهید"

 غافل از اینکه اولاً مقلد می بایست در احکام و خصوصاً احکام ثانویه به مجتهد اعلم زنده مراجعه کند و نمی تواند به نظر یک مرجع غیرزنده عمل کند.

ثانیاً اکثر مراجع فعلی قمه زدن را جایز نمی دانند. ثالثاً  قمه زنی در درجه اول بر مبنای حکم حکومتی ولی فقیه زمان حرام شده است و حتی بقیه مراجع و مقلدشان نیز در این مورد باید به حکم ایشان عمل کنند.

ضمن اینکه اگر اندکی از لاک خودمان خارج شویم و دنیای اطرافمان را نگاهی بیاندازیم؛ بی درنگ تائید خواهیم کرد که امروزه قمه زنی از مصادیق بارز و روشن وهن مذهب شیعه شده است.

چنانکه بسیاری از رسانه های تصویری و نوشتاری و شبکه های ماهواره ای ضد شیعه دستاویزی بهتر و ملموس تر از  قمه زنی برای مخدوش کردن چهره تشیع نیافته اند.

حال اگر اشخاصی این همه دلایل عقلی و نقلی محکم و پشتوانه دار را رها کردند و به مشتی شعر و روایات ضعیف السند و نظرات مراجع سلف استناد کرده و بر عمل غلطشان پافشاری کردند؛ مطمئناً باید در پیشگاه خدای متعال پاسخگو باشند که (وقفوهم انهم مسئولون) .

اینها نه تنها حقیقت ناب تشیع را در برابر چشم جهانیان منحرف و مغشوش کردند بلکه با اعمالشان برخی شیعیان را نیز مایوس و سرافکنده ساخته اند. بیراه نیست اگر بگوییم عمل ایشان زخمی عمیق بر فرق تشیع ایجاد کرده که جز به روشنگری و بدعت ستیزی اهل بصیرت درمان نخواهد شد.

سخنان  مقام معظم رهبری پیرامون قمه زنی:

... قمه‎زدن هم از کارهای خلاف است. می‎دانم عدّه‎ای خواهند گفت: «حق این بود که فلانی اسم قمه را نمی‎آورد.» خواهند گفت: «شما به قمه‎زدن چه کار داشتید؟ عدّه‎ای می‎زنند؛ بگذارید بزنند!» نه؛ نمی‎شود در مقابل این کار غلط سکوت کرد. اگر به گونه‎ای که طیّ چهار، پنج سال اخیر بعد از جنگ، قمه‎زدن را ترویج کردند و هنوز هم می‎کنند، در زمان حیات مبارک امام رضوان اللّه علیه ترویج می‎کردند، قطعاً ایشان در مقابل این قضیه می‎ایستادند. کار غلطی است که عدّه‎ای قمه به دست بگیرند و به سر خودشان بزنند و خون بریزند. این کار را می‎کنند که چه بشود؟! کجای این حرکت، عزاداری است؟! البته، دست بر سر زدن، به نوعی نشانه عزاداری است. شما بارها دیده‎اید، کسانی که مصیبتی برایشان پیش می‎آید، بر سر و سینه خود می‎کوبند. این نشانه عزاداری معمولی است. اما شما تا به حال کجا دیده‎اید که فردی به خاطر رویکرد مصیبت عزیزترین عزیزانش، با شمشیر بر مغز خود بکوبد و از سر خود خون جاری کند؟! کجای این کار، عزاداری است؟!

قمه‎زدن، سنّتی جعلی است. از اموری است که مربوط به دین نیست و بلاشک، خدا هم از انجام آن راضی نیست. علمای سلف دستشان بسته بود و نمی‎توانستند بگویند «این کار، غلط و خلاف است.» امروز روز حاکمیت اسلام و روز جلوه اسلام است. نباید کاری کنیم که آحاد جامعه اسلامی برتر، یعنی جامعه محب ّ اهل‎بیت علیهم السلام که به نام مقدس ولیّ عصر ارواحنا فداه، به نام حسین بن علی علیهماالسّلام و به نام امیرالمؤمنین علیه الصّلاة والسّلام، مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیرمسلمانان عالم، به عنوان یک گروه آدم‎های خرافی بی‎منطق معرفی شوند. من حقیقتاً هر چه فکر کردم، دیدم نمی‎توانم این مطلب – قمه‎زدن – را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است، به اطّلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضی نیستم. اگر کسی تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند، من قلباً از او ناراضی‎ام. این را من جدّاً عرض می‎کنم. یک وقت بود در گوشه و کنار، چند نفر دور هم جمع می‎شدند و دور از انظار عمومی مبادرت به قمه‎زنی می‎کردند و کارشان، تظاهر – به این معنا که امروز هست – نبود. کسی هم به خوب و بد عملشان کار نداشت؛ چرا که در دایره محدودی انجام می‎شد. اما یک وقت بناست که چند هزار نفر، ناگهان در خیابانی از خیابان‎های تهران یا قم یا شهرهای آذربایجان و یا شهرهای خراسان ظاهر شوند و با قمه و شمشیر بر سر خودشان ضربه وارد کنند. این کار، قطعاً خلاف است. امام حسین علیه السّلام، به این معنا راضی نیست. من نمی‎دانم کدام سلیقه‎هایی و از کجا این بدعت‎های عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعه انقلابی ما می‎کنند؟!

فرازهایی از بیانات مقام معظم رهبری در جمع روحانیون استان «کهگیلویه و بویر احمد» در آستانه ماه محرّم ۱۷/۰۳/۱۳۷۳ .