فرهنگ‌سازی پاسخ نداد؛ سازه حایل در دستور کار است

سرویس اجتماعی ـ اوایل مهر ماه بود که خبر افزایش شمار واگن‌های ویژه بانوان از دو، به سه واگن در هر قطار اعلام شد؛ اما هرچند این یک واگن در بخش جلوی قطار به بانوان اختصاص یافت و آقایان حق ورود به این واگن را ندارند، از‌‌ همان آغاز امر، آقایان با ورود به این واگن‌ها، اعتراض خود را در این باره اعلام کردند و هرچه بانوان اعتراض کردند، مسئولان مترو وارد عمل نشده و اقدام عملی نکردند و تنها گفتند که در این زمینه فرهنگ‌سازی می‌کنند؛ «هر ده دقیقه یک بار این موضوع از بلندگوهای مترو اعلام می‌شود که امیدواریم با پایان دوره آزمایشی، این مقاومت‌ها نیز پایان پذیرد».

به گزارش «تابناک»، با وجود اینکه اجرای این طرح موفقیت آمیز نبوده و آقایانی که با مترو رفت‌وآمد می‌کنند، همچنان معترض هستند، اما مقرر شده که در آینده نزدیک، به جای افزایش این ظرفیت در قالب یک واگن، دو نیم واگن به ظرفیت واگن‌هایویژه  بانوان در ابتدا و انتهای قطارهای مترو افزوده شود؛ به عبارت بهتر، طرح افزایش واگن بانوان همچنان اجرا خواهد شد، ولی به شیوه‌ای متفاوت.

علی محمد قلی‌ها، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری متروی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار «تابناک» گفت: به دلیل اینکه جای واگن جدید در نظر گرفته شده برای بانوان، با تغییر مسیر رفت و برگشت قطار تغییر می‌کند و مسافران دچار سردرگمی می‌شوند، تصمیم گرفتیم که واگن ویژه بانوان در دو انتهای قطار را به یک و نیم واگن تبدیل کنیم.

قلی‌ها افزود: لازمه اجرای این امر، نصب تجهیزات لازم برای تقسیم دو واگنی است که به واگن‌های فعلی ویژه بانوان متصل هستند. شرکت بهره‌برداری مترو، تمهیدات لازم برای این منظور را پیش‌بینی کرده است و سازه‌های فلزی توسط پیمانکار در حال ساخت است که به زودی آماده می‌شود و با نصب آن، نصف واگن دوم از جلوی قطار و و نصف دومین واگن از انتهای قطار به خانم‌ها اختصاص خواهد یافت.

مدیرعامل شرکت بهره‌برداری متروی تهران در ادامه گفت: به محض نصب این سازه‌ها، مأموران بر سکو‌ها مستقر می‌شوند و بنا بر ابلاغیه ما، حراست مترو هم در این زمینه فعال شده و اجازه ورود آقایان را به بخش‌های جدید واگن ویژه بانوان نمی‌دهند.

این در حالی است که با اندکی توجه به اعتراض آقایان، درمی‌یابیم که دلیل اعتراضشان منطقی به نظر می‌رسد؛ به ازای ظرفیت افزوده شده به بخش ویژه بانوان ـ فارغ از درست یا نادرست بودن این امر ـ از ظرفیت قسمت عمومی واگن‌ها که مورد استفاده آقایان و برخی از بانوان است، کاسته شده؛ یعنی از هر قطار هفت واگنه در مترو، سه واگن به بانوان اختصاص یافته و چهار واگن برای عموم در نظر گرفته شده است؛ تناسبی که با توجه به شمار بیشتر آقایان استفاده کننده از این وسیله، ناهمگون می‌نماید.

مدیر عامل جوان شرکت بهره‌برداری مترو، در حالی می‌گوید: «از این پس ابتدا و انتهای هر قطار یک و نیم واگن ویژه بانوان خواهیم داشت» که هنوز پاسخی برای اعتراض آقایان داده نشده است و این منطقی به نظر نمی‌رسد.

روشن است که مدیران مربوطه، قادر به افزودن واگن جدید (به غیر از هفت واگن موجود) به قطارها نیستند، اما راهکارهایی مانند افزایش تعداد قطار یا کاهش فاصله زمانی ورود قطار به ایستگاه ـ اگر با پاسخ‌هایی از این دست که «پول نداریم ... پولمان را نمی‌دهند» روبه‌رو نشوند ـ هم می‌توانستند راهکار باشند؛ جدای اینکه نداشتن راهکار، دلیل بر آزمودن و خطا کردن نمی‌شود.

طرحی که در پی اعتراض به حق بانوان به کمبود جا کلید خورد، به اندازه‌ای شتابزده از کار درآمد که اکنون جمع بزرگتری را گلایه‌مند کرده است، تا جایی که قرار است فرهنگ‌سازی را کنار گذاشته و با یک سازه حائل و با کمک مأموران حراست، آقایان را مجاب کنند که در سهم کاسته شده‌شان متراکم‌تر بایستند!

شاید «بازنگری» پیشنهاد بدی نباشد برای این طرح!