به گزارش تابناک، خسرو طالبزاده در مقدمه اين كتاب با توضيح زمينهها و دلايل انتشار اين كتاب تاكيد شده كه يكي از مشكلات نظري به جا مانده از ابتداي انقلاب، مباحث مربوط به حوزه فرهنگ و هنر است كه بيارتباط به حساسيت فقه و فقها به موارد آن، همچون موسيقي، سينما، مطبوعات و كتاب نيست. اينها به تعبير نويسنده كتاب يك «مساله» هستند كه هنوز مرتفع نشدهاند و بعضي از آنها زمينههاي جهاني دارند.
نويسنده در بخشي از اين كتاب از مواضع امام درباره سينما و جنجالهاي برخي افراطيون ياد كرده و با اشاره به فيلم «گاو» اثر مهرجويي، نظر امام را ميآورد: « ما بحمدالله گويندگان و نويسندگان خوب داريم. ما همهچيز داريم. من غالبا فيلمهايي كه خود ايرانيها درست ميكنند به نظرم بهتر از ديگران است. مثلا فيلم «گاو» آموزنده بود. اما حالا اين فيلمها بايد حتما از امريكا يا از اروپا بيايد با يك بيبندوباري تا روشنفكران غربزده شاد شوند. فيلمهايي كه از خارج به ايران ميآيد اكثرا استعماري است. لذا فيلمهاي خارجي استعماري را حذف كنيد مگر صددرصد صحيح باشد.»
در ادامه اين كتاب نيز اظهارات مهرجويي آمده است كه «در شرايطي كه در اوايل انقلاب سينما موضوع ملعوني بود و مردم تمام سينماها را آتش ميزدند چون ميگفتند سينما محل ترويج فساد است، توليد فيلم به صفر رسيد و سينماها تعطيل شد. در اين وضعيت، تلويزيون به طور اتفاقي فيلم «گاو» را نشان داد و مرحوم امام(ره) اين فيلم را مشاهده كردند و در نطقي گفتند؛ «ما نميگوييم سينما اساسا بد است. نظير فيلم «گاو» ميتواند فيلم فرهنگي و آموزندهاي باشد و فكر و روح بيننده را تعالي دهد.» اين حرف امام براي سينماي ايران بسيار تعيينكننده بود.»