پیش‌بینی مرگ ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر در زلزله تهران
ایسنا نوشت: محمد آقامیری در دومین نشست مشترک مسئولین و اساتید مهندسی زلزله با اشاره به ضرورت تشکیل کارگروه تاب آوری سازه ها در برابر زلزله در کمیته عمران شورای اسلامی شهر تهران گفت: هر ساله حدود ۵۰۰ هزار زلزله در دنیا به وقوع می پیوندد که حدود ۱۰۰هزار زلزله قابل لمس است و احساس می شود. در طول ۲۳ سال گذشته از قرن ۲۱ حدود ۷۰۰ هزار نفر تلفات انسانی به خاطر زلزله در دنیا داشته‌ایم که بزرگترین آنها زلزله‌ای بود که در اقیانوس آرام اتفاق افتاد و بیشترین تلفات آن با سونامی در َسواحل اندونزی رقم خورد؛ به طوری که حدود ۲۲۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند. همچنین زلزله ژانویه سال ۲۰۱۰ هایتی که بیش از ۱۶۰ هزار نفر کشته شدند.
وی با بیان اینکه تلفات انسانی زلزله‌ای که برای تهران پیش بینی می‌شود با نظرات مختلفی که کارشناسان ارائه می‌کنند حدود ۳۰۰ هزار نفر تا ۵۰۰ هزار نفر پیش بینی شده، که یک فاجعه جهانی است و نیازمند فکر اساسی برای پیشگیری و کاهش تلفات و خسارات در این زمینه هستیم گفت: سازمان مدیریت بحران کشور و شهرداری تهران اقداماتی را در این زمینه انجام داده‌اند، ولیکن آنچه در کمیته عمران شورای اسلامی شهر تهران بررسی کردیم این بود که باید نقطه قابل اتکایی برای مواجهه با زلزله بالای ۷ ریشتر در پایتخت داشته باشیم و اقداماتی باید انجام دهیم که بتوانیم از این گردنه که احتمال دارد پیش بیاید با کمترین تلفات انسانی و خسارات، کار را پیش ببریم.
وی با ابراز نگرانی از اینکه شهر تهران در بحث بافت فرسوده نیز وضعیت مناسبی ندارد؛ گفت: تلاش زیادی بر ای احیای بافت فرسوده در حال انجام است ولی متأسفانه مردم نقش ویژه‌ای در این کار دارند و آن توقعاتی که ما داریم و فکر می کنیم، انجام نمی‌شود. علی رغم مشوق‌های مختلفی که برای احیای بافت فرسوده پیش بینی می شود هنوز از برنامه عقب هستیم و زیرساختهای شهر تهران بسیار آسیب پذیر است.
رئیس کمیته عمران و زیرساخت شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه نیازمند تمهیداتی هستیم که با وقوع زلزله بالای ۷ریشتر با کمترین تلفات و خسارات عبور کنیم افزود: از ۴۵ نفر از اساتید نخبه و متخصص در این امر دعوت شد که در جلسه گذشته در خدمت ۱۲ نفر از این اساتید بودیم و در این کارگروه از نظرات آنها بهره مند شدیم و نقشه راه ما این است که خروجی این جلسات پس از ۴ تا ۵ جلسه منجر به تشکیل کارگروهی قوی شود تا بتوان فکر اساسی در این خصوص منتج به راهکاری مناسب و محقق شود و خروجی این جلسات به برنامه‌ریزان و مدیران شهری کمک می‌کند تا معیارهای لازم را برای تعریف برنامه‌های پیشگیری اولویت‌دار برای افزایش تاب‌آوری شهری در نظر بگیرند.
آقامیری با بیان اینکه می توان با مدیریت صحیح، اقدامات پیشگیرانه و آگاه سازی جامعه، از اثرات این بلایا هر چه بیشتر کاست تصریح کرد: در جهت کاهش مخاطرات زلزله بالای ۷ ریشتر در تهران، می بایست مطالعات و تحقیقات جامعی در ارتباط با شناخت اثرات زلزله در سطوح آکادمیک و مدیریت شهری و تشخیص مناطق با خطرپذیری بالا انجام شود که برنامه ریزی کاهش خسارات ناشی از زلزله در مناطق با خطر پذیری بالا می تواند با کاهش آسیب پذیری شهرها، خسارات و مخاطرات ناشی از وقوع زلزله را کاهش بخشد.
وی افزود: حساسیت موضوع این است که در ترکیه اگر زلزله آمد؛ استان‌های جنوبی آن درگیر مسائل مربوط به زلزله شدند ولی پایتخت سیاسی و اقتصادی ترکیه آنکارا و استانبول به کار خود ادامه می‌دادند و کشور از نظر حاکمیتی و سیاسی سر پا بود. اما تصور کنید زلزله در تهران به وقوع بپیوندد؛ تهرانی که پایتخت کشور است و برنامه‌های حاکمیتی، سیاسی و اقتصادی همه در این شهر به وقوع می‌پیوندد. اگر این فاجعه در تهران پیش بیاید در حقیقت این اتفاق برای کل کشور می‌افتد و چطور باید کشور را مدیریت کنیم؟
