انتقاد به وزیر علوم به خاطر فارغ التحصیلان بیکار دکتری
به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: وزیر علوم با افتخار می‌گوید در بدو انقلاب تعداد کل دانشجویان کشور، ۱۷۰ هزار نفر بود. الان تنها تعداد دانشجویان دکتری کشور این تعداد است و بالغ بر ۳ میلیون دانشجو در حال تحصیل هستند که سی درصد آنها دانشجوی مقاطع تحصیلات تکمیلی هستند.
آیا این نکته به تنهایی برای احساس غرور و افتخار کفایت می‌کند؟ در اینکه در زمینه ایجاد ظرفیت برای تحصیلات دانشگاهی بسیار پرشتاب عمل شده تردیدی نیست. در بسیاری از موارد ظرفیت‌هایی که پس از انقلاب ایجاد شده با ابتدای انقلاب قابل مقایسه نیست. فهرست بلندی از دستاوردهای مثبت و ظرفیت‌های ایجاد شده نه تنها در بحث آموزشی و سواد آموزی بلکه در تمام حوزه‌های رفاهی و صنعتی و تولیدی ایجاد شده که فاصله بسیار معناداری با بدو انقلاب دارد. تنها کافی است به ظرفیت تولید کشور در زمینه برق، گاز، راه، محصولات فولادی و پتروشیمی، افزایش امید به زندگی، متوسط عمر، میزان تولیدات صنعتی، فراگیری ارتباطات و اینترنت، میزان تخت‌های بیمارستانی، تولیدات داخلی دارو و تجهیزات پزشکی، تربیت پزشک عمومی و تخصصی، صنایع دفاعی و پیشرفت‌های فن آورانه کشور نگاهی بیندازیم تا در قیاس با ابتدای انقلاب به آمارهای قابل تقدیر و تأملی برسیم که در این تردیدی نیست…
…اما داشتن نگاه کمی به حوزه آموزش و افتخار کردن به افزایش چشمگیر دانشجویان و از جمله دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دکترا وقتی مایه مباهات است که خروجی این صدها مرکز دانشگاهی و تعداد عظیم دانشجو، هم به کار خودشان بیاید و هم به کار ملک و ملت و توسعه کشور. حداقل در این مورد این افزایش کمی نه تنها موجب مباهات نیست بلکه نقدهای جدی برآن وارد است. بد نیست تنها به چند آمار توجه کنیم.
ایران دارای حدود ۲۶۵۰ دانشگاه و مرکز آموزش عالی است. باجمعیتی که تازه به ۸۵ میلیون نفر رسیده است. و چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر کمتر از ۲۵۰۰ دانشگاه و مرکز آموزش عالی دارد. این رقم در هند با جمعیتی نزدیک به جمعیت چین از این هم به مراتب کمتر و حدود ۱۷۰۰ دانشگاه است. این تعداد در کشورهای توسعه یافته از این هم کمتر است. جالب است بدانید که کشورهای اسکاندیناوی که از جمله کشورهای دارای تکنولوژی و توسعه یافته به حساب می‌آیند تعداد دانشگاه‌هایشان هر کدام به صد مرکز هم نمی‌رسد. آمریکا به عنوان اقتصاد اول جهان و دارای رتبه برتر و سرآمدی در تولید علم و ثروت، ۳۲۰۰ دانشگاه دارد که ۶۰ درصد دانشگاه‌های برتر جهان از آن جمله‌اند.
دانشگاه‌ها به ویژه در مقطع تحصیلات تکمیلی در کشورهای توسعه یافته دقیقا براساس نیاز جامعه و کشور و بازار تولید و کسب و کار فعالیت میکنند و بسیاری از آنها به نسبت نقشی که در اقتصاد کشور ایفا میکنند و با داشتن توجیه اقتصادی، شکل گرفته‌اند. در ایران اما متأسفانه گسترش کمی دانشگاه‌ها و افزایش تعداد دانشجویان نسبتی با نیاز توسعه‌ای کشور نداشته و هنوز هم ندارد. به همین خاطر اکثریت آنها کاملاً به بودجه دولتی وابسته‌اند و تراز علمی آنها هم چندان قابل دفاع نیست و نقشی که باید در پیشرفت کشور داشته باشند را نیز ندارند، که اگر غیر از این بود حال ما با جمعیت درشت بیکارانی روبرو نبودیم که با وجود داشتن تحصیلات قابل توجه دانشگاهی به جهت عدم تحول بنیادی در حوزه آموزش و سیستم سنتی و عقب افتاده آن و عدم کسب مهارت و حرفه آموزی در دوران تحصیلی، یا بیکارند و یا ناگزیر به اشتغال در حرفه‌ای هستند که ارتباطی با رشته تحصیلی‌شان ندارد.
مهمترین نکته این است که با وجود ده‌ها هزار میلیارد تومان بودجه‌ای که صرف آموزش عالی کشور می‌شود خروجی و سهم و نقش این سرمایه‌گذاری قابل توجه در تولید ناخالص داخلی و ایجاد ارزش افزوده اگر نگوئیم هیچ، آنقدر کم است که نسبتی با هزینه صورت گرفته ندارد. شایسته است وزیر محترم علوم و نیز وزیر آموزش و پرورش برای کارآمد کردن آموزش و از جمله آموزش دانشگاهی و ایجاد تحول ساختاری مناسب در آن به آسیب شناسی دقیق و اقدامات مفید دست بزنند و به جای افتخار به رشد کمی دانشگاه و دانشجو طرحی در اندازند تا جوان فارغ‌التحصیل حسرتی بیش از کارگر کم سواد به خاطر بیکاری نداشته باشد. راستی برای ۱۷ هزار دانشجوی دکترا و آینده آنان هم برنامه‌ای تمهید کرده‌ایم؟ یا داریم؟
اگر همین امروز تا 8 سال آینده کل ورودی های تحصیلات تکمیلی کارشناسی ارشد و دکتری را ببندند و تعطیل کنند باز هم نمی توانند تا 8 سال آینده برای این همه فارغ التحصیل بیکار کار ایجاد کنند. سیاست آموزش عالی در این حوزه اشتباه است البته نباید بی انصافی کرد و این موضوع به وزیر جدید ربطی ندارد. افتخار نیست که ما 2650 دانشگاه داریم این کار باعث شده است که کیفیت اموزش عالی شدیدا افت کند! کشور آلمان به عنوان یکی از 3 اقتصاد برتر دنیا فقط 300 دانشگاه دارد ... 
| 
کشور را کارگران متخصص می سازندنه مدرک دارانی که حتی ده درصدشون ازشون هیچ کاری بر نمیاد.
کشور این همه دکترای علوم سیاسی، علمو اجتماعی، دکترای تمدن و... میخواد چکار کند؟!
اگر فرضا با یک تومان بشود برای یک لیسانس اشتغال ایجاد کرد، برای یک فوق لیسانس اگر بخواهیم واقعا درست عمل کنیم باید سه تا چهار تومان هزینه شود تا اشتغال متناسب آن را داشته باشیم. این رقم قطعا برای یک دکتر به بیش از ۱۰ تومان خواهد رسید چرا که برای آن نیاز به ایجاد شغل با تکنولوژی و سطح بالا هستیم که قطعا هزینه بر است. با اوضاع فعلی مملکت ایجاد شغل متناسب با میزان تحصیلات خیلی بعید است
| دکترایی که این همه هزینه شده دکترا بگیره و برای ایجاد اشتغالش هم باید هزینه کرد که خاصیتی ندارد.در غرب تحصیل پولی و گران است و تنها کسانی که می توانند از آن مدرک پول در بیاورند می روند مدرک بگیرند.
یا بچه پولدارها.
چرا سرانه میزان سواد مدرکی ایران از کشورهای اروپایی بیشتر است؟!
حیف هزینه ای کم مردم صرف تحصیلات دانشگاهی فرزندان خود می کنند. وزارت علوم هیچ نقشی بر محتوای تدریس ندارد. و نمی داند که در یک رشته چه چیزی تدریس می شود به نظرم خیلی از دانشگاه ها و واحدها رو باید تجمیع یا حذف کنند دوسه نفر انم بامعدل الف دانشگاه های دولتی تحصیل کردن براشون معتبر هس بقیه رو هوا حساب میکنن. چیزی بنام مدرک و سواد مفهومی ندارد.... فقط هزینه هایی که خرج تحصیلات تکمیلی در ایران میشه (تلف) کردن مال و (نفله) کردن عمر و سرمایه است و تنها آنهایی که در استخدام هستند دارند حکومت میکنند. حال شما (علّامه دهر) هم که باشی تره هم برات خرد نمیکنند مثلا آموزش و پرورش فقط از نیروهای خودش و سپاه هم فقط از نیروهای خودش و ارتش هم فقط از نیروهای خودش و ..... هم از نیروهای خودش استفاده میکنه و اون طیفی که جزو استخدامی های در این نیروها نیستد چه گلی به سرشون بگیرند تو زندگی روزمره شان!!؟؟؟؟ دکترا اگه ناراحتن که بیکارن پاشن برن از این مملکت! برن جایی که بهشون کار میدن!! نه که یه پراید 200 میلیونی بخرن برن کف خیابون مسافرکشی!!! | دکترا اگه کاری بلد باشن نون در میارنچون هیچ کاری بلد نیستن بی کارن
مدرک تنها بدرد نمی خورد
در هر استان به غیر از مرکز حداکثر باید یک دانشگاه دولتی و یک دانشگاه آزاد باشد و بس... بقیه اش اضافیه مدرک اضافی دست مردم بدید همین میشه همه مدعی و مهندس و دکتر...ولی از جاهای بی کیفیت و کیلوییی...