آرزویی برای فردا
«ام فربه شهبازی» دختری دوازده ساله است که در خانواده‌ای ۷ نفره در روستای سرگز احمدی شهرستان حاجی‌آباد هرمزگان زندگی می‌کند. پدر او کشاورز است و به دلیلی فصلی بودن محصولات درآمد مناسبی در طول سال ندارد و مادرش به علت بیماری رماتیسم تحت درمان است. ام فربه از بچگی به ورزش‌های رزمی به‌خصوص کاراته علاقه زیادی داشت، ولی به دلیل نبود امکانات و مربی در روستا و بد بودن شرایط مالی امکان آموزش حرفه‌ای در این رشته را پیدا نکرده بود. تنها آرزوی او رسیدن به مدال طلای مسابقات جهانی کاراته است و برای این آرزو تلاش می‌کند.
