پیام اعتراضی مشترک بازیکنان تیم ملی علیه فدراسیون
بازیکنان تیم ملی فوتبال پس از پیروزی 2 بر یک مقابل لبنان، نسبت به برخی اتفاقات رقم خورده اعتراض کردند. ملی‌پوشان این اعتراض را به صورت مشترک پست اینستاگرامی به گوش رسانده‌اند که متن آن به شرح زیر است:
«ما بازیکنان تیم ملی با همه توان و غیرت ایرانی و با حمایت شما مردم شریف ایران در دور رفت بدون شکست صدرنشین شدیم. لازم است به اطلاع مردم برسد که تیم ملی با چه مشکلات عجیبی روبرو است که به هیچ‌وجه در شأن نام کشورمان نیست. در تدارکات و پشتیبانی، در حد یک تیم باشگاهی هم حمایت نمی‌شویم.
یک سال است لباس‌های کهنه را می‌پوشیم و هر بار پس از شستشو دوباره باید بپوشیم. در همین سفر لبنان با مشکلات زیادی از جمله زمین تمرین مواجه شدیم، اما اعتراض مناسبی از طرف مسئولان فدراسیون صورت نگرفت.
بازیکنان تیم ملی برخلاف وعده‌ها و با گذشت چندین ماه، هنوز پاداش‌های خود را دریافت نکرده‌اند.
از صعود در بحرین به بعد، دیگر خبری از مسئولان ورزش کشور نبوده. پیروزی‌های ما برایشان عادی شده و به جای اینکه بیشتر حمایت کنند، به طور کلی فراموش‌مان کرده‌اند. این وضعیت اصلاً مناسب تیمی نیست که در صدر رنکینگ آسیاست و مهیای حضور در جام جهانی می‌شود».
در زیر تصویر مربوط به این اعتراض مشترک ملی‌پوشان را می‌بینید:
بردولت است شنیدن استغاثه ی این قوم بلادیده!وبرذمه ی خلق است رسانیدن صندوقچه های اشرفی وزر به سرای درویشانه ی این نازک دلان!باشدکه نان وحلوایی ابتیاع کنند در بلاد غریب! با این بازی که امروز کردید، پاداش هم می خواهید؟ با برد کشورهای درجه سه زیاده خواهی ها هم شروع شد. بازيكنان تيم ملي هم ديگر خيلي پرتوقع شده اند!چرا فكر مي كنند كه براي آنها هم بايد مانند بعضي كشورها كه منابع خداداي دارند خرج شود؟!نمي دانند كشور ما فقير است و مثل بعضي كشور ها نه منابع نفت و گاز دارد و نه معادن و نه ... ؟!همين قدر كه لباس داريد و مي پوشيد و به زمين مي رويد خدا را شكر كنيد! مایه شرمساری هست.البته مختص به تیم ایران نیست و مسئولان در همه زمینه ها باخته اند...
واقعاً حق دارند اما متاسفانه مسئولان ما خجالت نمی کشند واقعاً که؟ از مسئولین چه انتظاراتی دارند؟ استغفرا... توبه خدا قوت همگیتان قهرمان بو در قلب ما هستید لطفاً زیادی تند نروید هنوز پنج بازی سخت در پیش است این برد هم شانس بود در وقت‌های اضافی دو گل لطف خدا بود در طول نود دقیقه توپهایتان راهی به دروازه نداشت کم کم داشتیم ما امید می شدیم