کلیات

علی‌اکبر رائفی‌پور متولد ۸ اردیبهشت ۱۳۶۳، مدرس ایرانی و نظریه‌پرداز توطئه است که به دلیل سخنرانی‌های جنجالی خود در دانشگاه‌ها دربارهٔ دین‌ها و فرقه‌گرایی، آخرالزمان، مهدویت، شیطان‌پرستی، فراماسونری و توطئه پرآوازه است. وی خود را حامی منجی آخرالزمان، دین‌ها و فرقه، صهیونیسم و پژوهشگر رسانه و کادر دانشگاهی معرفی می‌کند. وی بنیان‌گذار مؤسسه مصاف است که مخفف «مبارزه با صهیونیسم، اومانیسم و فراماسونری» است. به ادعای خودش دارای مدرک کارشناسی حسابداری است. در برخی رسانه‌های داخلی گاهی از وی در جایگاه پژوهشگر نیز یاد می‌شود.

سخنرانی‌ها

به گفتهٔ برخی مردم و رسانه‌ها، ادعاها و دیدگاه‌های وی، از سند علمی بی‌بهره می‌باشند. رائفی‌پور هرساله از امتیاز صدها ساعت سخنرانی در دانشگاه‌های گوناگون کشور برخوردار است. وی با سخنرانی‌ها و نظریه‌پردازی‌های خویش در محفل‌های جورواجور در رابطه با شیطان‌پرستی، فراماسونری، صهیونیسم و مهدوی و مواردی از این دست، به یکی از چهره‌های شناخته‌شده در میان علاقه‌مندان به این مبحث تبدیل گشت. رائفی‌پور سخنرانی‌هایی در نقد علوم اجتماعی و مبحثهای اقتصادی نیز دارد. هم‌اکنون گسترهٔ سخنرانی‌های وی به همگی علوم سرایت پیدا کرده‌است. خود رائفی‌پور بیشتر گفته‌هایش را ناشی از مطالعهٔ خودش می‌داند. او اصطلاح «علم نافع» را برای گفتن آنچه به‌دنبالش است، بکار می‌برد. ولی از نگاه منتقدان، او آنقدر علمی صحبت نمی‌کند که بتوان با زبان علم پاسخش را داد، از این رو، منتقدان، گفته‌های او را یافته‌ها و بافته‌های فاقد اعتبار می‌دانند. منتقدان، با بررسی سخنرانی‌های او می‌گویند که بخش بزرگی از اطلاعات رائفی‌پور در حوزه بین‌الملل، برگرفته از جستجو در اینترنت است و او توانایی عجیبی در وصله‌وپینه کردن موضوعات از هم گسیخته را دارد. ادعاهایی شبیه ادعاهای وی همواره مطرح می‌شوند و از شبکه‌های اجتماعی در زندگی روزمره مردم مورد قضاوت قرار می‌گیرند.

اظهارنظرها و سخنرانی‌های رائفی‌پور عموماً در شبکه‌های اجتماعی واکنش ایجاد می‌کند. وی از پرمخاطب‌ترین مروج خبرهای ساختگی و نظریه‌های توطئه در میان جوانان معروف به «حزب‌اللهی» است. منتقدان وی براین باورند که او «چندان علمی صحبت نمی‌کند که بتوان با زبان علم پاسخش را داد» و گفته‌های او را، یافته‌ها و بافته‌های فاقد اعتبار می‌دانند. منتقدان وی، روش استدلال وی را، بیانِ با اعتماد به نفسِ «خبر» های به کلی ساختگی به عنوان واقعیت‌های بدیهی می‌دانند؛ آن هم در جمعیتی آن‌چنان زیاد که مخاطب اگر بخواهد هم فرصت درستی‌سنجی آنها را ندارد.

در آبان ۱۳۹۹، در جریان همه‌گیری کروناویروس در ایران رائفی‌پور در جشنی چند هزار نفری در مشهد شرکت و سخنرانی کرد. این جشن در شرایطی برگزار شد که مراسم عمومی به خاطر شیوع ویروس حدود و ممنوع بود.

ادبیات

«خرحزب‌اللهی»، «سگ‌سکولار»، «سلبریدی» و «غرب‌گدا» از واژگانی است که رائفی‌پور در خطاب با دیگریِ خود از آن‌ها بهره برده‌است. از ادبیات تهاجمی و خشن رائفی‌پور در ستیز با دیگران، به عنوان یکی از دلایل نبود گرایش در دیگران برای نقد وی اشاره می‌شود.

هواداران

به نوشته خبرگزاری ایسنا، رائفی‌پور هرگز در راه خلق ادعا و جمله‌های عجیب تنها نیست. روزنامه اصولگرای فرهیختگان در اردیبهشت ۱۳۹۹ نقدهایی دربارهٔ رائفی پور منتشر کرد. روزنامه فرهیختگان می‌نویسد که او در میان طیف انقلابی، هواداران بسیاری دارد. وی توانسته با تریبون‌هایی که داشته توجه جوانان و نوجوانان را جلب کند، ولی نقدهای تندی متوجه عملکرد وی شده‌است. روزنامه فرهیختگان براین باور است که «ساده‌انگاری مسائل، به‌دنبال نشانه‌ها و دست‌های پنهان گشتن، آخرالزمانی دیدن همه موضوعات، شلوغ و پراکنده بحث کردن، تقسیم طرفین مسائل به خیر و شر مطلق» نمی‌تواند مخاطبان خوبی پرورش دهد. این نوشته‌ها در خبرگزاری تسنیم نیز با رویکردی تاییدآمیز بازنشر شده‌است. این نوشته‌ها در راستای حذف او از اصولگرایی گزارش شده‌است.