در مورد سیاست خارجی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

همه متفق‌القول هستند که حالت «نه جنگ، نه صلح»ِ فرسایشی و اصطکاک‌مدار، نه منافع تخاصم‌جویان را تامین می‌کند و نه آبی به آسیاب مداراجویان می‌ریزد. به گزارش تابناک به نقل از هم میهن؛ در این وضعیت برزخی، در این وانفسای گرگ‌ومیش و در این حالت معلق‌گونه، بن‌بست‌شکنی و راه‌حل‌نمایی با آن‌همه عقبه سخت و پرتلاطم، امر سهل و آسانی نیست؛ به‌خصوص که مخالفان و معارضان هرگونه تلطیف وضعیت، دستمایه‌های ملموسی برای ساخت و پرداخت دیوار بلند بی‌اعتمادی و ذهنیت‌های مشوشی از تخاصم‌گرایی سهمگین و مهلک را در مخیله دور و نزدیک خود دارند. به‌رغم چنین فضا و عقبه‌ای، محمدجواد ظریف، وزیرخارجه پیشین جمهوری اسلامی ایران، نه مانند بسیاری از دیگران، به جای عافیت‌طلبی و کناره‌گیری یا طرح شعارهای کلی و نسخه‌پیچی‌های شعاری و لفاظی‌های کلامی، آن‌هم به‌رغم همه نوسانات و حملات و نامهری‌هایی که دیده، تمام‌قامت به میدان آمده و در فضای رکود دیپلماسی رسمی، از هر زمینه و فرصتی برای روزنه‌گشایی و راه‌نمایی برای عبور از فضای نابهنجار کنونی اهتمام می‌ورزد. در آخرین نمونه، ظریف در قالب مقاله‌ای  در یکی از معتبرترین رسانه‌های دیپلماسی‌محور ایالات متحده (فارین افرز)، ضمن ترسیم واقعیات کنونی و مرور بسترها و رویکردهای منجر به پیدایش وضعیت موجود، سعی کرده است که راه‌حل‌های ملموسی برای برون‌رفت از وضعیت باخت-باخت موجود را برای تصمیم‌گیران در هر دو سو ترسیم و تبیین کند. نکته آنکه یکی از مهم‌ترین عوامل مناقشه‌برانگیز در طول نیم‌قرن روابط ایران و ایالات متحده، فقدان میانجیگرانی بوده که با تسلط و اشراف به فضای داخلی در هر دو جبهه و اردوگاه منفک از هم، با بهره‌گیری از دیپلماسی عمومی به واقعیت‌نمایی و ظرفیت‌نمایی قابل‌اتکا در منافع مشترک به‌رغم فضاسازی تخریبگران ثالث بپردازند؛ ظرفیتی که ظریف برخوردار از آن است و وی را در این عرصه و سپهر ممتاز و متمایز می‌کند. ظریف در یادداشت خود به‌خوبی سراغ سرمنشأ‌های چالش‌افزا و اختلال‌زا در منظومه روابط فیمابینی رفته و به‌درستی به طرف غربی گوشزد می‌کند که راهبرد امنیتی‌سازی از ایران که پروژه دور و دراز اسرائیلی‌هاست، نه‌تنها منجر به نتیجه‌ای نشده و نتوانسته چالش ایران انقلابی را برای آمریکا در طی چند دهه در هارتلند انرژی جهان حل‌وفصل کند که برعکس سیکل باطلی از واکنش متقابل و بدیهی ایران در حفظ استقلال و کوشایی در راستای امنیت ملی خود را رقم زده است. او همچنین گوشزد می‌کند که مسئله‌سازی از ایران در ابعاد منطقه‌ای و جهانی، ره به جایی نبرده و نتوانسته آنچه از آن با عنوان نظم و صلح جهانی یاد می‌شود، تسهیل کند و برعکس دور باطلی را منجر شده که به هدررفت فرصت و امکان‌ها انجامیده است. ظریف ضمن تشریح و تبیین رویکردهای اشتباه گذشته با برشمردن ظرفیت‌های ممکن و بالقوه پتانسیل‌های موجود با اشاره به تجربیات مثبت گذشته در خصوص برجام، این نکته را نیز متذکر می‌شود که دو طرف به‌رغم تفاوت و تعارضات ایدئولوژیک یا اختلافات سیاسی، می‌توانند به تفاهمات راهبردی در حوزه‌های غیرتخاصمی نائل آیند و برای دستیابی به آن لازم نیست که از اصول و چارچوب‌های معطوف به امنیت ملی خود عدول و یا کوتاهی کنند. تضمین‌هایی که می‌شود در راستای ترک مخاصمه و تلطیف وضعیت روی آن متمرکز بود و نیاز به تصمیمات سخت و مناقشه‌برانگیز ندارد و می‌توان با همین ابتکارات در صورت اراده و عزم جدی در پایتخت‌ها در دیوار بلند بی‌اعتمادی موجود رخنه ایجاد کرد و دست به روزنه‌گشایی زد. لازم هم نیست که اقدامات کن‌فیکون‌کننده و انتحاری و غافلگیرکننده داشت. تنها کافی است در چارچوب اصول و خطوط قرمز مشخص، از این مسیر قهقرایی، تغییر الگو داد و این نکته را لحاظ کرد که حفظ و هدم هیچ‌یک از طرفین از معادلات منطقه‌ای و جهانی ممکن و میسر نیست و دو طرف می‌توانند با کمترین هزینه نوعی موازنه و تعادل در روابط دیپلماتیک خود ایجاد کنند که منجر به حذف هیچ‌یک از طرفین نیست و در آن بازنده‌ای وجود ندارد و بازی برد-برد با لحاظ منافع همه طرفین اعم از داخلی و منطقه‌ای و جهانی رقم می‌خورد.

به نظر می‌رسد برخی از مقامات از صرافت تلاش برای لغو تحریم‌ها افتاده و ظاهرا متمایل به پذیرش تحریم به‌عنوان امری مقدر و محتوم شده‌اند. این در حالی است که تحریم‌های 20ساله کشور ما را وارد مرحله فرسودگی زیرساخت‌ها و اضمحلال ساختاری کرده‌ است.

امریکا در سیاست خارجی خود نسبت به ایران درخواست‌های غیرقابل قبولی دارد، درخواست‌هایی که نه‌تنها هیچ سیاست‌مداری آن را نمی‌تواند بپذیرد، بلکه حتی هیچ شهروند ایرانی با هیچ منطقی نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد و به آن تن دردهد؛ نداشتن موشک‌های بالستیک و سلاح‌های استراتژیک متعارف.

روزنامه دی ولت آلمان نوشت کشورهای غربی مدت‌هاست که در فضای سایبری از حالت تدافعی به تهاجمی علیه روسیه تغییر رویکرد داده‌اند.

سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه در گفتگو با اکونومیست تاکید کرد که ایران موافق یک توافق عادلانه و متوازن است نه یک توافق یک طرفه.

سیاست خارجی ایران سال‌هاست میان دو رؤیای متضاد یعنی رؤیای عبور تهاجمی از نظم جهانی و رؤیای تطبیق عقلانی با قواعد آن معلق مانده است. نه اولی به تصمیم نهایی رسیده و نه دومی به اراده‌ای واقعی.

دو روز پیش یوسف رجی وزیر خارجه لبنان در پاسخ به نامه عراقچی دعوت به سفر به تهران را رد کرد؛ اما در عین حال دوباره آمادگی خود برای گفت‌وگو در بیروت و یا کشور ثالث را مطرح کرده است.

نمونه تصمیمات نادرست در حوزه سیاست خارجی ، تداوم سفرهای بی‌نتیجه برخی مقامات ایرانی به جمهوری آذربایجان است.

آقای پزشکیان باید حقایق حوزه سیاست خارجی را به مردم بگوید. حقیقت این است که نه آقای پزشکیان و نه هیچ کسی دیگر اگر جای ایشان بود نمی توانست تقاضای مردم را برآورده کند. اصلا نمی شود سنگ یک تُنی را با یک دست بلند کرد.»

آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات گفت: «از نگاه مردم، عملا چیزی به نام دولت دیگر نداریم؛ دولتی که نتواند فیلترینگ را برطرف کند یا در سیاست خارجی عاملیت داشته باشد.» اظهارات منصوری که نشان می‌دهد اصلاح طلب‌ها در حال فاصله گذاری با پزشکیان هستند تا هزینه بی‌‌عملی دولت را نپردازند، می‌بینید و می‌شنوید.

دهه‌هاست که شعار بهبود معیشت و رفاه عمومی بر زبان سیاستمداران جاری است؛ اما واقعیت زندگی مردم نشان می‌دهد که ایران، با وجود تاریخ پرفرازونشیب و منابع فراوان، در تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای اقتصادی شهروندان با دشواری‌های فزاینده مواجه است.

سخنان اخیر آقای روحانی که در دیدار با وزرا و معاونان دوره رئیس‌جمهوری‌اش ابراز داشت؛ از نظر تحلیل مسائل روز جامعه ایران واجد اهمیت و تاکید است. اولین و مهم‌ترین نکته آن ضرورت ارزیابی دقیق از قدرت خود و طرف‌های مقابل و دشمن است.

نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی با تأکید بر انسجام ملی به عنوان عامل بازدارندگی در برابر تهدیدات خارجی، اسنپ‌بک را بیشتر یک عملیات روانی خواند تا تأثیرگذار بر اقتصاد. وی همچنین بر لزوم توجه به مطالبات معیشتی مردم و اجرای سیاست‌هایی مانند کالابرگ الکترونیکی برای مدیریت تورم تأکید کرد.

عباس عبدی نوشت: به نظر می‌رسد برخی نیروها علاقه دارند که بازی کنونی سیاست خارجی را وجودی تعریف کنند، لذا شکست را به منزله پایان بازی و خروج از آن می‌دانند، در نتیجه تعاریف از نتیجه بازی را تغییر داده و می‌خواهند بازی را تا حصول نتیجه نهایی و زدن سوت پایان آن‌که معلوم است چیست، ادامه دهند.

وزیر امور خارجه کشورمان با بیان اینکه توجه به همسایگان از اولویت‌های سیاست خارجی است، گفت: طی یک سال یا 14 ماه گذشته، تعاملات دیپلماتیک با کشورهای همسایه در سطح بسیار بالایی بوده است.

پزشکان آن را «آنوریسم» می‌نامند؛ وضعیتی که در آن، دیواره‌ی یک شریان حیاتی بر اثر فشار مداوم، نازک و کشیده می‌شود. بیمار در ظاهر سالم است؛ راه می‌رود، سخن می‌گوید و به حیات روزمره‌اش ادامه می‌دهد. اما در سکوتِ درون، فاجعه‌ای در آستانه وقوع است.

مجید تخت روانچی معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در سیزدهمین دور رایزنی‌های سیاسی دوجانبه با پاکستان وارد اسلام‌آباد پایتخت این کشور شد.

خبرنگار آمریکایی با بیان اینکه انتظار می‌رود در روزهای آتی قطعنامه‌ای در رابطه با ایران صادر شود، خاطرنشان کرد: اما در حال حال حاضر، هیچ ارجاعی به شورای امنیت سازمان ملل و هیچ قطعنامه عدم پایبندی وجود نخواهد داشت.

وزارت خارجه نباید صرفاً به‌عنوان یک عضو مشورتی در شورا‌های عالی تصمیم‌گیر، از جمله شورای عالی امنیت ملی، تلقی شود؛ بلکه باید نقش هدایتگر و هماهنگ کننده سیاست خارجی را ایفا نماید. این جایگاه مستلزم آن است که وزارت خارجه از سطح ارائه مشورت فراتر رود و به هسته اصلی سیاست‌گذاری تبدیل شود.

نایب‌رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس بر اهمیت و گسترش همکاری‌های ایران با پاکستان تأکید کرد و گفت: این ارتباطات نه تنها ظرفیت اقتصادی و امنیتی ایران را تقویت می‌کند، بلکه می‌تواند به افزایش امنیت منطقه‌ای و سرعت بخشی به همکاری‌های میان همسایگان کمک کند.