۲۱ پیام معنادار ایران به رژیم صهیونیستی/ترجمه پیام فرمانده کل قوا به مخاطبان خاص

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، نظریه‌های بازدارندگی[1] (Deterrence Theory) یکی از مفاهیم کلیدی و بسیار مهم در علوم سیاسی بشمار می‌آید. این نظریه به طور خاص به بررسی چگونگی جلوگیری از اقدام یک بازیگر از طریق تهدید به مجازات می‌پردازد. جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم صهیونیستی بر علیه جمهوری اسلامی ایران صرفه نظر از میزان خسارت‌های وارد شده به طرفین، حامل پیام مهمی از سوی ایران به متجاوز بود که کمتر بدان پرداخته شد.

با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال 1358 ه.ش و بر اساس اصل 110 قانون اساسی ، فرماندهی کل قوا جزء اختیارات رهبر انقلاب - حضرت امام خمینی(ره) – قرار گرفت. از این رو پس از رحلت امام خمینی(ره) و جانشینی حضرت آیت الله خامنه‌ای، کلیه فعالیت‌های نیروهای مسلح تحت نظارت رهبر معظم انقلاب قرار گرفت.

جنگ تحمیلی 12 روزه اسرائیل بر ضد ایران، فرصت مناسبی برای جمهوری اسلامی ایران فراهم ساخت تا اراده نظامی خود را بر این رژیم تحمیل سازد.

در این جنگ تحمیلی، 21 پیام ظرف مدت 12 روز از سوی جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی مخابره شد که بازخوانی آن علاوه بر تبیین دکترین دفاعی ایران، آینده تقسیم قدرت در منطقه غرب آسیا را ترسیم می سازد. فرمانده کل قوا در اولین[2] پیام تلویزیونی خود به رژیم صهیونیستی به اشتباه بزرگ این رژیم اشاره می کنند و تصریح می نمایند:

"... رژیم صهیونیستی اشتباه بزرگ و خطای بزرگی کرد. غلطی کرد که عواقب آن، او را بیچاره خواهد کرد..."

در حالی که رسانه های مثلث شوم غربی، عربی، عبری خود را آماده می کردند تا خبر سقوط نظام اسلامی را به صدر اخبار جهان برسانند، فرمانده کل قوا در تهران به دنبال نصب فرماندهان جدید، اداره جنگ و تحمیل اراده نظامی جمهوری اسلامی ایران به دشمن متجاوز بود. تصمیم تهران مبنی بر تحمیل اراده خود به تل آویو فراتر از پروپاگاندای رسانه ای و نمایش تبلیغاتی بود که آنها انتظارش را داشتند. این‌بار تهران تصمیم به ترسیم صحنه جدید قدرت در عرصه منطقه‌ای و جهانی گرفته بود و این اقدامی فراتر از پاسخ نظامی به یک متجاوز بود. برای درک بهتر تصمیم تهران، بازخوانی این پرونده را در حوزه علوم سیاسی، در غالب نظریه های بازدارندگی می‌توان مورد بحث و بررسی قرار داد.

نظریه بازدارندگی در علوم سیاسی به عنوان یک مفهوم کلیدی بر این ایده استوار است که یک بازیگر می تواند با اتخاذ رویه و اقدامات مناسب از اقدام خصمانه بازیگر دیگر جلوگیری کند. به عبارت دیگر اگر بازیگری بتواند به طور معتبر و قابل قبول به طرف مقابل بفهماند که انجام اقدامات خصمانه، هزینه ای بسیار بیشتر از منافع احتمالی برای آن دارد، می تواند به نوعی از بازدارندگی دست یابد. عناصر مهم در این نظریه بر قابلیت (توانایی بالقوه برای اجرای تهدید)، باورپذیری (اطمینان به طرف مقابل برای اجرای تهدید)، ارتباط (انتقال واضح پیام تهدید به طرف مقابل) و عقلانیت (برابری هزینه و منفعت) تاکید دارد.

جمهوری اسلامی ایران در طول این 12 روز بدنبال ارسال پیام بازدارنده به رژیم صهیونیتسی بود که در قالب 21 حمله موشکی تبیین گردید. مراکز مورد هدف قرار گرفته از سوی ایران بدین شرح است:

 1- ستاد اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی موسوم به آمان (Aman)[3]:

ستاد اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی، موسوم به "آمان" ، نقش بسیار حیاتی و محوری در ساختار نظامی و امنیتی ارتش این رژیم دارد. آمان، هم به لحاظ جمع‌آوری اطلاعات و هم به لحاظ تحلیل و ارزیابی، "مغز" یا هسته اصلی فرماندهی ارتش و دولت اسرائیل بشمار می آید. بخشی از اقدامات این ستاد بشرح ذیل است:

- جمع‌آوری اطلاعات: اطلاعات نظامی، سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی از طریق (جاسوسی، شنود، تحلیل تصاویر ماهواره‌ای، و غیره) در مورد کشورهای دشمن، گروه‌های مسلح، و تهدیدات بالقوه.

- تحلیل اطلاعات: بررسی، پردازش و ارزیابی اطلاعات جمع‌آوری شده برای شناسایی الگوها، تهدیدات، و فرصت‌ها.

- تولید ارزیابی‌های استراتژیک: تهیه گزارش‌ها و ارزیابی‌های دقیق و به‌روز برای ارائه به مقامات ارشد نظامی و سیاسی، از جمله نخست‌وزیر، وزیر دفاع، رئیس ستاد مشترک و سایر تصمیم‌گیرندگان کلیدی.

اطلاعات دقیق و به‌روز ارائه شده توسط "آمان" نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک و تاکتیکی اسرائیل ایفا می‌کند. برای مثال، در جنگ‌های گذشته، هشدارهای زودهنگام آمان در مورد حملات قریب‌الوقوع دشمن به ارتش اسرائیل این امکان را داده است که آمادگی لازم را داشته باشد و خسارات کمتری ببیند. همچنین، اطلاعات دقیق ارائه شده توسط آمان در مورد موقعیت و توانایی‌های دشمن، به ارتش اسرائیل این امکان را داده است که عملیات‌های خود را به طور مؤثرتری برنامه‌ریزی و اجرا کند.

به طور خلاصه، آمان نه تنها یک سازمان اطلاعاتی است، بلکه یک مرکز تفکر استراتژیک است که نقش کلیدی در شکل‌دهی سیاست‌های امنیتی اسرائیل ایفا می‌کند. این ستاد در حقیقت قلب جاسوسی این رژیم محسوب می‌شود و با انهدام آن به نوعی فرماندهی این رژیم (چشم و گوش) از کار افتاد.

2- تاسیسات دفاعی رافائل (Rafael Advanced Defense Systems):

شرکت تولید کننده تسلیحات سامانه های دفاعی اسرائیل موسوم به رافائل[4] در حقیقت آزمایشگاه ملی تحقیق و توسعه دفاعی رژیم صهیونیستی بشمار می‌آید. رافائل به عنوان یک شرکت فناوری و دانش بنیان، یکی از سه شرکت بزرگ دفاعی این رژیم است[5] که خدمات زیادی را به آن در حوزه دفاعی ارائه می دهد. این شرکت به طور تخصصی در حوزه توسعه و تولید طیف گسترده‌ای از سیستم‌های تسلیحاتی، از جمله سیستم های دفاع هوایی، موشک ها و سیستم‌های جنگ الکترونیک فعالیت دارد. رافائل در حقیقت تامین کننده اصلی نیروهای دفاعی اسرائیل و همچنین صادر کننده بزرگ سیستم های دفاعی به سایر کشورها در سراسر جهان است. حمله به شرکت رافائل و تخریب گسترده آن از سوی ایران در حقیقت حاوی این پیام بود که جایی که گنبد آهنی و سامانه های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی ساخته می شود، از تیرس جمهوری اسلامی ایران در امان نیست و با این ضربه پیام ایران به طرف مقابل رسید که توانایی نابودی سپر موشکی شما را داریم.

3- مقر اصلی ستاد موساد:

مقر اصلی ستاد موساد در شمال تل‌آویو، در حقیقت مغز پنهان اسرائیل به شمار می آید. این ستاد با 7000 پرسنل دارای 8 بخش اصلی می باشد. حمله به ستاد موساد فقط حمله به یک ساختمان امنیتی نبود بلکه پیام واضحی به شبکه سایه بود.

4- ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش (وزارت جنگ):

ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی با هدف حفظ کیان و استلال این رژیم و ناکام گذاشتن دشمنان آن در ایجاد اختلال در زندگی روزمره ساکنان سرزمین های اشتغالی بنا گردید. این ستاد واقع در کریاه در حقیقت مغر نظامی رژیم صهیونیستی بود که به یکی دیگر از اهداف جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی 12 روزه مبدل گردید. پیام این شلیک مستقیم؛ چشم در برابر چشم بود.

5- مرکز فرماندهی و کنترل وزارت دفاع:

ضربه ای دیگر به مرکز تصمیم گیری. جمهوری اسلامی ایران با هدف قرار دادن مرکز فرماندهی و کنترل وزارت جنگ رژیم صهیونیستی این پیام را مخابره کرد که مقامات ارشد شما هم ایمن نیستند.

6- شهر کریات گت[6] قطب صنعت فناوری:

کریات گت یا قطب صنعت فناوری رژیم صهیونیستی در حقیقت مرکز تولید میکروچیپ و تولید تراشه های صنعتی این رژیم است که نقش مهمی در اقتصاد فناوری نوین و زنجیره تامین لوازم الکترونیک جهانی به‌شمار می‌آید. وجود شرکت‌های بزرگ فناوری به ویژه در زمینه تولید نیمه هادی‌ها (اجراء اصلی دستگاه های الکترونیکی)، این شهر را به یک قطب فناوری تبدیل کرده است. هدف قرار گرفتن این شهر پیام روشنی برای تهدید اقتصاد فناوری‌های مدرن و زنجیره تامین قطعات الکترونیکی در جهان و اساساً هشداری به سرمایه گذاری این رژیم در این شهر شیشه‌ای می باشد.

7- بازار بورس اوراق بهادار تل آویو:

بورس اوراق بهادار تل‌آویو به عنوان تنها بازار بورس سهام عمومی رژیم صهیونیستی که در منطقه آحوزات بیت 2 واقع شده است، در سال 1953 میلادی تاسیس شد و نقش بسیار مهمی در اقتصاد اسرائیل ایفا می نماید. هدف قرار گرفتن ساختمان بورس اوراق بهادار در آحوزات که سهام شرکت های اسرائیلی و بین المللی در آن قرار دارد و اوراق قرضه دولتی و شرکت های خصوصی در آن عرضه می شود و در حقیقت صندوق سرمایه گذاری مشترک و یکی از ابزارهای مهم مالی این رژیم بشمار می آید، بیانگر این پیام است که جمهوری اسلامی ایران قدرت لمس هسته اصلی اقتصاد این رژیم را دارد و قلب مالی این رژیم دور از دسترس نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیست.

8- موسسه علوم وایزمن:

موسسه علوم وایزمن که در واقع یک دانشگاه تحقیقاتی دولتی بشمار می‌آید که در شهر رحووت واقع در 20 کیلومتری تل‌آویو قرار دارد[7] و به عنوان یکی از بزرگترین موسسات تحقیقاتی چند رشته‌ای در جهان به‌شمار می‌آید. این موسسه در سال 1934 میلادی توسط حییم وایزمن تاسیس شد که در ابتدا نام این موسسه دانیل سیف بود و در سال 1949 میلادی به موسسه علوم وایزمن تغییر نام یافت.  این موسسه به طور کلی در زمینه علوم طبیعی نظیر ریاضیات، کامپیوتر، فیزیک، شیمی، بیوشیمی، زیست شناسی و ... فعالیت می‌کند و در واقع به آموزش دانشجویان در مقاطع تحصیلات تکمیلی می پردازد. شهرت جهانی این موسسه بدلیل تحقیقات روز جهانی و نوآوری های علمی و اخذ جوایز متعدد از جمله جایزه نوبل و جایزه تورینگ می باشد این موسسه نقش مهمی در توسعه فناوری و اقتصاد رژیم صهیونیستی دارد. هدف قرار گرفتن بخش علمی این موسسه و ویران کردن آن حاوی این پیام است: رژیم صهیونیستی باید 70 سال به عقب بازگردد!

9- مرکز داده های دیجیتال[8]:

مرکز داده های دیجیتال در بئرسبع در حقیقت قطب مهم فناوری اطلاعات و امنیت سایبری رژیم صهیونیستی بشمار می آید. "سایبر اسپارک" در واقع مرکز نوآوری در حال رشد اسرائیل بوده که با مشارکت دفتر ملی سایبری این رژیم موسوم به (INCB)، شهرداری این شهر و دانشگاه بن گوریون در نقب ایجاد گردید. در این پارک فناوری بیش از 70 شرکت بین المللی پیشرو در امنیت سایبری و دادهای دیجیتال سرمایه گذاری کرده اند و بیش از 3000 مهندس و کارمند در آن مشغول به فعالیت بوده اند. لازم به ذکر است که اولین مرکز نوآوری دیجیتال این رژیم موسوم به (CDI) نیز در این پارک فناوری واقع شده بود. در حقیقت بئر شبع با سرمایه گذاری بسیار زیاد در حال تبدیل شدن به مرکز مهمی برای فناوری اطلاعات و امنیت سایبری این رژیم بود که پس از دریافت پیام موشکی تهران به تلی از خاکستر تبدیل شد.

10- فرودگاه بین المللی بن گوریون(Tel Aviv Ben Gurion International Airport):

فرودگاه بن گوریون یکی از سه فرودگاه بین المللی[9] رژیم صهیونیستی است که در نزدیکی شهر تل آویو قرار دارد. این فرودگاه که دروازه اصلی و در واقع پنجره پادگان نظامی اسرائیل به جهان محسوب می‌گردد، یکی از مراکز مهم لجستیک و حمل و نقل مسافر در سرزمین‌های اشغالی بشمار می‌‌آید. هدف قرار گرفتن این فرودگاه در حقیقت این پیام را صادر کرد که کنترل دروازه ورود و خروج سرزمین اشغالی که در حقیقت ارتباطات جهانی این رژیم با خارج از این پادگان نظامی به شمار می‌آید، در تیرس جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و ایران قادر است با اشراف اطلاعاتی و قدرت برتر نظامی خود این دروازه را کنترل کند.

11- پایگاه هوایی رامات دیوید(Ramat David Airbase):

پایگاه هوایی رامات دیوید واقع در دره جزریل یکی از مهمترین پایگاه‌های نظامی این رژیم است که در شمال سرزمین های اشغالی قرار دارد. این پایگاه در سال 1342 توسط انگلیس تحت عنوان "RAF Ramat David" تاسیس گردید پس از پایان جنگ جهانی دوم و پیدایش رژیم صهیونیستی، این پایگاه به نیروی هوایی این رژیم واگذار گردید. این پایگاه یکی از اصلی ترین پایگاه های نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است که نقش بسیار مهمی در حفاظت از حریم هوایی این رژیم دارد. این پایگاه میزبان تعداد زیادی از جنگنده های نسل پنجم این رژیم است. از بین بردن باند پرواز این پایگاه و زمین‌گیر کردن جت های جنگی در این پایگاه علاوه بر مختل کردن امنیت مرزهای این رژیم در لبنان و سوریه حامل این پیام به رژیم صهیونیستی بود که مقصد موشک های ایران، مبداء تجاوزات این رژیم است.

12- پایگاه هوایی تلنوف(Telnuff Air force base):

پایگاه هوایی تلنوف در 5 کیلومتری جنوب شهر رخووت و در نزدیکی تل آویو یکی دیگر از مهمترین پایگاه های هوایی رژیم صهیونیستی به شمار می آید. این پایگاه نقش مهمی در عملیات‌های هوایی جبهه شمالی رژیم صهیونسیتی به خصوص در برابر لبنان دارد. این پایگاه به عنوان مهمترین پایگاه هوایی رژیم صهیونیستی از موقعیت استراتژیک، امکانات پیشرفته و نقش کلیدی در عملیات‌های نظامی و تامین امنیت هوایی این رژیم برخوردار است. پایگاه هوایی تلنوف به عنوان قدیمی ترین پایگاه هوایی این رژیم بلحاظ تاریخی و عملیاتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نقش محوری در هماهنگی و اجرای عملیات های حساس دارد. نزدیگی این پایگاه به تل‌آویو و لبنان، آن را به یکی از مهمترین پایگاههای نیروی هوایی این رژیم مبدل ساخته است. این پایگاه میزبان جنگنده های پیشرفته F15 با برد بلند و توان حمل مهمات سنگین و کلاهک هسته ای می باشد. همچنین این پایگاه به عنوان یک پایگاه پشتیبانی هوایی میزبان بالگردهای ترابری سنگین از نوع CH-53 است که نقش مهمی در انتقال نیرو، عملیات هلی‌برن و جابجایی زخمی‌ها بر عهده دارد. ضربه به این پایگاه برای رژیم صهیونیستی بسیار گران تمام شد و افسانه شکست ناپذیری توان هوایی این کشور را با شکست مواجه ساخت.

13- پایگاه هوایی نواتیم(Nevatim Airbase):

پایگاه هوایی نواتیم یکی از مهمترین پایگاه های هوایی این رژیم و در واقع ستاد فرماندهی نیروی هوایی آن به شمار می آید که نقش مهمی را در عملیات های نظامی این رژیم در منطقه به خود اختصاص داده است. این پایگاه واقع در جنوب سرزمین های اشغالی و در نزدیکی شهر بئر سبع میزبان ناوگان جنگنده‌های F35 می باشد. حضور این جنگنده های نسل پنجم و پیشرفته در نوانیم توانایی تهاجمی اسرائیل را به طور فزآینده ای افزایش داده اند. همچنین این پایگاه میزبان هواپیماهای سوخت رسان برای انجام عملیات های دوربرد می باشد. به طور کلی پایگاه نواتیم به دلیل موقعیت جغرافیایی و امکانات پیشرفته آن، نقش مهمی در حفاظت از حریم هوایی این رژیم در مقابله با هر نوع تهدیدی ایفا می کند. هدف قرار گرفتن این پایگاه از سوی ایران فقط پیام به جنگ افزارهای این رژیم نبود بلکه پیامی مستقیم به ستاد فرماندهی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی بود. پیامی که آن ها وادار به التماس برای برقراری آتش بس کرد.

14- پایگاه هوایی عوودا (Ovda Airbases): 

این پایگاه به عنوان یکی دیگر از پایگاه های رژیم صهیونیستی در حدود 40 کیلومتری شمال ایلات، واقع در صحرای نقب قرار دارد و مرکز آموزش خلبانان آن بشمار می آید. هدف قرار گرفتن این پایگاه یعنی ضربه به توان آموزش خلبانان این رژیم و اقدامی بلند مدت برای تامین امنیت هوایی منطقه. پیام ضربه به پایگاه عوودا این بود که مراکز آموزش نظامی نیز جزو اهداف جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. 

15- پایگاه هوایی پالماخیم (Palmachim Airbase):

پایگاه هوایی پالماخیم یکی دیگر از پایگاه های مهم رژیم صهیونیستی و در حقیقت مرکز آموزش برای خلبانان، پهبادها، ماهواره‌ها و پدافند موشکی رژیم صهیونیستی بشمار می آید که در 16 کیلومتری جنوب تل‌آویو و 8 کیلومتری شمال اشدود واقع شده است. از آنجایی که این پایگاه ستاد فرماندهی و اسکادران 166 نیروی هوایی و نیز محل استقرار بخش دفاع هوایی رژیم صهیونیستی بشمار می آید، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. هدف قرار گرفتن این پایگاه به عنوان عنصری کلیدی در از بین بردن امنیت منطقه، اقدامی پیش‌دستانه و بلند مدت و ضربه ای به دفاع هوایی اسرائیل می باشد. پیام این اقدام نظامی فقط یک جمله بود: آسمان تل‌آویو در دستان ماست.

16- پایگاه هوایی اَین شِمِر(Ein Shemer Airfeild):

فرودگاه "این شمر" واقع در شمال سرزمین اشغالی (منطقه الجلیل) یکی دیگر از پایگاه های هوایی این رژیم است. این پایگاه که در 81 کیلومتری مرز لبنان واقع گردیده، محل نگهداری اصلی پهبادهای رژیم صهیونیستی و سامانه پیکان 2 و رادار گرین پین با برد 1000 کیلومتر برای مهار موشک های بالستیک است. حمله به این پایگاه پهبادی، حامل پیام بازدارندگی برای اسرائیل و ناکارآمدی سامانه های دفاعی این رژیم بشمار می آید.

17- شرکت صنایع شیمیایی بندر حیفا (ICL Group):

شرکت صنایع شیمیایی بندر حیفا که در شمال سرزمین های اشغالی قرار دارد، یکی از بزرگترین تولید کنندگان محصولات شیمیایی کشاورزی در سطح جهان و نیز یکی از مراکز مهم صنعتی و اقتصادی این رژیم به شمار می‌آید. علاوه بر تولید محصولات کشاورزی در این شرکت، محصولاتی نظیر مواد معدنی، سفیدکننده ها، کودها، مواد شیمیایی صنعتی نیز تولید می شود. همچنین این شرکت دارای تاسیسات فرآوری و ذخیره سازی 12 هزار تنی آمونیاک است. شاید در نگاه اول هدایت موشک های نقطه زن ایرانی به این شرکت صنعتی و اقتصادی، حاوی پیام بازدارنده در حوزه اقتصاد باشد لیکن گیرنده پیام، معنای تلفیق 12هزار تن آمونیاک سرگردان در سرزمین های اشغالی را با موشک های نقطه زن بخوبی می داند.

18- پالایشگاه حیفا (Bazan Group):

پالایشگاه حیفا یکی از مهمترین پالایشگاه های نفت رژیم صهیونیستی است که نقش بسیار مهمی در اقتصاد و تامین انرژی آن دارد. این پالایشگاه بخش عمده ای از سوخت مورد نیاز این رژیم را تامین می کند و نقش آن در تامین انرژی برای بخش های مختلف از جمله حمل و نقل، صنعت و تولید برق حیاتی است. این پالایشگاه علاوه بر تامین سوخت این رژیم، مواد اولیه مورد نیاز صنایع پتروشیمی این رژیم را تامین می کند. همچنین پالایشگاه حیفا یکی از مجتمع های عظیم رژیم صهیونیستی در جذب نیروی انسانی و ایجاد اشتغال بشمار می آید. این پالایشگاه یکی از زیرساخت های حیاتی برای اقتصاد و تامین انرژی این رژیم می‌باشد. هدف قرار گرفتن این پالایشگاه حاوی پیامی مستقیم به شریان حیاتی رژیم صهیونیستی است که در صورت هر گونه اشتباه محاسباتی، باید برای مدت نامحدودی با موضوع امنیت انرژی خداحافظی کنند.

19- نیروگاه برق حیفا (Haifa Power Station):

نیروگاه برق حیفا یکی از نیروگاه های مهم در فلسطین اشغالی است. اگرچه نیروگاه‌های بزرگتری نسبت به حیفا در سرزمین‌های اشغالی وجود دارد اما این نیروگاه در تامین بندر تجاری حیفا نقش قابل ملاحضه‌ای به خود اختصاص داده است. این نیروگاه در حقیقت نیروگاه تامین برق ذخیره و پایداری انرژی در سرزمین های اشغالی است که هدف قرار دادن آن یعنی روشنایی، تولید، زندگی روزمره در اختیار توان نظامی ایرانی ها است و این بدان معنی است که زیر ساخت های غیر نظامی در تیرس هستند.

20- نیروگاه برق الخضیره:

نیروگاه برق الخضیره در سال 1981 میلادی به بهره برداری رسید و یکی از بزرگترین نیروگاه های برق در سرزمین های اشغالی است که از اهمیت استراتژیک زیادی برخوردار می باشد. این نیروگاه 23 درصد از کل برق سرزمین های اشغالی را تامین می کند. حمله به این نیروگاه در جهت تکمیل قطعه ای دیگر از پازل امنیت انرژی بشمار می آید و در واقع به این معناست که احتمال کمبود انرژی برای این رژیم نیز وجود دارد.

21- بندر حیفا:

بندر حیفا یکی از دو بندر مهم در سرزمین های اشغالی بشمار می آید که نقش مهمی در تجارت بین المللی رژیم صهیونیستی ایفا می نماید. این بندر که در حقیقت دروازه تجارت این رژیم است، حجم قابل توجهی از واردات و صادرات را به خود اختصاص داده است. بندر حیفا دارای زیرساخت های یشرفته ای برای جابجایی کالاست. فرصت های شغلی موجود در این بندر به همراه سهولت در تجارت جهانی بر اهمیت این بندر در اقتصاد، تجارت و دسترسی به بازارهای جهانی برای رژیم صهیونیستی افزوده است. حمله به این بندر که در حقیقت حمله به شریان اصلی دریایی اسرائیل است، عملا توانسته تجارت، عملیات دریایی و اقتصاد این رژیم را تهدید کند.

ضربه به این اهداف که به منظور ارسال پیام بازدارندگی و نه یک حمله نظامی صِرف صورت پذیرفت، موجب گردید که رژیم صهیونیستی در روز سوم تجاوز به جمهوری اسلامی ایران برای برقراری آتش بس در نزد میانجیگران بین المللی التماس کند. این در شرایطی صورت گرفت که جمهوری اسلامی ایران فقط بدنبال تنبیه متجاوز نبود بلکه بدنبال ارسال پیامی مهم به جامعه جهانی بود. در حقیقت مضمون این پیام این بود که صبر راهبردی جمهوری اسلامی ایران در حال تمام شدن است و تهران آماده تغییر قواعد بازی به روش خود است.

حال سوال اینجاست که ادامه تنبیه متجاوز و تدریس نظریه بازدارندگی به رژیم صهیونیستی، چند میلیارد دلار به اقتصاد اسرائیل و همپیمانان آن خسارت وارد آورد؟ به روز رسانی بانک اهداف جمهوری اسلامی ایران در آینده ای نه چندان دور چند صد میلیارد دلار دیگر برای آنان خسارت در بر خواهد داشت؟ و در نهایت آیا اساساً رژیمی با وسعت 22000 کیلومتر مربع توان پذیرش پیام های بازدارنده از سوی ایران را داراست؟

 سخن آخر

"پذیرش آتش بس از سوی ایران، فرصت درک معنای پایان صبر راهبردی خود را به محور شرارت غربی، عربی، عبری داد و به آنان گوشزد کرد که تهران با قواعد بازی بخوبی آشناست و آمادگی آن را دارد که اراده خود را بر دیگران بر اساس خوانش خود تحمیل سازد و اساساً بر این باور است که جامعه جهانی بدون جمهوری اسلامی معنا ندارد. بدیهی است تبیین این پیام در خارج از میدان جنگ و در پشت میز مذاکره بر عهده مسئولین دستگاه دیپلماسی است که از توانمندی و شایستگی خود بهره برده و بنحو مطلوبی این پیام را به طرف مقابل تفهیم کنند."

رضا عزیزیان کارشناس ارشد روابط بین‌الملل

***

زیرنویس‌ها: