کل پاداش مدال‌آوران ایران در هانگژو چقدر شد؟

کاپیتان تیم ملی ووشو ایران که با سه طلا و یک نقره ، یکی از اسطوره‌های ورزشی کشور در چهار دوره اخیر بازی‌های آسیایی است، به رقم پاداش ورزشکاران مدال آور معترض شد.

به گزارش تابناک ورزشی؛ محسن محمد سیفی در محاسبه اعداد و ارقام پاداش ها گفت: در بازی‌های آسیایی ۵۴ نفر و در پاراآسیایی ۱۳۱ نفر مدال گرفتند که روی هم ۱۸۵ نفر می‌شود. اگر همه این مدال‌ها را طلا در نظر بگیریم جمع پاداش‌ها 185 میلیارد خواهد شد. واقعاً برای رویداد مثل بازی‌های آسیایی که المپیک آسیایی است عددی نیست. این در حالی است که قرارداد دو بازیکن فوتبال ۱۵۰ میلیارد تومان است.

بالاترین قرارداد لیگ برتر ووشو را با 50 میلیون تومان می‌گیرم

ملی‌پوش ووشو ایران گفت: سال گذشته بالاترین قرارداد لیگ برتر ووشو که 50 میلیون تومان بود را من گرفتم. فکر کنید یک ورزشکار با چند قرارداد 50 میلیون تومانی توانایی خرید یک ماشین ایرانی را دارد؟ این در حالی است که اگر ورزشکاری در اینستاگرام تبلیغات کند از این مبلغ بیشتر درآمد خواهد داشت. شرایط از نظر جوایز اصلاً خوب نیست. بعد از اعلام جوایز، خطاب به مهندس هاشمی بزرگوار که خودشان ورزشی هستند و داستان ورزش، ورزشکار، مدال و مدال‌آوری، قهرمان، خانه و زندگی و تورم را می‌داند، استوری گذاشتم و این موارد را خطاب به ایشان گفتم.

پاداش بازی‌های آسیایی هانگژو امروز چهار میلیارد و نیم است

محمدسیفی با انتقاد از کاهش مقدار جوایز بازی‌های آسیایی نسبت به گذشته گفت: مدال طلای بازی‌های آسیایی 2018 را 160 امتیاز در نظر گرفتند و هر امتیاز را سه میلیون محاسبه کردند؛ در حالی که سکه پنج میلیون تومان بود. امسال با چه فرمولی حساب کردند و چه مقدار از سکه را در نظر گرفتند؟ در بازی‌های آسیایی گوانگژو 150 سکه گرفتم که اگر با قیمت حال حاضر سکه در نظر بگیریم چیزی نزدیک به چهار میلیارد و نیم می‌شود. سال 89 آن سکه‌ها را شصت و هفت میلیون و پانصد هزار تومان فروختم که عدد خیلی بزرگی بود و قیمت لندکروز نیز 120 میلیون تومان بود.

سیفی خاطرنشان کرد: با جایزه چهار میلیارد و پانصد میلیونی نیز در حال حاضر امکان خرید یک خانه 60 متری را در تهران نخواهید داشت. حالا شما فکر کنید که طلای بازی‌های آسیایی را 900 میلیون تومان حساب کردند. معلوم نیست کدام یک از این بچه‌های مدال‌آور سال یعد یا حتی دوره بعد نیز در این مسابقات حضور داشته باشند. عمر، جوانی و زندگی ورزشکاران ما است که در حال گذشتن است. با این پول‌ها ورزشکاران ما نمی‌توانند آینده‌ای داشته باشند. همین شرایط باعث افت رشته‌ها و ضعف اردوهای ورزشی ما شده و دیگه شور و شوقی برای حضور نسل جوان و ادامه دادن آنها نمانده است.