تشابه رفتاری انسان‌ها و موجودات مریخی!
به گزارش تابناک و به نقل از نیواطلس، یک مدل جدید نشان می‌دهد که مریخِ باستان، زمانی به اندازه کافی قابل سکونت بوده است تا از میکروب‌های تولید کننده متان پشتیبانی کند و ممکن است آنها با وارد کردن آسیب‌های جبران ناپذیر به جو سیاره سرخ، خود را از بین برده باشند.
مریخ مدرن به شدت سرد و خشک‌تر از هر بیابانی روی زمین است و جو بسیار نازکی دارد، اما همیشه اینطور نبوده است. دهه‌ها رصد مریخ‌نوردها و مدارگردها شواهد کاملاً واضح و گسترده‌ای از رودخانه‌ها، دلتاها، دریاچه‌ها و احتمالاً اقیانوس‌های باستانی به دست آورده است و با آن، شرایط باید برای زندگی میکروسکوپی قابل سکونت باشد.
برای مطالعه جدید، محققان دانشگاه آریزونا از مریخ باستانی از جمله پوسته، جو و آب و هوای آن الگوبرداری کردند. مهم‌تر از همه، آنها یک مدل اکولوژیکی از متانوژن‌ها (میکروب‌هایی که دی اکسید کربن و هیدروژن را مصرف و متان تولید می‌کنند) اضافه و بررسی کردند که آیا شرایط به آنها اجازه می‌دهد زنده بمانند و اینکه آنها چه تأثیراتی ممکن است بر اکوسیستم داشته باشند.
بوریس ساتری، نویسنده اول این مطالعه گفت: «زمانی که مدل خود را تولید کردیم، آن را به صورت مجازی در پوسته مریخ به کار انداختیم. این به ما امکان داد تا ارزیابی کنیم که بیوسفر زیرزمینی مریخ چقدر قابل قبول است و اگر چنین زیست کره‌ای وجود داشت، چگونه شیمی، پوسته مریخ را تغییر می‌داد و چگونه این فرآیندها در پوسته بر ترکیب شیمیایی جو تأثیر می‌گذاشتند.»
تیم دریافت که میکروب‌ها نه تنها می‌توانند در مریخ اولیه زنده بمانند، بلکه رشد کنند. شبیه‌سازی نشان داد که آنها در چند صد متر اول زیر سطح راحت‌تر خواهند بود.
سپس، محققان مدل خود را برای شبیه‌سازی نوع بازخوردی که میکروب‌ها ممکن است در اکوسیستم داشته باشند، اصلاح کردند و در کمال تعجب متوجه شدند که دوران آنها ممکن است نسبتاً کوتاه مدت بوده باشد. این میکروب‌ها هیدروژن زیادی را از اتمسفر خارج کرده و متان را جایگزین آن می‌کردند و در عرض چند صد هزار سال یک رویداد خنک‌کننده جهانی را آغاز کردند.
ساتری می‌گوید: «مشکلی که این میکروب‌ها در آن زمان با آن مواجه می‌شوند این است که جو مریخ اساساً ناپدید و کاملاً نازک شده است، بنابراین منبع انرژی آنها ناپدید می‌شود و باید منبع دیگری از انرژی را پیدا کنند. علاوه بر این، درجه حرارت به طور قابل توجهی کاهش می‌یافت و آنها باید به عمق پوسته می‌رفتند. در حال حاضر، بسیار دشوار است که بگوییم مریخ چه مدت قابل سکونت باقی مانده بود.»
شواهد فراوانی وجود دارد مبنی بر اینکه شرایط برای زندگی میکروبی مریخی مناسب بوده، اما تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر وجود آن پیدا نشده است. خوشبختانه، این یکی از کارهای اصلی مریخ‌نورد استقامت است که در حال حاضر در جستجوی نشانه‌های حیات، دلتای رودخانه را می‌کاود.
دانشمندان دیگر بر این باورند که این احتمال وجود دارد که برخی از این میکروب‌های ساکن در اعماق هنوز زنده باشند.
