مصادره مفاخر ایرانی از سوی جمهوری آذربایجان

خودت مي گي گنجوي گنجه مال كدام كشور است.

مفاخر ایرانی مفاخر جهانی هستند در امریکا در جلسه ای سخنگوی صوفی مولوی را استاد هندی خواند که پیروان زیادی در امریکا دارد چرا ما از این مسئله به جای افتخار عصبانی میشویم؟

نمی دونم نویسنده این مطلب چقدر سواد غرافیایش خوبه؟ ولی پیشنهاد می کنم یه بررسی تو نقشه دوتا کشور داشته باشید تا بونید که گنجه ماله کدوم کشوره؟

منبع ویکیپدیا :
او سفر کوتاهی به دعوت قزل ارسلان (۵۸۱-۵۸۷) به یکی از نواحی نزدیک گنجه کرد، او در گنجه باقی ماند تا در سال ۶۰۲ در همین شهر در سن شصت و سه سالگی درگذشت و به
خاک سپرده شد. بعضی درگذشت او را بین سالهای ۵۹۹ تا ۶۰۲ و عمرش را شصت و سه سال و شش ماه نوشته‌اند.
شعری از نظامی گنجوی درباره ایران سروده شده در هفت پیکر
همه عالم تن است و ایران دل نیست گوینده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد دل ز تن به بود یقین باشد
میانگیز فتنه میافروز کین خرابی میاور در ایران زمین
تو را ملکی آسوده بی داغ و رنج مکن ناسپاسی در آن مال و گنج
حال

خب برادر نظامی گنجوی ماله یه شهریه به نام گنجه از از شهرای جمهوری آذربایجان... حالا نظامی شعر فارسی میگفته! نمیشه که ما مصادره اش کنیم

شاعران فارسي گوي هندي را چرا ايراني نمي گوييد ولي شاعري را كه اهل آذربايجان بوده ولي به فارسي شعر گفته ايراني معرفي مي كنيد!؟

با سلام، آنچه مسلم است پدر نظامی از زمین داران و دهقانان و امیرزادگان پارسی نژاد در قرن ششم بوده است که شاعر در سرآغاز یکی از منظومه های لیلی و مجنون، خود را دهقان ِ فصیح ِ پارسی زاد می نامد:

دهقان فصیح پارسی زاد از حال عرب چنین کند یاد

از ابیات بالا به روشنی دریافته می شود، زبان مردم آذربایجان و شهر گنجه پارسی بوده و شاعر بزرگ ایران زمین، نظامی گنجوی، آشکارا خود را پارسی و پارسی زاده دانسته و همچنین به زبان پارسی ِ فاخر و فرازمندی، به حماسه سرایی و شهر پرداخته است.

با سلام لطفا نظر مرا چاپ كنيد:

با سلام، آنچه مسلم است پدر نظامی از زمین داران و دهقانان و امیرزادگان پارسی نژاد در قرن ششم بوده است که شاعر در سرآغاز یکی از منظومه های لیلی و مجنون، خود را دهقان ِ فصیح ِ پارسی زاد می نامد:

دهقان فصیح پارسی زاد از حال عرب چنین کند یاد

از ابیات بالا به روشنی دریافته می شود، زبان مردم آذربایجان و شهر گنجه پارسی بوده و شاعر بزرگ ایران زمین، نظامی گنجوی، آشکارا خود را پارسی و پارسی زاده دانسته و همچنین به زبان پارسی ِ فاخر و فرازمندی، به حماسه سرایی و شهر پرداخته است.

سلام :
1- گنجه مال آذربايجان است .
2-درست است 20 سال از استقلال آذربايجان نميگذرد ولي كاش سفري به آنجا داشتيد و پيشرفت و اباداني را به چشم ميديديد
3-تا كي ميخواهيد فقط به گذشته افتخار كنيد الان در چه نقطه اي از تمدن و فرهنگ دنيا ايستاده ايم؟
4-اگر بخواهيم مثل شما فكر كنيم ايران در مقطعي از تاريخ تحت اشغال يونان ( اسكندر ) و جز آن كشور حساب ميشد!

جواب این آقای اجنبی پرست:
گنجه و کل استان اران که امروزه بنام جعلی جمهوری آذربایجان معروف است متعلق به ایران است.

زبان ملیت نمی آورد نظامی با اینکه به فارسی شعرگفت ولی متولد کشورآذربایجان است درست مثل بسیاری ازدانشمندان ایرانی که با توجه به مقتضیات زمانی آثارشان رابه عربی نوشتند نه به فارسی

بنا به تحقیق دکتر معین ایشان ظاهرا اهل همدان بوده اند و مادرشان از گنجه بوده است که اینک از وطن دور افتاده
راستی شنیده بودم که برای این شاعر ایرانی دیوان ترکی هم جعل کرده اند

راستی من در موزۀ معاصر کشور آلبانی که در میدان اسکندر بیگ واقع است دیدم چند نسخه کتاب گزارش از جنگ های ترکان عثمانی در بالکان که به فارسی نوشته بود را به عنوان کتاب عربی معرفی کرده بودند. نکته مهم این که به کارمندان سفارت ایران در تیرانا هم گفتم ولی نمی دانم ترتیب اثر دادند یا خیر.
فاصلۀ سفارت ایران در آلبانی تا موزۀ فوق پیاده 5 دقیقه بود//
حالا حساب نظامی را هم با ان گزارش بکنید

حقيقت اينه كه گنجه ماله ايرانه دوست عزيز.

بیتی از نظامی وجود دارد که وی در آن خود را از اهالی نقطه ای در ایران معرفی می کند
آن نقطه اکنون از توابع قم است.متن شعر را چندی پیش از یکی از اساتید تاریخ ادبیات ایران شنیدم .

اون کسی که بالا این حرف مفت رو زده بدونه که اون زمان گنجه تنها روستایی در ایران محصوب می شد! تابناک چرا حرف مفت بعضی ها رو چاپ می کنی؟

آقایی که گفته گنجه مال آذریایجان است خواهش می شود به تاریخ مراجعه فرمایید و در نقشه های ایران بزرگ خواهید دید که حتی خود آذربایجان نیز در حوزه تمدن ایران بوده است . اشعار لیلی و مجنون نظامی یکی از شاهکارهای هنری ایرانی محسوب می شود .

با سلام و احترام ، اینگونه که سیاست مداران ابرانی ، از شیوه های غیراخلاقی ، برای حذف رقبای خود از صحنه بهره میبرند ، منتظر مصادره ی همه ی شخصیت ها و نمادهای ایران زمین ، توسط دیگران ، آن هم ته سرزمین ایران شمالی ( جمهوری آذربایجان ) که بخشی از خاک مقدس میهن اسلامی ما بوده است ، بلکه از سوی دیگرانی که هیچگونه دوستی و ریشه ی مشترکی با این خاک اهورایی ندارند ، خواهیم بود . با سپاس

تابناك شورش را در آوردي!! در جريان موج سازي خبري عرب ها ، تركيه يا جمهوري آذربايجان و... همه را به مصادره متهم مي نمايي!!! يك مدت هم افاغنه و پاكستاني ها را به اين جريان اضافه كن !!

زبون رسمی اون کشور فارسیه نه؟

باید به مقامات آذر بایجان این نکته را متذکر بشویم که به تاریخ رجوع کنند و
اگر نمیتوانند ما کمکشان میکنیم بخاطر بیاورند که چگونه روسیه در عصر قاجار این منطقه و حتی کیلومترها بیشتر از این تا سواحل دریای سیاه را از ایران جدا کرد وحالا دو روز است که شما صاحب دولت شده اید و پا را از گلیم خودتان درازتر میکنید .

به نظر من نژاد پرستي محكوم است نظامي هم متعلق به آذر بايجان و هم متعلق به ايران هست همينطور كه مولوي متعلق به ايران ، تركيه ،وافغانستان هست

دوستان که ادعای فضل دارند...
اگه تاریخ کشورتون رو بلد باشید،حتما متوجه میشید که گنجه از شهرهای ایران بوده،فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی داشته و هنوز هم داره و در اصل این اشخاص ایرانی بودن و خواهند بود.

گنجه ما آذربایجانه و آذر بایجان مال ایران.پس هر دو درست میگن

اگه زبان ملیت می آورد پس اجازه بدید که ابوریحان بیرونی و ابن سینا را دانشمند عرب بدانیم چون اکثر نوشته هاشون به عربی هست.

تا وقتی که ما ایرانی ها همه ملت ها و اقوام رو مسخره می کنیم و اونا رو پایین تر از خودمون می دونیم چطور انتظار دارین اونا هم کسانی رو که در آذربایجان به بلوغ فرهنگی رسیده و از این راه به فرهنگ ایران کمک کردنو به ایران منتسب کنن نه به خودشون.

کی گفته گنجه مال آذربایجان هست گنجه در استان اران واقع شده که در شمال استان اذربایجان قرار دارد
پاینده باشی ایران وطن من

به او کسی که گفته افاغنه و پاکستان را هم اضافه کن باید گفت که شاهنامه فردوسی در دربار سلطان محمود غزنوی (غزنی یکی از استان های جنوب شرقی افغانستان ) سروده شده و مولانا جلال الدین بلخی هم که در بلخ زاده شده و سنایی غزنوی هم که از نامش پیدا ست و همین گونه صدها مشاهیر دیگر ممکن است هرکشوری داشته باشد که افغانستان هم دارای چنین ذخایری در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی (ایران تاریخی نه ایران سیاسی کنونی) بوده است. بنا براین ملاک این که شخصیت ها از کدام کشور یا منطقه و استان است چیست؟ زادگاه؟ محل دفن؟ محل زندگی؟ زبان؟ هرکدام این ها که ملاک باشد من فکر می کنم باید با همان ملاک این شخصیت ها را به کشور یا منطقه ای نسبت داد. فکر نکنیم که فقط ما در ایران فارسی صحبت می کنیم. و این شخصیت ها فقط در همین حوزه ای که امروز ایران نام دارد از همین جا بوده اند. احمدی

متاسفم كه مردم كشورم از تاريخ كشورشان چيزي نمي دانند و با سفير آذربايجان در انگلستان هم داستان شده اند. مردم آذربايجان ترك نيستند بلكه متاسفانه به علت تجاوزهاي پي در پي عثماني كم كم زبانشان به تركي تغيير كرد و حالا خود را از تركان واقعي (مغولان) ترك تر مي دانند.

قربون حرف حساب، خوب اگه زبان ملیت نمیاره، همانطوریکه اون دوست عزیز گفته که ظاهرا هم از طرفداران بی چون و چرآی جمهوری آذربایجان هم هست، پس چرا شما بدلیل آذری حرف زدن خودتونو به این وآن میچسبونین و همش دم از ملیت آذربایجانی میزنین!!!!

آنهائی که نظر داده اند که نظامی متعلق به آذربایجان است و پیشرفت های آذربایجان را ستایش میکنند بهتر است خودشان تشریف ببرند و شهروند جمهوری بهشت برین آذربایجان بشوند و ایران را واگذار کنند به ایرانیان.

خود نظامی در این زمینه می فرماید:
همه عالم تنست و ایران دل

نیست گوینده زین قیاس خجل

چونکه ایران دل زمین باشد

دل ز تن به بود یقین باشد

منبع: هفت پبکر بخش 5: دعای پادشاه سعید علاءالدین کرپ ارسلان

شاخصه های تعلق ملی بزرگان کدامند؟


اگر بخواهم خیلی مختصر به این شاخصه ها اشاره کنیم، می توانیم عواملی همچون؛ محل تولد و رشد و نمو این اندیشمندان، در زمان مورد نظر، و جغرافیای سیاسی وابسته به آن، تعلق قومی وملی و فرهنگی، تعلق زبانی ( بجهت خلق اکثریت آثار، و در نهایت، آنچه خود این بزرگان نسبت به تمایلات ملی و میهنی نشان داده اند، ذکر کرد. ناگفته نماند که همۀ این عوامل، با هم می توانند تعلق ملی را نشان دهند، نه فقط یک یا دو عامل!!!

بعنوان مثال، دانشمندی که در بغداد بدنیا آمده، به صرف اینکه در زمان مورد نظر، این منطقه تحت سیادت ایرانیان بوده، ایرانی نمی شود! بلکه باید از منظر قومی – زبانی و فرهنگی نیز به حوزۀ هویت ایرانی تعلق داشته باشد و یا برعکس، دانشمندی یا شاعری که اکنون محل تولد و یا مرگش در کشوری غیر از ایران است، به صرف تغییر جغرافیای سیاسی، به آن سرزمین تعلق نمی گیرد، بلکه همۀ عوامل فوق، باهم، شاخصۀ هویت وی می باشند.

آنچه در حال حاضر، بیشترین زمینه را برای سوء برداشت فراهم آورده، محل تولد افراد فوق الذکر از سوئی، و از سوی دیگر، وجود برخی آثار به زبانهائی غیر از زبان فارسی است ( اغلب عربی ).
مثلأ محل تولد مولانا، بلخ بوده است، و محل وفات وی قونیه، که اکنون بخشی از سرزمین ترکیه امروزی است. این خود محملی شده است تا ساکنین این دو منطقه، مدعی هویت وی، در تعلق به جغرافیای سیاسی کنونی باشند. در حالیکه، در زمان حیات مولانا، بلخ، یکی از شهرهای اصلی خراسان و ایران محسوب می شده است و در جغرافیای سیاسی نیز، خبری از ترکیه امروزی نبوده است، و امپراطوری عثمانی هم که بیست و هفت سال پس از مرگ مولوی بنیان گذاری شده است و در دوران حیات مولانا، ، گسترۀ وسیعی از سرزمینهای مختلف، با زبانها و قومیتهای گوناگون بوده، که بسیاری از اندیشمندان ( از جمله مولوی و خانواده اش )، در گریز از تهاجم مغولها، بدانجا رفته، و یا در آنجا جابجا شده اند.
بجز آثار مولانا، که اکثر آنها، و مهمترین آنها، بزبان فارسی نوین ( و نه حتی گویش دری! ) است، یک نگاه گذرا به محتوا، نوع نگرش و جهان بینی، سبک و سیاق ادبی و روحیات و فرهنگ منعکس شده در آثار وی، بخوبی و قاطعانه مؤید این نظر است که او شاعر، نویسنده و اندیشمندی ایرانی است که تمامی تاریخ اندیشه ورزی این سرزمین را در کارنامۀ خویش دارد.

شما در آثار مولوی، هیچ نشانی از جهان بینی محدود روستائی و یا قومی – قبیله ای و چوپانی و طوایف بیابانگرد و مهاجم ( همچون ترکان و مغولها ) را نمی یابید. اساسأ چنان فرهنگهائی، با آن پیشینۀ تهی از مدنیت و اندیشه ورزی، قادر نبوده اند که در دامان خود، خالق دیوان شمس تبریزی و مثنوی معنوی را بپرورانند.

جالب اینجاست که مولانا « خود »، در جای جای آثار، با بدویت، بربریت، تهاجم و غارت و خصایص حیوانی این طوایف، مرزبندی مشخص دارد و انسان را به اندیشه و عشق و محبت و انسانیت و عدم تعصب و قشریت فرا می خواند. اینموضوع در مورد افرادی همچون نظامی و رازی و ابن سینا و بیرونی و سعدی و دیگران نیز صدق می کند.

حقیقت اینستکه این بزرگان ایرانی، اساسأ مرزهای تفکر محدود نگر و منطقه ای را پشت سر گذاشته بوده اند، و به وجود انسانی، فارغ از تعلقات و تعصبات قومی – قبیله ای و حتی مذهبی می اندیشیده اند، و عظمت ایشان، درست بر همین اساس است.

این برای ایرانیان مایۀ مباهات است که بزرگی این اندیشمندان و آثار بجای مانده از ایشان، آنچنان است که گروههای بی پیشینه، یا بی هویت را، بر آن می دارد، که در کسب اعتبار و هویت، از ایشان استفاده نمایند، اما همزمان، بسیار غیر منصفانه است که هویت تثبیت شده ایرانی ایشان را، مورد تردید قرار دهند و آنها را به پروندۀ تهی خود الصاق نماند! و از اینطریق بخواهند برای خود آبرو و اعتبار و تاریخ مدنیت و اندیشه ورزی کسب کنند.

گرچه طولانی است اما خواهشند درج کنید
نظر به اینکه برخی از دوستان از این حرکت سفیر جمهوری باکو دفاع میکنند غمگینم زیرا هویت ملی و ایرانی نایاب است و هر ملتی از آن بهرمند نیست ... و هر کشوری با مرزهای کنونی یک ملت به حساب نمی آید...
در جواب دوست عزیز که فرمودند :
(1- گنجه مال آذربايجان است .
2-درست است 20 سال از استقلال آذربايجان نميگذرد ولي كاش سفري به آنجا داشتيد و پيشرفت و اباداني را به چشم ميديديد
3-تا كي ميخواهيد فقط به گذشته افتخار كنيد الان در چه نقطه اي از تمدن و فرهنگ دنيا ايستاده ايم؟
4- اگر بخواهيم مثل شما فكر كنيم ايران در مقطعي از تاريخ تحت اشغال يونان ( اسكندر ) و جز آن كشور حساب ميشد))
باید عرض کنم ::::
1- درست میفرمایید گنچه تکه ای از دامان پاک آذرآبادگان یا همان آذربایجان است اما همه ایران شناسان آگاهی کامل دارند که آذرآبادگان مهد زرتشت و چشم پاک ایران زمین است که در دوره ی قاجار از ایرانزمین جدا گشته... و آذربایجان یا ایران شمالی (منطقه حکومتی جمهوری باکو) به دست مزدوران اشغال شده است. و هنوز هم برای مهین پرستان،، ایران محصوب میشود
2- بنده به جمهوری باکو سفر کرده ام ، و به عنوان یک آذری علاقه خاصی به آن منطقه و مردمان آن دیار دارم هر فردی که به آنجا سفر میکند نمیتواند منکر پیشرفتهای آن کشور از زمان فروپاشی شوروی تا کنون شود اما سوالی برایم مطرح گشته است -اگر هر کشور آباد شد ، حق دزدی فرهنگی از ملت ایران را دارد ؟
3- اصلا در نظر میگیریم که اکنون ایرانزمین در رده پایانی فرهنگ و تمدن بشری ایستاده است ... سوالی که در اینجا طرح میشود این است .. اگر این فرهنگ و تمدن ایرانی در مجامع بین الملل و ملت های دنیا جایگاهی ندارد .. پس چرا دیگر دولت های از هر سو به آن چنگ میزنند تا آن را به نام خود مصادره کنند ؟ و چیزی که به روشنی مشهود است این هست که جمهوری های نوپا در جهان بدنبال تاریخ سازی و هویت نوین میگردند در پیرو این سیاست اداعاهای دروغین را مطرح میکنند – مانند ادعای پوچ کشور امارات متحده عربی در مورد جزایر سه گانه جنوب ایران – یا ادعاهایی که در مورد مولانا جلاالدین میبافند...
پس به گفته شما اگر افتخار به گذشته اهمیتی ندارد اقدام این چنینی سفرای خارجی از چه بابت است ؟
ضمن اینکه خوب میدانم برای پیشرفت و جایگاه اصلی ایران بزرگ باید بسیار کوشید و اکنون از آن ایران بزرگ کوروش بسیار فاصله گرفته ایم اما بر همه روشن است که در این سالها ایران ما درگیر مشکلاتی گشته که راه پیشرفت را کند نموده است ... اما امید به آینده روشن و ایران پیشرفته که وجود دارد.
4- آفرین بر شما که پاسخ سوال خود را در سوال خود داده اید ... شما میفرمایید حمله تمدن یونان و اسکندر به ایران ... آری این یک جنگ خارجی به حساب می آید ... اما در اسنادی که در تاریخ وجود دارد آن منطقه (گنجه) جزو خاک ایران بوده است مگر زمانی که به آنجا حمله میشده و مورد اشغال بیگانگانی مانند اسکندر قرار میگرفته و توسط راد مردان آذری باز پس گرفته میشده ... و ایران و پادشاهان ایرانی آنجا را اشغال نمینوده اند و تنها آن را به دامان پاک میهن باز میگرداندند ... و ایران اشغالگر در تاریخ آن دیار وجود ندارد بلکه "ایران شمالی" و آذرآبادگان تکه ای از ایران است که هم اکنون مورد اشغال قرار گرفته است ...
((لازم به ذکر است بیان کنم که حتی به کار بردن نام آذربایجان برای جمهوری باکو مناسب نیست زیرا به آنها این امر مشتبه میشود که استان این جانب آذربایجان شرقی نیز خته ای از ممالک جمهوری باکو است و من به عنوان یک آذری به نامیدن این کشور توسط ایرانیان به نام کشور آذربایجان را پسندیده نمیبینم ... و نیک آن است که آن دولت اشغالگر را جمهوری باکو صدا بزنیم )

آران و شروان که به غلط آذربایجان خوانده میشود جزو ایران است که روس ها که همیشه تاریخ خنجر به ایران عزیز زده اند آنرا از ایران جدا کردند. اگر الان مقابل آذربایجان کوتاه بیاییم فردا ادعای مالکیت تبریز و اورمیه و زنجان و همدان و ... را هم می کنند.

اقایان تابناک خواهش میکنم التماس میکنم یکبارهم که شده نظرات مراچاپ کنید!این اقایانی که سنگ اذربایجان وترکیه رابه سینه میزنندمی خواهم باحرف های خودشان جوابشان رابدهم.اینهامیگویندچون الان گنجه درکشوردیگریست پس متعلق به ان کشوراست حالاخوداین اقایان که درایرانندچرابه جای دیگرتعلق خاطرمی کنند.؟همه میدانندکه هرات وبلخ(زادگاه ابن سیناخواجه عبداله مولوی و...)درزمان قاجارازایران جداشدوکلمه افغانستان کلمه ای کاملاجدیداست.چطورشمامثلااردبیل وزنجان رااذربایجان حساب میکنیدامادرموردایران این گستره تاریخی راقبول ندارید؟وقتی نظامی خودش دردیوان اصلیش -نه دیوانهایی که دراستانبول وباکومیسازند-به ایرانی بودنش مینازدشماچرابه پرقبایتان برمیخورد؟چیزی نماینده که باکوواستانبول ادعای حافظ وسعدی راهم بکنند.مولوی فقط چون درقونیه مرده میشودترک!تاهمین چندسال پیش ترکیه نمیگذاشت کردهانوروزرابرگزارکنندحالامیگویدنوروزعیدی ترکیست!ً!واله خجالت هم چیزخوبیست

در اینکه این شاعر اهل گنجه بوده هیچ شکی نست اما اینکه یه عده میگن چون گنجه اون زمان قسمتی از ایران بوده پس نظامی باید حتما مال ایران باشه، حرفیه که کاملا سطحی و بی منطق به نظر میاد چون ممالک زیادی در گذشته جزو ایران بودن و الان مستقل هستن.
نکته بعد اینکه در اون زمان در منطقه ایران و آذربایجان و کشورهای عربی و در کل از هند تا سوریه و غیره یه اصولی رایج بوده به این ترتیب که متون علمی به زبان عربی و متون ادبی به فارسی و گویش مردم به زبان خودشون بوده پس اینکه نظامی گنجوی شعر فارسی گفته پس حتما باید به اسم ایران ثبت و ضبط بشه درست نیست. کما این که در حال حاضر هم در داخل کشور خودمون قومیتهای مختلف بسیاری از متون خودشون رو به زبان فارسی منتشر می کنن.
نکته آخر اینکه بیاید سعی کنیم به جای این همه لج بازی و کلنجار رفتن با قومیتهایی که در کشور خودمون هم وجود داره به کارهای مهمتری بپردازیم.

اقبال نیز به فارسی شعر گفته نمیتوان گفت که ایرانی است تازه ایرانی باشد یا نباشد چه فرقی میکند در دهگده جهانی اسلام مهم اعتقاد است.

ياد آوري افتخارات گذشتگان و پند آموزي از تجارب آنها خوبه ولي اين مباحثات مثل آداب اعراب دوران جاهليت ميمونه كه بعضي وقتها مرده هاي خودشونو هم به رخ هم ميكشيدن. كل سرزميني كه الان ايران ناميده ميشه زماني يكي از استانهاي عباسيان بوده در حالي كه قبل از آن هم ساكنان شبه جزيره عربستان به ايران خراج ميدادند. عراق هم كه كلا در اختيار ايرانيان بوده ، اگر كشورهاي منفك از ايران قديم را بشماريم بالغ بر 10 كشور ميشود كه در نقشه جغرافيائي كنوني با اسامي مختلف مشخص شده اند . و عمدتا فرهنگ و آداب و رسوم مشتركي دارند . بهتره عوض اينكه فقط به گذشتمون افتخار كنيم يه كم به فكر آينده باشيم افتخارات فرهنگي مشترك ايران زمين با اين كشورها هم ميتونه به نزديكي ملتها و دولتها كمك كنه . و پتانسيل بالائي براي تشكيل يك حوزه نفوذ فرهنگي و اجتماعي به شمار ميرود.

در جواب آقایی که گفتند زبان رسمی اونا فارسیه؟ باید بگم که تو آذربایجان خودمون هم زبان رسمی فارسی نیست ...

با سلام
باید خدمت دوستان یاد آوری کنم که:
1- کشوری که هم اکنون به نام جمهوری آذربایجان نامیده میشودقسمتی از سرزمین مادر یعنی ایران میباشد که بعد از انقلاب بلشویکی در روسیه از خاک اصلی جدا شد و ضمیمه خاک اتحاد شوروی گشت.
2-نام اصلی و تاریخی این سرزمین آلبانیای قفقاز یا آران میباشد وساکنین بومی و اصیل آنرا نژاد ایرانی تشکیل میدادند که بعدا" با ورود اقوام ترک از آسیای میانه در آن مستحیل میگردند.
3-حکومت کمونیستی شوروی با هدف دست یازی به آبهای آزاد خلیج فارس نام آذربایجان را بر این سرزمین نهاد تا بر اذهان جهانیان اینگونه القا نماید که آذربایجان ایران متعلق به جمهوری آذربایجان بوده!! و ایران آنرا غصب نموده است!!!!!!!!!!