رزمنده‌ای که با کتف مجروح به موصل رفت و شهید مدافع حرم شد

 

این سردار خستگی ناپذیر در اسفندماه سال ۱۳۳۶ در کرج به دنیا آمد، ولی شناسنامه اش را به تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۳۷ گرفتند. در همان کودکی به همراه خانواده عازم تهران شد و در خیابان حسینی محله نظام آباد سکونت گزید. محله نظام آباد که از محلات مستضعف نشین و انقلابی تهران بود، در پرورش او تأثیر گذاشت و از همان نوجوانی، مبارزه در خط حضرت امام راحل را آغاز کرد.

شهید نصیری پس از انقلاب بی درنگ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و به خاطر سوابقی که در کرج داشت، در تشکیل سپاه کرج نیز نقش بسزایی ایفا کرد. او از همان ابتدا به نقش نوجوانان و جوانان در ادامه روند انقلاب، ایمان داشت و تشکیل بسیج نوجوانان کرج از یادگارهای ماندگار اوست.

وی با آغاز جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹ به مناطق عملیاتی رفت و در سمت های مختلف حاضر شد. شهید نصیری همچنین در قرارگاه فوق سری نصرت نیز حضور داشت و فعالیت های گوناگونی را در کنار فرماندهان این قرارگاه از جمله سردار محمد باقری و سردار شهید علی هاشمی انجام می داد.

حاج شعبان نصیری سپس به لشکر ۹ بدر رفت. مدتی در این لشکر به فرماندهی شهید اسماعیل دقایقی فعالیت کرد و با شهادت این سردار در عملیات کربلای ۵، در جایگاه رئیس ستاد این لشکر به فرماندهی حاج محمدرضا نقدی مشغول فعالیت شد. اخلاق نیکو و پسندیده اش، مجاهدین عراقی را شیفته او کرده بود، چنانچه بعد از شهادتش نیز سردار نقدی تصریح کرد، یاران او در عراق، عزادارتر از یاران او در ایران هستند.

حاج شعبان نصیری لحظه ای آرام و قرار نداشت، چون بنا نبود لشکر ۹ بدر در برخی عملیات ها از جمله عملیات والفجر ۸ شرکت کند، او به همراه تعدادی از همرزمان فارس زبانش در لشکر ۹ بدر، به لشگر ۱۰ سیدالشهدا (ع) رفت تا از فیض حضور در این عملیات ها بی نصیب نماند.

شهید نصیری همچنین در آموزش نیروهای قدس سپاه پاسداران نقش ویژه ای داشت و تجربیات خود در زمان جنگ را در اختیار نیروهای تازه نفس می گذاشت.

 

جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به ظاهر پایان یافته بود اما جنگ نرم، عرصه تازه ای بود که دشمن برای مقابله با انقلاب اسلامی آغاز کرد. حاج شعبان لباس رزمش را از تن خارج کرد و در قامت یک نیروی فرهنگی، آستین هایش را بالا زد و مشغول شد؛ با تعدادی از فرزندان شهدا، موسسه ای فرهنگی تاسیس کرد و در آن قالب، خدمات فرهنگی و تربیتی گسترده ای به خانواده شهدا و جامعه ارائه کرد. فعالیت های فرهنگی و اجتماعی او تا آخرین روزهای زندگی مادی اش ادامه داشت.

وی با شروع حملات تکفیری‌ها به شهرهای عراق به واسطه ارتباط با نیروهای سپاه بدر عراق در این کشور حضور یافت. او حضور مؤثری در سوریه داشت و رفاقت  و نزدیکی اش به فرمانده دلاور نیروی قدس سپاه، سردار حاج قاسم سلیمانی باعث شده بود از مشورت های او در عرصه های مختلف استفاده کنند؛ اما آشنایی قدیمی اش با مجاهدان عراقی و تسلط او بر زبان و منش و رفتار آنها، باعث شد فعالیت هایش را در مبارزه با داعش در عراق متمرکز کند. همرزمان او در جنگ تحمیلی حالا با تشکیل حشد الشعبی ها، مشغول مبارزه با داعش در شمال عراق برای آزادسازی موصل و استان های همجوار بودند و بهترین موقعیت فراهم شده بود تا حاج شعبان در کنار آن ها، تمام تجربیات و دانسته هایش را در طبق اخلاص قرار دهد.

حدود یک ماه قبل از شهادت، مورد اصابت گلوله های مستقیم داعشی ها قرار گرفت و از ناحیه دست راست به شدت مجروح شد. مداوای او در بیمارستان های عراق ممکن نبود و به همین دلیل به ایران اعزام شد. اما باز هم قرار بر این بود تا برای تکمیل درمان به آلمان اعزام شود که نپذیرفت. حتی حاضر نشد، پرفسوری که از آلمان برای مداوای تعدادی از جانبازان به تهران آمده بود هم او را ویزیت کند. با همان دستی که حالا قدرت بالا آمدن نداشت، بی محابا عازم عراق شد و مبارزاتش را ادامه داد.

حمیدرضا نصیری، برادر شهید می‌گوید: هشت ماه پیش از ناحیه کتف مجروح شد و گفتند باید پروتز بگذارد؛ با دستی که کج بود چند روز مانده به انتخابات دوباره به عراق برگشت. ایشان که روزی به عنوان مستشار نظامی در عراق حضور داشت امروز به عنوان شهید پر افتخار با کوله‌باری از تجربه و فعالیت ما را ترک و به آنچه علاقه داشت و سال‌ها برای آن تلاش کرد، رسید.

برادر شهید نصیری می‌افزاید: در جریان اتفاقاتی که برای سوریه و عراق پیش آمد و قرار شد خط مبارزه را به خارج از مرز‌ها ببریم، از اولین کسانی بود که به عنوان مستشار نظامی همراه با حاج قاسم سلیمانی به عراق رفت. از ابتدای امر تا روزی که شهید شد به واسطه عِرقی که نسبت به عراق داشت در میدان جهاد حضور یافت، چون معتقد بود اگر روزی به عنوان فرمانده با این نیرو‌ها کار می‌کرد امروز هم در حشدالشعبی باید در کنار آن‌ها باشد.

 

گفتنی است، عصر روز گذشته (یکشنبه) مراسم وداع با پیکر سردار شهید «شعبان نصیری» در معراج الشهدای تهران برگزار شد. در این مراسم پیکر شهید در میان خانواده، بستگان، دوستان و همرزمانش مورد استقبال قرار گرفت و حاضران در معراج الشهدا با پیکر وی وداع کردند.