امن ترین و ناامن ترین کشورهای جهان/ حمله به قلب تل آویو

امن‌ترین و ناامن ترین کشورهای جهان، میانجیگری مسکو میان فلسطین و رژیم اسرائیل، حمله به قلب تل آویو توسط گروه های فلسطینی، توهین مقام بحرینی به ایران و اعتراف به قدرت منطقه ای آن و نگرانی مقامات اروپایی از رئیس جمهور شدن ترامپ در آمریکا از مهم ترین رویدادها و خبرهایی است که امروز در رسانه ها و مطبوعات مختلف بدان ها پرداخته شد.
 
به گزارش «تابناک»،  در تازه ترین گزارش منتشره از «مؤسسه اقتصاد و صلح» درباره شاخص صلح جهانی، ایسلند توانست برای دومین سال پیاپی در جایگاه نخست قرار گیرد و سوریه در انتهای جدول جای گرفت. این رتبه بندی بر اساس ۲۴ شاخص مختلف از جمله نرخ قتل، هزینه های نظامی، درک مجرمیت و سطوح ترورسیم انجام شده است. در حالی که سوریه زمانی در جایگاه ۸۸ جهان قرار داشت، سال های طولانی درگیری و خشونت در پی ظهور داعش باعث شده تا به ناامن ترین کشور جهان در سال ۲۰۱۶ تبدیل شود. پس از سوریه نیز به ترتیب کشورهای سودان جنوبی، عراق، افغانستان، سومالی، یمن، جمهوری آفریقای مرکزی، اوکراین، سودان، و لیبی قرار دارند. ایران نیز در این گزارش توانسته است با بهبود شاخص نسبت به سال گذشته، در جایگاه ۱۳۳ جهان قرار گیرد که این رتبه، گویای جایگاه بهتر ایران نسبت به هند (۱۴۱)، رژیم صهیونیستی (۱۴۴)، ترکیه (۱۴۵) و روسیه (۱۵۱) است. از رتبه های جالب توجه دیگر، می توان به مالزی (۴۰)، قطر (۳۴)، ایالات متحده آمریکا (۱۰۳)، چین (۱۲۰)، و عربستان (۱۲۹) اشاره کرد.
 
پس از آنکه روزنامه «دبکافایل» اسرائیل مدعی شد، این رژیم خواهان نقش فعال روسیه در مذاکرات بین فلسطینی ها و اسرائیل است، وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین نیز خواستار دخالت مسکو در حل مشکلات میان این کشور با رژیم صهیونیستی بر سر گفت وگوهای صلح شد. به نوشته پایگاه روسی «ایتارتاس»، وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین نسبت به آنچه وی وساطت مستقیم و فعال روسیه در حل مسأله میان فلسطین و رژیم صهیونیستی خواند، ابراز امیدواری کرد. بر اساس این گزارش «ریاض المالکی» گفت: «شاید، کنفرانس فرانسه گفت وگوهای صلح را ارتقا بخشد؛ اما این به آن معنا نیست که ما بقی فرصت ها گرفته شده است. به همین علت، من اینجا در مسکو هستم تا در مورد ظرفیت ها و توانایی های مسکو در رابطه با دخالت مستقیم و فعال در (گفت وگوهای مربوط به) فرآیند صلح مذاکره کنم. ما معتقدیم روسیه می تواند نقشی بسیار پر رنگ در جمع کردن طرف ها بر سر میز ایفا کند».