هر چه درز خبر کمتر، مذاکرات جدی‌تر و امکان توافق بیشتر است

عید قربان مبارک باد.

از این که قدری در تقدیم گزارش تأخیر شد پوزش می‌خواهم. اکنون هم با اجازه شما فقط گزارش کوتاهی تقدیم می‌کنم، چون پادرد و کمردرد قدری شدید است و توفیق گزارش دهی را کم کرده است.

همان طور که احتمالا در خبر‌ها شنیده‌اید دوشنبه شب پس از ورود به ژنو با خانم اشتون شام خوردیم و بحث‌های خوبی در مورد محتوا و شکل برگزاری جلسه داشتیم. دیروز صبح هم در جلسه ۱+۵ چهارچوب پیشنهادهای ایران که به صورت پاور پوینت تهیه کرده بودیم را ارائه نمودم. برای عنوان طرح ایران «پایان دادن به بحرانی غیر ضروری و بازکردن افق‌های جدید» را انتخاب کردم تا نشان دهم که نگرانی از برنامه هسته‌ای ایران فاقد مبنای جدی است و ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست. در چهارچوب طرح پیشنهادی با دیدگاه جدید مبنی بر ضرورت پیگیری هدف واحد توسط همه بازیگران برای رسیدن به راه حل تأکید شده و حوزه‌هایی که می‌توانند مورد بررسی و توافق قرار گیرند نیز مشخص شده است.

این چهارچوب به عنوان یک رویکرد جدید مورد استقبال قرار گرفت و رؤسای هیأت‌ها هم در اظهارنظرهای خود عموماً مثبت برخورد کردند. البته ما می‌خواهیم به صورت مشابه، رویکرد جدیدی هم از سوی ۱+۵ ببینیم.

در ادامه جلسه، بعداز ظهر دیروز رؤسای هیأت‌ها (که در سطح معاون وزیرهستند) و هیأت ایرانی به ریاست دکتر عراقچی جزئیات چهارچوب پیشنهادی ایران را مورد تبادل نظر قرار دادند و هم اکنون هم مشغول ادامه مذاکره هستند.

من هم دیشب برای بار دوم بحث مفصل و خوبی با خانم اشتون در مورد جمع بندی مذاکرات دیروز داشتم. امروز هم وزیر امور خارجه سوییس برای ملاقات از برن (پایتخت سوییس) به ژنو آمد و گفت‌وگوی خوبی در باره موضوعات مختلف داشتیم.

قرار است بعدازظهر امروز جلسه جمع بندی با حضور بنده و خانم اشتون و هیأت‌های دو طرف برگزار شود و بعد هم مصاحبه مطبوعاتی و بازگشت به تهران.

ادامه مذاکرات چند هفته دیگر در ژنو خواهد بود و در این فاصله اعضای ۱+۵ فرصت خواهند داشت در مورد جزئیات طرح ایران و اقداماتی که باید انجام دهند آمادگی لازم را کسب کنند.

همان طور که قبلا هم خدمتتان عرض کردم، مذاکره و رسیدن به راه حل دشوار است و مذاکره در جزئیات نیازمند زمان و دقت فراوان. نمی‌شود انتظار داشت که بی‌اعتمادی متقایل انباشته‌ای که میان طرفین ایجاد شده است با یک جلسه مثبت و سازنده کاملا برطرف شود.

البته همزمان نیاز به اعتماد عمومی هم هست چون یکی از شرایط توفیق مذاکرات بین المللی حفظ ماهیت محرمانه آنهاست و معمولا هر مقدار مذاکره کنندگان کمتر خبر به بیرون درز بدهند، بیشتر نشان جدی بودن مذاکرات و امکان رسیدن به توافق است.

به هر حال قرار نبود کار آسانی باشد ولی به لطف خدا و حمایت شما مردم خوب اطمینان دارم و می‌دانم که عاقبت کار مثبت خواهد بود.

خدانگهدار.