بازدید 23814
بررسی استعفای علی مطهری در مجلس + متن نامه استعفا
«مطهری» در «بهارستان» ماند
هرچند تصور غالب این بود که استعفای علی مطهری منتفی شده است، این موضوع در دستور کار امروز قرار گرفت. نمایندگان مجلس شورای اسلامی، پس از شنیدن سخنان علی مطهری در نطق استعفایش از نمایندگی مجلس و مخالفان استعفای وی، با 31 رأی موافق، 155 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع از 200 آرای گرفته شده، با استعفای وی از نمایندگی مجلس مخالفت کردند.
سرویس مجلس ـ هرچند تصور غالب این بود که استعفای علی مطهری منتفی شده است،این موضوع در دستور کار امروز مجلس قرار گرفت.
پیش از این، علی مطهری اعلام کرده بود که در صورت آغاز بررسی طرح سؤال از رئیس جمهور، استعفایش را پس می‌گیرد، ولی بررسی این استعفا نشان می‌دهد که سؤال از رئیس جمهور به سرانجام نرسیده است؛ بنابراین، در چنین شرایطی در نشست امروز مجلس، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، با فرستادن نامه‌ای به هیأت رئیسه، دلایل طرح استعفای خود از نمایندگی را مطرح کرد.
به گزارش تابناک، علی مطهری در نامه استعفای خود آورده است:
جناب آقای دکتر لاریجانی
با سلام
همان طور که مستحضر هستید، نامه سؤال از رئیس جمهور با امضای ۱۰۰ تن از نمایندگان محترم در تاریخ ۵/۴/۹۰ پس از یک انتظار طولانی برای فرار از رسیدن زمان مناسب، از نظر شرایط کشور به رئیس وقت جلسه علنی مجلس، جناب آقای مهندس باهنر تحویل داده شد و ایشان نیز در بالای آن اعلام وصول نمودند؛ اما روز بعد در جلسه هیأت رئیسه، یکی از اعضا مأمور شد که امضاها را پس بگیرد و عضو دیگر نیز مأمور شد که طی مصاحبه‌ای مخالفت هیأت رئیسه مجلس را با سؤال از رئیس جمهور در رسانه‌ها اعلام کند؛ یعنی به جای آن که هیأت رئیسه محترم پس از دریافت نامه سؤال طبق قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، بلافاصله آن را به جریان اندازد و سؤالات را به کمیسیون‌های مزبور اعلام کند، در صدد انهدام طرح سؤال برآمد و البته پس از نامه محرمانه اینجانب به جنابعالی که رونوشت آن به سایر اعضای هیأت رئیسه تقدیم شد و تهدید به استعفا در صورت ادامه این روند، این عملیات ویژه متوقف شد.
در آن یورش هیأت رئیسه، چهارده تن از امضاکنندگان امضای خود را پس گرفتند و غالبا افرادی بودند که از ابتدا هم محکم نبودند. پس از مذاکره با هیأت رئیسه محترم، بنا شد این سؤال در زمان مناسب به جریان افتد، اما مدتی گذشت و خبری نشد. کم کم بهانه‌هایی مطرح شد که مثلا آقای احمدی نژاد اکنون زخم خورده و ممکن است در صحن علنی پروژه ای مانند مناظرات انتخابات را زنده کند و شاید رهبر انقلاب نیز به خاطر همین مناظرات مخالف باشند. برای رفع این نگرانی‌ها، تعدادی از امضاکنندگان پیشنهاد دادیم که هیأت رئیسه سوالات را به کمیسیون‌ها ارجاع کند تا طبق آیین نامه نماینده رئیس جمهور در حضور نماینده سؤال کنندگان پاسخ گوید.
اکنون اگر همچنان ۷۲ نفر از امضاکنندگان قانع نشده و قرار بر حضور رئیس جمهور محترم در صحن علنی شد، آنگاه می‌توان برای رفع آن نگرانی‌ها به درخواست چند تن از امضاکنندگان و تصمیم مجلس، رئیس جمهور در جلسه غیرعلنی حضور پیدا کند؛ این پیشنهاد را تقدیم جنابعالی کردم و شما تلقی به قبول نمودید و قول دادید اقدام نمایید که از چند روز پیش زمزمه‌هایی از سوی برخی از اعضای هیأت رئیسه در رسانه‌ها به گوش می‌رسد که تعداد امضاها از حدنصاب کمتر است و هر گاه به حدنصاب برسد، مطرح می‌شود، در حالی که اساسا امضاکنندگان به فکر پس گرفتن امضا نبودند و اگر امضای جدیدی پس گرفته شده، باز با طراحی هیأت رئیسه بوده است که به جای اجرای آیین نامه در صدد انهدام طرح سؤال برآمده است.
همچنین گفته‌اند بسیاری از امضاها در زمان خانه‌نشینی آقای رئیس جمهور جمع شده و بعد از آن امضاکنندگان منصرف شده‌اند، در حالی که تنها ۱۲ امضا از ۱۰۰ امضا پس گرفته شد.
اکنون عرض می‌کنم که ما حاضریم یک سؤال از آن ۱۰ سؤال به کمیسیون ارجاع شود و اگر منجر به حضور رئیس جمهور در صحن علنی گردید و آن نگرانی‌ها وجود داشت، باز حاضریم درخواست جلسه غیرعلنی بدهیم. آیا بیش از این می‌توان کوتاه آمد؟ در مقابل رئیس جمهوری که علنا می‌گوید فلان قانون را اجرا نمی‌کنم، آیا ما حق یک سؤال نداریم؛ آن هم سوالی که رأی‌گیری برای قانع شدن یا نشدن مجلس ندارد؟
آیا امضای ۱۰۰ نماینده ارزش توجه ندارد؟ تحقق سؤال از رئیس جمهور در هر شرایطی بیانگر استحکام نظام جمهوری اسلامی و وجود دمکراسی واقعی در این نظام است. اصلاح امور تنها با استقلال و اقتدار مجلس تحقق می‌یابد. مجلس قوی به نفع کل نظام است. اساسا اجرای طرح سؤال از رئیس جمهور، موجب تفاهم بیشتر دولت و مجلس خواهد شد و حتی بیشتر به نفع رئیس جمهور است که فرصتی می‌یابد تا سوءتفاهم‌ها و کدورت‌ها را برطرف کند. قبلا گفتم دو گروه با طرح سؤال از رئیس جمهور مخالف هستند: یکی دوستان نادان رئیس جمهور و دولت و دیگر دشمنان دانای آنها. به هر حال با توجه به این که هیأت رئیسه محترم بر خلاف قانون آیین نامه داخلی مجلس، همچنان درصدد منتفی کردن طرح سؤال است و مجلس قادر به استفاده از اختیارات قانونی خود در انجام کارهای محوله نیست. بدین وسیله استعفای خود را از نمایندگی مردم تهران، شهرری، شمیرانات و اسلامشهر که قادر به استیفای حقوق آنان نیستم، اعلام می‌کنم».
مطهری: اگر قرار بود به درخواست رهبری از رئیس‌جمهور سؤال کنیم که دیگر سؤال مجلس نبود
علي مطهري در دفاع از استعفايش از مجلس از اينکه سؤال از رئيسجمهور به اينجا رسیده و وقت مجلس به بررسي استعفاي وي اختصاص يافته، ابراز تأسف کرد و گفت: متأسفانه راهي جز استعفا باقينمانده، چون نمي‌توانم پاسخ پرسش‌های مردم را بدهم.
نماینده تهران با بیان اینکه رهبری و مجلس می‌توانند جلوی استبداد را بگیرند، گفت: در این میان مجلس باید سپر بلای رهبری شود نه برعکس که نشان دهنده عافیت طلبی مجلس خواهد بود.
گزيده نطق وي از اين قرار است:
* يکي مي‌گفت در بيداري اسلامي صلاح نيست از رئيسجمهور سؤال شود يا چون از خاتمي‌سؤال نشد يا چون در تحريم هستيم، سؤال به صلاح نيست. اما من هيچ ارتباط منطقي بين آنها نيافتم و ياد اين شعر بي مربوط افتادم که مي‌گفت: «کلنگ از آسمان افتاد و نشکست؛ وگرنه من کجا و بي وفايي»!
* با اين استدلال‌ها بايد نمايندگي را ببوسيم و برويم. هميشه نظام مشکل داشته و دارد و بي بي سي و صداي آمريکا هم عليه ما مطالبي منتشر مي‌کنند.
* فشار خارجي از طريق تحريم‌ها هميشه هست و پایان نداد؛ اما مي‌توان نتيجه گرفت که از اصلاح امور داخلي بگذريم و چشم بر تخلفات ببنديم؟ اتفاقا براي اينکه تحريم‌ها نتيجه ندهد بايد مشکلات داخلي را مرتفع کنيم، همان گونه که مشي حضرت علي نيز چنين بود.
* با سؤال از رئيس جمهور چه اتفاقي قرار بود بيفتد که هيأت رئيسه و معاونان دولت، نمايندگان سؤال کننده را همچون دو تيغه قيچي تحت فشار قرار دادند تا اين سؤال را پس بگيرند؟!
* قرار بود، سوالي بدون کسب رأي برگزار شود. چنين کاري حتي اگر تهران زير بمب باران هم بود، خطري براي کشور نداشت. اين روش باعث حسن تفاهم ميان دولت و مجلس است.
ما رئيسجمهور را دوست خود دانسته و با سؤال از او، قصد تحقيرش را نداشتيم بلکه موجبات پيشرفت وي را فراهم مي‌آورديم.
* به ياد دارم که با پدرم خدمت امام خميني (ره) رسيدم و ايشان از يکي از برنامه‌هاي تلويزيون گفتند و گريستند که برخي مي‌خواهند مطهري نباشد، اما نمي‌دانند که مطهري آنقدر بزرگ است که با اين حرف‌ها وجهه وي از بين نمي‌رود. بلاتشبيه بايد گفت که خراب کردن آقاي احمدي نژاد با يک سوال، هم اشتباه در برداشت است. ايشان خدمات زيادي داشتند و اشتباهات زيادي.
* بايد کتاب خدمت‌ها و اشتباهات احمدي نژاد به جاي احمدي نژاد، معجزه هزاره سوم نوشته مي‌شد.
* لاريجاني داماد ماست، ولي داماد ناخلفي است، چون در طرح سؤال همراهي نکرد. [لاريجاني هم به شوخي گفت مراقب خودتان و هم شيره‌تان باشيد] اما بدانيد که حتي اگر آقاي لاريجاني هم رئيس جمهور بود، ما اين سؤال را پيگيري مي‌کرديم.
* از همه نمايندگان امضا کننده متشکرم و اگر عده‌اي از نمايندگان هم امضايشان را پس گرفته‌اند، حتما به تشويق اعضاي هيأت رئيسه بوده که تصور کرده‌اند، يک خطر ملي در ميان است. اما اگر پنجم تير هيأت رئيسه اين طرح را به جريان مي‌انداخت، مسأله کم کردن امضاها پيش نمي‌آمد.
* بجاست از مرحوم اسلامي به عنوان يکي از امضا کنندگان اين سؤال يادي کنيم و علو درجات را براي او مسألت داريم.
* در اين چند دقيقه بايد دلايل استعفايم را مطرح کنم و احيانا مخالفان استعفا آن را رد مي‌کنند و نهايتا نمايندگان تصميم مي‌گيرند.
* اولين جرقه سؤال هنگامی زده شد که آقاي رئيس جمهور گفتند قانون اعطاي تسهيلات مترو را اجرا نمی‌کند و بعد هم گفت، مجلس را در رأس امور نمي‌داند. ما در طرح سؤال راسخ‌تر شديم تا اينکه بر خلاف نظر علما گفت که قانون عفاف و حجاب را رعايت نمي‌کند و بر موضعش هم تأکيد کرد. مسأله ديگر اين بود که قانون هدفمند کردن يارانهها بايد پنج ساله اجرا مي‌شد اما دولت اجراي کمتر از سه ساله آن را در دستور خود قرار داد و قانون مجلس به درستي اجرا نشد.
* نظريه ترويج مکتب ايران به جاي مکاتب اسلام که از سوي مشايي مطرح شده و با عتاب مراجع مواجه شد، از سوي رئيسجمهور تأييد گشت. عوامل ديگر در سؤال از رئيسجمهور، نحوه برکناري متکي و تشکيل وزارت ورزش پس از پنج ماه تأخير و مقاومت یازده روزه رئيس جمهور در مقابل حکم حکومتي رهبر انقلاب بودند.
* دو منطق وجود دارد؛ يکي اينکه بگوييم گذشته‌ها گذشته و با تساهل بگذريم. منطق دوم اين است که نبايد در برابر استبداد دولت سکوت کرد. قدرت دولت سرکش و طغيان آور است که از نظارت متواري است و مجلس بايد از حقوق خود دفاع کند، نه اينکه ثناگوي دولت باشد.
* چقدر اشتباه است، سخنان کساني که مي‌گويند ما رهبري داريم و اگر لازم باشد ايشان وارد عمل مي‌شوند. اظهارات ايشان در کرمانشاه براي چندمين بار بر اين موضوع خط بطلان کشيد. اين منطق که اگر لازم باشد، رهبري ورود مي‌يابند، مرا ياد فروش تراکم در شهرداري اسبق تهران مي‌اندازد که برخي مي‌گفتند اگر اين کار اشکال داشت، رهبري يا رئيس جمهور تذکر مي‌دادند.
* برخي تصور مي‌کنند که ولايت فقيه هر کاري را از گردن ما باز مي‌کند، در حالي که اين گونه نيست.
* سؤال از رئيسجمهور تهيه شد، ولي به احترام اجراي قانون هدفمند کردن يارانهها براي به جريان انداختنش صبر کرديم. بعد هم به دليل درخواست هيأت داوري فراکسيون اصولگرايان، صبر کرديم. در اين ميان، نامهاي هم براي مقام معظم رهبري نوشتم که در آن در خصوص اين سؤال توضيح دادم و گفتم که اين اقدام موجب تفاهم بيشتر دولت و مجلس مي‌شود و دست‌کم رئيس جمهور درمي‌يابد که به سادگي نمي‌تواند بگويد که قانوني را اجرا نمي‌کند. ما هم معتقديم که دولت بايد اين چهار سال را در مسير ريل‌گذاري مجلس گذراند.
* ظن قوي دارم که بيانات رهبر انقلاب در استان کرمانشاه، پاسخي به اين نامه است که فرمودند رهبري نه مي‌تواند و نه حق دارد که در امور مجلس دخالت کند؛ بنابراين، خودداري هيأت رئيسه در طرح اين سؤال، ربطي به نظر رهبري ندارد. مگر آنکه نگران باشند اظهاراتي نظير آنچه در مناظره‌هاي انتخاباتي مطرح شد، از تريبون مجلس مطرح شود.
* مجلس قادر به انجام کارهاي بزرگ و اساسي نيست و حقيقت فداي برخي مصلحت‌ها مي‌شود. مجلس با 50 درصد ظرفيت خود کار مي‌کند که مي‌خواهيم آن را به 90 تا 100 درصد برسانيم.
* فرضا اگر سؤال از رئيس جمهور آثار سوئي داشته باشد، هم اين کار سبب مي‌شود که نمايندگان در آينده با دقت بيشتري اين کار را بکنند. اما اگر هيأت رئيسه مدام مانع شود، مجلس هيچ گاه رشد نمي‌کند. اقتدار مجلس منجر به پيشرفت دولت نيز خواهد باشد.
* به دوستان اصولگرا گفتم اگر در آينده يک رئيس جمهور اصلاح طلب بود و گفت که قانوني را اجرا نمي‌کند، نمي‌توانيد از او سؤال کنيد.
* مجلس و رهبري دو عامل مبارزه با استبداد هستند. در اين ميان، مجلس بايد سپر رهبري شود، نه رهبري سپر مجلس، چرا که اين عافيت طلبي است. اينکه برخي مي‌گويند که آقا بگويد تا سؤال کنيم، بي دليل است. چون در آن صورت، سؤال رهبري است، نه سؤال مجلس.
* متأسفانه مشغول بت‌سازي هستيم و يک فرد را آنقدر بالا مي‌بريم که حتي نمي‌توان از او پرسید؛ چه آنکه مي‌گويد کابينه خط قرمز من است تا کسي از مفسدين دولت سؤال نکند.
* روحيه رودربايستي و رفيق بازي در برخي ما متوليان امور کشور وجود دارد. با مصالحه اوامر الهي برپا نمي‌شود.
* استعفاي اينجانب آخرين دستگيره اي است که يک نماينده مي‌تواند به آن متمسک شود و پاسخي است به مردم که سؤال از رئيس جمهور به کجا انجاميد. پاسخم به مردم اين است: اکنون که قادر به استيفاي بخشي از حقوق شما نيستم، چون سوگند خورده‌ام که به حفظ حقوق شما باشم، از اين سمت استعفا مي‌دهم.
* رأي نمايندگان هر چه باشد مي‌پذيرم؛ چه رفتن و چه ماندن. در اين سه سال و نيم اگر حق کسي را در مجلس ضايع کرده‌ام، حلاليت مي‌طلبم.
* روز يکشنبه، هيأت رئيسه گفت سؤال را به کميسیون‌ها مي‌فرستد اما چنين نشد و براي همين به استعفايم اصرار کردم و اين استعفا، عامل منتفي شدن طرح سؤال از رئيسجمهور نيست و اگر سؤال کنندگان بخواهند مي‌توانند اين سؤال را ادامه دهند.
مخالفت 155 نماینده با استعفای علی مطهری از مجلس
«مطهری» در «بهارستان» ماند
نمایندگان مجلس شورای اسلامی پس از شنیدن سخنان علی مطهری در نطق استعفایش از نمایندگی مجلس و مخالفان استعفای وی، با 31 رأی موافق، 155 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع از 200 آرای گرفته شده، با استعفای علی مطهری نماینده تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر از نمایندگی مجلس مخالفت کردند.
مسعود پزشکیان، نماینده تبریز، حجت‌الاسلام غلامرضا مصباحی مقدم نماینده تهران، محمدرضا خباز نماینده کاشمر، ستار هدایتخواه نماینده دنا و بویر احمد، اقبال لاهوتی نماینده لنگرود و مصطفی رضاحسینی، نماینده شهر بابک در مخالفت با استعفای علی مطهری از نمایندگی مجلس در صحن علنی پارلمان سخنرانی کردند.
پیش از این، علی مطهری اعلام کرده بود که در صورت آغاز بررسی طرح سؤال از رئیس جمهور، استعفایش را پس می‌گیرد، ولی بررسی این استعفا نشان می‌دهد که سؤال از رئیس جمهور به سرانجام نرسیده است؛ بنابراین، در چنین شرایطی در نشست امروز مجلس، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، با فرستادن نامه‌ای به هیأت رئیسه، دلایل طرح استعفای خود از نمایندگی را مطرح کرد.
به گزارش تابناک، علی مطهری در نامه استعفای خود آورده است:
جناب آقای دکتر لاریجانی
با سلام
همان طور که مستحضر هستید، نامه سؤال از رئیس جمهور با امضای ۱۰۰ تن از نمایندگان محترم در تاریخ ۵/۴/۹۰ پس از یک انتظار طولانی برای فرار از رسیدن زمان مناسب، از نظر شرایط کشور به رئیس وقت جلسه علنی مجلس، جناب آقای مهندس باهنر تحویل داده شد و ایشان نیز در بالای آن اعلام وصول نمودند؛ اما روز بعد در جلسه هیأت رئیسه، یکی از اعضا مأمور شد که امضاها را پس بگیرد و عضو دیگر نیز مأمور شد که طی مصاحبه‌ای مخالفت هیأت رئیسه مجلس را با سؤال از رئیس جمهور در رسانه‌ها اعلام کند؛ یعنی به جای آن که هیأت رئیسه محترم پس از دریافت نامه سؤال طبق قانون آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، بلافاصله آن را به جریان اندازد و سؤالات را به کمیسیون‌های مزبور اعلام کند، در صدد انهدام طرح سؤال برآمد و البته پس از نامه محرمانه اینجانب به جنابعالی که رونوشت آن به سایر اعضای هیأت رئیسه تقدیم شد و تهدید به استعفا در صورت ادامه این روند، این عملیات ویژه متوقف شد.
در آن یورش هیأت رئیسه، چهارده تن از امضاکنندگان امضای خود را پس گرفتند و غالبا افرادی بودند که از ابتدا هم محکم نبودند. پس از مذاکره با هیأت رئیسه محترم، بنا شد این سؤال در زمان مناسب به جریان افتد، اما مدتی گذشت و خبری نشد. کم کم بهانه‌هایی مطرح شد که مثلا آقای احمدی نژاد اکنون زخم خورده و ممکن است در صحن علنی پروژه ای مانند مناظرات انتخابات را زنده کند و شاید رهبر انقلاب نیز به خاطر همین مناظرات مخالف باشند. برای رفع این نگرانی‌ها، تعدادی از امضاکنندگان پیشنهاد دادیم که هیأت رئیسه سوالات را به کمیسیون‌ها ارجاع کند تا طبق آیین نامه نماینده رئیس جمهور در حضور نماینده سؤال کنندگان پاسخ گوید.
اکنون اگر همچنان ۷۲ نفر از امضاکنندگان قانع نشده و قرار بر حضور رئیس جمهور محترم در صحن علنی شد، آنگاه می‌توان برای رفع آن نگرانی‌ها به درخواست چند تن از امضاکنندگان و تصمیم مجلس، رئیس جمهور در جلسه غیرعلنی حضور پیدا کند؛ این پیشنهاد را تقدیم جنابعالی کردم و شما تلقی به قبول نمودید و قول دادید اقدام نمایید که از چند روز پیش زمزمه‌هایی از سوی برخی از اعضای هیأت رئیسه در رسانه‌ها به گوش می‌رسد که تعداد امضاها از حدنصاب کمتر است و هر گاه به حدنصاب برسد، مطرح می‌شود، در حالی که اساسا امضاکنندگان به فکر پس گرفتن امضا نبودند و اگر امضای جدیدی پس گرفته شده، باز با طراحی هیأت رئیسه بوده است که به جای اجرای آیین نامه در صدد انهدام طرح سؤال برآمده است.
همچنین گفته‌اند بسیاری از امضاها در زمان خانه‌نشینی آقای رئیس جمهور جمع شده و بعد از آن امضاکنندگان منصرف شده‌اند، در حالی که تنها ۱۲ امضا از ۱۰۰ امضا پس گرفته شد.
اکنون عرض می‌کنم که ما حاضریم یک سؤال از آن ۱۰ سؤال به کمیسیون ارجاع شود و اگر منجر به حضور رئیس جمهور در صحن علنی گردید و آن نگرانی‌ها وجود داشت، باز حاضریم درخواست جلسه غیرعلنی بدهیم. آیا بیش از این می‌توان کوتاه آمد؟ در مقابل رئیس جمهوری که علنا می‌گوید فلان قانون را اجرا نمی‌کنم، آیا ما حق یک سؤال نداریم؛ آن هم سوالی که رأی‌گیری برای قانع شدن یا نشدن مجلس ندارد؟
آیا امضای ۱۰۰ نماینده ارزش توجه ندارد؟ تحقق سؤال از رئیس جمهور در هر شرایطی بیانگر استحکام نظام جمهوری اسلامی و وجود دمکراسی واقعی در این نظام است. اصلاح امور تنها با استقلال و اقتدار مجلس تحقق می‌یابد. مجلس قوی به نفع کل نظام است. اساسا اجرای طرح سؤال از رئیس جمهور، موجب تفاهم بیشتر دولت و مجلس خواهد شد و حتی بیشتر به نفع رئیس جمهور است که فرصتی می‌یابد تا سوءتفاهم‌ها و کدورت‌ها را برطرف کند. قبلا گفتم دو گروه با طرح سؤال از رئیس جمهور مخالف هستند: یکی دوستان نادان رئیس جمهور و دولت و دیگر دشمنان دانای آنها. به هر حال با توجه به این که هیأت رئیسه محترم بر خلاف قانون آیین نامه داخلی مجلس، همچنان درصدد منتفی کردن طرح سؤال است و مجلس قادر به استفاده از اختیارات قانونی خود در انجام کارهای محوله نیست. بدین وسیله استعفای خود را از نمایندگی مردم تهران، شهرری، شمیرانات و اسلامشهر که قادر به استیفای حقوق آنان نیستم، اعلام می‌کنم».
مطهری: اگر قرار بود به درخواست رهبری از رئیس‌جمهور سؤال کنیم که دیگر سؤال مجلس نبود
علي مطهري در دفاع از استعفايش از مجلس از اينکه سؤال از رئيسجمهور به اينجا رسیده و وقت مجلس به بررسي استعفاي وي اختصاص يافته، ابراز تأسف کرد و گفت: متأسفانه راهي جز استعفا باقينمانده، چون نمي‌توانم پاسخ پرسش‌های مردم را بدهم.
نماینده تهران با بیان اینکه رهبری و مجلس می‌توانند جلوی استبداد را بگیرند، گفت: در این میان مجلس باید سپر بلای رهبری شود نه برعکس که نشان دهنده عافیت طلبی مجلس خواهد بود.
گزيده نطق وي از اين قرار است:
* يکي مي‌گفت در بيداري اسلامي صلاح نيست از رئيسجمهور سؤال شود يا چون از خاتمي‌سؤال نشد يا چون در تحريم هستيم، سؤال به صلاح نيست. اما من هيچ ارتباط منطقي بين آنها نيافتم و ياد اين شعر بي مربوط افتادم که مي‌گفت: «کلنگ از آسمان افتاد و نشکست؛ وگرنه من کجا و بي وفايي»!
* با اين استدلال‌ها بايد نمايندگي را ببوسيم و برويم. هميشه نظام مشکل داشته و دارد و بي بي سي و صداي آمريکا هم عليه ما مطالبي منتشر مي‌کنند.
* فشار خارجي از طريق تحريم‌ها هميشه هست و پایان نداد؛ اما مي‌توان نتيجه گرفت که از اصلاح امور داخلي بگذريم و چشم بر تخلفات ببنديم؟ اتفاقا براي اينکه تحريم‌ها نتيجه ندهد بايد مشکلات داخلي را مرتفع کنيم، همان گونه که مشي حضرت علي نيز چنين بود.
* با سؤال از رئيس جمهور چه اتفاقي قرار بود بيفتد که هيأت رئيسه و معاونان دولت، نمايندگان سؤال کننده را همچون دو تيغه قيچي تحت فشار قرار دادند تا اين سؤال را پس بگيرند؟!
* قرار بود، سوالي بدون کسب رأي برگزار شود. چنين کاري حتي اگر تهران زير بمب باران هم بود، خطري براي کشور نداشت. اين روش باعث حسن تفاهم ميان دولت و مجلس است.
ما رئيسجمهور را دوست خود دانسته و با سؤال از او، قصد تحقيرش را نداشتيم بلکه موجبات پيشرفت وي را فراهم مي‌آورديم.
* به ياد دارم که با پدرم خدمت امام خميني (ره) رسيدم و ايشان از يکي از برنامه‌هاي تلويزيون گفتند و گريستند که برخي مي‌خواهند مطهري نباشد، اما نمي‌دانند که مطهري آنقدر بزرگ است که با اين حرف‌ها وجهه وي از بين نمي‌رود. بلاتشبيه بايد گفت که خراب کردن آقاي احمدي نژاد با يک سوال، هم اشتباه در برداشت است. ايشان خدمات زيادي داشتند و اشتباهات زيادي.
* بايد کتاب خدمت‌ها و اشتباهات احمدي نژاد به جاي احمدي نژاد، معجزه هزاره سوم نوشته مي‌شد.
* لاريجاني داماد ماست، ولي داماد ناخلفي است، چون در طرح سؤال همراهي نکرد. [لاريجاني هم به شوخي گفت مراقب خودتان و هم شيره‌تان باشيد] اما بدانيد که حتي اگر آقاي لاريجاني هم رئيس جمهور بود، ما اين سؤال را پيگيري مي‌کرديم.
* از همه نمايندگان امضا کننده متشکرم و اگر عده‌اي از نمايندگان هم امضايشان را پس گرفته‌اند، حتما به تشويق اعضاي هيأت رئيسه بوده که تصور کرده‌اند، يک خطر ملي در ميان است. اما اگر پنجم تير هيأت رئيسه اين طرح را به جريان مي‌انداخت، مسأله کم کردن امضاها پيش نمي‌آمد.
* بجاست از مرحوم اسلامي به عنوان يکي از امضا کنندگان اين سؤال يادي کنيم و علو درجات را براي او مسألت داريم.
* در اين چند دقيقه بايد دلايل استعفايم را مطرح کنم و احيانا مخالفان استعفا آن را رد مي‌کنند و نهايتا نمايندگان تصميم مي‌گيرند.
* اولين جرقه سؤال هنگامی زده شد که آقاي رئيس جمهور گفتند قانون اعطاي تسهيلات مترو را اجرا نمی‌کند و بعد هم گفت، مجلس را در رأس امور نمي‌داند. ما در طرح سؤال راسخ‌تر شديم تا اينکه بر خلاف نظر علما گفت که قانون عفاف و حجاب را رعايت نمي‌کند و بر موضعش هم تأکيد کرد. مسأله ديگر اين بود که قانون هدفمند کردن يارانهها بايد پنج ساله اجرا مي‌شد اما دولت اجراي کمتر از سه ساله آن را در دستور خود قرار داد و قانون مجلس به درستي اجرا نشد.
* نظريه ترويج مکتب ايران به جاي مکاتب اسلام که از سوي مشايي مطرح شده و با عتاب مراجع مواجه شد، از سوي رئيسجمهور تأييد گشت. عوامل ديگر در سؤال از رئيسجمهور، نحوه برکناري متکي و تشکيل وزارت ورزش پس از پنج ماه تأخير و مقاومت یازده روزه رئيس جمهور در مقابل حکم حکومتي رهبر انقلاب بودند.
* دو منطق وجود دارد؛ يکي اينکه بگوييم گذشته‌ها گذشته و با تساهل بگذريم. منطق دوم اين است که نبايد در برابر استبداد دولت سکوت کرد. قدرت دولت سرکش و طغيان آور است که از نظارت متواري است و مجلس بايد از حقوق خود دفاع کند، نه اينکه ثناگوي دولت باشد.
* چقدر اشتباه است، سخنان کساني که مي‌گويند ما رهبري داريم و اگر لازم باشد ايشان وارد عمل مي‌شوند. اظهارات ايشان در کرمانشاه براي چندمين بار بر اين موضوع خط بطلان کشيد. اين منطق که اگر لازم باشد، رهبري ورود مي‌يابند، مرا ياد فروش تراکم در شهرداري اسبق تهران مي‌اندازد که برخي مي‌گفتند اگر اين کار اشکال داشت، رهبري يا رئيس جمهور تذکر مي‌دادند.
* برخي تصور مي‌کنند که ولايت فقيه هر کاري را از گردن ما باز مي‌کند، در حالي که اين گونه نيست.
* سؤال از رئيسجمهور تهيه شد، ولي به احترام اجراي قانون هدفمند کردن يارانهها براي به جريان انداختنش صبر کرديم. بعد هم به دليل درخواست هيأت داوري فراکسيون اصولگرايان، صبر کرديم. در اين ميان، نامهاي هم براي مقام معظم رهبري نوشتم که در آن در خصوص اين سؤال توضيح دادم و گفتم که اين اقدام موجب تفاهم بيشتر دولت و مجلس مي‌شود و دست‌کم رئيس جمهور درمي‌يابد که به سادگي نمي‌تواند بگويد که قانوني را اجرا نمي‌کند. ما هم معتقديم که دولت بايد اين چهار سال را در مسير ريل‌گذاري مجلس گذراند.
* ظن قوي دارم که بيانات رهبر انقلاب در استان کرمانشاه، پاسخي به اين نامه است که فرمودند رهبري نه مي‌تواند و نه حق دارد که در امور مجلس دخالت کند؛ بنابراين، خودداري هيأت رئيسه در طرح اين سؤال، ربطي به نظر رهبري ندارد. مگر آنکه نگران باشند اظهاراتي نظير آنچه در مناظره‌هاي انتخاباتي مطرح شد، از تريبون مجلس مطرح شود.
* مجلس قادر به انجام کارهاي بزرگ و اساسي نيست و حقيقت فداي برخي مصلحت‌ها مي‌شود. مجلس با 50 درصد ظرفيت خود کار مي‌کند که مي‌خواهيم آن را به 90 تا 100 درصد برسانيم.
* فرضا اگر سؤال از رئيس جمهور آثار سوئي داشته باشد، هم اين کار سبب مي‌شود که نمايندگان در آينده با دقت بيشتري اين کار را بکنند. اما اگر هيأت رئيسه مدام مانع شود، مجلس هيچ گاه رشد نمي‌کند. اقتدار مجلس منجر به پيشرفت دولت نيز خواهد باشد.
* به دوستان اصولگرا گفتم اگر در آينده يک رئيس جمهور اصلاح طلب بود و گفت که قانوني را اجرا نمي‌کند، نمي‌توانيد از او سؤال کنيد.
* مجلس و رهبري دو عامل مبارزه با استبداد هستند. در اين ميان، مجلس بايد سپر رهبري شود، نه رهبري سپر مجلس، چرا که اين عافيت طلبي است. اينکه برخي مي‌گويند که آقا بگويد تا سؤال کنيم، بي دليل است. چون در آن صورت، سؤال رهبري است، نه سؤال مجلس.
* متأسفانه مشغول بت‌سازي هستيم و يک فرد را آنقدر بالا مي‌بريم که حتي نمي‌توان از او پرسید؛ چه آنکه مي‌گويد کابينه خط قرمز من است تا کسي از مفسدين دولت سؤال نکند.
* روحيه رودربايستي و رفيق بازي در برخي ما متوليان امور کشور وجود دارد. با مصالحه اوامر الهي برپا نمي‌شود.
* استعفاي اينجانب آخرين دستگيره اي است که يک نماينده مي‌تواند به آن متمسک شود و پاسخي است به مردم که سؤال از رئيس جمهور به کجا انجاميد. پاسخم به مردم اين است: اکنون که قادر به استيفاي بخشي از حقوق شما نيستم، چون سوگند خورده‌ام که به حفظ حقوق شما باشم، از اين سمت استعفا مي‌دهم.
* رأي نمايندگان هر چه باشد مي‌پذيرم؛ چه رفتن و چه ماندن. در اين سه سال و نيم اگر حق کسي را در مجلس ضايع کرده‌ام، حلاليت مي‌طلبم.
* روز يکشنبه، هيأت رئيسه گفت سؤال را به کميسیون‌ها مي‌فرستد اما چنين نشد و براي همين به استعفايم اصرار کردم و اين استعفا، عامل منتفي شدن طرح سؤال از رئيسجمهور نيست و اگر سؤال کنندگان بخواهند مي‌توانند اين سؤال را ادامه دهند.
مخالفت 155 نماینده با استعفای علی مطهری از مجلس
«مطهری» در «بهارستان» ماند
نمایندگان مجلس شورای اسلامی پس از شنیدن سخنان علی مطهری در نطق استعفایش از نمایندگی مجلس و مخالفان استعفای وی، با 31 رأی موافق، 155 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع از 200 آرای گرفته شده، با استعفای علی مطهری نماینده تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر از نمایندگی مجلس مخالفت کردند.
مسعود پزشکیان، نماینده تبریز، حجت‌الاسلام غلامرضا مصباحی مقدم نماینده تهران، محمدرضا خباز نماینده کاشمر، ستار هدایتخواه نماینده دنا و بویر احمد، اقبال لاهوتی نماینده لنگرود و مصطفی رضاحسینی، نماینده شهر بابک در مخالفت با استعفای علی مطهری از نمایندگی مجلس در صحن علنی پارلمان سخنرانی کردند.
