چرا آلمان به اندازه فرانسه برای مقاومت در برابر ترامپ آماده نیست؟
پیتر آلتمایر، وزیر اقتصاد آلمان و چهره‌ای طرفدار اروپاگرایی، به ندرت با تصمیمات بروکسل مخالفت میکند، ولی هفته گذشته بود که وی با تصمیم اتحادیه اروپا، مبنی بر جبران خسارت شرکتهای اروپایی در نتیجه تحریم‌های آمریکا علیه ایران مخالفت کرد. آقای وزیر با بیان این که هیچ ابزار حقوقی برای حمایت از شرکتهای آلمانی و یا به دست آوردن معافیت آنها از تحریم‌های آمریکا نداریم، مخالفت خود را با اقدامات ساده‌انگارانه در این راستا اعلام کرد.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه آلمانی اشپیگل، پس از اشاره به موضع وزیر اقتصاد آلمان، در مطلبی مفصل به چرایی تفاوت رفتار آلتمایر و مرکل صدراعظم آلمان در مقابل ترامپ با رفتاری که امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه در پیش گرفته، پرداخته است.
در ادامه این تحلیل آمده است، کسی در بروکسل به اظهارات وزیر اقتصاد آلمان توجه نکرد. در همان زمانی که هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان مشغول گفت وگو با همتایان فرانسوی و انگلیسی خود بود، فدریکا موگرینی، نماینده اروپا در سیاست خارجی، در حال فراهم کردن همان سیاست‌هایی بود که وزیر اقتصاد آلمان علیه آن هشدار داده بود.
نتیجه آن شد که 9 روز پس از خروج آمریکا از برجام، اروپا عملا در برابر آمریکا ایستاد. کمیسیون اروپا تصمیم گرفت با احیای «مقررات مسدودسازی»، از شرکتهای اروپایی در برابر تحریم‌های آمریکا حمایت کند.
این تصمیمی نبود که مورد نظر آلمان و یا حداقل صدراعظم و وزیر اقتصاد این کشور باشد. تصمیم توسل به مقررات مسدودسازی بیش از همه مورد حمایت ماکرون، رئیس‌جمهور جوان فرانسه است که تلاش دارد رهبری اروپا را به دست بگیرد. پشت پرده این فرانسه بود که به دیگران در این خصوص فشار وارد می‌کرد ولی آلمان‌ها از مقابله‌جویی با ترامپ ابا دارند.
فرانسه و آلمان از همان ابتدا مسیرهای متفاوتی برای آینده روابط دو سوی اقیانوس اطلس تجویز می‌کردند. مسأله این است که اروپا باید با ترامپ مدارا کند و سیاست دلجویی و تحبیب وی را در پیش بگیرد، یا این که به مقابله با وی برخیزد؟ آیا اروپا باید بر سر موضوع ایران، با آمریکا جنگ تجاری به راه بیندازد؟ آیا مقاومت سرسختانه در برابر ترامپ مسیر وی را اصلاح خواهد کرد و یا این که اوضاع بدتر خواهد شد؟
این پرسشی قدیمی و البته مهم است: در مقابل فشار و تهدید، کدام سیاست درست است؛ سیاست دلجویی و تحبیب یا سیاست مقاومت؟ این سؤال را اروپا معمولا در قبال ولادیمیر پوتین از خود می‌پرسید، ولی این بار مسأله ترامپ است.
سیاست آمریکا، سیاست حداکثر فشار است
تردیدی در عزم آمریکا وجود ندارد. آمریکا قصد اعمال بیشتری فشار به ایران را دارد و هیچ یک از متحدانش را از اعمال تحریم‌ها علیه ایران مستثنا نخواهد کرد. ریچارد گرنل، سفیر تازه منصوب شده آمریکا در آلمان، با لحنی آمرانه به کشورهای اروپایی هشدار داده است، یا به تحریم ایران بپیوندند و یا این که خودشان را برای تنبیهات آمریکا آماده کنند. به زبان دیگر، اگر اروپا با تحریم‌های ایران همراه نشود، با خطر جنگ تجاری آمریکا رو به رو خواهد بود. به همین دلیل بود که دونالد تاسک رئیس شورای اروپا اظهار داشت: «با چنین دوستانی، اروپا به دشمن نیاز ندارد».
اروپا هر گزینه‌ای را هم که انتخاب کند تنها در صورتی می‌تواند در آن مسیر به موفقیت برسد که همه با آن سیاست همراه شوند و این کار را برای آلمان سخت کرده است. آلمان دوست دارد برجام را نجات دهد ولی واقعا دوست ندارد در این باره دعوا راه بیندازد. یکی از مقامات ارشد اتحادیه اروپا در این باره گفته است، «برلین بر سیاست دلجویی از ترامپ متمرکز است، در حالی که پاریس از این واهمه دارد که هر عقب‌نشینی در برابر ترامپ، باعث بدتر شدن رفتار وی شود.»
در حالی که برداشت صدراعظم آلمان این است که راهی برای مقاومت در برابر آمریکا وجود ندارد، فرانسه می‌گوید: هیچ راهی برای پذیرفتن فشار آمریکا وجود ندارد. همین تفاوت مواضع سبب شده در شرایطی که آلمانی‌ها تمایل کمتری برای علنی کردن موضع خود دارند، فرانسوی‌ها نظرشان را به صراحت بیان کنند.
رئیس‌جمهور فرانسه فرصت سیاسی ناشی از مخالفت با آمریکا را درک کرده است. او به این ترتیب موفق خواهد شد، به مردم فرانسه اثبات کند که باقی ماندن در اتحادیه اروپا تصمیم درستی است، زیرا این تنها اروپای متحد است که توانایی مقاومت در برابر عهدشکنی آمریکایی‌ها را دارد. در مقابل در آلمان عقیده مقامات دولت بر این است که واقع‌بینانه این است که بگوییم اروپا نمی‌تواند کار خاصی در برابر آمریکا انجام دهد زیرا وقتی موضوع ایران مطرح باشد، آمریکا اهل کوتاه آمدن نیست.
مسأله مهم، نبود اراده سیاسی!
با وجود این، به نظر می‌رسد در خصوص ایران، مسأله اصلی، نبود اراده سیاسی است. برای وزیر اقتصاد آلمان، موضوع مهم این است که آمریکا تهدید اعمال تعرفه بر فولاد و آلومینیوم را مطرح کرده که در صورت عملی شدن، یکی از بخش‌های اصلی صنعت آلمان (خودروسازی) از آن آسیب خواهد خورد. آلتمایر قصد دارد مانع از این شود که جنگ تجاری با آمریکا به این قلب اقتصادی کشور کشیده شود. آلمان یک صادرکننده بزرگ است و از وضع تعرفه‌های تجاری آمریکا بسیار بیشتر از فرانسه آسیب خواهد دید.
در مقابل، برونو لومر، وزیر اقتصاد و لودریان وزیر خارجه فرانسه نشان داده‌اند که آمادگی شروع مقابله به آمریکا را دارند. لودریان مسأله را از جهت اعمال حاکمیت کشورش بر امور اقتصادی خود مهم دانست.
در فرانسه صداهایی وجود دارد که حتی خواهان برخورد جدی‌تر با آمریکا هستند. ژان پیر رافارن نخست وزیر سابق فرانسه ـ که مسئولیت هماهنگی مقاومت فرانسه، آلمان و روسیه در مقابل برنامه بوش برای حمله به عراق را بر عهده داشت ـ منادی این فکر شده که باید گروهی چهارجانبه متشکل از فرانسه، آلمان، روسیه و چین ایجاد شود تا با ترامپ مقابله کند. او فرانسه را قدرتی جهانی می‌بیند که توانایی اجرای چنین طرحی را دارد.
پذیرش چنین ایده‌ای از سوی آلمان‌ها بعید است. برای فردی مانند آلتمایر که روابط اروپا با آمریکا برای وی اهمیت زیادی دارد، اتحاد با چین و روسیه برای مقابله با آمریکا بدترین سناریوی ممکن است. مسأله وقتی پیچیده‌تر خواهد شد که توجه شود، چنین ائتلافی تنها علیه آمریکا نیست بلکه در این جا مسأله اسرائیل نیز مطرح است. منابعی در دولت آلمان اعتراف میکنند که در همه مسائل مربوط به رویکرد آلمان در قبال ایران، اسرائیل نیز بخشی از بازی است. از نظر تیم مرکل، هر زمانی که شما درباره ایران سخن می‌گویید باید به اسرائیل نیز توجه داشته باشید.
آن چه اکنون در کانون بحث و اختلاف با آمریکا قرار دارد، مسأله اقتصاد است. در فرانسه شرکتهای بزرگی مانند توتال و پژو هستند که از تحریم‌های آمریکا علیه ایران آسیب خواهند دید ولی شرکتهای کوچک و متوسط آلمانی که با ایران در ارتباط هستند، چندان وابسته به بازار آمریکا نیستند. با این حال، تجارت با ایران برای هیچ یک از دو کشور عدد قابل توجهی نیست. تنها سه هزارم صادرات فرانسه و دو هزارم صادرات آلمان به ایران صادر می‌شود.
آن چه مهم است، ارسال سیگنال‌های مختلف به آمریکا و ایران است. اروپا قصد دارد به اروپا این سیگنال ارسال شود که نمی‌تواند با همه خواسته‌های آمریکا همراه شود. همچنین باید به ایران نشان داده شود که اروپا در حفظ برجام صادق است. اگر چنین سیگنالی به ایران ارسال نشود، تندروها مهار کار را به دست گرفته و ایران را از برجام خارج خواهند کرد.
صرف‌نظر از میزان اثربخشی اقدامات مسدودکننده اروپا، مقامات مختلف دولت آلمان بر سر این مقررات با یکدیگر اشتراک نظر ندارند. ماس وزیر خارجه معتقد است، هرچند این اقدامات شانس کمی برای نگه داشتن شرکت‌ها در ایران باقی می‌گذارد، علامت مناسبی در خصوص تصمیم اروپا به آمریکا مخابره خواهد کرد. آلتمایر وزیر اقتصاد با نگاهی انتقادی به این تصمیم مواجه شده است و مرکل صدراعظم آلمان این مقررات را بی‌فایده میداند.
اگر ماس و آلتمایر نتوانند به توافقی بر سر موضوع آلمان برسند، آن گاه نماینده آلمان در بروکسل ممکن است در رأی‌گیری‌های مربوطه شرکت نکند و نقش رهبری ماکرون در برابر مرکل تقویت شود.
یکی از ایده‌های مطرح دیگر این که بانک اروپایی توسعه در ایران فعال شود. در ماه نوامبر گذشته، وزرای خارجه اروپا به این بانک دستور دادند که زمینه‌چینی بیشتر برای تأمین مالی پروژه‌های توسعه‌ای در ایران را در دستور کار قرار دهد، ولی این فرایند کمی زمان‌بر است. پس از انجام برخی اقدامات دیگر برای فراهم کردن زمینه تأمین سرمایه پروژه‌ها در ایران، توافق بین ایران و اروپا بر سر چارچوب حمایت این بانک از تأمین مالی پروژه‌ها در ایران است، ولی مشکل این است که این بانک در آمریکا، یعنی بزرگترین بازار مالی دنیا نیز حضور دارد و با خطر تحریم روبه روست.
تشدید انتقادات از رویکرد مرکل
رویکرد محتاطانه مرکل نه تنها متفاوت از رویکرد ماکرون است، بلکه در آلمان و میان هم‌حزبی‌های وی نیز مورد انتقاد است. روز پنجشنبه، هایکو ماس در بروکسل با همتای فرانسوی خود و همچنین موگرینی در پیش بردن برنامه اروپا برای مقابله با اقدام ترامپ در خروج از برجام همراه شد.
تعدادی از اعضای مهم پارلمان و هم‌حزبی‌های مرکل در حزب دموکرات مسیحی نیز بر خوداتکایی بیشتر اروپا اصرار دارند و موضع فرانسه را تأیید میکنند.
المار بروک از اعضای ارشد حزب در پارلمان اروپا نیز با انتقاد رویکرد مرکل، رفتار وی را سبب تندتر شدن اقدامات ترامپ دانسته و کشیدن خط قرمز برای وی را ضروری میداند. وی هشدار داده ممکن است که ترامپ مذاکره‌کنندگان سرسخت در برابر خود را دوست نداشته باشد، ولی وی به آدم‌های قدرتمند احترام می‌گذارد. به همین دلیل، فرستادن سیگنالی قوی به وی ضروری است که روشن شود ما هر چیزی را تحمل نخواهیم کرد.
اروپا میداند هر بار درباره مواضع آمریکا کوتاه بیاد مرحله بعد باید بیشتر امتیاز بدهد. این در مسئله ایران هم هست. اگر فلان مورد را بپذیریم چند ماه بعد یه چیزی جدیدی شاخ میکنند. حداقل اروپا این را میداند. بالاخره یک روز باید بایستد.آلمان چرا از ما فولاد نمیگیری مرکل جان؟
چون ایران خودرو پژو میزنه نه بنز تابناک خیلی ساده ای، بعد از جنگ جهانی دوم کشورها غربی تصمیم گرفتن به جان کشورهای غیر از خودشون بی افتن، کشور افریقایی آسیایی و... فرانسه الان آماده مقاومت در برابر آمریکاست؟ احتمالا علتش اینه که ایران با خودروسازی, هواپیماسازی و شرکتهای نفتی فرانسه قرارداد بسته درحالیکه آلمان منافع زیادی در ایران نداره. به همین دلیل فرانسه حتی اگر شده در ظاهر باید موضع تندتری بگیره ولی میزان پایبندیش به این صحبتها رو در عمل باید دید. شخصی میگفت: 6 نفر با هم قرار گذاشتند تا برای زیارت به مشهد بروند. هر کسی قرار شد چیزی بیاورد. در آخرین لحظه یکی از آنها اظهار کرد من نمی آیم. آنها نیز نتوانستند برای زیارت بروند چرا که آن فردی که گفت من نمی آیم قرار بود ماشین بیاورد.حکایت برجام دقیقا همین است.
برجام بدون حضور آمریکا سرانجامی نخواهد داشت.
شخصیت مردم آلمان راستگوئی توام با منطق و پرهیز از احساسات در بیان واقعیات است ولی فرانسوی ها مردمان احساسی هستند مسولین قصد دارند هرجور شده جنازه های طرح تحول سلامت و برجام را به 98 و 1400 بکشاند تا بلکه آنجا هم از آنها بهره برداری انتخاباتی لازم شوند این تحلیل به واقعیات استراتژی اروپائی ها زیاد نزدیک نیست زیرا همان بازی پلیس خوب و پلیس بد و تقسیم کار بین کشورهای اروپایی با ایران آغاز شده و مانند سالهی82-83 هیچ یک از وعده هایشان را انجام نمیدهند؛ همه این حرفها و نقش بازی کردن ها؛ برای سرگرم کردن ایران است نه برای اجرای برجام. برجام مرده ای است که ایران و اروپا در کنار او هستند تا جن وقت دیگه بوی تعفن اجازه نخواهد داد هیچ کدام بیشتر از این پایش بایستند فقط موضوع تعارف کردن برای خروج طرف مقابل است مشكل اصلي اينجاست كه آمريكاييها صنايع اصلي رو تو دستشون دارن و اگر كشورهاي ديگه به حرفشون گوش ندن اونارو از اون صنايع محروم ميكنن ، آلماني ها هم از اين ترس دارن، تنها راه خروج از اين وضعيت اينه كه رو پاي خودمون بايستيم و توليدات رو داخلي كنيم دو دلیل ساده داره نخستین و اصلی ترین دلیل اشتباه بزرگ ایران هست که سهم تجارت زیادی با المان ندارد در مقابل فرانسه دومین دلیل عدم استقلال کامل المان هست فرانسه هم بین ایران و آمریکا ؛ آمریکا را انتخاب میکند . اروپای واحد که از دهها کشور غنی و فقیر تشکیل شده است تنها 7 در صد جمعیت جهان را دار است. بیشترین جمعیت آن را هم کشورهای فقیر اروپایی همچون لهستان، آلبانی، بلغارستان، یونان، اکراین، کرواسی، بوسنی، و... تشکیل می دهد.اروپا نزد ایرانیان بزرگ است و می داند در مقابل آمریکا عددی محسوب نمی شود.
ببین آلمان هم از آمریکا میترسه. با اون اقتصادش... تحبیب تحبیبواژه بهتری نبود؟
خود گول زنی ممنوع !!! ماکرون هم آخرش کم میاره !!!!
برجام بیماری است سرطانی در حال جان دادن . دکتر ظریف . به خودمان بیایم . فراموش نکنیم تروریکای اروپای نقش پلیس خوب را بازی می کند درواقع گفته های ترامپ را با ادبیات دیپلماتیک بیان میکند اگر فشار آمریکا بر کشورهای در حال توسعه منجر به امتیاز گیری بشود بنابراین اروپاییها درزمین آمریکا بازی خواهند کرد و امتیازاتشان را به نسبت پایینتر خواهند گرفت ،اما اگر فشار آمریکا منجر به جنگ تمام عیار ،نه کوتاه مدت شود طبیعی است که رویکرد اروپا در همسویی با آمریکا تغییر خواهدکرد چون اروپاییها از روی دادن جنگی در غرب آسیا سود نخواهند برد در عین حال ایران به عنوان کشور قدرتمند خاورمیانه راهی جز مقاومت ندارد . اتفاقا مرکل کاری بس درست رو انجام میده .متاسفانه اقتصاد و‌تجارت با ایران چندان ارزشی برای اروپا ندارد ولی در عین حال اروپا سعی در پایه گذاری این امر رو داره که اولا نشان بده رهرو سیاست های امریکایی نیست ثانیا بازار ایران با توجه به بسته بودن به برخی اماکانات زمینه بسیار خوبی برای افزایش سطح تکونولوژی ،علمی ،....که موجب رونق افکار و نفوذ و تقویت اقتصاد و‌فرهنگ هر دو طرف معامله میشه.ایران بیشتر بر روی این مورد تمرکز کرده که بتواند اروپا را در داخل ایران به جان چین و روس و اندکی ترکیه بیندازد .با توجه به صبحت های زیاد روی روس ها بعد از برجام این عزم برای ایران بسیار جدی شده چرا که با به کار گیری اروپا در داخل زمینه فعالیت روس ها و چینی ها کمتر کمتر شده (به دلیل ضعف عمده علمی و تکنولوژیکی در مقابل اروپا)این بار این ایران خواهد بود که خواستار امتیازاتی مخصوصا از روس ها برای کمک به ان ها برای فعالیت در ایران .ااااااالللللبته این همه سخن در مقابل ایجاد توافق اروپا و ایران خواهد بود .در صورت عدم توافق و با به کار امدن افراد منتقد برجام به صدر سیستم های اجرای این بار دقیقا تمامی موضع ها بر عکس خواهد شد متاسفانه . سوال از دوستان:کدخدا کیست و مشخصات آن کدام است؟
آیا در صورت مذاکره عاقلانه تر است با گدخدا مذاکره شود ؟
آیا ........
طبق آمار رسمی کشور آلمان:۱- بانک آلمان در تمام صنایع تولیدی سهم قابل توجهی در پسا جنگ جهانی دوم داشته است
۲- کلیه بنگاه های مالی فعال در آلمان اعم از بانکها، بیمه ها، صرافی ها تحت کنترل این بانک میباشد.
۳- پسا اخراج «یوزف آکرمان» که اهرم «کهل براوخویچ و فریدریک فلیک» بود از دویچه بانک«بانک آلمان»؛ خبر آمد که «با خرید پنج ممیز هفده درصد سهام این بانک توسط «گلد من ساکس» سکان این بانک را وال استریت در دست خود گرفته و روسای اجرایی و نظارت را تعیین میکند که اکنون متعلق به مؤسسه مالی خدمات بانکی «بلاک رک» میباشد.
پس از این تاریخ تمام تصمیمات در آلمان در حقیقت در وال استریت گرفته شده و از طریق دویچه بانک یک کپی از اراده این بانک را برای نمایندگان پارلمان آلمان میفرستند و تا کنون همیشه این اراده در پارلمان این کشور بتصویب رسیده است (مجله رسمی و سیاسی مونیتور از تلویزیون ۱ و۲ آلمان) یعنی آاِردِ و «ست دِ اف»
در کنار آن هم سرمایدران بزرگ آلمان همچون ایل وتبار کروپ و توسن، فلیک، هر اشتات صاحب گرلینگ، نمایندگان صاحبان بورس زیمنس آاِگ فلیپس مانسمان بایر ب آ اس اف … که روزنامه دی ولت صدای آنان را رسانه ای میکند، در مقابل آن مقاومت میکنند. این است علت دوگانگی سیاست در آلمان که در تسخیر پارلمان اوکراین بدست فاشیست های طرفدار آلمان در مدت چند ساعت خانم فوندر لاین وزیر جنگ آلمان مجبور شد رسما اعلام کند که ما نمیدانستیم این چنین سریع و بسادگی پیش می‌رود و طرفداران خود را عقب کشید و آمریکای اوبامایی توبخوان وال استریت بقیه عملیات را بدست خود گرفت.
ما این اطاعت آلمان از آمریکا را تازمانیکه این بخش از سهام دویچه بانک از طریق نیروی جنگی آلمان ابطال نگردیده است را با جنگ و دوگانگی درونی میان طبقه حاکمه آلمان و تصمیمات رهبری این بانک شاهد خواهیم بود.
موضوع اینه که آلمان ها با دیگر کشور های اروپایی برای بازی دادن ایران همراهی نمی کنه!از طرفی دیگه مکرون قبلا شخصا از تحریم های ایران از نظر اقتصادی ضرر کرده هرچند که الان بیشتر در حال بازی گردانی یه پروژه بزرگ تره امریکایی هست.
یکی یکی عقب میکشند مطمئن باشید همان فرانسه هم باور نکنید که به خاطر چشم و ابروی ما این کارها را می کند. فرانسوی ها از دیرباز می خواستند شبه استقلالی از آمریکا را داشته باشند و این کشور حتی زمانی از ناتو هم خارج شد. سیاستی که دو گل بنیان گزار آن بود، ولی همه اینها تظاهر است. غربی ها با تجربه تاریخی خود دیده اند که اتحادشان دو بار آلمان را به زانو در اورد و کمونیسم را هم شکست داد. این اتحاد به هیچ وجه رخنه بردار نیست. ایران باید سیاست خود را تغییر دهد تا مجبور نشود در اوج تنگناهای گوناگون به چنین تحلیل هایی دل خوش کند. باید توجه داشت که در جنگ جهانی، آلمان به متفقین که آمریکا انگلیس فرانسه و روسیه باشند جنگ را باخت و کشورش را تقسیم کردند و هنوز مسائل جنگ جهانی پایان نیافته. بنابراین آلمان و فرانسه در مقابل آمریکا وضعیت یکسانی ندارند و آلمان بخاطر شکست در جنگ جهانی نمی تواند عکس العملی شبیه فرانسه داشته باشد. احساس من اینست که آلمان بیش از فرانسه علاقه به ارتباط اقتصادی با ایران دارد ولی دستش از چاره کوتاه است. سیاستمداران ما باید اینگونه مسائل را در مد نظر داشته باشند. مذاکرات بی نتیجه باید همین امروزمتوقف بشه آمریکا معامله را اقاله و منفسخ کرده و از بد بستان معامله خارج شده و اروپا نقش روباه فریبکار را بازی می کند به ایرانیان می گویند برادر دست نگهدار ، تا دو باره مذاکره کنیم تا کاسه بزرگ و باخت بزرگتر و شکست بزرگ تر نصیب ایران و سود سرشار نصیب آمریکا و اروپا شود و ایرانیان با مشکلات و گرههای که آمریکا و اروپا بوجود آورده اند خود به خود دچار مشکلات حاد شود و آنها با پیش دستی و فرصت طلبی آنچه را که در نقشه ها و برنامه ها دارند اجراء نمایند . پیشنهاد میکنم یک بانک مشترک ایرانی اروپایی با سرمایه گزاری مشترک تاسیس شود تا مستقل از اعمال قانون امریکایی تحریم باشد فرانسوی ها با این ژست گرفتن میخواهند خود را قدرتی مستقل از آمریکا در جهان نشان دهند و اعتماد کشورهای ورشکسته خاورمیانه را جلب کنند فقط همین و از آمریکا هم امتیاز بگیرند .وقتی انگلیس و آلمان دنباله رو آمریکا هستند فرانسه فاکتوری نیست.