از نام‌ها و نشانه‌ها تا باغ کتاب یا سیر نزولی مسابقات تلویزیونی
پرسش: نام امام اول؟
شرکت‌کننده: کمک کنید!
سرویس فرهنگی ـ سیر نزولی برنامه‌سازی در رسانه ملی و تأکید بیش از اندازه بر «پرکردن آنتن» با توجیه از دست ندادن مخاطب به هر شکل، در شبکه‌های گوناگون همچنان ادامه دارد، به گونه‌ای که این سیر نزولی از برنامه‌های نمایشی به دیگر تولیدات از جمله برنامه‌های کودک و نوجوان و مسابقات و سرگرمی‌های رسانه‌ای نیز رسیده است.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، هرچند تلویزیون در دهه هفتاد با راه‌اندازی مسابقات ویژه‌ای ضمن ایجاد لحظاتی سرگرم‌کننده «اطلاعات محوری» را مبنای تولید و ساخت مسابقات قرار می‌داد؛ اما امروز این امر تنها به پرکردن وقت و طراحی‌های کاملا سرگرم کننده، کپی‌شده و فارغ از اطلاعات روی آورده که این مهم در مسابقات تلفنی بیشتر دیده میشود، به ویژه هنگامی که پرسش‌های ساده و تستی مسابقه نیز با راهنمایی‌های همه جانبه(!) آقای مجری همراه میشود.
بنا بر این گزارش، مسابقات فوق‌العاده حرفه‌ای و اطلاعات محوری چون «نام‌ها و نشانه‌ها، ثانیه‌ها، جدول تصویری، مسابقه هفته، مسابقه هفته، راز سیب و...» جای خود را به مسابقاتی چون گوی طلایی، تیر و کمان، باغ کتاب و...داده است؛ مسابقاتی که همچون مسابقه باغ کتاب، نه تنها کمترین ارتباطی با کتاب و هدف ترویج مطالعه بین مردم ندارد، بلکه با برگزیدن نامی بی‌ربط، مسابقه‌ای تنها سرگرم کننده و بدون نگاه خاص فرهنگی و هنری است.
این در حالی است که سیر نزولی تولید این مسابقات درباره اجرای دکور و انتخاب مجری نیز بوده است؛ برای نمونه، در مسابقات نوستالوژیک دهه هفتاد، مرحوم کمال الحق سلامی، علیرضا معینی و یا منوچهر نوذری هر کدام در حوزه اطلاعات عمومی و گاه تخصصی خودشان در حد بالایی قرار داشتند، حال آنکه مجریان امروز برخی مسابقات حتی پرسش‌های همان روز و یا شب برنامه را نیز نمی‌توانند پاسخ بدهند و این جدای از نادرست خواندن پرسش‌‌ها و برخی اشتباهات فاحش قرائت مجریان و همچنین راهنمایی‌های نادرستشان است.
به نظر می‌رسد، سنت جدید در ساخت این برنامه‌ها نهادینه شده است که در آن محک زدن هوش و توانمندی افراد مبنا نیست؛ اما به نوعی سراسر مسابقات «آزمون شانس» است و این نکته در حالی در شبکه‌های گوناگون سیما دیده میشود که رهبر انقلاب بارها تاکیدشان حذف چنین مسابقاتی بوده که فرضا با یک پرسش ساده و بی‌خاصیت، مبلغی به یک نفر اهدا شود که گاه، حقوق یک ماه یک کارمند است و همچنین تاکید داشته‌اند «آنتن» و وقت مردم را نباید با هر برنامه‌ای و با توجیه نداشتن برنامه، پر کرد و دیده میشود، تولید بیشتر مسابقات تلویزیونی یا بنا بر پرکردن آنتن است و یا سفارش نهادها و سازمان‌های گوناگون با هزینه‌ها و هدایای بسیار زیاد.
گفتنی است، استفاده از مجریان توانمند نیز در تولید این برنامه‌ها بسیار کم شده است و افرادی با کمترین نشانه‌های بصری یک مجری و همچنین داشتن اطلاعات مفید و مناسب، گرداننده سلیقه‌ای مسابقات سلیقه‌ای و اغلب کپی‌برداری شده از شبکه‌های ماهواره‌ای هستند.
حالا مثلا این مسابقه های بیخود ارتقا پیدا کنن چه حسنی داره ؟ وقتی تعدادشون اینقدر زیاده چه هزینه های گزافی داره تلف میشه ؟ کلا باید جمع بشه با بيشتر متنتون موافقم ولي شروعش خيلي بد بود منم اين صحنه ها رو ديدم ولي ارزش بزرگ كردن نداره. از دقت شما در اینگونه اطلاع رسانی هایی که ضرورت جامعه ماست ممنونم.راستی چرادیگر اینگونه برنامه ها مثل غریبانه یا برنامه چالشی و روشنگر عصر ایمان دیگر خبری نیست؟ ای خدا عمرت بده، گفتی!! اکثر مسابقات بطور ناقص و سانسور شده کپی شده از مسابقات تلوزیونی خارجی است که اگر اون مسابقات رو دیده باشید واقعاً معنی سرگرمی رو متوجه میشید. الآن که یک هنر پیشه شکست خورده رو میارن با اداهای لوس و بیمزه فقط جلوی دوربین بالا پائین میپره و از الفاظ زشت استفاده میکنه. خدا رحمت کنه مادر بزرگ منو که میگفت آدم واسه درآوردن یک لقمه نون دست به هر کاری نمیزنه. نکته ای که این وسط فراموش شده اینه که مسابقاتی که اسپانسر نداشته باشه هیچ جایزه ای هم نداره و فرد برنده عملا جایزه دریافت نمی کنهخود من سال 84 در مسابقه ای که در شبکه دو برگزار می شد و اقای بهمن هاشمی مجری اون بود شرکت کردم و برنده شدم ( البته رقمی هم نبود همش 25 هزار تومان)
ولی از جایزه ما خبری نشد بعد از یکسال یک ایمیل به روابط عمومی شبکه دو زدم و خواهان جایزه ام شدم
یعد از دو ماه با من تماس گرفتند و گفتند بعلت عدم تامین بودجه فعلا امکان پرداخت جایزه رو ندارند ! هنوزم این بودجه تامین نشده!
راز سیب عجب چیزی بودچرا مجددا آن را نمی سازند؟
کاملآ با شما موافقم راز سیب مسابقه خیلی جالبی بود منيك همكارتلويزيوني هستم تمام مطالبي راكه گفتيدقبول دارم امااين فضاي رايج تلويزيون شده مگردرسريالهاوضع مابهتراست؟تلويزيون باهدف كذايي جذب مخاطب درحال ازدست دادن مخاطبين عادي خوداست مخاطبين فرهيخته راكه مدتهاست ازدست داده.موفق باشيد متاسفانه مختص مسابقات تلويزيوني نسيت . در اكثر بخشها مشكل كم سوادي وجود دارد . اين مشكل از سطح مدارس شروع مي شود و در دانشگاه ها ادامه مي يابد . اغلب مجریان اینگونه مسابقات هم بیسواد هستند و اگر برگه سوال و جواب را از دستشان بگیرید پاسخ نود درصد سوالات را نمی دانند. بارها دیده ام که حتی سوالات را غلط می خوانند چه برسد به جواب! ياد قديما بخير، مسابقه علمي با اجراي دكتر كرامت الله مهربان و دكتر معتمديعمرا ديگه همچين برنامه اي ساخته بشه. بجاي نمايش مسابقات بي ارزش ويا حتي مسابقات فوتبال، بايد اين نوع مسابقات رسم بشه. نويسندگان كتابهاي درسي و اساتيد دانشگاهي جاشون توي اين رسانه خيلي خاليه
با من مهربان باش! برنامه های اصلی رسانه ملی چی هستند که مسابقه هایش چیزی باشند. دیدن مسابقه های تلوزیونی به غیر از اتلاف وقت، اتلاف انرژی و استهلاک گیرنده تلوزیونی، حاصل دیگری ندارد. این موضوع را نه از روی شوخی، بلکه جدی جدی عرض می کنم!