۲ اردیبهشت یادآور زادروز دکتر قیصر امینپور شاعر شهیر ایران و بختیاری و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران است.
قیصر امینپور در ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در روستای گتوند (شهرستان امروزی گتوند) در منطقه بختیاری به دنیا آمد. دوره راهنمایی و متوسطه خود را در دزفول گذراند و در سال ۱۳۵۷ در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد، ولی پس از مدتی از تحصیل این رشته انصراف داد.
وی مجددا در سال ۱۳۶۳ و در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و مدارج علمی این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایاننامه دکترای خود با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد.
او در سال ۱۳۵۸، از جمله شاعرانی بود که در شکلگیری و استمرار فعالیتهای واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیر گذار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفتهنامه سروش را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال ۱۳۶۳ منتشر کرد. اولین مجموعه او «در کوچه آفتاب» دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی را در بر میگرفت. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری به چاپ رسید. امین پور هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.
دکتر قیصر امینپور، تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد. دکتر امینپور در سال ۱۳۸۲ بهعنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
آثار قیصر امین پور:
طوفان در پرانتز (نثر ادبی، ۱۳۶۵)،
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان، ۱۳۶۵)،
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان، ۱۳۶۸)،
بیبال پریدن (نثر ادبی، ۱۳۷۰)،
مجموعه شعر آینههای ناگهان (۱۳۷۲)،
به قول پرستو (شعر نوجوان، ۱۳۷۵)،
گزینه اشعار (۱۳۷۸، مروارید)،
مجموعه شعر گلها همه آفتابگرداناند (۱۳۸۰، مروارید)،
دستور زبان عشق (۱۳۸۶، مروارید)،
سنت و نوآوری در شعر معاصر (۱۳۸۳، علمی فرهنگی).
قیصر امین پور علاوه بر اشعاری که به زبان فارسی می سرود، به زبان لری بختیاری نیز اشعاری سروده است که از محبوبیت خاصی در منطقه بختیاری (شامل استانهای خوزستان، چهارمحال بختیاری، شرق لرستان و غرب اصفهان) برخوردار است.
شعری از قیصر این پور به زبان لری بختیاری:
قافله بار ائ کنه دلم وه بارس
چي بارئ سر دلم گرت و غوارس
قافله بار ائ کنه زه شا خراسون
دلم چي چاله تشي منده وه جاسون
تش سئري وه دلم زئدي و رهدي
مر ودي بي سي تشئ ويدي و رهدي
زه گتند تا دشت اؤ بيد تا عقيلي
همه جا سؤز اويده سؤزه قصيلي
همه جا سؤز اويده غير زه دل مُه
ائ گره نه کي گُشه زه مشکل مُه
زه گتند زدوم وه در تا شيخ سليمو
تا قيامت يادمه او عهد و پيمو
زه گتند زدم وه در تا پل پرزين
پره لام گل باوينه پره دلم خين
زه گتند زيدوم وه در دينداته گردم
تُه گل سُر مني مُه خار زردم
آسمو اؤرئ گره زه قيل سياتر
شؤ و روز تي ره تنم وا ائ تيا تر
بخت تو چي رخت تُه سؤزه قصيلي
بخت مُه چي رخت مُه سيا و نيلي
وا کتوه حافظم گردمه فالئ
دشمنت بينا چه فالي و چه حالي.
قیصر امین پور پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماریهای مختلف رنج میبرد و دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشته بود و در روز سهشنبه ۸ آبان ۱۳۸۶ در بیمارستان دی تهران درگذشت. پیکر این شاعر بنا به وصیتش در زادگاهش «گتوند» در منطقه بختیاری واقع در شمال استان خوزستان به خاک سپرده شد.