جهانی شدنِ نئو لیبرالیسم و اقتصاد مقاومتیِ پراگماتیسم
*محمود جوان جعفری
مگر نه این است که امنیت مرزهای جغرافیایی ما امروز به نیروهای استشهادی و جان برکف نیازدارد؟ مگر نه این است که بیگانه چند دهه است که چشم طمع به منابع عظیم این کشور دارد و با لطایف الحیل به دنبال تصاحب آن است؟
این بدیهیات و واقعیات این منطقه از کره خاکی است و هر روز شاهد پرپر شدن چندین عزیز در این راه هستیم... .
اما،
چگونه است که نابسامانی در مدیریت کشور هر روز بر مفاسد اقتصادی، دیوان سالاری اداری، اختلاس، پرونده های جنایی و قضایی دامن زده است. شنیده می شود که" پانزده میلیون پرونده در نوبت دادرسی داریم!"
آیا این پیامی غیر از عدم امنیت روانی در پهنای جامعه ما دارد؟....
روح عدالتخواهی، روح مقاومت اداری، روحیه حق طلبی و انسان دوستی جای خود را به منفعت طلبی و چاپلوسی و مماشات داده است.
آیا جنگ درون مرزهای اقتصاد ملی را انکار می کنیم؟ آیا آفت های درونی اقتصاد ریشه مقاومت آن را نمی پوساند؟
آیا محصولات بی کیفیت حاصل سرانگشت کارگران ناراضی نیست؟
سکان داران اقتصادی به کدامین سو می برندمان؟
امروز با استشمام فضای مسموم اقتصادی کشور احساس می کنیم به نیروهای استشهادی اقتصادی نیازمان بیشتر است!
جای جای عرصه اقتصاد ملی مین گذاری شده و ایمان و وجدان مان را هدف گرفته است.
مینهایی که بدست خودمان! و به اراده بیگانگان! در لابلای چرخ دنده های ادارات و نظام اقتصادی کاشته ایم.
هر روز غفلت از این جنگ اقتصادی داخل به بهای از دست دادن (فرار) نخبگان و فرزندان-بخوانیم ژنهای- این ملت تمام می شود.
و از همه گران تر بذر ناامیدی که در گوشه گوشه این مرز و بوم نشانده می شود.
نئولیبرالیسم اقتصادی و جهانی شدن، زیبا و فریبنده است و افکار هر اندیشمند اقتصادی را به نرمی می نوازد اما در عرصه عمل و دنیای واقعی روح باورهای یک مسلمان شیعه ایرانی که راهی صعب و پر هزینه را حدود 40 سال است که آغاز کرده، هرگز نمی تواند سیراب کند. این به مفهوم آن نیست که همه اشتباه فکر می کنند و ما درست، بلکه به این معنی است که دنیای واقعیت اقتصادی همان فرمولی است که در پشت خاکریزهای اعتقادی عراق و سوریه و لبنان رقم می خورد و صنعت مدیریت اقتصادی ما با آن بیگانه است و بادبان های کشتی خود را به سویی دیگر تنظیم کرده است.
انگشت هدایت آن جوانمرد پیر به درستی نشانه رفته که نه امسال که چندین سال است اقتصاد مقاومتی در عمل را هدف گرفته و همواره به دو اصل درونزایی و برونگرایی اقتصاد و در نهایت خوداتکایی، تاکید داشته است.
*دانشجوی دکترای بازرگانی و مدرس دانشگاه
