بازگشت بینایی سهیلا در بارسلون
از روزی که فرد یا افرادی ناشناس سلامتی و زیبایی حداقل چهار دختر جوان را در اصفهان با بطری اسید از بین بردند، در حالی یک سال گذشته است که هیچ‌خبری از دستگیری متهم یا متهمان پرونده نیست.
به گزارش فرهیختگان، از سوی دیگر با وجود تایید حکم پرداخت مساعده به قربانیان از سوی دادستانی، هنوز هیچ‌پولی به سه دختر اصفهانی پرداخت نشده است و تنها سهیلا که بیشترین آسیب را در بین قربانیان دیده، تا حدودی از مساعده برای هزینه‌های درمانی از سوی رئیس‌جمهوری بهره برده است.
اگرچه مسئولان انتظامی اصفهان به‌شدت تاکید دارند که این پرونده همچنان به‌صورت ویژه در دستور کارشان قرار دارد، در سالگرد وقوع این اسیدپاشی‌ها، به گفته رئیس پلیس آگاهی این استان، در چند ماه اخیر حتی مظنونی نیز بازداشت نشده است. اینکه چطور پیگیری‌ها به صورت ویژه ادامه دارد، اما سرنخ‌های کارآگاهان به جایی رسیده که حتی به افراد مظنون هم نمی‌شوند، برای خیلی‌ها به‌ویژه قربانیان پرونده جای سوال دارد.
ستار خسروی، رئیس‌پلیس آگاهی این استان با بیان اینکه هر اتفاقی درزمینه دستگیری این متهمان رخ بدهد بلافاصله اطلاع‌رسانی خواهیم کرد، به «فرهیختگان» گفت: «پلیس اصفهان تمام تلاش خود را برای پیدا کردن ردی از این ماجرا به‌کار گرفته است.» این گفته رئیس آگاهی اصفهان در حالی است که تمام خیابان‌هایی که این حادثه در آنجا رخ داده مجهز به دوربین مداربسته بوده‌اند و تصویر موتورسواران اسیدپاش را ثبت کرده‌اند اما مسئولان راهور معتقدند به دلیل تاریکی هوا، مشخصات موتورسواران قابل شناسایی نیست.
خوشحالم که در همین حد هم بینایی‌ام را به دست آورده‌ام
یک سال پیش سهیلا جورکش 27 ساله در حال بازگشت به منزل در خیابان حمزه اصفهان مورد اسیدپاشی قرار گرفت و بینایی هر دوچشم خود را از دست داد و پوست صورت، دست‌ها، پاها و کمرش از بین رفت. او که بین قربانیان دیگر تنها فردی است که به خارج از کشور اعزام شده این روزها به گفته خودش بسیار خوشحال است، چراکه بخشی از بینایی چشم چپ خود را به دست آورده است.
برادر او در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره آخرین وضعیت خواهرش، گفت: «در ایران حدود 15عمل جراحی روی چشم چپ سهیلا انجام شد که سه عمل را دکتر هاشمی، وزیر بهداشت انجام داد.» او با اشاره به اینکه سهیلا هنوز در بارسلون و به‌شدت مشتاق برگشتن است، گفت: «از وقتی به آنجا رفته سه عمل انجام داده که خدا را شکر پس از انجام آخرین عمل توانست با کمک دوربین و عینک ببیند.»
جورکش با اشاره به اینکه از استخوان پای سهیلا در چشم او استفاده کرده‌اند، ادامه داد: «اندام بینایی چشم راست سهیلا به‌طور کامل از بین رفته و پزشکان اسپانیایی موفق شدند تنها بینایی چشم چپش را با کمک پیوند استخوان پا تا حدودی بازگردانند.»
سهیلا نیز در تماس کوتاهی که با او داشتیم به «فرهیختگان» گفت: «من از ته دل متهم را بخشیده‌ام، اما تنها به‌خاطر آرامش زنان و دختران دیگر کشورم هر وقت که دستگیر شود، حتما درخواست قصاص خواهم داشت.» او تاکید کرد: «نه به‌خاطر خودم، بلکه به‌خاطر داشتن امنیت زنان دیگر جامعه. من زیبایی، بینایی و سلامتی‌ام را در جوانی برای همیشه از دست داده‌ام ولی خدا را شکر می‌کنم در همین اندازه هم بینایی چشم چپم بازگشته است. در چشم راستم نیز قرار است سال دیگر پروتز یا چشم مصنوعی گذاشته شود و اگرچه بینایی‌اش قابل بازگشت نیست، می‌گویند تا حدودی شبیه چشم واقعی است.»
پیگیری برای ما یعنی دستگیری متهم اسیدپاشی خواهرم
برادر سهیلا با اشاره به اینکه تاکنون منزل و خیلی از لوازم قیمتی خود را برای تامین مخارج سهیلا و پدر و مادرش در بارسلون فروخته‌اند، ادامه داد: «رئیس‌جمهوری هزینه‌های درمان سهیلا را تا حدودی پرداخت کرده است، اما مخارج زندگی در اسپانیا بسیار بالاست و من در هر ماه حدود 80 میلیون تومان برای آنها می‌فرستم.» او درباره دستگیری متهمان این پرونده نیز گفت: «هر بار که من از پلیس یا دستگاه قضایی پرونده خواهرم را پیگیری کرده‌ام، به جوابی نرسیده‌ام و می‌گویند در حال پیگیری است، در حالی که ما پیگیری را زمانی باور می‌کنیم که متهم دستگیر شده باشد.»
ما هم قربانی شده‌ایم و به درمان نیاز داریم
یکی دیگر از قربانیان حادثه اسیدپاشی اصفهان نیز به «فرهیختگان» گفت: «هیچ توجهی به ما نمی‌کنند و به علت اینکه به اندازه خانم ابراهیمی و جورکش آسیب ندیده‌ایم تاکنون هیچ مبلغی به ما نداده‌اند.» او ادامه داد: «این در حالی است که دادستانی به ما قول پرداخت این پول را ماه‌هاست که داده بود، اما هرچه بیشتر پیگیری می‌کنیم کمتر جواب می‌گیریم.» آزاده ادامه داد: «من در ناحیه صورت، گردن، دست‌ها و پاهایم مورد آسیب جدی قرار گرفته‌ام و بینایی چشم چپم را از دست داده‌ام.»
او با بیان اینکه روی مردمک و قرنیه چشم چپش گوشت‌های اضافه درآمده است، گفت: «نمی‌دانم چرا هیچ‌کس صدای ما را نمی‌شنود و فقط قول می‌دهند. پزشک گفته دست‌هایم باید مورد جراحی پلاستیک قرار بگیرد و هر یک سانت 200 هزار تومان هزینه دارد، از آن که بگذریم چشمم وضعیت نامساعدی دارد و من بدون کمک مالی از پس این هزینه‌ها بر نمی‌آیم.»
روان که هیچ جسم‌مان را هم درمان نکردند
اولین قربانی اسیدپاشی اصفهان نیز درباره آخرین وضعیت خود به «فرهیختگان» گفت: «آن روزهای اول که تب اسیدپاشی داغ بود، به ما قول دادند روانپزشکی برا‌یمان بیاورند تا به لحاظ روحی و روانی بتوانیم با از دست دادن ناگهانی سلامتی و زیبایی‌مان کنار بیاییم، نه‌تنها هرگز خبری از روانپزشک نشد، بلکه همین هزینه‌های درمان صورت و دست‌مان هم پرداخت نشد.»
او با بیان اینکه امروز بیشتر از یک سال از روزی که این حادثه برایش اتفاق افتاده می‌گذرد، ادامه داد: «در روزهای اول که حالم اصلا مساعد نبود، تنها به این دلیل که مثل بقیه قربانی‌ها بینایی‌ام را از دست نداده‌ام، مدام مرا به آگاهی و دادسرا و جاهای مختلف احضار می‌کردند و سوال می‌پرسیدند. آن روزها من مدام در حال رفتن به این اداره‌ها بودم و به دلیل وضعیت نامناسبی که داشتم همه جا با آژانس می‌رفتم و برمی‌گشتم و هزینه‌های بسیار زیادی برای این رفت‌وآمدها از جیب پرداخت کردم.»
او ادامه داد: «من که این همه با مسئولان همکاری کردم و هر ساعتی که اراده می‌کردند کمتر از نیم ساعت بعد پیش آنها بودم، حالا می‌بینم که هرچه برای پولم پیگیری می‌کنم هیچ‌کس پاسخگو نیست.» اولین قربانی افزود: «حتی به ما گفتند حکم پرداخت مساعده به ما از سوی استاندار و دادستان تایید شده است ولی هروقت برای دیدن‌شان می‌روم اجازه نمی‌دهند.»
آنقدر پیگیری کنند تا مساعده را دریافت کنند
رضا عقدایی، معاون سیاسی استاندار اصفهان نیز درباره گفته‌های این قربانی به «فرهیختگان» توضیح داد: «بالاخره پرداخت می‌کنند، زمانش را نمی‌دانم، اما دادستان قول داده است و قربانی‌ها باید پیگیر کارشان باشند تا دریافت کنند.» او در پاسخ به اینکه چرا قربانی‌ها که مدام پیگیر هستند نمی‌توانند دادستان اصفهان را ملاقات کنند، گفت: «باز هم پیگیر باشند تا او را ببینند.»
به گزارش فرهیختگان، از سوی دیگر با وجود تایید حکم پرداخت مساعده به قربانیان از سوی دادستانی، هنوز هیچ‌پولی به سه دختر اصفهانی پرداخت نشده است و تنها سهیلا که بیشترین آسیب را در بین قربانیان دیده، تا حدودی از مساعده برای هزینه‌های درمانی از سوی رئیس‌جمهوری بهره برده است.
اگرچه مسئولان انتظامی اصفهان به‌شدت تاکید دارند که این پرونده همچنان به‌صورت ویژه در دستور کارشان قرار دارد، در سالگرد وقوع این اسیدپاشی‌ها، به گفته رئیس پلیس آگاهی این استان، در چند ماه اخیر حتی مظنونی نیز بازداشت نشده است. اینکه چطور پیگیری‌ها به صورت ویژه ادامه دارد، اما سرنخ‌های کارآگاهان به جایی رسیده که حتی به افراد مظنون هم نمی‌شوند، برای خیلی‌ها به‌ویژه قربانیان پرونده جای سوال دارد.
ستار خسروی، رئیس‌پلیس آگاهی این استان با بیان اینکه هر اتفاقی درزمینه دستگیری این متهمان رخ بدهد بلافاصله اطلاع‌رسانی خواهیم کرد، به «فرهیختگان» گفت: «پلیس اصفهان تمام تلاش خود را برای پیدا کردن ردی از این ماجرا به‌کار گرفته است.» این گفته رئیس آگاهی اصفهان در حالی است که تمام خیابان‌هایی که این حادثه در آنجا رخ داده مجهز به دوربین مداربسته بوده‌اند و تصویر موتورسواران اسیدپاش را ثبت کرده‌اند اما مسئولان راهور معتقدند به دلیل تاریکی هوا، مشخصات موتورسواران قابل شناسایی نیست.
خوشحالم که در همین حد هم بینایی‌ام را به دست آورده‌ام
یک سال پیش سهیلا جورکش 27 ساله در حال بازگشت به منزل در خیابان حمزه اصفهان مورد اسیدپاشی قرار گرفت و بینایی هر دوچشم خود را از دست داد و پوست صورت، دست‌ها، پاها و کمرش از بین رفت. او که بین قربانیان دیگر تنها فردی است که به خارج از کشور اعزام شده این روزها به گفته خودش بسیار خوشحال است، چراکه بخشی از بینایی چشم چپ خود را به دست آورده است.
برادر او در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درباره آخرین وضعیت خواهرش، گفت: «در ایران حدود 15عمل جراحی روی چشم چپ سهیلا انجام شد که سه عمل را دکتر هاشمی، وزیر بهداشت انجام داد.» او با اشاره به اینکه سهیلا هنوز در بارسلون و به‌شدت مشتاق برگشتن است، گفت: «از وقتی به آنجا رفته سه عمل انجام داده که خدا را شکر پس از انجام آخرین عمل توانست با کمک دوربین و عینک ببیند.»
جورکش با اشاره به اینکه از استخوان پای سهیلا در چشم او استفاده کرده‌اند، ادامه داد: «اندام بینایی چشم راست سهیلا به‌طور کامل از بین رفته و پزشکان اسپانیایی موفق شدند تنها بینایی چشم چپش را با کمک پیوند استخوان پا تا حدودی بازگردانند.»
سهیلا نیز در تماس کوتاهی که با او داشتیم به «فرهیختگان» گفت: «من از ته دل متهم را بخشیده‌ام، اما تنها به‌خاطر آرامش زنان و دختران دیگر کشورم هر وقت که دستگیر شود، حتما درخواست قصاص خواهم داشت.» او تاکید کرد: «نه به‌خاطر خودم، بلکه به‌خاطر داشتن امنیت زنان دیگر جامعه. من زیبایی، بینایی و سلامتی‌ام را در جوانی برای همیشه از دست داده‌ام ولی خدا را شکر می‌کنم در همین اندازه هم بینایی چشم چپم بازگشته است. در چشم راستم نیز قرار است سال دیگر پروتز یا چشم مصنوعی گذاشته شود و اگرچه بینایی‌اش قابل بازگشت نیست، می‌گویند تا حدودی شبیه چشم واقعی است.»
پیگیری برای ما یعنی دستگیری متهم اسیدپاشی خواهرم
برادر سهیلا با اشاره به اینکه تاکنون منزل و خیلی از لوازم قیمتی خود را برای تامین مخارج سهیلا و پدر و مادرش در بارسلون فروخته‌اند، ادامه داد: «رئیس‌جمهوری هزینه‌های درمان سهیلا را تا حدودی پرداخت کرده است، اما مخارج زندگی در اسپانیا بسیار بالاست و من در هر ماه حدود 80 میلیون تومان برای آنها می‌فرستم.» او درباره دستگیری متهمان این پرونده نیز گفت: «هر بار که من از پلیس یا دستگاه قضایی پرونده خواهرم را پیگیری کرده‌ام، به جوابی نرسیده‌ام و می‌گویند در حال پیگیری است، در حالی که ما پیگیری را زمانی باور می‌کنیم که متهم دستگیر شده باشد.»
ما هم قربانی شده‌ایم و به درمان نیاز داریم
یکی دیگر از قربانیان حادثه اسیدپاشی اصفهان نیز به «فرهیختگان» گفت: «هیچ توجهی به ما نمی‌کنند و به علت اینکه به اندازه خانم ابراهیمی و جورکش آسیب ندیده‌ایم تاکنون هیچ مبلغی به ما نداده‌اند.» او ادامه داد: «این در حالی است که دادستانی به ما قول پرداخت این پول را ماه‌هاست که داده بود، اما هرچه بیشتر پیگیری می‌کنیم کمتر جواب می‌گیریم.» آزاده ادامه داد: «من در ناحیه صورت، گردن، دست‌ها و پاهایم مورد آسیب جدی قرار گرفته‌ام و بینایی چشم چپم را از دست داده‌ام.»
او با بیان اینکه روی مردمک و قرنیه چشم چپش گوشت‌های اضافه درآمده است، گفت: «نمی‌دانم چرا هیچ‌کس صدای ما را نمی‌شنود و فقط قول می‌دهند. پزشک گفته دست‌هایم باید مورد جراحی پلاستیک قرار بگیرد و هر یک سانت 200 هزار تومان هزینه دارد، از آن که بگذریم چشمم وضعیت نامساعدی دارد و من بدون کمک مالی از پس این هزینه‌ها بر نمی‌آیم.»
روان که هیچ جسم‌مان را هم درمان نکردند
اولین قربانی اسیدپاشی اصفهان نیز درباره آخرین وضعیت خود به «فرهیختگان» گفت: «آن روزهای اول که تب اسیدپاشی داغ بود، به ما قول دادند روانپزشکی برا‌یمان بیاورند تا به لحاظ روحی و روانی بتوانیم با از دست دادن ناگهانی سلامتی و زیبایی‌مان کنار بیاییم، نه‌تنها هرگز خبری از روانپزشک نشد، بلکه همین هزینه‌های درمان صورت و دست‌مان هم پرداخت نشد.»
او با بیان اینکه امروز بیشتر از یک سال از روزی که این حادثه برایش اتفاق افتاده می‌گذرد، ادامه داد: «در روزهای اول که حالم اصلا مساعد نبود، تنها به این دلیل که مثل بقیه قربانی‌ها بینایی‌ام را از دست نداده‌ام، مدام مرا به آگاهی و دادسرا و جاهای مختلف احضار می‌کردند و سوال می‌پرسیدند. آن روزها من مدام در حال رفتن به این اداره‌ها بودم و به دلیل وضعیت نامناسبی که داشتم همه جا با آژانس می‌رفتم و برمی‌گشتم و هزینه‌های بسیار زیادی برای این رفت‌وآمدها از جیب پرداخت کردم.»
او ادامه داد: «من که این همه با مسئولان همکاری کردم و هر ساعتی که اراده می‌کردند کمتر از نیم ساعت بعد پیش آنها بودم، حالا می‌بینم که هرچه برای پولم پیگیری می‌کنم هیچ‌کس پاسخگو نیست.» اولین قربانی افزود: «حتی به ما گفتند حکم پرداخت مساعده به ما از سوی استاندار و دادستان تایید شده است ولی هروقت برای دیدن‌شان می‌روم اجازه نمی‌دهند.»
آنقدر پیگیری کنند تا مساعده را دریافت کنند
رضا عقدایی، معاون سیاسی استاندار اصفهان نیز درباره گفته‌های این قربانی به «فرهیختگان» توضیح داد: «بالاخره پرداخت می‌کنند، زمانش را نمی‌دانم، اما دادستان قول داده است و قربانی‌ها باید پیگیر کارشان باشند تا دریافت کنند.» او در پاسخ به اینکه چرا قربانی‌ها که مدام پیگیر هستند نمی‌توانند دادستان اصفهان را ملاقات کنند، گفت: «باز هم پیگیر باشند تا او را ببینند.»
