آیا «بیست و سی» حق دارد سخنان عارف را گزینشی پخش کند؟
این بخش خبری یک عبارت از سخنرانی محمد‌رضا عارف را که باب طبع مسئولان این بخش خبری بود، پخش کردند. عباراتی که گزینشی برای مخاطب یک معنا داشت و پخش آن در متن کامل سخنان معنای دیگری داشت.
پخش گزینشی سخنان محمد‌رضا عارف در مراسم روز دانشجو، با واکنش این فعال سیاسی اصلاح طلب مواجه شد و وی با صدور اطلاعیه‌ای، همان سخنان را و حتی با متنی کامل شده به اطلاع عموم رساند.
به گزارش «تابناک»، سخنان محمد رضا عارف که در مورد فتنه و سران فتنه در روز دانشجو ابراز شده بود، گزینشی در بخش خبری بیست و سی پخش شد. این بخش خبری یک عبارت از سخنرانی محمد‌رضا عارف را که باب طبع مسئولان این بخش خبری بود، پخش کردند؛ عباراتی که گزینشی برای مخاطب یک معنا داشت و پخش آن در متن کامل سخنان معنای دیگری داشت.
اکنون بحث این نیست که بخش خبری بیست و سی ملزم باشد، سخنرانی هر فعال سیاسی را پوشش خبری دهد یا ندهد، بلکه این است که پخش گزینشی سخنرانی هر شخصیتی، بدین گونه که بیست و سی پخش می‌کند، دو آفت جدی را به همراه دارد.
اولین آفت جدی تقطیع و پخش گزینشی هر سخنی، به قصد القای معنایی به مخاطب است که مسئول آن بخش خبری اراده کرده است. تلاش برای تقطیع سخنان هر سخنرانی به مقاصد خاص، در مرحله اول توهین به مخاطب است.
بدین ترتیب که اولا مسئول آن بخش خبری به مخاطب می‌گوید، شما صلاحیت در جریان قرار گرفتن همه سخن یک سخنران را ندارید که پس از آن خود درباره درست یا نادرست آن به ارزیابی بنشینید، بلکه این مسئول رسانه است که به جای مخاطب سخنان را می‌شنود و عبارات دلخواه خود را برای مخاطب پخش می‌کند.
هرچند چنین رویکردی در لحظه، موجبات کامیابی آن بخش خبری را فراهم می‌کند، در میان‌مدت و با انتشار اصل سخنان یک گوینده، بی‌اعتمادی برای کلیت رسانه فراگیر می‌شود و این تنها آن بخش خبری نیست که بی‌اعتبار می‌شود، بلکه همه یک رسانه که قرار است ملی باشد، مورد بی‌اعتمادی قرار می‌گیرد.
مسئول یک بخش خبری می‌تواند سخنان یک فعال سیاسی را پخش نکند و آن را از اولویت‌های خبری خود خارج کند؛ اما وقتی تصمیم به پخش گرفت، لازم است به مخاطب احترام گذاشته شود و او را در ارزیابی صاحب صلاحیت بداند.
آفت دوم، جفایی است که بر یک سخنران روا داشته می‌شود. چینش عبارات یک سخنران، طبیعتا به قصد انتقال معنا و مفهوم خاصی به مخاطب است. پخش گزینشی، به نحوی که معنای مورد نظر سخنران را دگرگون کند و مخاطب، معنایی غیر از آنچه در سخنرانی منتقل شده را دریافت کند، غیر اخلاقی است.
مسئول هر بخش خبری می‌تواند الزامات آن بخش، الزامات رسانه ملی و هر قید و محدودیت دیگری را که ابلاغ شده است، رعایت کند؛ اما همزمان باید مواظب باشد در عصر حاضر یکی نمی‌تواند یک واقعیت را کتمان کند و دوم اینکه حق ندارد به هر دلیلی، فعل غیر اخلاقی انجام شود.
به گزارش «تابناک»، سخنان محمد رضا عارف که در مورد فتنه و سران فتنه در روز دانشجو ابراز شده بود، گزینشی در بخش خبری بیست و سی پخش شد. این بخش خبری یک عبارت از سخنرانی محمد‌رضا عارف را که باب طبع مسئولان این بخش خبری بود، پخش کردند؛ عباراتی که گزینشی برای مخاطب یک معنا داشت و پخش آن در متن کامل سخنان معنای دیگری داشت.
اکنون بحث این نیست که بخش خبری بیست و سی ملزم باشد، سخنرانی هر فعال سیاسی را پوشش خبری دهد یا ندهد، بلکه این است که پخش گزینشی سخنرانی هر شخصیتی، بدین گونه که بیست و سی پخش می‌کند، دو آفت جدی را به همراه دارد.
اولین آفت جدی تقطیع و پخش گزینشی هر سخنی، به قصد القای معنایی به مخاطب است که مسئول آن بخش خبری اراده کرده است. تلاش برای تقطیع سخنان هر سخنرانی به مقاصد خاص، در مرحله اول توهین به مخاطب است.
بدین ترتیب که اولا مسئول آن بخش خبری به مخاطب می‌گوید، شما صلاحیت در جریان قرار گرفتن همه سخن یک سخنران را ندارید که پس از آن خود درباره درست یا نادرست آن به ارزیابی بنشینید، بلکه این مسئول رسانه است که به جای مخاطب سخنان را می‌شنود و عبارات دلخواه خود را برای مخاطب پخش می‌کند.
هرچند چنین رویکردی در لحظه، موجبات کامیابی آن بخش خبری را فراهم می‌کند، در میان‌مدت و با انتشار اصل سخنان یک گوینده، بی‌اعتمادی برای کلیت رسانه فراگیر می‌شود و این تنها آن بخش خبری نیست که بی‌اعتبار می‌شود، بلکه همه یک رسانه که قرار است ملی باشد، مورد بی‌اعتمادی قرار می‌گیرد.
مسئول یک بخش خبری می‌تواند سخنان یک فعال سیاسی را پخش نکند و آن را از اولویت‌های خبری خود خارج کند؛ اما وقتی تصمیم به پخش گرفت، لازم است به مخاطب احترام گذاشته شود و او را در ارزیابی صاحب صلاحیت بداند.
آفت دوم، جفایی است که بر یک سخنران روا داشته می‌شود. چینش عبارات یک سخنران، طبیعتا به قصد انتقال معنا و مفهوم خاصی به مخاطب است. پخش گزینشی، به نحوی که معنای مورد نظر سخنران را دگرگون کند و مخاطب، معنایی غیر از آنچه در سخنرانی منتقل شده را دریافت کند، غیر اخلاقی است.
مسئول هر بخش خبری می‌تواند الزامات آن بخش، الزامات رسانه ملی و هر قید و محدودیت دیگری را که ابلاغ شده است، رعایت کند؛ اما همزمان باید مواظب باشد در عصر حاضر یکی نمی‌تواند یک واقعیت را کتمان کند و دوم اینکه حق ندارد به هر دلیلی، فعل غیر اخلاقی انجام شود.
