عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان گفت: 25 درصد از زنان تحصیلکرده جذب بازار کار میشوند، یعنی 75 درصد از زنان با تحصیلات دانشگاهی فاقد شغل و خانه دار هستند و از 17 درصد زنان تحصیلکرده کشور تنها 35 درصد در بازار کار ماندهاند.
به گزارش ایسنا، محسن رنانی در چهارمین همایش ملی بانوان با موضوع آموزه هایی از مسئولیت اجتماعی و ابعاد اقتصادی آن در زندگی حضرت خدیجه کبری (س) در اتاق بازرگانی با اشاره به نقش زنان در آینده توسعه ایران به تعریف توسعه پرداخت و اظهار کرد: منظور از توسعه تنها رفاه نیست، بلکه تحول ذهنی است.
وی توسعه را شکوفایی ظرفیت های انسانی و ایجاد بسترهای لازم و کافی برای آن دانست و گفت: برای توسعه دو شرط لازم است، برداشتن موانع بیرونی یعنی فراهم آوری فرصتهای کافی و حذف موانع دورنی یعنی ایجاد قابلیت های لازم.
این استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان ایجاد فرصت و قابلیت را نوعی آزادی معرفی کرد و افزود: البته در کشور ما برداشت های مناسبی از کلمه آزادی نمی شود، در حقیقت ایجاد فرصت یعنی آزادی سلبی و ایجاد قابلیت یعنی آزادی ایجابی.
وی با اشاره به فعالیت های مردم و دولت در گسترش نقش زنان در جامعه گفت: تورم نیز در گسترش نقش زنان بی تاثیر نبوده است به گونه ای که نسبت رشد قیمت ها به نسبت تعداد دانشجویان دختر به پسر هر دو در این سه دهه افزایش یافته است.
این استاد دانشگاه به تفاوت توسعه و رفاه اشاره کرد و افزود: ما می توانیم نفت بفروشیم و نیروگاه اتمی بسازیم اما این به معنای توسعه نخواهد بود بلکه وقتی توسعه واقعی رخ خواهد داد که توسعه یافتگی در ذهن ما شکل بگیرد.
وی تصریح کرد: توسعه دو رویه دارد؛ رویه مادی و بیرونی همچون درآمد و رفاه و رویه رفتاری که نقطه آغازین آن مادر است چرا که هسته های اصلی آن در خانه شکل می گیرد.
وی در ادامه به بررسی برخی آمارهای موجود پرداخت و گفت: نسبت اشتغال زنان ایران به جمعیت بالای 15 سال زنان 30 درصد است در حالی که در چین این رقم 65 درصد است.
این استاد دانشگاه با بسیار پایین خواندن نسبت نیروی زنان به کل نیروی کار افزود: نسبت نرخ مشارکت نیروی زنان به مردان 25 درصد است و در حالی که در ایران تلاش بسیاری کردیم تا بانوان تحصیلات دانشگاهی داشته باشند اما نرخ مشارکت اقتصادی زنان شاغل 13.7 درصد است. این در حالی است که در سال 55 این نرخ 12.9 درصد بوده است و در این 35 سال این نرخ 1.8 درصد رشد کرده است واین یعنی موانع سلبی را برداشته ایم اما قابلیت ایجاد نکرده ایم.
رنانی به سهم زنان در پارلمان و نقش آنان در تصمیم گیری در ایران اشاره کرد و گفت: این سهم در کشور ما 3 درصد است و فقط 10 کشور در دنیا هستند که کمتر از ما سهم دارند که معمولا نیز پادشاه نشین هستند همچون قطر.
وی ادامه داد: 25 درصد از زنان تحصیلکرده جذب بازار کار می شوند، یعنی 75 درصد از زنان با تحصیلات دانشگاهی فاقد شغل و خانه دار هستند و از 17 درصد زنان تحصیل کرده کشور تنها 35 درصد در بازار کار مانده اند.
از ایده تحول ذهنی شان خوشم آمد اما در کشوری که مردان تحصیل کرده ناامیدانه در پی کار میگردند همین نسبت هم زیاده.ضمنا همون 25 درصد در برخی مواقع با قانع شدن به حقوق بسیار پایین در حد200هزارتومان در ماه باعث بدتر شدن اوضاع بازار کار برای مردان شده اند
دو مسئله ناگفته مانده
1- ملاک اشتغال صلاحیت شغلیست نه جنسیت.
2- برای همه جویندگان کار مشکلات وجود دارد اما اقایان به دلیل تحمل بیشتر سختی ها، سهم بیشتر از اشتغال را تصاحب کرده اند.
جذب زنان برای کار زمانی مفیده که با زنها عین مردها در حقوق کار برخورد بشه نه اینکه عده ای با جذب زنان و برخورد تبعیض آمیز در حقوق و مزایا هم باعث اجحاف در حقوق زنان شوند و هم باعث شوند بازار کار برای مردان که میتوانند با داشتن کار زندگی نشکیل دهند خراب شود
بهتر؛
تعداد شغل محدوده و تحصیل کرده مرد هم کم نیست پس:
اولا هر خانمی که میره سرکار سوخت شدن یک فرصت شغلی برای یک سرپرست بالقوه خانوار رخ داده
دوما انتظاراتش از همسر آینده باعث میشه که خودش شوهر نکنه و سنش بره بالا.
بنده به عنوان یک عضو هیئت علمی دیگه که حسابرس چندین اداره هم بوده باید عرض کنم که خانمها با توجه به مشکلاتی همچون احساسی بودن، مرخصی های متعدد همچون زایمان و ... و عدم سازگاری بالا با محیط کار و کارکنان نمیشه کاری رو کامل بهشون سپرد.
مرد باید کار کنه براش کار نیست!!!
تنها راه برای اشتغال جوانان در سطح کشور وبه صفر رساندن انباشت بیکاری ، پرداخت حقوق (هرچند مختصر) به زنان خانه دار است به این صورت که خانه داری ،شغل محسوب شود و زنان خانه دار برحسب میزان تحصیلات و سنوات خانه داری ،حقوق دریافت کنند.مزایای این اقدام،بسیار است ازجمله : 1-تقاضای اشتغال از جانب خانم ها به شدت پایین می آید .
2-بسیاری از زنان شاغل، ترجیح می دهند شغل بیرون را رها کنند و از حقوق خانه داری استفاده کنند در نتیجه فضای خالی برای اشتغال مردان جوان به وجود می آید .
3- درحال حاضر برخی خانم ها به کارهایی اشتغال دارند که شایسته آنان نیست ؛رهایی از این معضل هم ازمزایای این طرح می تواند باشد .
4-ازدواج ،رونق می یابد .
5-در خانواده ها روزنه امیدی پیدا می شود و هیچ خانواده ای گرسنه نمی ماند .
اگر این طرح با کارشناسی و با مدیریت و استفاده از منابع خاموش و سرمایه هایی که بیهوده در بعضی جا ها انباشته شده است و سر از آمریکا، دبی و ... در می آورد ، انجام شود به تورم هم دامن نمی زند و کاری شدنی است .
باز بفرمایید خانومها تمام بازار کار را در دست دارند و جا برای استخدام آقایان کم شده!!!!
خب حالا دیگه چه استدلالی برای فساد در جامعه، بیکاری مردان، اعتیاد، جرم و جنایت دارین؟؟؟
چون همیشه که خبرهای ناگواری رسانه ای می شد، تقصیر را به گردن خانومها می انداختید که همه مشاغل را تصاحب نموده اند!
حالا نظرتان چیست؟