افغانها مشهد را خشک میکنند؟
افغانستانی‌ها در تلاشند تا روی رودخانه هریرود سدی احداث کنند که در این‌صورت منطقه شرق ایران کاملا خشک خواهد شد. در حالی‌که بر اساس توافقات بین‌المللی احداث سد روی رودخانه‌های مرزی باید با موافقت همسایگان صورت بگیرد اما متاسفانه با وجود تلاش‌های مسوولان وزارت نیروی ایران افغانستانی‌ها حاضر به مذاکره نیستند که در این صورت احداث سد سلما بحران آبی جدی‌ای در ایران ایجاد خواهد کرد.
به نوشته روزنامه شرق در حال حاضر احداث این سد توسط هندیها با سرمایه‌گذاری 200میلیون‌دلاری مهاراجه‌ها در حال اجراست و پیش‌بینی می‌شود سلما در سال آینده به بهره‌برداری برسد. این سد باعث خشک‌شدن سد دوستی مشترک میان ایران و ترکمنستان خواهد شد و تامین آب شهر مقدس مشهد را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد. افغانستانی‌ها در حالی حاضر به مذاکره با ایران نیستند که در حال حاضر سه‌میلیون افغان در ایران زندگی میکنند و در عین حال ایران تاکنون منفعت زیادی به این کشور رسانده است.
ایران با انتقال دانش کشت زعفران به این کشور باعث‌شده تا امروز زعفران تولیدی افغانستان در بازارهای جهانی گران‌تر از زعفران ایرانی به‌فروش برسد. از سوی دیگر در حال حاضر افغانستانی‌ها با صادرات فرش دستباف خود به‌نام فرش ایرانی در بازارهای جهانی سود زیادی را عاید کشور خود کرده‌اند. تلاش‌های ایرانی‌ها برای انتقال دانش کشاورزی و دامداری خود به افغانستان باعث شده تا امروز بسیاری از متخصصان و مدیران این کشور بر کاهش کشت مواد مخدر به‌دلیل همراهی ایرانیان اذعان کنند.
این درحالی است که اخیرا کریستین ساینس‌مانیتور در گزارشی تاکید کرده است پروژه 200میلیون‌دلاری سد سلما که هند مسوول اجرای آن است مانع از انتقال آب رودخانه هریرود به ایران خواهد شد. این در حالی است که مقامات افغان می‌گویند هیچ برنامه‌ای برای مذاکره با ایران ندارند. پروژه سد «سلما» که از لحاظ صنعت کشاورزی و آبیاری برای افغانستان بسیار پراهمیت است دسترسی شهرهای شرقی ایران به‌خصوص مشهد را به آب این رودخانه محدود خواهد کرد.
«فضل احمد ذاکری»، مدیر بخش رودهای هریرود و مرغاب در وزارت انرژی و آب افغانستان در این زمینه گفته است: «ما پروژه‌های بسیاری در افغانستان داریم و هر پروژه‌ای دشمنان خود را دارد؛ توقف کار در سد سلما ممکن نیست. ما این سد را تکمیل می‌کنیم.» ذاکری می‌گوید: یکی از این «دشمنان»، پاکستان است، زیرا این کشور از ساخته‌شدن این سد به‌دست هند (رقیب دیرینه خود) خشنود نیست. این در حالی است که در ماه آوریل، مقامات اطلاعاتی افغانستان اعلام کردند که طرح انفجار سد سلما با دوهزارو860پاوند مواد منفجره را خنثی کرده‌اند. آنها مدعی شدند که این نقشه با کمک سرویس اطلاعاتی پاکستان طراحی شده بود.
با این‌حال، ذاکری به‌صراحت اشاره می‌کند که هیچ‌گونه مدرکی مبنی‌بر اقدام منفی ایران علیه این سد موجود نیست و ایرانیان تنها به‌طور پیوسته خواستار مذاکره در این زمینه هستند. وی در این زمینه گفته: «شاید آنها نیاز داشته باشند که با ما گفت‌وگو کنند؛ اما در حال حاضر، ما هیچ نیازی به گفت‌وگو با ایران و مذاکره درباره آب نمی‌بینیم.»
آنچه که افغانستان از احداث این سد برای خود می‌خواهد کاملا روشن و منطقی است: سد «سلما» قادر به افزایش زمین‌های زیر کشت از 35هزارهکتار به 80هزارهکتار است. همچنین می‌تواند مقدار 42مگاوات برق مصرفی افغانستان را تامین کند. این درحالی است که افغانستان در حال حاضر حداقل 80مگاوات از برق خود را از ایران و 50مگاوات آن را از ترکمنستان وارد می‌کند.
ذاکری خاطرنشان کرد: این پروژه تغییرات زیادی را در افغانستان ایجاد خواهد کرد که صرفا همه این تغییرات در هرات نخواهد بود. اگر ما بتوانیم میوه بیشتری تولید کنیم می‌توانیم آن را به قندهار و سایر استان‌ها نیز بفرستیم. این پروژه باعث تغییر شریط در همه افغانستان خواهد شد. اما دلیل نگرانی ایران از این پروژه کاملا مشخص است: در صورت ساخت سد سلما، میزان جریان آب هریرود به‌سمت ایران، ۷۳درصد کاهش پیدا می‌کند. این در حالی است که بخش مهمی از مناطق شرقی ایران به آب هریرود وابسته هستند.
موسسه مطالعاتی «شرق- غرب»در سال ۲۰۱۰ با انتشار گزارشی درباره منابع آبی افغانستان، تاکید کرد که همکاری همسایگان درباره منابع آب، یک گزینه و انتخاب نیست، بلکه تنها راه موجود است. بنا بر این گزارش، نبود موافقتنامه‌های دوجانبه یا منطقه‌ای در این زمینه، تهدیدی جدی را متوجه توسعه پایدار و امنیت در منطقه کرده است. گفتنی است، افغانستان و ایران، نخستین‌بار در سال ۱۹۵۰ کمیسیونی مشترک برای مدیریت منابع آبی مشترک تاسیس کردند و در سال ۱۹۷۳، توافق شد که ایران میزان مشخصی آب دریافت کند.
با این حال، «شجاع‌الدین ضیایی»، معاون وزارتخانه انرژی و آب افغانستان می‌گوید: «هم‌اکنون کابل دلیلی برای انجام مذاکرات آب با ایران نمی‌بیند.»این در حالی است که ایران تاکنون همکاری فعالی در حوزه پروژه‌های مربوط به منابع آب و نیز تولید الکتریسیته با افغانستان داشته است. در یکی از آخرین موارد، مجید نامجو، وزیر سابق نیرو با سفر به افغانستان در ماه ژانویه، دو توربین برق ایران در هرات را افتتاح کرد.
دیپلماسی آب وتامین آب مشهد
سال 79 بود که مشکل آبرسانی به مناطق شمال‌شرقی کشور به‌ویژه مشهد، دولت را مجاب کرد تا دیپلماسی آب را جدی گرفته و با ترکمن‌ها و افغانها وارد مذاکره شود. مذاکرات نتیجه داد و دو همسایه یعنی ایران و ترکمنستان توافق کردند در مسیر هریرود سد بسازند و به بهره‌برداری مشترک از آن بپردازند. سال 1384 محمدخاتمی و صفرمراد نیازف سد دوستی را رسما افتتاح کردند. این سد منبع اصلی تامین آب مشهد است. همچنین درناحیه سرخس، دریاچه زیبایی پشت این سد ایجاد شده که ساکنان محلی آن را «دوستی» نام نهاده‌اند؛ دریاچه‌ای که روبه خشک‌شدن است.
کم آبی بلای جان خراسان
دو استان خراسان‌رضوی و خراسان‌جنوبی درسال‌های اخیر به علت کمبود بارش سالانه و فشار بر منابع زیرزمینی به‌شدت از لحاظ منابع آبی دچارخسارت‌های سنگینی شده‌اند. خراسان‌رضوی با 225میلیمتر و خراسان‌جنوبی با 140میلیمتر دارای اقلیمی خشک بوده و بنابراین بیش از 80درصد بارش سالانه در سطح این استان‌ها به‌صورت تبخیر و تعرق از دسترس خارج می‌شوند. تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی در هر سال حدود هفت‌میلیارد مترمکعب بوده که با برداشت 8/5میلیاردمترمکعب برای مصارف کشاورزی و شرب، سالانه 1/5میلیاردمترمکعب بیلان منفی در این دو استان به‌وجود می‌آید.
درحال حاضر مصرف آب شهر مشهد حدود 300میلیون‌مترمکعب درسال است که در افق 1410 این میزان به 400میلیون مترمکعب و نهایتا به 500میلیون مترمکعب در سال افزایش خواهد یافت. تامین آب این شهر عمدتا از طریق سدهای طرق و کارده در نزدیکی مشهد و سد دوستی در مرز ترکمنستان و ایران و بهره‌برداری از حدود 300چاه عمیق انجام می‌شود.
سد طرق وکارده در مجموع با حجم 60میلیون مترمکعبی خود در 15سال اخیر به علت خشکسالی‌های پی‌‌در‌پی و تغییر اقلیم نتوانسته‌اند سهم مناسبی در تامین آب شهر مشهد داشته باشند، به‌طوری که در اغلب سال‌ها حتی نیمی از حجم آنها نیز پرنشده است؛ بنابراین تضمینی به تامین آب از طریق این دو سد وجود نداشته و بنابراین وظیفه تامین آب شرب، بیشتر بر عهده سد دوستی در مرز ترکمنستان و ایران است.
افغانستان درسال‌های گذشته همواره ازکمک‌های ایران برخوردار بوده وکشورمان در 30سال گذشته میزبان میلیون‌ها مهاجر افغانی بوده است. انتظار از روابط خوب میان دو کشور این است که موضوع نه محوری برای خشکی دوستی‌ها بلکه برای تعمیق حسن همجواری باشد. بنابراین در چنین شرایطی به نظر میرسد مسوولان وزارت نیرو و امور خارجه ایران باید هرچه سریع‌تر به فکر راه‌حلی برای این بحران باشند؛ چراکه ایران 43سال است در خشکسالی به‌سر می‌برد و در حال حاضر با وجود سد دوستی هم آبرسانی به مشهدمقدس کار چندان آسانی نیست. اما اگر تلاش افغانستان بر عدم مذاکره با ایران درخصوص سد سلما پابرجا باشد در چنین شرایطی ایران، بزرگ‌ترین قدرت را در دست دارد و آن هم حضور مهاجران‌میلیونی این کشور در ایران است. در این شرایط توصیه می‌شود مسوولان آبی کشور با حساسیت بیشتری به این موضوع نگاه کنند که قطعا اولین قدم مذاکره و دستیابی به یک نتیجه مشترک با افغانستان است.
به نوشته روزنامه شرق در حال حاضر احداث این سد توسط هندیها با سرمایه‌گذاری 200میلیون‌دلاری مهاراجه‌ها در حال اجراست و پیش‌بینی می‌شود سلما در سال آینده به بهره‌برداری برسد. این سد باعث خشک‌شدن سد دوستی مشترک میان ایران و ترکمنستان خواهد شد و تامین آب شهر مقدس مشهد را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد. افغانستانی‌ها در حالی حاضر به مذاکره با ایران نیستند که در حال حاضر سه‌میلیون افغان در ایران زندگی میکنند و در عین حال ایران تاکنون منفعت زیادی به این کشور رسانده است.
ایران با انتقال دانش کشت زعفران به این کشور باعث‌شده تا امروز زعفران تولیدی افغانستان در بازارهای جهانی گران‌تر از زعفران ایرانی به‌فروش برسد. از سوی دیگر در حال حاضر افغانستانی‌ها با صادرات فرش دستباف خود به‌نام فرش ایرانی در بازارهای جهانی سود زیادی را عاید کشور خود کرده‌اند. تلاش‌های ایرانی‌ها برای انتقال دانش کشاورزی و دامداری خود به افغانستان باعث شده تا امروز بسیاری از متخصصان و مدیران این کشور بر کاهش کشت مواد مخدر به‌دلیل همراهی ایرانیان اذعان کنند.
این درحالی است که اخیرا کریستین ساینس‌مانیتور در گزارشی تاکید کرده است پروژه 200میلیون‌دلاری سد سلما که هند مسوول اجرای آن است مانع از انتقال آب رودخانه هریرود به ایران خواهد شد. این در حالی است که مقامات افغان می‌گویند هیچ برنامه‌ای برای مذاکره با ایران ندارند. پروژه سد «سلما» که از لحاظ صنعت کشاورزی و آبیاری برای افغانستان بسیار پراهمیت است دسترسی شهرهای شرقی ایران به‌خصوص مشهد را به آب این رودخانه محدود خواهد کرد.
«فضل احمد ذاکری»، مدیر بخش رودهای هریرود و مرغاب در وزارت انرژی و آب افغانستان در این زمینه گفته است: «ما پروژه‌های بسیاری در افغانستان داریم و هر پروژه‌ای دشمنان خود را دارد؛ توقف کار در سد سلما ممکن نیست. ما این سد را تکمیل می‌کنیم.» ذاکری می‌گوید: یکی از این «دشمنان»، پاکستان است، زیرا این کشور از ساخته‌شدن این سد به‌دست هند (رقیب دیرینه خود) خشنود نیست. این در حالی است که در ماه آوریل، مقامات اطلاعاتی افغانستان اعلام کردند که طرح انفجار سد سلما با دوهزارو860پاوند مواد منفجره را خنثی کرده‌اند. آنها مدعی شدند که این نقشه با کمک سرویس اطلاعاتی پاکستان طراحی شده بود.
با این‌حال، ذاکری به‌صراحت اشاره می‌کند که هیچ‌گونه مدرکی مبنی‌بر اقدام منفی ایران علیه این سد موجود نیست و ایرانیان تنها به‌طور پیوسته خواستار مذاکره در این زمینه هستند. وی در این زمینه گفته: «شاید آنها نیاز داشته باشند که با ما گفت‌وگو کنند؛ اما در حال حاضر، ما هیچ نیازی به گفت‌وگو با ایران و مذاکره درباره آب نمی‌بینیم.»
آنچه که افغانستان از احداث این سد برای خود می‌خواهد کاملا روشن و منطقی است: سد «سلما» قادر به افزایش زمین‌های زیر کشت از 35هزارهکتار به 80هزارهکتار است. همچنین می‌تواند مقدار 42مگاوات برق مصرفی افغانستان را تامین کند. این درحالی است که افغانستان در حال حاضر حداقل 80مگاوات از برق خود را از ایران و 50مگاوات آن را از ترکمنستان وارد می‌کند.
ذاکری خاطرنشان کرد: این پروژه تغییرات زیادی را در افغانستان ایجاد خواهد کرد که صرفا همه این تغییرات در هرات نخواهد بود. اگر ما بتوانیم میوه بیشتری تولید کنیم می‌توانیم آن را به قندهار و سایر استان‌ها نیز بفرستیم. این پروژه باعث تغییر شریط در همه افغانستان خواهد شد. اما دلیل نگرانی ایران از این پروژه کاملا مشخص است: در صورت ساخت سد سلما، میزان جریان آب هریرود به‌سمت ایران، ۷۳درصد کاهش پیدا می‌کند. این در حالی است که بخش مهمی از مناطق شرقی ایران به آب هریرود وابسته هستند.
موسسه مطالعاتی «شرق- غرب»در سال ۲۰۱۰ با انتشار گزارشی درباره منابع آبی افغانستان، تاکید کرد که همکاری همسایگان درباره منابع آب، یک گزینه و انتخاب نیست، بلکه تنها راه موجود است. بنا بر این گزارش، نبود موافقتنامه‌های دوجانبه یا منطقه‌ای در این زمینه، تهدیدی جدی را متوجه توسعه پایدار و امنیت در منطقه کرده است. گفتنی است، افغانستان و ایران، نخستین‌بار در سال ۱۹۵۰ کمیسیونی مشترک برای مدیریت منابع آبی مشترک تاسیس کردند و در سال ۱۹۷۳، توافق شد که ایران میزان مشخصی آب دریافت کند.
با این حال، «شجاع‌الدین ضیایی»، معاون وزارتخانه انرژی و آب افغانستان می‌گوید: «هم‌اکنون کابل دلیلی برای انجام مذاکرات آب با ایران نمی‌بیند.»این در حالی است که ایران تاکنون همکاری فعالی در حوزه پروژه‌های مربوط به منابع آب و نیز تولید الکتریسیته با افغانستان داشته است. در یکی از آخرین موارد، مجید نامجو، وزیر سابق نیرو با سفر به افغانستان در ماه ژانویه، دو توربین برق ایران در هرات را افتتاح کرد.
دیپلماسی آب وتامین آب مشهد
سال 79 بود که مشکل آبرسانی به مناطق شمال‌شرقی کشور به‌ویژه مشهد، دولت را مجاب کرد تا دیپلماسی آب را جدی گرفته و با ترکمن‌ها و افغانها وارد مذاکره شود. مذاکرات نتیجه داد و دو همسایه یعنی ایران و ترکمنستان توافق کردند در مسیر هریرود سد بسازند و به بهره‌برداری مشترک از آن بپردازند. سال 1384 محمدخاتمی و صفرمراد نیازف سد دوستی را رسما افتتاح کردند. این سد منبع اصلی تامین آب مشهد است. همچنین درناحیه سرخس، دریاچه زیبایی پشت این سد ایجاد شده که ساکنان محلی آن را «دوستی» نام نهاده‌اند؛ دریاچه‌ای که روبه خشک‌شدن است.
کم آبی بلای جان خراسان
دو استان خراسان‌رضوی و خراسان‌جنوبی درسال‌های اخیر به علت کمبود بارش سالانه و فشار بر منابع زیرزمینی به‌شدت از لحاظ منابع آبی دچارخسارت‌های سنگینی شده‌اند. خراسان‌رضوی با 225میلیمتر و خراسان‌جنوبی با 140میلیمتر دارای اقلیمی خشک بوده و بنابراین بیش از 80درصد بارش سالانه در سطح این استان‌ها به‌صورت تبخیر و تعرق از دسترس خارج می‌شوند. تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی در هر سال حدود هفت‌میلیارد مترمکعب بوده که با برداشت 8/5میلیاردمترمکعب برای مصارف کشاورزی و شرب، سالانه 1/5میلیاردمترمکعب بیلان منفی در این دو استان به‌وجود می‌آید.
درحال حاضر مصرف آب شهر مشهد حدود 300میلیون‌مترمکعب درسال است که در افق 1410 این میزان به 400میلیون مترمکعب و نهایتا به 500میلیون مترمکعب در سال افزایش خواهد یافت. تامین آب این شهر عمدتا از طریق سدهای طرق و کارده در نزدیکی مشهد و سد دوستی در مرز ترکمنستان و ایران و بهره‌برداری از حدود 300چاه عمیق انجام می‌شود.
سد طرق وکارده در مجموع با حجم 60میلیون مترمکعبی خود در 15سال اخیر به علت خشکسالی‌های پی‌‌در‌پی و تغییر اقلیم نتوانسته‌اند سهم مناسبی در تامین آب شهر مشهد داشته باشند، به‌طوری که در اغلب سال‌ها حتی نیمی از حجم آنها نیز پرنشده است؛ بنابراین تضمینی به تامین آب از طریق این دو سد وجود نداشته و بنابراین وظیفه تامین آب شرب، بیشتر بر عهده سد دوستی در مرز ترکمنستان و ایران است.
افغانستان درسال‌های گذشته همواره ازکمک‌های ایران برخوردار بوده وکشورمان در 30سال گذشته میزبان میلیون‌ها مهاجر افغانی بوده است. انتظار از روابط خوب میان دو کشور این است که موضوع نه محوری برای خشکی دوستی‌ها بلکه برای تعمیق حسن همجواری باشد. بنابراین در چنین شرایطی به نظر میرسد مسوولان وزارت نیرو و امور خارجه ایران باید هرچه سریع‌تر به فکر راه‌حلی برای این بحران باشند؛ چراکه ایران 43سال است در خشکسالی به‌سر می‌برد و در حال حاضر با وجود سد دوستی هم آبرسانی به مشهدمقدس کار چندان آسانی نیست. اما اگر تلاش افغانستان بر عدم مذاکره با ایران درخصوص سد سلما پابرجا باشد در چنین شرایطی ایران، بزرگ‌ترین قدرت را در دست دارد و آن هم حضور مهاجران‌میلیونی این کشور در ایران است. در این شرایط توصیه می‌شود مسوولان آبی کشور با حساسیت بیشتری به این موضوع نگاه کنند که قطعا اولین قدم مذاکره و دستیابی به یک نتیجه مشترک با افغانستان است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۱۰
انتشار یافته: ۱۲
خوب چرا بهشون برق میدیم و مهاجرها را هم تحمل می کنیم؟ ما هم مشکلات انها را برای خودشان بفرستیم. در این دنیا چیزی به اسم دوستی وجود نداره هر چه قدر هم خوبی کنی باز هم بهت از پشت خنجر میزنند وقتی هم که منفعت شخصی وجود داشته باشه دوست دشمن میشه ملت ايران به همه ملل همسايه احترام گذاشته و ميگزارد ولي انتظار اين است دستگاه ديبلماسي كشور با استفاده از اهرمهاي قانوني موجود و حفظ حقوق حقه مردم ايران مشكلات موجود در زمينه هاي مختلف را با همسايگان خود حل و فصل نمايد.اين كمترين انتظار از دولت تدبير و اميد است . انشاا...
متاسفانه ما حتی منابع آبی در داخل کشور را به خوبی مدیریت نکرده‌ایم. به هر حال باید از این همه نعمت در داخل کشور به درستی و با مدیریت استفاده می‌کردیم. فضای تاخت و تاز کشورهای همسایه را خودمان ایجاد کرده‌ایم . بهتر از به فکر درمان باشیم.
در صورت عدم هيچگونه نرمش از طرف افغانستان نيروي نظامي كار ساز خواهد كرد و نه گفتگو كه آنها نيازي بهش نميبينند آن همه كمكهاي مهندسي و كشاورزي.... جوابش اينست؟ هر رودخانه مرزی، دارای حق آبه برای کشورهای مسیر رود هست، مثلا دجله و فرات که از ترکیه سرچشمه میگیرند و از عراق و سوریه عبور میکنند، یا هیرمند سابق! که طبق قرارداد قبل از انقلاب، ایران سالیانه 750 میلیون متر مکعب حق آبه دارد که متاسفانه افغانستان حق آبه ایران را نمی دهد و باعث خشک شدن دریاچه هامون شده، دولت ایران باید حق شهروندان خودش رو از کشورهای همسایه بگیرد. به نظر میرسد چنانچه از مسیر گفتگو کار به نتیجه نرسد می بایست تهدید انهدام هوایی آن در صورت پافشاری طرف افغان در دستور قرار گیرد. خوب وقتی افغانها بر خلاف قانون و توافقات سد می‌سازند دولت ما هم برق ارسالی به افغانستان را قطع کند تا اونها هم مجبور به مذاکره و رعایت توافقات بشوند. در خصوص مسائل حقوقی و بین الملل تقریبا همه چیز مشخص است و به برخی موارد آن هم در متن مقاله و هم کامنت های هم وطن ها اشاره شده است. برای من این منفی هایی است که بر روی این کامنت ها می گذارند بسیار جای سئوال دارد. این افراد یا در خصوص مسائل مربوط به آب و خاک و ریشه هایشان بسیار ضعیف هستند، یا از الف بای روابط انسانی و حقوقی چه در سطح خرد و کلان چیزی نمی دانند که در هر صورت بسیار بسیار جای تاسف دارد. در راستای نقطه نظرات بقیه هم وطنانم، شاید به صلاح باشد که به رغم ملاحظات منطقه ای که جزء خصیصه همیشگی ایرانی ها در تمامی ادوار بوده است، مسئولین محترم،کمی برخورد قاطع با برخی همسایگان نا محترم داشته باشند تا این گونه حقوق مردم ما را تضیع نکنند.
چرا اطلاعات غلط به مردم میدهیدسد سلما بر روی رودخانه هریرود سالهای بسیار پیش از پیروزی انقلاب اسلمی در زمان ژترال داود خان اولین رئیس جمهور افغانستان پی ریزی و 25 در صد پیشرفت کار داشت که به دلایل نا امنی متوقف و در زمان حکومت مارکسیستی نجیب مجدد توسط هندیها شروع بکار شد یعنی بسیار بسیار قبل از از ساخت سد دوستی توسط ما این سد بدلیل جنگهای داخلی هنوز به اتما نرسیده و در دست ساخت است و ما در سالهای اخیر توانستیم سد دوستی را بر آن بنا کنیم و چون ما قبل از احداث سد سلمای افغانستان آبگیری کرده ایم طبق قوانین یک حق آبه داریم نه اینکه آنها بعد از ما سد احداث میکنند
چرا روابط ما با همسایگان همواره یکطرفه و به نفع آنها میباشد؟چرا ما باید برای محصول زعفران خود رقیبی اینچنین ناسپاس بتراشیم؟ از یک ابرقدرت منطقه ای حداقل انتظار اینست که بتواند حق خود را از کشوری چون افغانستان بگیرد. توسعه و پيشرفت كشورهاي همسايه و افزايش سطح رفاه آنها باعث افزايش امنيت و رفاه ما خواهد شد. نبايد با اين موضوع تنگ نظرانه برخورد كرد. اگر بلد باشيم بايد از طريق مجاري قانوني و حقوق بين الملل سعي كنيم حقآبه خودمون را بگيريم. همچنين بايد به فكر تامين آب شرب اين منطقه از كشورهاي پرآبي مثل تاجيكستان براي منطقه خراسان باشيم. حضور نيروهاي افغان در ايران باعث تاثير فرهنگي كشور ما بر روي آنها و بازخورد مثبت آن پس از بازگشت به كشورشان باشد.