بحران جمعیتی در انتظار مردم ایران
در آستانه جلسات مهم مجمع عمومی سازمان ملل و اخبار مهم مربوط به دیدارها و گفتگوهای مهم مقامات ایرانی در نیویورک و ژنو، افزایش بی سر و صدای نرخ سود بانکی و نتیجه مهم یک تحقیق جمعیتی نیز مسائلی مهم هستند که در روزنامه‌های امروز مورد توجه قرار گرفته‌اند.
بحران جمعیتی در انتظار مردم ایران
روزنامه اعتماد نتیجه تحقیقی را مورد توجه قرار داده است که بر اساس آن، نيمي از زوج هاي تهراني تنها يك فرزند مي خواهند. اعتماد در این باره نوشته است: بيش از 45 درصد زوج هاي تهراني قصد تك فرزندي دارند. بر اساس نتايج تحقيقي كه از سوي مركز مطالعات و پژوهش هاي جمعيتي آسيا و اقيانوسيه درباره تك فرزندي در استان تهران صورت گرفته است حدود 39 درصد از زنان و مردان در شرف ازدواج، فقط يك فرزند را ايده آل دانسته يا ترجيح مي دهند ولي درصد بيشتري، يعني 8/45 درصد قصد تك فرزندي دارند. تك فرزندي پديده يي است كه در سال هاي اخير به ويژه در ميان خانواده هاي شهري رايج شده است، اين پديده كه منجر به كاهش نرخ رشد جمعيت شده است، بارها هشدار جمعيت شناسان را در پي داشته است. مسوولان و سياستگذاران در اين زمينه هم در راستاي نگراني ها و پيامدهايي كه درباره تك فرزندي و نرخ رشد پايين جمعيت عنوان مي شد، در سال هاي اخير دست به كار تنظيم مشوق هاي افزايش جمعيت شدند: از افزايش مرخصي زايمان گرفته تا مشوق هاي اقتصادي. با اين وجود اين مشوق ها و حتي اجراي ناقص آن نتوانست تاثير چنداني در آمارها و نمودارهاي جمعيتي داشته باشد. خانواده ها خصوصا زوج هاي شهري زندگي بدون فرزند يا نهايتا داشتن تنها يك فرزند را ترجيح مي دادند. اين در حالي است كه از سال 1385 به بعد، بيشتر استان ها از جمله تهران، باروري به ا صطلاح كمتر از سطح جانشيني را تجربه كردند. ميزان باروري كمتر از 2 نشانگر اين است كه حداقل تعدادي از زوج ها به داشتن تنها يك فرزند بسنده ميكنند. در پژوهشي كه در اين زمينه از سوي موسسه مطالعات و مديريت جامع تخصصي جمعيت كشور با جامعه آماري بيش از 1700 نفر در مجموع در سال 91 توسط دكتر فريده خلج آبادي فراهاني صورت گرفته، ابتدا با زوج هاي جوان بدون فرزند و داراي يك فرزند درباره نگرش شان نسبت به فرزندآوري مصاحبه شده است. سپس دو گروه از زنان و مردان، مورد بررسي قرار گرفتند. گروه اول زنان و مردان در شرف ازدواج مراجعه كننده به مراكز مشاوره قبل از ازدواج دانشگاهي در شهر تهران و گروه دوم زنان و مردان همسردار داراي يك فرزند زير پنج سال كه جهت واكسيناسيون كودك خود به مراكز واكسيناسيون دولتي در شهر تهران مراجعه كرده بودند. براساس يافته هاي اين تحقيق سن، نگراني هاي اجتماعي فرزند پروري، فردگرايي، ترس از مشكلات
تك فرزندي، آرمان گرايي و نگرش هاي جنسيتي تساوي‌طلبانه از جمله عواملي هستند كه در قصد افراد در شرف ازدواج براي داشتن تنها يك فرزند تاثيرگذار بوده است. در افراد داراي يك فرزند نيز مواردي همچون جنس، ميزان تحصيلات، نگراني هاي مربوط به تك فرزندي، فردگرايي، درك از هنجار اجتماعي تعداد فرزندان و پايبندي به مذهب از عوامل قصد تك فرزندي بوده است. نتايج اين طرح پژوهشي همچنين نشان مي دهد، اقليت قابل توجهي از زوج هاي در شرف ازدواج در تهران و همچنين نسل هاي ازدواج كه حدود سه سال از عمر زندگي مشترك شان گذشته است، تصميم دارند تك فرزند داشته باشند.
افزايش بي‌سر و صداي سود بانكي
تهران امروز خبر داده است که رقابت فراقانوني بانك‌ها و موسسات اعتباري در پرداخت سود بيشتر شدت گرفته و این امر سبب افزايش بي‌سر و صداي سود بانكي شده است. به نوشته این روزنامه به اعتقاد كارشناسان پايين بودن نرخ سود بانكي نسبت به تورم باعث فرار سرمايه‌ها از سيستم بانكي شده است. ولي‌الله سيف در اولين روز رياستش بر بانك مركزي اعلام كرد كه نرخ سود بانكي را بر پايه تورم افزايش خواهد داد. اما رئيس كل بانك مركزي چند روز پس از آن اعلام كرد كه نرخ سود بانكي فعلا تغيير نمي‌كند، برخي بانك‌ها و موسسات اعتباري به‌طور فراقانوني براي جذب سپرده‌هاي مردمي اقدام به پرداخت سودي بيشتر از نرخ مصوب شوراي پول و اعتبار ميكنند.
در واقع در دوسال گذشته افزايش نرخ تورم و پرداخت سودي كمتر از اين نرخ به سپرده‌هاي بانكي موجب شد كه مردم تمايلي به سپرده‌گذاري در اين بازارها نداشته باشند و سرمايه‌هاي خود را به سمت بازارهاي ارز و طلا هدايت كنند.
اين امر موجب شد تا بانك‌ها و موسسات اعتباري برخلاف قوانين حاكم بر نظام بانكي عمل كرده و اقدام به پرداخت سودي بيش از نرخ مصوب شوراي پول و اعتبار كنند البته پيش از اين بارها ابراهيم درويشي معاون سابق نظارتي بانك مركزي اين اقدام بانك‌ها و موسسات اعتباري را برخلاف قانون اعلام كرده و به مردم هشدار داده بود كه در موسساتي كه بيش از سود متعارف بانك‌ها سود پرداخت ميكنند، سرمايه‌گذاري نكنند.
اكنون نرخ تورم به يك قدمي 40 درصد رسيده دولت اعلام كرده كه نرخ سود بانكي فعلا تغيير نمي‌كند و اين در حالي است كه بنا به قانون برنامه پنجم توسعه بانك مركزي مكلف است هرساله نرخ سود بانكي را بهگونهاي تعيين كند كه از ميزان تورم كمتر نباشد. بر اين اساس آخرين مصوبه شوراي پول و اعتبار در اين باره مربوط به دي ماه 90 است كه با توجه به تورم 20.6 در صدي، سودي معادل 20 درصد براي سپرده‌هاي بلند مدت تعيين شد.
البته نظرات متفاوتي درباره چگونگي تعيين نرخ سود وجود دارد بهگونهاي كه برخي كارشناسان بر اين باورند كه افزايش نرخ سود سپرده‌ها افزايش هزينه تسهيلات را در پي دارد كه مشكلاتي را براي بخش توليد ايجاد مي‌كند اما در مقابل برخي بر اين باورند كه دولت بايد اقدام به افزايش نرخ سود سپرده‌هاي بانكي كند. در اين زمينه علي طيب‌نيا، وزير امور اقتصاد و دارايي، با تاكيد بر اينكه تعيين ميزان سود بانكي دستوري نخواهد بود، اعلام كرده كه بانك‌هاي ما در ظاهر سود بسيار بالايي مي‌دهند و در بسياري از كشورهاي جهان سود بالاي 20درصد مشاهده نمي‌شود اما فرض كنيد اگر فردي يك ميليون تومان در يك بانك پس انداز كند و پس از يك سال با سود 20 درصدي آنها را تحويل بگيرد، حدود 200 هزار تومان بر اندوخته‌اش افزوده شده اما با توجه به ميانگين آمارهاي تورمي تورم ما در طول سال گذشته قطعا بيش از 30 درصد بوده و اين به اين معناست كه اگر آن فرد سرمايه خود را در بانك نگه دارد 200 هزار تومان سود كرده و 300 هزار تومان از قدرت خريد خود را از دست داده است.
به‌گفته وزير امور اقتصاد و دارايي، بسياري از كساني كه وارد پس انداز در بانك مي‌شوند از سرمايه‌هاي كوچكي برخوردارند كه به دليل نداشتن توان لازم براي ورود به كارهاي توليدي به بانك روي آورده‌اند به همين دليل بايد كاري كرد كه آنها نسبت به اين امر ترغيب شوند و سرمايه‌هاي خود را به بازارهاي كاذب نفرستند.
در اين باره ولي‌الله سيف، رئيس كل بانك مركزي نيز با تاكيد بر اينكه فعلا نرخ سود تغيير نخواهد كرد، گفت: «برنامه اين است كه تورم كاهش يابد. يعني اول به سمت كاهش تورم حركت كنيم و پيش‌زمينه‌اي را ايجاد كنيم كه در يك اقتصاد تعادلي نرخ سود با نرخ تورم تعادل داشته باشد.»
اصولگرایان هشدار می‌دهند
کیهان در ادامه مسیر روزهای اخیر خود، همچنان به روند شروع شده بین ایران و آمریکا بدبین است، این روزنامه امروز هم در بخشی از مطلب ستون یادداشت روز خود با عنوان «دست می‌دهند که پشت پا بزنند» نوشته: فرض محال که محال نیست. بیایید تصور کنیم کار بالا گرفت و در جریان شرکت دکتر روحانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، تابو! شکست و نه تنها مصافحه تصادفی میان وی و باراک اوباما رخ داد بلکه معانقه و روبوسی هم کردند. یک چند روزی هم تیتر و عکس و تحلیل رسانه‌ها حول و حوش همین ماجرا سپری شد. آنها هم که مدت‌ها بود در حسرت چیدن و خوردن میوه ممنوعه بودند، برای ساعاتی در هیجان فرو رفتند. ثمّ ماذا؟! گیریم که دست پاک رئیس‌جمهور ما برای لحظاتی در دست چدنی و خونین باراک اوباما قرار بگیرد. آن‌گاه ما چه به دست آورده‌ایم و چه از دست داده‌ایم؟ آیا اساسا مسئله میان ما و آمریکا، مسئله‌ای عاطفی و قهر از سر هیجان دو نفر است که مثلا یک مصافحه و معانقه سر‌آغاز تجدید عواطف آنان باشد یا مسئله عمیق‌تر از این حرف‌هاست؟
البته قابل فهم است که چرا ماشین عملیات روانی غرب به انضمام جریان رسانه‌ای مقلد در داخل اصرار دارد میان این احتمال مبتذل - و البته به عنوان یک رفتار پرخطر- با موضوع «نرمش قهرمانانه» مدنظر رهبر معظم انقلاب خلط مبحث کند. اما مجهول‌های این موضوع به واسطه معلوم‌های آن قابل کشف و تبیین است. هم رهبر معظم انقلاب دراین‌باره نظر روشنی دارند- که در 3 سخنرانی دیدار با فرماندهان سپاه، ملاقات با مسئولان نظام و دیدار نوروزی با مردم در حرم مطهر رضوی تبیین شده- و هم موضوع مذاکره و تعامل با آمریکا دارای سابقه است. از طرف سوم، کمتر از یک هفته زمان لازم است تا معلوم شود چالش ما و آمریکا نه با مصافحه و معانقه تصادفی که حتی با مذاکرات رسمی برطرف نمی‌شود؛ آمریکا خواب نیست که بتوان او را بیدار کرد بلکه خود را به خواب زده، و دولت آمریکا پدیده بکر و آزموده نشده‌ای نیست که بخواهیم او را مورد راستی‌آزمایی چندباره قرار دهیم.
محمدكاظم انبارلويي هم امروز یادداشتی برای روزنامه رسالت با عنوان «قهر با آمريكا!» را این گونه شروع کرده است که:روزنامه‌هاي زنجيره‌اي بهگونهاي يك‌صدا در چند بلندگو، چندي است به بهانه سفر رئيس‌جمهور به آمريكا اشتياق زايدالوصفي براي برقراري ارتباط يا گفتگو با آمريكا نشان مي‌دهند. به نظر مي‌رسد اين اشتياق مغاير اقتدار و عزت ملت ايران است. آنها سعي ميكنند سفر رئيس‌جمهور به آمريكا براي شركت در اجلاس عمومي سازمان ملل را به مذاكره با آمريكا فرو كاهند و تلاش ميكنند كاهش قيمت ارز و طلا را به آن مربوط كنند. اين حركت به منظور شرطي كردن اقتصاد ايران كه يكي از اهداف نبرد نرم اقتصادي آمريكا عليه ملت ايران است صورت مي‌گيرد.
نویسنده با مرور روند تاریخی دشمنی‌های آمریکا با ایران به این نتیجه رسیده است که: ريشه‌هاي قهر آمريكا با ملت و دولت ايران فوق‌العاده عميق است و طرف آمريكايي جز به تسليم طرف مقابل راضي نمي‌شود. در منطق ديپلماسي خارجي آمريكا برد-برد معنا ندارد. آنها سه دهه است به بازي برد- باخت فكر ميكنند و هرگز يك لحظه از اين فكر رها نشده‌اند. دليل آن هم به رسميت نشناختن انقلاب اسلامي با راه‌انداختن جنگ نرم و جنگ سخت عليه ملت ايران است.
آمريكايي‌ها با اسلام مسئله دارند. هر وقت ما از اسلام كمي فاصله مي‌گيريم، اميدواري‌هايي در آنها پيدا مي‌شود اما به محض اينكه روي مباني الهي و اسلامي نظام و انقلاب تأكيد ميكنيم، دست آنها روي ماشه اقدام مي‌رود.
روي ميز مذاكره با آمريكا دو گزينه بيشتر وجود ندارد. 1- جنگ 2- تسليم.
فعل ديپلماتيك آنها مي‌گويد؛ "اگر تسليم نمي‌شويد، ما مي‌جنگيم." با چنين منطقي امام(ره) چگونه بايد توصيه آقاي هاشمي‌رفسنجاني، مشكل رابطه با آمريكا را حل مي‌كردند؟
امروز به فضل خدا و ياري رزمندگان اسلام و پايداري ملت ايران، جمهوري اسلامي در اوج اقتدار و امنيت ملي است. يك كشور تأثيرگذار در منطقه و جهان است. تمام نقشه‌هاي آمريكا و رژيم صهيونيستي را در پروژه از نيل تا فرات نقش برآب كرده است. پرچمدار بيداري اسلامي در جهان است، تمام پايگاه‌هاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي آمريكا زير چكش قدرت موشكي و نظامي ايران است. آنها قدرت مانور خط مقاومت را در جنگ 33 روزه،
22 روزه و هشت روزه درك كرده‌اند. نزديك به سه سال است تمام دنيا را بسيج كرده‌اند تا سوريه را به زانو درآورند اما توفيقي بدست نياوردند. اگر استراتژيست‌هاي آمريكا اين واقعيت‌ها را درك كنند ممكن است در قهر خود با ملت ايران كوتاه بيايند.
اگر چنين اتفاقي بيفتد، مي‌شود درمورد كمرنگ شدن قهر متقابل ملت ايران با آمريكا قدري فكر كرد.
محصول تجديدنظر آمريكايي‌ها در قهر با انقلاب را بايد در لحن آنها و احترام به حقوق ملت ايران و دست كشيدن از تهديدها و تحريم‌ها ملاحظه كرد. اگر در اين فضا هيچ اتفاقي نيفتد، فكر كردن درمورد بهبود روابط ايران و آمريكا يك سراب است.
شروعي براي ايران و امريكا وراي آرزوها
ابتکار مانند دیگر روزنامه‌ها روند ملاقات‌های وزیر خارجه کشورمان در نیویورک و پیش‌بینی روزهای آینده را در مطالب امروز خود گنجانده است و نوشته: در حالي كه حسن روحاني بر فراز كشورهاي منطقه در حال پرواز به سمت نيويورك بود نشست دو نفره محمد جواد ظريف وزيرخارجه كشورمان و کاترين اشتون، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، صبح ديروز در نيويورک برگزار و پس از ساعتي گفت و شنود دو طرف در اين ديدار توافق كردند كه دور جديد مذاکرات ايران و 1+5 روز پنجشنبه در سطح وزيران خارجه و مشخصا با حضور ظريف و جان كري وزراي خارجه ايران و آمريكا و وزراي خارجه 5 كشور ديگر در نيويورک برگزار شود.
وزير امور خارجه کشورمان روزدوشنبه در نيويورک روزي پركار را پشت سر گذاشت اما جدي ترين و خبرسازترين ديدار ظريف در روز گذشته ديدار و گفت وگوهاي جداگانه با كاترين اشتون مسئول سياست‌خارجي اتحاديه اروپا و ويليام هيگ همتاي بريتانيايي اش بود. محمدجواد ظريف وزير امور خارجه کشورمان که در رأس هيأتي از ديپلمات‌ها و كارشناسان اتمي به منظور شرکت در شصت و هشتمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل چند روز پيش از رئيس جمهور به نيويورک سفر کرده ساعت 9 صبح روز گذشته به وقت محلي با کاترين اشتون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا ديدار و گفت‌وگو کرد.وزير خارجه كشورمان پس از ديدار با رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا در گفت وگوي كوتاهي با خبرنگاران اعلام كرد كه مذاکرات با اشتون خوب بود و نشست بين تيم هسته‌اي ايران با وزراي 1+5 در ژنو برگزار مي‌شود. بر اساس گزارش‌ها ظريف و اشتون توافق کردند ايران و وزيران خارجه 1+5، پس از ديدار روز پنجشنبه، در ماه اکتبر (مهر - آبان) و در شهر ژنو که مقر ديگر سازمان ملل محسوب مي‌شود، دور بعدي مذاکرات خود را برگزار کنند.
كاترين اشتون نيز پس از ديدار با وزير خارجه ايران، گفت‌وگوي خود با ظريف را «پرانرژي و سازنده» عنوان کرد و گفت که وزير خارجه ايران در نشست وزراي خارجه 1+5 که هفته جاري در نيويورک برگزار مي‌شود، حضور مي‌يايد. بر اساس گزارش خبرگزاري فرانسه «جان کري»، وزير خارجه آمريکا نيز در اين نشست حضور خواهد داشت. علاوه بر جان کري وزير خارجه آمريکا، ويليام هيگ وزير خارجه انگليس، لوران فابيوس وزير خارجه فرانسه، گيدو وستروله وزير خارجه آلمان، سرگئي لاوروف وزير خارجه روسيه و وانگ يي وزير خارجه چين در اين نشست به همراه کاترين اشتون حضور خواهند داشت.
در همین حال، علی خرم نماینده پیشین ایران در سازمان ملل به بررسی روند شروع شده در روابط ایران و آمریکا پرداخته و در مطلبی با عنوان «شروعي براي ايران و امريكا وراي آرزوها» برای روزنامه اعتماد نوشته: دوره اول آقاي اوباما نيز مصادف با شرايطي در ايران شد كه دو كشور نتوانستند به هم نزديك شدند تا اينكه در انتخابات اخير ايران، آقاي دكتر روحاني با راي اكثريت مردم بر سر كار آمد و ايشان پيام مردم را به خوبي دريافت و اعلام نمود. اين پيام در بخش خارجي حاكي از تنش زدايي در تمام عرصه هاي سياست خارجي، تعامل سازنده با همه كشورها براساس منافع و امنيت ملي ايران و برقراري صلح و آرامش در منطقه و جهان بود. اين شرايط به اضافه اعتماد و اطميناني كه رهبري كشور نسبت به رييس جمهور جديد داشتند باعث شده آقاي دكتر روحاني با كوله باري از اعتماد مردم و رهبري عازم نيويورك، براي بهبود روابط با همه كشورهاي جهان و از جمله امريكا، شود. اكنون آقاي اوباما فرصتي تاريخي در پيش رو دارد كه با اتخاذ سياستي سنجيده و مبتني بر عقلانيت، احترام و منافع و امنيت ملي دو كشور بر اين طلسم تاريخي فائق آيد و آينده يي برد-برد براي دو كشور رقم زند كه بي شك آثار آن علاوه بر دو كشور بر صلح و ثبات منطقه و جهان تاثيرگذار خواهد بود. آقاي اوباما نبايد در اين روزهاي سرنوشت ساز توسط جناح ها و لابي هاي غير همساز با روابط دوستانه امريكا و ايران نظير اسراييل و امثالهم در خاورميانه اغوا شود و سخنان و شروطي نظير برشمردن امنيت اسراييل را اعلام دارد كه صرفا باعث فرصت سوزي مي شود. آنچه بين ايران و امريكا در وهله اول دخيل است، منافع و امنيت ملي مستقيم دو كشور است كه بايد مبناي گفت وگو و سپس مذاكره قرار گيرد. در صورت حل شدن مسائل اساسي بين دو كشور فرصت براي طرح مسائلي نظير اسراييل، سوريه، لبنان و ديگر نقاط به وجود مي آيد. رييس جمهور ايران با اعتماد به نفس و اميد فراوان آماده گام گذاشتن در اين مسير است، ولي اين امر بدان معنا نيست كه برخي در امريكا تصور كنند آقاي دكتر روحاني اهل باج دادن و يا امتياز بخشيدن است. نكته يي كه آقاي اوباما و بسياري از دولتمردان اين كشور را به اشتباه انداخته و بعضا تكرار مي كنند، اين است كه فكر مي كنند آمادگي آقاي دكتر روحاني براي مذاكره و تنش زدايي از روابط ايران و امريكا حاصل اعمال تحريم هاي امريكا و اروپا است، كه يقينا ناصحيح است. درست است كه تحريم ها تاثيرات قابل توجهي بر اقتصاد ايران گذاشته، ولي سوءمديريت در دولت قبلي در همه ابعاد باعث شد تحريم ها نمود پيدا كنند و اين معضل توسط دولت آقاي دكتر روحاني به تدريج مرتفع و جايگاه واقعي تحريم ها به زودي روشن خواهد شد. لذا مناسب است آقاي اوباما به دلايل واهي اميد دل نبندد و برعكس شرايط حاضر بين دو كشور را به يك فرصت تاريخي تبديل كند. فضاي گفته شده به ايرانيان علاقه مند به تنش زدايي و عادي سازي روابط ايران و امريكا مي آموزد كه در ارزيابي شرايط دچار تعجيل نشوند، زيرا همواره فاصله يي بين آرزوها و واقعيات است. اگر ملتي صرفا با آرزوهاي خود وارد صحنه بين المللي شود، بسياري طمع در صداقت و صميميت آن ملت كرده و طلب امتيازات خاصي مي كنند. لذا آقاي دكتر روحاني نبايستي تحت فشار انتظارات و آرزوهاي مردم فرهيخته ايران كه در صحنه بين المللي به زبان ديگري ترجمه مي شود، در سازمان ملل متحد ظاهر شود، بلكه در فضاي ديپلماتيك دست رييس جمهور بايد باز باشد كه متناسب با استقبال آقاي اوباما گام بردارد
کشورکه فقط تهران نیست بهتراست محقق روزنامه اعتمادبعدازانجام تحقیق درروستاهانتایج به دست آمده رااعلام می کردندوبسط می دادند. 
| 
بحران جمعیت در ایران خیلی جدی است. وقتی کار از کار گذشت دیگر نمی توان با وعده پاداش و التماس و ... آن را حل کرد. برای هر کشور چیزی مهم تر از جمعیت آن نیست. البته نرخ رشدبیش از حد هم عواقب کوتاه مدت منفی دارد ولی مسلما به بدی نرخ رشد منفی جمعیت نیست آن هم منفی 50 % (توجه کنید خواستن یک بچه یعنی نرخ رشد جمعیت منفی 50 %!) | تهران برابر كل كشور است به دو دليل از تمام استانها با سطح فرهنگي- اجتماعي- اقتصادي مختلف و در نتيجه با فكار متنوع در آن موجود است.
2- مركز بزرگترين امور مال- فرهنگي - هنري- سياسي كشور و در نتيجه آراي متنوع در تمام عرصه ها است
| ببخشيد جناب پاكيزه من خودم روستايي امتو روستاي ما از توابع شهرستان دليجان همه سعي ميكنند نهايت دو تا بچه داشته باشند و الانم هم همينطور هست . بگذر از زمان ما خودمون كه 12 تا بچه بوديم و مملكت يه ثبات اقتصادي و آرامشي داشت عليرغم جنگ و همه بدبختي هاش
اگر شرایظ مالی و اقتصلدی واقعا خوب می شد ترجیح می دادم ازدواج کنم و دو تا هم بچه داشته باشماما ولش کن کدوم شرایط اقتصادی....
| منم موافقم | منابع آبی و زیستی کشور ما توانش در حد 40 میلیون است و با همین حمعیت کم شانس بقایش بیشتر است به اميد بهبود شرايط اقتصادي ۳۰ سالمه. درسم تموم شد باید ۲ سال برم خدمت ایشالا ۳۲ که اومدم بیرون تا ۳۳ یه کاری بیدا می کنم تا ۳۵ یه وام می گیرم خونه رهن می کنم. تا ۴۰ مادر بچه رو پیدا می کنم. تا ۴۵ اگر زنده بودم و یه کم پس انداز کردم و از قحطی و بی آبی و توفان نمک دریاچه خشک شده ارومیه و گرمایش جهانی و آلودگی هوا و سرطان ناشی از ارسال پارازیت و... نمردم، شاید به فرآیند تولید مثل فکر کنم. | حرف دل منو زدی. کسانی با شرایط بهتر از ما هم نمیتونن ازدواج کنن | عالی بود | 32 از خدمت ترخیص شی و 33 یه کاری پیدا کنی !!! عمرا اگه بتونی تو یه سال کاری پیدا کنی. مگه اینکه به جایی وصل باشی و گرنه حداقل بین دو تا سه سال باید دنبال کار باشی. | صد میلیارد آفرینبه مسوولین باید بگم سرعت رشد جمعیت ، رابطه ی مستقیمی داره با سرعت رشد عدالت اجتماعی و مبارزه با مفاسد اقتصادی کلان.
| عزیزم من با 750 هزار تومان حقوق ماهانه توی همین شرایطی که شما هستی با زن و دو تا بچه دارم زندگی می کنم تازه شما درس خوندی (تا 30سالگی فکر کنم فوق باشی یا دکتری!!) بیشتر تحویلت میگیرن من دیپلمه هستم... خدا رو شکر همه چیز رو هم به تدریج خدا بهم داده... کمی توکل هم ضرری به کسی نمی رسونه بعدش هم پدر و مادر شدن لیاقتی هست که خدا خودش تصمیم میگیره به کی بده اینقدر تاقچه بالا واسه خودتون ندید ... بهتر است مسئولین حالا حالا ها نگران کاهش جمعیت نباشد چون اگر جمعیت دهه شصت اگر فقط نفری یک فرزند هم بیاورند از سر مملکت هم زیاد است . | عزیز دل برادر!نفری یک فرزند یعنی همین حرف اینا دیگه! چون برای یک زوج (دونفر) نفری یک فرزند یعنی دوتا بچه! این بندگان از بحران تک‌فرزندی حرف میزنند. یعنی دونفر ازدواج کنند، دوتایی یکی بچه داشته باشند. این یعنی نصف شدن جمعیت.
كشور ايران شده يه كاروانسراي بي در و پيكر كه هر كسي به خودش اجازه ميده در كسوت يه كارشناس خبره اظهار نظر كنهكارشناس هايي كه تقريبا همه شون در ساليان اخير با رانت ( سهميه هاي بي حساب كتاب ) وارد دانشگاه شدن و الانه بهشون ميگن دكتر
اخه كدوم بي عقلي ميگه ظرفيت جمعيتي در ايران بيش از 20 ميليون نفره؟؟؟؟؟
اول منابع و زمينها قابل استفاده رو ليست كنيد بعد اظهار فضل كنيد
اينكه بعد انقلاب بي حساب و كتاب و نسنجيده ما جهش جمعيتي داشتيم كه دليل نميشه بگيم ايران داراي امكانات و ظرفيت داشتن جعيتي 100 ميليوني رو داره
ايران نهايتا 20 ميليون جمعيت زادش هم هست
| عزیزم مثل اینکه تو از اقلیت سیر جامعه ای 20 سال دیگه با همین رشد جمعیت امروزی 25 میلیون بازنشسته داریم نهایتا 20 میلیون شاغل الان که 20 میلیون شاغل دارن کار میکنن نمیتوان حقوق بازنشستگی 2.5 میلیون نفر را به خوبی تامین کرد چه برسد به اینکه 20 میلیون کار کنن 25 میلیون بخوان حقوق بازنشستگی بگیرن حالا افتاد قضیه چیه منتها خیلیها وقتی 20 سال دیگه شد تازه میفهمن اونوقتم دیگه دیره بحران جمعیتی در انتظار بیشتر ناشی از بالارفتن سن دهه شصتی ها است.متولدین سالهای انفجار جمعیت کودکی، جوانی و پیری پر جمعیتی خواهند داشت. اکنون که در سن اشتغال و فعالیت هستند نه تنها یک ثروت برای کشور شناخته نمی شوند بلکه یک معضل مضاعف هستند
تهران داره می ترکه......ارومیه خشک شده و جنگلهای شمال در حال تخریب است . ایران تحمل جمعیت بیشتری را دارد؟
يدونشم زياده من يه نصفه ميخوام 4 سال ازدواج کردم . ماهی 700 اجاره حتی اجازه فکر کردن به بچه رو هم نمیده. شرایط ازدواج آماده نیست ، چه برسه به داشتن فرزند همین الانش بیکاری و رکود و تورم در حال از بین بردن نسل جوان است ، ازدواج و بچه پیشکش ! کی می گه نرخ تورم به یک قدمی 40 درصد رسیده؟ باور کنید من نرخ تورم را در صدقمی آنطرفتر 300 درصد دیدم!!! همون پراید را نگاه کنید، مگه از 7 میلیون نشد 18 میلیون؟؟؟ خوب این نرخ چند قدمی 40 درصده؟ بررسی کلان در سطح کشور با نظارت اداره آمار لازم است تا نتیجه واقعی مشخص شود 6 ساله ازدواج کردم. هر روز از صبح تا شب با خانومم داریم کار می کنیم و هر روز هم کلی وقتمون تو ترافیک تلف میشه. حالا بخواهیم بچه دار بشیم. کی باید از بچه نگهداری کنه. با یک حقوق هم سقوط می کنیم تو خط فقر. نمیدونم چرا بالاخره این زندگی ما متعادل نمیشه. خسته شدیم از بس فکر کردیم. من الان 6 ساله ازدواج کردم ولی از ترس هزینه ها و اجاره خونه و عدم تامین شغلی و آینده نامعلوم برای خودم و بچه به دنیا نیومده ، علیرغم فشاری که دارم از طرف خانواده برای بچه آوردن، تا حالا مقاومت کردم.واقعا فرزند آوری در این شرایط خیلی دل و جرات میخواد.
بنده یک فرد حقوق بگیر شرکت هستم با برجی 600 هزار تومن یه پسر 6 ساله دارم امسال گذاشتم پیش دبستانی که شهریه و پول روپوش مدرسه و کیف و کفش و دفتر و کتاب و ... شده 700 هزار تومن و ماهی 40 هزار تومن جهت تغذیه گفتن باید بدید.به نظر شما من میتونم به بچه دوم فکر کنم به خدا تو خرج و مخارج همین یکی به چه کنم چه کنم افتادم. خوب مردم تهران دیر ازدواج میکنند و چون مشکلات اقتصادی تو تهران بیداد میکنه بیشتر از یکی دو تا نمی تونند بچه داشته باشن.اصل تهران جای زندگی کردن نیست فقط جای کار کردن هست همین و بس با این اوضاع اقتصاد کشور تک فرزند که سهله اصلا ازدواج خودش توجیحه اقتصادی نداره سلام:لطفا به نكات زير توجه فرمائييد:
1- تغيير نگرش در قرن 21 نسبت به نيروي انساني بدليل ،گسترش متشينهاي هوشمند و نوع كارها (تخصصي شدن) راداريم. پس نيروي كار ساده ارزان همانند دهه‌هاي گذشته در صنايع با ارزش نيست.
2- افزايش كيفيت زندگي انسان باعث يك تغيير در زندگي انسانها شده مثلا در 30 سال قبل سن ازدواج 25-30 بود اما حالا بيشتر شده ويا سن بازنشسگي در اروپا از 60 به 65 يا 70 تغيير مي كند.
3- تغيير ماهيت بازار كار، بطور نمونه در قرون گذشته قسمت اعظم جمعيت مشغول كارهاي كشاورزي بودند اما پس از انقلاب صنعتي بمرور بخشي از نيروي كار وارد خدمات صنعتي مي‌شود وكارهاي خدماتي هم اككنون در قرن 21 شاهد يك تغيير بازار هستيم يعني بخشي از نيروي كار در صنعت ويا مشاغل عصر صنعتي وارد بخش خدماتي شده و به نوعي سطح رفاه جامعه هم بالا مي رود.
4- تخصصي شدن بازار جهاني براي هر كشور....
کارشناس ارشد و 5 سال کارمند...، پول کفاف خودمم نمیده چه برسه به خانوم بچه های نداشته!!! 3 ماه پیش شیر خشک 9500 تومان امروز 14500 تومان به نظر شما چند تا بچه کافیه فقراقتصادي يكي ازدلايل كاهش زاد و ولداست .كسي كه 40يا 50 سال و حتي بيشتر ازعمرش ميگذره وهنوز يه خونه نداره و يا به نون شب محتاجه بر چه اساسي يك بچه را به دو يا چند بچه افزايش دهد. ما كه خودمون تو فقر و نداري زنگي ميكنيم پس همان بهتر كه نسلي هم از ما پا نگيره تا اون هم مثل ما بدبخت و بيچاره نباشد. با سلام اکثر وعده ها ازجمله مرخصی 9 ماه زایمان عملی نشده منجمله آموزش وپرورش من الان یک بچه شش ماهه دارم وباید به سر کلاس درس بر مبا فاصله طولانی مدرسه واقعا اذیت میشم باید امیدوار بود... کدوم افزایش مرخصی من تازه بچه دار شدم ولی مرخصی دو هفته ای که تصویب شده رو ندادند و گفتن هنوز ابلاغ نشده. نگران تک فرزندی و یا مجردی در شهرهای بزرگ نباشیدهزینه زندگی در این شهرها چنین ایجاب می کند. کمبود جمعیت تهران از طریق سر ریز جمعیت روستاها و شهرهای کوچک و برادران افغانی جبران خواهد شد.
شما همین جمعیت موجود را با فقر و عدم بهداشت و تصادف توی جاده از دست ندید نمی خواد نگران جمعیت باشید مسئولین میخوان ایران بشه مثل بنگلادش که از قطارهاش ادم سرریز میشه و رو سقفشم مسافر سواره واز پنجره ها مسافر اویزان !!! برای جوونهایی تحصیلکرده نه کاری نه امیدی نه اینده ای و نه....... جمعیت بیشتر برای چه؟ از یه طرف میگن بحران کمبود اب از یه طرف بحران غذا و بحرانهای اقتصادی و .....که جمعیت زیاد به این بحرانها دامن میزند.در نهایت اگه ده یا بیست سال اینده به کمبود جمعیت ونیروی کار رسیدیم.میشیم یه کشور مهاجر پذیر مثل سوئد یا کانادا. از همين حالا بحران محيط زيست ، بحران آب كمبود برخي مواد غذايي شروع شده است واقعا نمي توانم متوجه شوم اينقدر پافشاري برروي موضوع جمعيت به چه معنايي است ، آيا مي خواهند اينجا تبديل به بيافرا و سرزمين لميزرع با 200 ميليون جمعيت باشد ، بعد آنوقت خيال همه راحت مي شود؟؟؟ من نمیتونم مخارج خودم و خانمم رو تامین کنم، بچه بیاد با این شرایط که مثل خودمان فقط زنده بمونه؟؟! من یه جووندانشجو ام، خرج و مخارج خودمو دارم به زور تامین میکنم تا از دانشگاه به جرم بی پولی نندارنم بیرون، دانشگاهم تموم بشه باید برم سربازی، سربازیم تموم بشه باید در به در دنبال کار بگردم تا به یه حقوق بخور نمیر برسم، خونه ندارم، ماشین ندارم، مهم تر از همه امیدبه آینده ندارم، چرا باید به فکر ازدواج یا حتی بچه دار شدن باشم.
به جای نظر کارشناسی دادن یه فکری به حال جوون ها بکنید !
بيشتر جوانان ايراني آرزوي ازدواج و استقلال و تشكيل خانواده را هرگز عملي نميبينند.واقعيت رشد جمعيت ايران اين است كه تنها درصد كمي از مردم توانائي تامين زندگي مستقل و تشكيل خانواده را دارند و آنها هم بي فرزند و يا حداكثر تك فرزندي را قابل قبول ميبينند.
حداكثر ظرفيت منابع آبي و اقتصادي ايران 30 ميليون نفر است نه بيشتر.
ما یک دونه بچه داشته باشیم شاید زمانی که بزرگ شدند بتونن کار گیر بیارن و راحت تر از ما زندگی کنن. به خدا برای خودرو ها هم به اندازه کافی جای پارک کردن نمیتونیم بسازیم ، اونوقت نگران کاهش نرخ رشد جمعیت هستیم !! اول اینکه به هیچ وه بحرانی در کار نیس حتای با یک فرزند ما در حال حاضر با نرخ 1.2 درصدی سالی بیش از یکمیلیون اضافه جمعیت داریم ثانیا تا 50 سال دیگه هم ما با پیری جمعیت مواجه نمیشیم و ثالاثا هنوز پدر بزرگا زنده اند و سه نسل بعد از خود را میبینند نگران بیکاری .ازدواج . مسکن .و.... باشید نه کاهش جمعیت