ساپورت پوشي؛ مُدگرايي يا هنجار شكني؟!
نوع پوشش جديد امسال عده اي از زنان و دختران كه در بين مردم به "ساپورت پوشي" شهرت يافته، حرف و حديث هاي زيادي را بوجود آورده است. عده اي معتقدند چنين پوششي خلاف هنجارهاي متعارف اجتماعي و فرهنگي بوده و در دراز مدت ممكن است روابط سالم اجتماعي بويژه بنيان خانوادگي را دچار آسيب جدي كند.
به گزارش خبرنگار ایسنا ـ منطقه مرکزی، پوشیدن البسه تنگ براي زنان و دختران از سوي غالب خانواده هاي ايراني پذيرفته نيست و به گفته آنان باعث تحريك مشاهده گران شده، آنان را در معرض آسيب هاي اخلاقي و اجتماعي قرار مي دهد.
در همين ارتباط، يك كارشناس ارشد جامعه شناسي شهري در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا می‌گوید: مخالفان پوشش جديد، آن را نوعي محرك جنسي مي دانند كه زمينه را براي حدوث آسيب‌هاي اجتماعي مهيا مي كند اما این نکته نیز در بررسی گرایش جوانان به این نوع پوشش یا دیگر پوشش‌های جدیدی که تطابق چندانی با فرهنگ رسمی و عرف جامعه ما ندارند حائز اهمیت است که محرك و نياز انسانها در دو سطح فيزيولوژيكي و سطح اجتماعي قرار دارد يعني انسانها همانطور كه به غذا و مسكن نياز دارند به احترام و كسب پايگاه اجتماعي هم نيازمندند.
محمدرضا فتحي مي گويد: افراد در جامعه داراي پايگاه‌هاي اجتماعي گوناگون هستند، هر فرد در جامعه در مجموعه اي از موقعيت‌هاي اجتماعي قرار مي گيرد كه اصطلاحاً "شبكۀ پايگاهي" ناميده مي شود. برآيند تركيبي تمامي اين پايگاه‌هاي اجتماعي، رفتار و موقعيت اجتماعي فرد را در جامعه تعيين مي كند.
وی می‌افزاید: ساپورت پوشان در يك محله يا شهر، به طور انتزاعي يك شبكه پايگاهي تشكيل مي دهند كه پيوندي شكننده دارد. اين شبكه ها چون منبعث از مُدگرايي جديد هستند معمولاً زود مي آيند و مي گذرند. در برخي از شبكه هاي پايگاه اجتماعي افراد از انسجام بيشتري برخوردار هستند و اين زمانيست كه مجموعه پايگاه‌هاي اجتماعي يك فرد از هماهنگي و ارتباط همسويي با يكديگر برخوردار باشند. در مقابل، برخي از شبكه هاي پايگاه اجتماعي تنش زا و حالت بحران زايي دارند و اين وضعيت وقتي بوجود مي آيد كه مجموعۀ پايگاه‌هاي اجتماعي يك فرد در تضاد يا در تعارض با يكديگر باشند.
فتحي در بيان نظر شخصي اش مي گوید: من معتقدم ساپورت پوشي از سوي بانوان، صرف نظر از محدوديت هاي فرهنگي و اجتماعي كه دارد، در ذات خود نوعي اعلام هويت اجتماعي از سوي افراد است. بايد پذيرفت كه با گسترش شهرنشيني و رشد طبقه متوسط در جامعه ايراني، سبك زندگي عميقاً تغيير كرده است. به تعبير اين جامعه شناس"سبک زندگی" مجموعه ای از صورت های نو و بدیع است که به شکل نمونه های خاص در زبان، مُد، حرکات بدنی و موسیقی تجلی می یابد. سبک زندگی مجموعه ای کم و بیش از عملکردهاست که فرد برای بیان یک روایت متفاوت از خود و زندگی اش به کار می برد و پوشش هاي تازه در چارچوب مُد و مُدگرايي فقط يكي از آنهاست.
وی یادآوری می کند: دقت كنيم كه چند سال پيش هم مانتوهاي كوتاه رواج يافته بود كه به آرامي از سوي استفاده كنندگان كنار گذاشته شد زيرا مُد، زماني بوجود مي آيد و مدتي بعد اضمحلال مي يابد. رويكرد جوانان و بويژه دختران به استفاده از قليان را مي توان در همين چارچوب تببين كرد.
وي تأكيد مي كند كه در شهري چون ساوه يا اراك به تبع صنعتي شدن طي دو دهه گذشته، سه اتفاق مهم حادث شده است: شهرنشيني، تراكم جمعيت و حاشيه نشيني.
فتحي توضيح مي دهد كه زندگي شهري نه تنها بر سازمان اجتماعي، كه بر نگرش اجتماعي افراد نيز تأثير مي گذارد، گروه‌ها و قوميت هاي همگن اجتماعي دستخوش تغيير مي شود و افراد در مسير تلاش براي رها شدن از كنترل شديد فرهنگ رسمي، به خرده فرهنگ ها روي مي آورند.
اتفاقاً خرده فرهنگ هاي جوانان، پيچيده ترين شكل فرهنگ غير رسمي است زيرا جوان از يكسو خود را متعلق و مقيد به رعايت هنجارهاي گروه مرجع مي داند و از سويي براي رهايي از سيطره نظارت آن تلاش مي كند. بررسي رويكرد جوانان و بويژه دختران به ساپورت پوشي و مصرف قليان در انظار عمومي، ساده ترين مثال‌هاي دم دستي براي تبيين ماجراست.
فتحي تصریح مي كند كه خصوصیات زندگی شهری شامل احساس بیگانگی، رهایی، از هم پاشیدگی نظام فرهنگ سنتي و تنهایی در جامعه است. در اين مرحله ارتباطات متصل در جامعه سنتی گسسته شده و جای خود را به رهایی داده است. رهايي از اين بابت كه هويت فرد از نگاه ديگران پنهان مي ماند و شخص، خود را آزاد و رها در جمعيت انبوهي از سايرين مي يابد و احساس آزادي به او فرصتي مي دهد براي درهم شكستن قيد و بندهاي زندگي سنتي در جامعه اوليه، اتفاقي كه دانشمندان جامعه شناس اصطلاح "شوك فرهنگي" به آن اطلاق مي كنند.
به اعتقاد اين كارشناس مسائل اجتماعي هر كدام از اين پديده هاي اجتماعي منجر به توليد رفتارهاي خاص از سوي كنشگران مي شود كه ايجاد هويت بصري جديد در قالب نوع پوشش، ساده ترين و صريح ترين شيوه تعريف پايگاه اجتماعي خويشتن براي مخاطبان است.
وی می گوید: دقت كنيم كه مثلاً داشتن اتومبيل آخرين مدل براي نمايش پايگاه اجتماعي و توسل به ابزارهاي ثروت و قدرت براي تعريف منزلت، پايگاه اجتماعي و تفاخر شخصي قطعاً براي همگان ممكن نيست ولي با ابزار پوشش و لباس، شخص با كمترين هزينه به ارضاي نياز دروني خويش براي همرنگي اجتماعي مي پردازد يعني تبعيت از خرده فرهنگ جاري و ساري در زير پوست جامعه. نهايتاً در تراكنش بين فرد، جامعه و هنجارهاي موجود، شخص به خرده فرهنگ هاي زندگي شهري روي مي آورد تا از اضطراب دروني خويش بكاهد.
فتحي مي گويد: خرده فرهنگ ها در زندگی شهری با سه کارکرد مبارزه با احساس بیگانگی، تأمین نیازهای اولیه و اصلی و هویت بخشی جدید به کمک افراد شهری می آیند. به همين دليل معتقدم "ساپورت پوشي" صرفاً یک خرده فرهنگ شهری است نه بيشتر. فرد در مواجهه با احساس بيگانگي از جامعه، به همرنگي اجتماعي روي مي آورد، خود را در جامعه رها ساخته، به تعبير عاميانه براي اينكه رسوا نشود، خود را همرنگ جماعت مي کند.
وی دليل ديگر بر انتخاب این نوع پوشش را، فرض بر مقاومت فرهنگي در برابر نهاد فرهنگ رسمي جامعه می داند و می افزاید: وقتي شخص دريابد كه فرهنگ حاكم بر جامعه به دنبال مهار كردن او به تبعيت از هنجارهاي تعيين شده از پيش است لاجرم دست به نوعي مقاومت فرهنگي در مقابل آن مي زند. بويژه جوانان، تسليم محض در برابر فرهنگ سنتي را برنمي تابند و مترصد فرصتي براي نمايش سرپيچي از هنجارهاي موجود مي مانند.
به گفته اين معلم نمونه كشوري، ساپورت پوشي دقيقاً چنين ابزاري را در اختيار افراد مي گذارد؛ براي يك دختر جوان دانشجو يا دانش آموز این نوع پوشش، فرصتي براي اعلان هويت مستقل اجتماعي از طريق درهم شكستن هنجارهاي اجتماعي است. جوان یا نوجوان وقتي مي فهمد كه ساپورت پوشيدن زير نگاه تيزبين ديگر كنشگران اجتماعي است متقابلاً با چنين پوششي سعي مي كند سيگنال‌هايي دال بر محكوم ساختن هنجارهاي سنتي و حتي مقبول اجتماعي را به بينندگان ارسال كند تا قرائت رسمي از فرهنگ غالب را نفي كرده باشد.
فتحي مي افزايد: اما شيوه برخورد فرهنگ رسمي با چنين نوع پوشش و مُدگرايي، نحوه رفتار بعدي كنشگران اجتماعي را تعيين مي كند؛ اگر نحوه برخورد، جنبه اقناعي داشته باشد، كنشگران را به تأمل در تداوم رفتار واداشته و اگر جنبه اجبار و آمرانه داشته باشد، دو شيوه رفتاري ممكن است حادث شود؛ يا شخص را به مقاومت بيشتر و قويتر براي متلاشي كردن هنجارهاي سنتي واداشته يا او را به فردي منزوي، افسرده و گوشه گير تبديل مي كند كه رفتار بعدي او در قالب پناه بردن به تفريحات ناسالمي چون مصرف روانگردان، قليان و حتي مواد مخدر به دور از چشم ناظران فرهنگ رسمي، تجلي مي يابد.
پيامدهاي شديدتري كه بر احساس ناتواني فرد در مواجهه بر شوك فرهنگي مترتب است مي تواند در آسيب هايي چون خودكشي، خيانت به همسر و حتي ارتكاب جرايم خشن ظاهر شود.
فتحي در پايان با بیان اینکه "ساپورت پوشي" در ذات خود گرایش به نوعي مُد لباس است كه امري عادي و رايج در جوامع امروزي تلقي مي شود می افزاید: طبعاً پوشش صددرصد متناسب با هنجارهاي فرهنگي و مذهبي در جامعه ما امري مطلوب، ايده آرماني و هدف غايي است اما آنچه امروز به عنوان واقعيت موجود قابل مشاهده است؛ الگوپذيري كنشگران اجتماعي از رسانه هاي جمعي، تنوع طلبي و تغيير مداوم ذائقه در پوشش، غذا و تفريحات مدرن است.
وی در پایان تأکید میکند: با پديده هاي زندگي مدرن شهري بايد عالمانه برخورد كرد.
به گزارش خبرنگار ایسنا ـ منطقه مرکزی، پوشیدن البسه تنگ براي زنان و دختران از سوي غالب خانواده هاي ايراني پذيرفته نيست و به گفته آنان باعث تحريك مشاهده گران شده، آنان را در معرض آسيب هاي اخلاقي و اجتماعي قرار مي دهد.
در همين ارتباط، يك كارشناس ارشد جامعه شناسي شهري در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا می‌گوید: مخالفان پوشش جديد، آن را نوعي محرك جنسي مي دانند كه زمينه را براي حدوث آسيب‌هاي اجتماعي مهيا مي كند اما این نکته نیز در بررسی گرایش جوانان به این نوع پوشش یا دیگر پوشش‌های جدیدی که تطابق چندانی با فرهنگ رسمی و عرف جامعه ما ندارند حائز اهمیت است که محرك و نياز انسانها در دو سطح فيزيولوژيكي و سطح اجتماعي قرار دارد يعني انسانها همانطور كه به غذا و مسكن نياز دارند به احترام و كسب پايگاه اجتماعي هم نيازمندند.
محمدرضا فتحي مي گويد: افراد در جامعه داراي پايگاه‌هاي اجتماعي گوناگون هستند، هر فرد در جامعه در مجموعه اي از موقعيت‌هاي اجتماعي قرار مي گيرد كه اصطلاحاً "شبكۀ پايگاهي" ناميده مي شود. برآيند تركيبي تمامي اين پايگاه‌هاي اجتماعي، رفتار و موقعيت اجتماعي فرد را در جامعه تعيين مي كند.
وی می‌افزاید: ساپورت پوشان در يك محله يا شهر، به طور انتزاعي يك شبكه پايگاهي تشكيل مي دهند كه پيوندي شكننده دارد. اين شبكه ها چون منبعث از مُدگرايي جديد هستند معمولاً زود مي آيند و مي گذرند. در برخي از شبكه هاي پايگاه اجتماعي افراد از انسجام بيشتري برخوردار هستند و اين زمانيست كه مجموعه پايگاه‌هاي اجتماعي يك فرد از هماهنگي و ارتباط همسويي با يكديگر برخوردار باشند. در مقابل، برخي از شبكه هاي پايگاه اجتماعي تنش زا و حالت بحران زايي دارند و اين وضعيت وقتي بوجود مي آيد كه مجموعۀ پايگاه‌هاي اجتماعي يك فرد در تضاد يا در تعارض با يكديگر باشند.
فتحي در بيان نظر شخصي اش مي گوید: من معتقدم ساپورت پوشي از سوي بانوان، صرف نظر از محدوديت هاي فرهنگي و اجتماعي كه دارد، در ذات خود نوعي اعلام هويت اجتماعي از سوي افراد است. بايد پذيرفت كه با گسترش شهرنشيني و رشد طبقه متوسط در جامعه ايراني، سبك زندگي عميقاً تغيير كرده است. به تعبير اين جامعه شناس"سبک زندگی" مجموعه ای از صورت های نو و بدیع است که به شکل نمونه های خاص در زبان، مُد، حرکات بدنی و موسیقی تجلی می یابد. سبک زندگی مجموعه ای کم و بیش از عملکردهاست که فرد برای بیان یک روایت متفاوت از خود و زندگی اش به کار می برد و پوشش هاي تازه در چارچوب مُد و مُدگرايي فقط يكي از آنهاست.
وی یادآوری می کند: دقت كنيم كه چند سال پيش هم مانتوهاي كوتاه رواج يافته بود كه به آرامي از سوي استفاده كنندگان كنار گذاشته شد زيرا مُد، زماني بوجود مي آيد و مدتي بعد اضمحلال مي يابد. رويكرد جوانان و بويژه دختران به استفاده از قليان را مي توان در همين چارچوب تببين كرد.
وي تأكيد مي كند كه در شهري چون ساوه يا اراك به تبع صنعتي شدن طي دو دهه گذشته، سه اتفاق مهم حادث شده است: شهرنشيني، تراكم جمعيت و حاشيه نشيني.
فتحي توضيح مي دهد كه زندگي شهري نه تنها بر سازمان اجتماعي، كه بر نگرش اجتماعي افراد نيز تأثير مي گذارد، گروه‌ها و قوميت هاي همگن اجتماعي دستخوش تغيير مي شود و افراد در مسير تلاش براي رها شدن از كنترل شديد فرهنگ رسمي، به خرده فرهنگ ها روي مي آورند.
اتفاقاً خرده فرهنگ هاي جوانان، پيچيده ترين شكل فرهنگ غير رسمي است زيرا جوان از يكسو خود را متعلق و مقيد به رعايت هنجارهاي گروه مرجع مي داند و از سويي براي رهايي از سيطره نظارت آن تلاش مي كند. بررسي رويكرد جوانان و بويژه دختران به ساپورت پوشي و مصرف قليان در انظار عمومي، ساده ترين مثال‌هاي دم دستي براي تبيين ماجراست.
فتحي تصریح مي كند كه خصوصیات زندگی شهری شامل احساس بیگانگی، رهایی، از هم پاشیدگی نظام فرهنگ سنتي و تنهایی در جامعه است. در اين مرحله ارتباطات متصل در جامعه سنتی گسسته شده و جای خود را به رهایی داده است. رهايي از اين بابت كه هويت فرد از نگاه ديگران پنهان مي ماند و شخص، خود را آزاد و رها در جمعيت انبوهي از سايرين مي يابد و احساس آزادي به او فرصتي مي دهد براي درهم شكستن قيد و بندهاي زندگي سنتي در جامعه اوليه، اتفاقي كه دانشمندان جامعه شناس اصطلاح "شوك فرهنگي" به آن اطلاق مي كنند.
به اعتقاد اين كارشناس مسائل اجتماعي هر كدام از اين پديده هاي اجتماعي منجر به توليد رفتارهاي خاص از سوي كنشگران مي شود كه ايجاد هويت بصري جديد در قالب نوع پوشش، ساده ترين و صريح ترين شيوه تعريف پايگاه اجتماعي خويشتن براي مخاطبان است.
وی می گوید: دقت كنيم كه مثلاً داشتن اتومبيل آخرين مدل براي نمايش پايگاه اجتماعي و توسل به ابزارهاي ثروت و قدرت براي تعريف منزلت، پايگاه اجتماعي و تفاخر شخصي قطعاً براي همگان ممكن نيست ولي با ابزار پوشش و لباس، شخص با كمترين هزينه به ارضاي نياز دروني خويش براي همرنگي اجتماعي مي پردازد يعني تبعيت از خرده فرهنگ جاري و ساري در زير پوست جامعه. نهايتاً در تراكنش بين فرد، جامعه و هنجارهاي موجود، شخص به خرده فرهنگ هاي زندگي شهري روي مي آورد تا از اضطراب دروني خويش بكاهد.
فتحي مي گويد: خرده فرهنگ ها در زندگی شهری با سه کارکرد مبارزه با احساس بیگانگی، تأمین نیازهای اولیه و اصلی و هویت بخشی جدید به کمک افراد شهری می آیند. به همين دليل معتقدم "ساپورت پوشي" صرفاً یک خرده فرهنگ شهری است نه بيشتر. فرد در مواجهه با احساس بيگانگي از جامعه، به همرنگي اجتماعي روي مي آورد، خود را در جامعه رها ساخته، به تعبير عاميانه براي اينكه رسوا نشود، خود را همرنگ جماعت مي کند.
وی دليل ديگر بر انتخاب این نوع پوشش را، فرض بر مقاومت فرهنگي در برابر نهاد فرهنگ رسمي جامعه می داند و می افزاید: وقتي شخص دريابد كه فرهنگ حاكم بر جامعه به دنبال مهار كردن او به تبعيت از هنجارهاي تعيين شده از پيش است لاجرم دست به نوعي مقاومت فرهنگي در مقابل آن مي زند. بويژه جوانان، تسليم محض در برابر فرهنگ سنتي را برنمي تابند و مترصد فرصتي براي نمايش سرپيچي از هنجارهاي موجود مي مانند.
به گفته اين معلم نمونه كشوري، ساپورت پوشي دقيقاً چنين ابزاري را در اختيار افراد مي گذارد؛ براي يك دختر جوان دانشجو يا دانش آموز این نوع پوشش، فرصتي براي اعلان هويت مستقل اجتماعي از طريق درهم شكستن هنجارهاي اجتماعي است. جوان یا نوجوان وقتي مي فهمد كه ساپورت پوشيدن زير نگاه تيزبين ديگر كنشگران اجتماعي است متقابلاً با چنين پوششي سعي مي كند سيگنال‌هايي دال بر محكوم ساختن هنجارهاي سنتي و حتي مقبول اجتماعي را به بينندگان ارسال كند تا قرائت رسمي از فرهنگ غالب را نفي كرده باشد.
فتحي مي افزايد: اما شيوه برخورد فرهنگ رسمي با چنين نوع پوشش و مُدگرايي، نحوه رفتار بعدي كنشگران اجتماعي را تعيين مي كند؛ اگر نحوه برخورد، جنبه اقناعي داشته باشد، كنشگران را به تأمل در تداوم رفتار واداشته و اگر جنبه اجبار و آمرانه داشته باشد، دو شيوه رفتاري ممكن است حادث شود؛ يا شخص را به مقاومت بيشتر و قويتر براي متلاشي كردن هنجارهاي سنتي واداشته يا او را به فردي منزوي، افسرده و گوشه گير تبديل مي كند كه رفتار بعدي او در قالب پناه بردن به تفريحات ناسالمي چون مصرف روانگردان، قليان و حتي مواد مخدر به دور از چشم ناظران فرهنگ رسمي، تجلي مي يابد.
پيامدهاي شديدتري كه بر احساس ناتواني فرد در مواجهه بر شوك فرهنگي مترتب است مي تواند در آسيب هايي چون خودكشي، خيانت به همسر و حتي ارتكاب جرايم خشن ظاهر شود.
فتحي در پايان با بیان اینکه "ساپورت پوشي" در ذات خود گرایش به نوعي مُد لباس است كه امري عادي و رايج در جوامع امروزي تلقي مي شود می افزاید: طبعاً پوشش صددرصد متناسب با هنجارهاي فرهنگي و مذهبي در جامعه ما امري مطلوب، ايده آرماني و هدف غايي است اما آنچه امروز به عنوان واقعيت موجود قابل مشاهده است؛ الگوپذيري كنشگران اجتماعي از رسانه هاي جمعي، تنوع طلبي و تغيير مداوم ذائقه در پوشش، غذا و تفريحات مدرن است.
وی در پایان تأکید میکند: با پديده هاي زندگي مدرن شهري بايد عالمانه برخورد كرد.
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۳۹۰
انتشار یافته: ۳۲
ساپورت چی هست؟نمیشه باچندتاتصویرتوضیح بیشتری میدادید.ممنون ساپورت مگه همون جوراب شلواری نیست که قدیما میپوشیدن؟ هر چند وقت یه دفعه یه چیز قدیمی مد میشه. یادش بخیر مامانم میگفت بعضی از اینهایی که جوراب شلواری میپوشن مثل جوجه کلاغ میشن. :)))) چرا مسائل حل شده تمام دنیا این جا معضل به حساب می آید؟ مشکل از ماست عزیزان که با هر مساله ساده ای دل و دین رو از دست می دهیم!!! خیلی سخت حرف زده ما که با اصطلاحات جامعه شناسی آشنایی نداریم. تنها دلیل پوشیدن ساپورت ارزون بودنشه. شلوار زیر 50 هزار نمیتونی پیدا کنی اما ساپورت فقط 15 هزار تومنه به اقای فتحی به خاطر کنکاش این مسئله و دید باز به قضیه و اینکه یک مد مقطعی می باشد باید تبریک گفت آفرين بر شمااستاد محترم وآفرين برمسئولين تابناك كه براي يكبار هم كه شده با يك مسئله بدرستي برخورد كرديدوآنرابدرستي تحليل كرديداي كاش اي كاش مسئولين مملكت هم همينطور برخورد كنند وضعف خودرا در تقابل با هر تغيير وتحول بانيروي انتظامي وگشت ارشاد نپوشانند من نمیدانم چرا فقط این چیزها فقط برای ایران تحریک امیز است و در سایر کشور ها برای کسی تحریکی ایجاد نکرده . محدودیت از همه چیز تحریک زا تر است . اونیکه با ساپورت تحریک میشه، با دیدن شلوار گشاد هم تحریک میشه. به نظرم زمانیکه جامعه نمی تواند برای اعضای خود الگوهای رفتاری و پوششی مناسب ارائه دهد طبعا در خلا چنین الگوهای رفتاری و پوششی، بروز و ظهور پدیده ساپورت پوشی و دیگر رفتارهایی که در تعارض با هنجارهای اجتماعی است، امری طبیعی و قابل انتظار خواهد بود. نه مدگرایی نه هنجار شکنی فقط خودنمایی . در ادبیات داستانی ما آمده است که روباهی می خواست خود را در میان حیوانات بزرگ نمایید به همین سبب دم خود را به دم شتر خوابیده ای بست چون شتر بلند شد روباه در هوا آونگار ماند . به آقاهه میگی چرا مثل خانمها آرایش کردی میگه مده وتمیزی . اینجاست که انسان به یاد سخن امیرالمومنین می افتد که فرموده اند در آخرالزمان مردان مانند زنان آرایش می کنندوزنان مانند مردان لباس می پوشند. خدایش من زیاد مخالف مد نیستم ولی ساپورت خیلی ضایع هستش ما که جوونیم و این همه تو خیابونیم به این چیزها توجه نمی کنیم كاش زنهاي ايراني اينقدر رنگ و وارنگ نمي گشتند. اگر تقليد از غرب است كه غربي خيلي ساده تر از ما هستند. دوست من كه در غرب دانشجو است مي گويد يك تي شرت و يك شلوار لي مي پوشم. آرايش نمي كنم . موهايم را مي بندم و مي رم دانشگاه. اما يك زن ايراني هفتاد قلم ، آرايش مي كند و لباس هاي عجيب مي پوشد كه انگشت نما شود. براي چي؟ فکر نمیکنید وقت اون رسیده واسه چشم مردها نقاب بخرید و دست از فشار بر روی زنها بردارید؟زنها هر روز محرومتر و پیچیده تر از دیروز و مردها هرروز چشم چرونتر و هیز تر از هر روز!!!!!! یه سوزن به خودتون یه جوالدوز به دیگرون. این گزارش پر از اصطلاحات تخصصی هست که درکش حداقل برای خود من مشکل بود. اما در کل عرض میکنم، نوجوان امروز باید الگوهای مناسب وطنی داشته باشه تا به سمت و سوی مدهای غربی کشیده نشه. و اما برخوردهای اجتماع با این جوان چگونه است؟ رفتار تحقیرآمیز گشت ارشاد و نگاه از بالا --بعضی-- خانوم های چادری که میتونه باعث نفرت از حجاب بشه. در آخر این جامعه شناس محترم راهکاری ارائه ندادن! بهتر بود ایشون برخورد عالمانه رو تشریح میکردن! تابناک عزیزتوجه کردین به طور کلی چقدر پرداختن به مسائل در ایران دیر صورت می‌گیرد؟
من هیچ نظری به طور کلی در مورد ساپورت پوشیدن یا نپوشیدن خانمها ندارم چون به نظرم انتخاب پوشش تا حدی یک امر کاملا شخصی است.
ولی در کّل چیزی که ماه‌ها در ایران رواج دارد_کار ندارم حالا‌ها چیزی_برای نقد اون مساله یا توضیح دادن در موردش مدتها طول می‌کشد.با اینکه ما باید همیشه پیشبینی این مسائل رو بکنیم و نه اینکه وقتی که صورت بگیر ما شروع به نقد و بررسی گفتن اینکه این چیز "بد" است یا "خوب" است!(سؤ برداشت نشود.بنده از این تاپیک به عنوان یه مثل استفاده کردم و قصدی بر نقد این عمل ندارم)
ما دست روی دست گذشته ایم و بدون تولید مٔد فقط به یک واردکننده مٔد تبدیل شدیم و وقتی هم یک عمل مٔد میشود و بعد می‌خواهیم آزادی فرد رو سلب کنیم و منع کنیم فرد رو از انجام اون‌کار به جای اینکه این کار نتیجهٔ مثبت داشته باشد بیشتر به دور شدن جوان ما از جامعه می‌انجامد و شما نمیتوانید به جوان بگویید که چکار بکن و چکار نکن فقط میتوانید به او پیشنهاد بدهید.
بی بنیان زندگی که بنیانش با دیدن این چیز ها از هم بپاشه ، پس بهتره زودتر از هم بپاشه.اخه آدم باید چقدر بی جنبه باشه که با دیدن شلوار تنگ اونم زیر مانتو تحریک بشه ؟؟؟؟؟
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۹:۵۲ - ۱۳۹۲/۰۶/۱۳
دوست عزیز مردها به شدت از راه چشم تحریک میشوند و حتی بدن برهنه یک زن به اندازه استفاده از این نوع پوشش‌ها برای مرد تحریک کننده نیستدر ضمن منظور شما از مانتو همون پارچه‌ای هست که 30 سانت بالای زانو هست؟
این مد ساپورت واقعا آخرشهباعث تیزی چشم میشه.... اما روی هم رفته مده...یه روز میاد یه روز میره
چه عجب یه تحلیل خوندم که در زمینه پوشش بانوان واقع بینانه و منصفانه برخورد کرده بود نه یکجانبه و یکطرفه واقعا جای تاسف دارد که هنوز تفاوت مد را با هنجار نمی دانیم جای تاسف دارد که به هر بهانه ای می خواهیم رنگ مشکی که البته در جای خود زیباست اما نه در همه جا را می خواهیم به کل جامعه به نوعی تحمیل کنیم غافل از اینکه تمامی رنگها نشات گرفته از طبیعتی است که خالق برای ما خلق کرده و ما چرا فقط باید مشکی را رنگ وقار بدانیم اگر کسی بجز مشکی برگزید به او انگشت اتهام بزنیم که این فرد هنجار شکن است و لا و بالی شما بوید ستاسر احادیث را بخوانید ببینید توصیه بزرگان ما چه بوده حتی در کراهت رنگ مشکی حدیث داریم که در رنگهای دیگر نداریم البته شاید کراهت مشکی ناشی از جذب گرما توسط رنگ مشکی بوده که به زبان ساده آن روزگار بیان شده و نکته دیگر اینکه در هر سال مدی به جامعه عرضه می شود که چه بسا چند سال بعد با نگاه کردن به عکسهای آندوره به خنده وادار شویم شما عکسهای راهپیمایی های قبل از انقلاب را مروری کنید مردانی را می بینید با شلوارهای پاچه گشادی که اگر امروز کسی بپوشد به استهزا گرفته می شود و این در حالی است که در روزگاری نه چندان دور مد آن دوره بوده و حال ساپورت هم همین حالت و دوره را طی خواهد کرد شما در مانتوی خانمها چحدود 20 سال پیش نگاه کنید سر شانه هایی داشت که اگر اشتباه نکنم اپل می گفتند اما امروز آیا کسی از آن استفاده می کند آن نوع لباس در زمان خودش مد بود و الان دمده و یقین بدانید ساپورت هم همینگونه است و بجاست به جای این همه هجمه علیه رنگ خود حتی مروج باشیم چرا که اگر در جامعه مدی رایج شود بدانید باعث رونق در اقتصاد می شودو کارگاههای تولیدی ما چرخشان به حرکت می افتد کافی است کمی منطقی باشیم و عقلانی بیاندیشیم کشورهایی نظیر بنگلادش و تایلند و ترکیه از همین مدگرایی در پوشاک شکم مردمانشان را سیر می کنند پس چرا ما نباشیم
ضایع ترین نوع پوشش در خیابان. ایشان این همه توجیهات فرمودند که تقریبا همه ما آنها رامیدانیم ، چرا برخورد عالمانه را تبیین نکردند؟؟؟ تحلیل گران فقط یک چیز را تجویز می کنند بر خورد عالمانه خوب حرف خوبی است ولی واقعیت ان یعنی تایید این رفتارها و این با کدام منطق درست است خوب هر میکربی که در جامعه شیوع پیدا می کند با این به اصطلاح بر خورد عالمانه است که گسترش می یابد پس برخورد قاطعانه مال کجاست ؟ حد حجاب شرعی در قران مشخص شده در کشور های دیگر مانند لبنان وترکیه هم مسلمانان واقعی آن حد را رعایت می کنند تحریک شدن آقایان ملاک نیست ! مثلا پارسال با چکمه تحریک می شدند و امسال با ساپورت اگر عرف کنار گذاشته و استباطهای شخصی و تبرج و بحث های اینجنینی هم کنار بگذاریم و یک ملاک مشخص تعریف شود مسئله خیلی فهمیدنی تر و اجرائی تر است خیلی ساده لوحانه است که بخواهیم برخی حرکتهایی که در جامعه اتفاق می‌افتد را با این تحلیل‌ههای فریبنده و دهان پر کن توصیف و بعد هم از کنار آن بگذریم...مهمترین مسئله ساپورت پوشی اثراتی است که این کاروان از آغاز حرکت خود شروع میکند و بر جای می‌گذارد...
بی حیایی، بی غیرتی، چشم چرانی و هرزگی و ارتکاب جرمهای مرتبط....
خیلی برای من جالبه که در تحلیل ها چیزی به انام دین و خدا و پیغمبر وجود ندارد... دقیقا برای همین است که وضع مملکت ما هم شبیه به همان لجنزار فرهنگی غرب شده است...
وقتی خدا را فراموش کردیم... نتیجه‌های بد از این را باید در انتظار بنشینیم.
بابا این کارشناش خودش حاضره که خواهرش یا دخترش با ساپورت که پوست بدن دیده می شود در جامعه تردد داشته باشند ؟این نشانه قبول ضعف است؟
بياييد براي يكبار هم كه شده بجاي محدود كردن دختران ، مردان را محدود كنيد و نگاه كردن به دختران ساپورت پوش را ممنوع كنيد! ما که نفهمیدیم بالاخره در مقابل این نوع از نادانی پست مدرن چه باید کرد ؟!اگر شما فهمیدید بگوئید
آخرش بايد دقيقا چكار كرد؟!بنشينيم و لباس چسبان زنان را ببينيم البته حتما مي گوييد ما چشممان را ببنديم تا مرتكب گناه نشويم! و اصلا حكم خدا و پيغمبراسلام نيز مطرح نمي باشد.آن هم در مملكت اسلامي.
خدایی بعضی از دخترای امروزه بدجوری بدجورییییییییییییییییی بد لباس شدن