بازدید 15483
وقتی مشکلات محیط زیستی از بحث‌های سیاسی بیرون می‌زند؛

چرا برای انتخاب رئیس این سازمان نه لابی می‌شود، نه بحث و جدل؟!

«رئیس جمهور جدید برای مشکل... چه خواهد کرد؟»؛ با پر کردن جای خالی با کلمه مناسب، پرسشی شکل خواهد گرفت که در این روز‌ها به شدت رایج است؛ هر کس به فراخور مسائل‌ پیش روی‌، کلمه‌ای را در جای خالی گذاشته و پرسش را کامل می‌کند، ولی به ظاهر‌ برخی کلمات عمومی‌تر متولی خاصی برای کامل کردن این پرسش ندارند!
کد خبر: ۳۳۶۷۸۱
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۹:۴۴ 05 August 2013
«رئیس جمهور جدید برای مشکل... چه خواهد کرد؟»؛ با پر کردن جای خالی با کلمه مناسب، پرسشی شکل خواهد گرفت که در این روز‌ها به شدت رایج است؛ هر کس به فراخور مسائل‌ پیش روی‌، کلمه‌ای را در جای خالی گذاشته و پرسش را کامل می‌کند، ولی به ظاهر‌ برخی کلمات عمومی‌تر متولی خاصی برای کامل کردن این پرسش ندارند!

به گزارش «تابناک»، هرچند دکتر حسن روحانی روز گذشته و در مراسم تحلیف، لیست وزاری پیشنهادی خود را خواند تا بازار شایعات و گمانه زنی‌ها در این باره برچیده شده و همه چیز ملموس‌تر شود، ‌ظاهرا هنوز خیلی راه ‌مانده تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست معرفی ‌و یا حتی اخبار مبتنی بر گمانه‌زنی در این باره منتشر شود!

معرفی وزرای پیشنهادی در حالی صورت گرفت که رئیس جمهور می‌توانست از دو هفته فرصتی که قانون برای وی قائل شده، بهره بگیرد؛ اما رئیس دولت که می‌خواهد سریع‌تر با همراهی اعضای کابینه‌اش، برنامه‌های مد نظر برای اصلاح امور را آغاز کند، نه تنها لیست وزرای پیشنهادی را سریع معرفی کرد، بلکه از معرفی رئیس دفتر، معاونان و مشاوران خود نیز دریغ نورزیده تا حاصل جمع همه این مؤلفه‌ها، دیرکرد به شدت نگران کننده در معرفی نشدن رئیس نهادی باشد که کارکرد آن ارتباط بسیار مستقیمی با زندگی مردم دارد.

بسیار روشن است که اهمیت وجودی سازمان محیط زیست، موضوعی نیست که نیاز به شرح و تفصیل داشته باشد؛ اما شاید خالی از اهمیت نباشد که تأکیدی دوباره به برخی مشکلاتی داشته باشیم که گریبانگیر محیط زیست میهنمان شده و به دنبال آن، مستقیم یا غیر مستقیم پای بر گلوی زندگی بسیاری‌مان گذارده است؛ تأکیدی واژگونه بر اهمیت جایگاه بسیار مهم سازمان محیط زیست از راه برشمردن مشکلات جدی موجود در این عرصه.

در این راستا، بیان برخی مشکلات عمده محیط زیستی که در سال‌های اخیر بار‌ها به روایت اخبار و تحلیل‌ها بیان شده و هر یک در زمان شدت گرفتن نقل محافل ‌شده، چه بسا کارساز باشد؛ مشکلاتی همچون شدت گرفتن آلودگی هوا در کلان‌شهر‌ها، گسترش روزافزون خشکسالی که جز هامون زیبای سیستان و بلوچستان، نگین فیروزه‌ای آذربایجان و بسیاری دیگر از آبگیرهای سطح کشور را به بحران سخت دچار کرده و به مشکلاتی همچون بیابان‌زایی دامن زده است، معضل بدون چاره‌‌ای ‌به نام گرد و غبارهای وارداتی از کشور همسایه که زندگی هم‌وطنانمان در غرب، جنوب غربی و حتی مرکز و جنوب کشور را تیره و تار کرده و حتی‌ گاه تا فلج کردن زندگی روزمره پیش رفته است، کشتار موجوداتی که پیشینه‌ای بسیار بسیار کهن‌تر از هر چه می‌پندارید در پهنه جغرافیایی کشورمان داشته، ولی همه این پیشینه مانع از خطر رو به گسترش انقراضشان نشده است؛ کاهش چشمگیر مناطق جنگلی و حتی مراتع سر‌سبز کشور که بر اثر عوامل گوناگون و البته برگرفته از تصمیمات نادرست انسانی رقم خورده است و... .

نگاهی به این فهرست بلند بالا کافی است تا مباحث محیط زیستی به اوج اهمیت خود رسیده و هر چند بار دیگر جای خالی برنامه‌های مطرح نشده کاندیداهای ریاست جمهوری در کوران سپری شده انتخاباتی یادآوری شود، در پایان و با استقرار رئیس جمهور منتخب، لزوم تغییر در رویکرد دولت برای بهبود شرایط مورد تأکید قرار گیرد؛ اما هنگامی می‌شنویم حتی مشاوران رئیس جمهور در امور گوناگون معرفی شده یا نام گزینه‌های احتمالی تصدی‌گری این پست‌ها به گوش می‌رسد، ولی نشانه‌ای از معرفی رئیس سازمان محیط زیست نیست، چاره‌ای نخواهیم داشت، جز اینکه بپذیریم به ظاهر مسأله محیط زیست در اولویت‌های نخست دولت تدبیر و امید نیست.

چرا برای انتخاب رئیس این سازمان نه لابی می‌شود، نه بحث و جدل؟!

ماجرا هنگامی دردناک‌تر می‌شود که بدانیم در سکوت سنگین حکمفرما در این حوزه، نه از نهادهای کارآمد در امر تعیین کابینه همچون مجلس صدایی به گوش می‌رسد، نه متولیان کنونی نهادهای محیط زیست‌ اعتراضی به این فراموش‌شدگی دارند و نه حتی رسانه‌ها‌ ‌به بررسی ابعاد ماجرا می‌پردازند تا ماحصل کار به خواب خرگوشی شباهت پیدا کرده و احتمالا زمانی که نخستین عارضه‌های یکی از دردهای کهنه این عرصه ‌همچون ورود موج جدیدی از گرد و غبار به کشور‌ آشکار شود، ناگهان هجمه‌های گوناگون آغاز شده و هر کسی در آب گل‌آلود به دنبال گرفتن ماهی برای خود بیفتد!

این البته روی بد ماجراست، زیرا برخی فعالان محیط زیست بر این باورند که این سکوت حکمفرما در عرصه محیط زیست، نه نشانه بی‌اهمیت نشان کردن مسائل محیط زیستی نزد روحانی، همکاران و همفکران وی‌‌ که نشانه اندیشه و تدبیر ایشان در یافتن بهترین گزینه برای سپردن سکان هدایت کشتی به گل نشسته محیط زیست کشور به دستان وی است، زیرا کیست که نداند در روزگار بی‌اهمیتی گذشته در محیط زیست ـ که چه بسا عمده مشکلات امروز این عرصه را رقم زده است ـ کمتر مدیر توانمندی در این حوزه پرورش یافته که حالا بخواهیم بر سر تصدی‌گری یکی از ایشان و چشم‌پوشی بر نام دیگران ‌مناقشه کنیم.

این دست مدعیان، شاهد ادعای خود را معرفی نشدن رئیس سازمان مهم دیگری به نام «انرژی اتمی» می‌دانند که هرچند زمزمه‌هایی درباره گزینه‌های احتمالی تصدی‌گری آن به گوش می‌رسد، ‌از باب نقش پر رنگ مسائل مرتبط با این سازمان ـ که حتی نقش پررنگی در مناظرات انتخاباتی و در ‌‌نهایت معرفی گزینه اصلح نزد مردم داشت ـ به آینده موکول شده تا بیشترین استفاده از فرصت برای انتخاب بهترین و جامع‌ترین مدیر در این عرصه صورت پذیرد.

البته قیاس این دو انتخاب (انتخاب رئیس سازمان محیط زیست و رئیس سازمان انرژی اتمی) چه از لحاظ شکلی و چه از لحاظ ماهوی و با مرتب دانستن روندهای متفاوت این دو انتخاب، کاری به غایت عجیب خواهد بود که چه بسا تنها در قالب بحث‌های سیاسی حاکم بر جامعه ایرانی ما ممکن باشد؛ اما آنچه روشن است، تفاوت برنامه‌های کلان قابل طرح در دو عرصه است که در یکی به شدت سیاسی و برگرفته از تصمیمات کلان نظام و تعاملات بین‌المللی خواهد بود و بیشتر اثرگذاری غیر مستقیم به همراه خواهد داشت و در دیگری به شدت داخلی بوده و بیشتر اثرات ملموسی در زندگی روزمره مردم خواهد گذاشت؛ اثراتی همچون احساس خفگی ناشی از اوج گرفتن گرد و غبار!

اینجاست که هر چند نشانه‌های قرار گرفتن مشکلات محیط زیستی در اولویت‌های بعدی دولت و نه در جایگاه نخست، آشکارتر از تلاش رئیس دولت و همفکرانش برای یافتن گزینه مناسب برای تصدی‌گری ریاست سازمان محیط زیست به نظر می‌رسد، ‌با تصمیم نیک دکتر روحانی در معرفی وزرای پیشنهادی در نخستین روز کاری، ترغیب می‌شویم که احتمال دوم را محتمل‌تر انگاشته و منتظر بمانیم تا در روز‌ها و هفته‌های پیش روی، ناخدای کشتی محیط زیست تعیین شده و همان گونه که در واکنش به عبور جاده از باغ گیاه‌شناسی نوشهر، همه همراهی کردند، در سال‌های پیش روی، بیننده دوران طلایی احیای این سازمان ‌باشیم.
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۲۸
انتشار یافته: ۲۶
فکر کنم چون مسئولان ما به وخامت این اوضاع هنوز پی نبردند.
باید به امید تدبیر و امید بود.
این که مهم نیست اونا کار خودشون می کنند شما هم کار خودتون بکنید
چند روزه دارم به همه دوستام میگم که همه معرفی شدند جز مسئول سازمان محیط زیست
خدارو شکر که چنین چیزی تو قانون پیش بینی شده وگرنه فکر نمی کنم اصلا از لحاظ بعضی ها چنین مسئولیتی مهم باشه
خدا کنه یکی رو بذارین که لااقل سواد این رشته رو داشته باشه
خوب معلومه سازمانی که نه براش اعتبار و پولی اختصاص می دهند نه به پرسنل آن واز همه مهم تر اصلا به نفس و مفهوم محیط زیست ارزش قائل نباشد چرا باید لابی کرد.سری که درد نمی کنه که نمیان دستمال بندد برادرجان.
به نظر من بهترين راهكار تشكيل وزارت محيط زيست و ادغام سازمان محيط زيست با سازمان منابع طبيعي و سازمان جنگلها و مراتع و ابخيزداري مي باشد
نگران نباشین
یه خانم پیدا می کنن میزارن وزیر محیط زیست
هم خانما خوشحال میشن هم طبیعت
محیط زیست ایران خیلی مظلومه .
اگر به محیط زیست اهمیت دادیم نشانه پیشرفت است.
دکتر روحانی تو سفر انتخابی شون به ارومیه قول دادند مساله دریاچه ارومیه رو تو اولین جلسه هیئت دولت دستور کار باشه.لطفا منتشر کنید تا یادشون بیافته!
يك بيشنهاد قابل تامل! جقدر خوب ميشد كه جناب روحاني وديكر تصميم كيرندكان نظام يك بار وبرأي هميشه يك سازمان مثل سازمان محيط زيست را بطور كامل بدهند تحويل زنان محترم جامعه از وزير و معاون وزير و مديران كل و خلاصه تا انجا كه ممكن است امورات مربوط به محيط زيست را زنان كشور عهده دار شوند تا هم حس رقابت با اقايان إيجاد شود و در ثاني زنان نخبه احساس كنند بحساب ميايند و از ظرفيت كامل زنان استفاده شود. بنده مطمئنم حداقل درجايي كه زنان عهده دار شوند نه فساد اداري، ونه كم كاري، ونه اختلاس، ونه هيج جيز از اين قبيل كارها بجسم ميخوردً .
خدايي ايران از لحاظ محيط زيست خيلي وضعيت خطر ناكي داره به نظر ميرسه بايد مانند يك وزارت خانه مستقل بهش بهاء بدن و يك فرد لايق رو مدير كنن تا وضعيت رو سر و سامان بدة ما وقتي جايي براي زندگي و منابعي براي استفاده نداشته باشيم اگر رديف اعتبارهاي كشورهاي پيشرفته رو براي بهبود محيط زيست ببينيم ميفهميم كه ما واقعا غافليم و انها هوشيار
آخه من موندم که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست می تونه به جنگ حرکت شن های روان در کشورهای همسایه غرب و شرق و تغییرات شدید آب و هوایی در کره زمین برود؟!!! شاید بخشی از مشکلات را مانند معضلاتی که سد سازی ها ایجاد کرده اندبتونه رفع کنه و کمکی به حفظ محیط زیست بشه اما آلودگی شهرها که دائما به فکر کلان شهرها هستید و نام و نشانی از منطقه سیستان که زیر خاک در حال مدفون شدن است نمی برید ، معضلی است که مربوط به حرکت شن های روان در داخل خاک کشورهای غربی و شرقی ماست که بی شک آن مناطق هم دچار خشکسالی های پیاپی شده اند نکنه انتظار دارید هزاران هکتار را در خاک کشورهای همسایه مالچ پاشی کنه و یا آب و هوا را در این مناطق تغییر دهد و بارندگی ایجاد کند؟!!!!
باسلام
جاداردازتابناک که به موضوع مهم محیط زیست وحفاظت ازآن توجه نموده تشکرنمایم
در کشور ما مقوله محیط زیست (توسعه هوشمندانه)بدلیل اینکه در خیلی مواقع در مقابل برخی از فعالیتهای اقتصادی و عمرانی و...مخرب محیط زیست و توسعه ناپایدار و غیر هوشمندانه قرار میگیرد بسیار مظلوم واقع شده است.از کمبود نیرو (محیطبان و کارشناس)گرفته الی استفاده از مدیران مامور به خدمت از سایر سازمانها و کمی حقوق پرسنل و همیشه کوتاه آمدن سازمان محیط زیست در مقابل فعالیتهای اقتصادی و عمرانی و ... مخرب محیط زیست سایر دستگاهها و عدم اخذ سند مالکیت مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی و کمبود پاسگاهای محیطبانی و...
محیط زیست در واقع وظیفه اصلی خود که همان سازمانی برای توسعه پایدار کشور خواهد بود باید انجام دهد ! بحث محیط زیست امروز در دنیا بسیار پراهمیت است . وظیفه ی تضمین حقوق طبیعی نسلهای آینده را بعهده دارد . در حال حاضر مشکلات فراوانی حادث شده که کاملا بی تفاوت از کنار آن گذر شده است . موضوع حمایت از تولیدات کشاورزی ترانس ژنیک و موضوع احیای دریاچه ارومیه و رسیدگی به سفره های زیر زمینی به عنوان بازوی دولت و همکار وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی از دیگر وظایف است . . .
تورو خدا مسئولين فكري به حال محيط زيست اين مملكت كنن... يه مدير كار آمد و دلسوز با يك برنامه ريزي مناسب و اعتبار مالي (جاري و پژوهشي) خوب مي توان حال محيط زيست را خوب كرد
دیدگاه مدیران ارشد کشور در سالهای اخیر نسبت به محیط زیست به نحوی بوده که گویا این سازمان را نگه داشته اند که در مجامع بین المللی بگویند ما هم به فکر محیط زیست هستیم ولی عملا تصمیمات و عملکرد در جهتی است که گویا محیط زیست مانع بسیاری از امور میدانند. بنابراین بهتر است محیط زیست مانند بیماری باشد که نه درمان شود که قدرت بگیرد و نه آنقدر ضعیف که بمیرد.
لطفا آقای روحانی شخصی را برای حفاظت محیط زیست انتخاب کند که قاطع و مدیر باشد
به نظر نمی رسد تأخیر در معرفی ریاست سازمان محیط زیست بدلیل عدم توجه به اهمیت این موضوع بوده باشد. اتفاقا برعکس اهمیت این حوزه را می رساند. شاید ذکر این نکته نیز خالی از لطف نباشد که توقع طرفداران محیط زیست در ایران ارتقای سازمان حفاظت محیط زیست به وزارتخانه می باشد. اینگونه قدرت اجرایی آن همچون اهمیت موضوع محیط زیست اضافه خواهد شد. به امید اصلاح امور به دست دولت تدبیر و امید . . .
مگر محیط زیستی هم باقی مانده که بتوان مسئولی را بر آن گماشت ؟
محیط زیست شکننده کشور نابود شده است. باید با توجه فراوان و اولویت به محیط زیست فراتر از هر مسئله دیگر اعتبار و بودجه مورد نظر را تامین و سریعا اقدام کرد. دیگر صحبت نسل های بعد نیست. زندگی همین نسل موجود در این محیط زیست از دست رفته و مظلوم میسر نیست. محیط زیست مدیری متخصص را می طلبد که همه دستگاه ها و وزارت خانه ها با او همکاری کنند.
محیط زیستمان بخاطر سیاست زدگی متاسفانه دچار غفلت حزن انگیزی شد آقای روحانی باید به فکر آدم بسیار مناسب برای محیط زیست باشه
نگاه دولتهای گذشته به موضوع محیط زیست، نگاه قرن نوزدهم بوده است. در قرن 21 محیط زیست الویت اول کشورهای پیشرفته است. حکومت داری خوب را با شاخص عملکرد زیست محیطی می سنجند. امید است نگاه دولت جناب آقای دکتر روحانی به محیط زیست نگاه متفاوت از دولتهای پیشین باشد
با تشكر از تابناك عزيز.خواهش ميكنم وضع معيشتي و حقوقي كاركنان محيط زيست و پيگيري كنيد.باور كنيد كمترين ميزان حقوق دريافتي تمام ارگانهاي دولتي متعلق به محيط زيست است.
از رییس جمهور محترم میخواهیم که برای مسئله جدی و بحرانی زاینده رود هم تصمیمی اتخاذ کنند. زیست بوم زاینده رود و آثار تاریخی مرتبط با آن در حال نابود شدن است.
از همه مهمتر کشاورزان شرق اصفهان هستند که به فقر افتاده اند.
من هم موافق اهمیت بیش از پیش سازمان حفاظت محیط زیست هستم که در راس ان مدیری مدبر راستگو پر تلاش مومن ودارای مدرک تحصیلی مرتبط واقعی بوده وجعلی نباشد
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هفدهم رمضان