نگاه شما: رفاه کامل در استان زرخیز خوزستان!
خوزستان مهد دلیران است. خوزستان جایگاه رشیدمردان است. خوزستان جایگاه زنان و مردان مقاوم و صبور است. معرف خوزستان تنها نفت و گاز نیست، بلکه رشادت‌های مردان بزرگی همانند سردار هور و مقاومت جوانان برومندش در برابر دشمن بعثی، آن را به تمام جهانیان شناسانده است. اگر کسی از استانی دیگر وارد این استان زرخیز شود، شاید با خود بگوید، خوشا به حال خوزستانیها به دلیل این همه ذخایر نفت و گاز و رفاهی که دارند.
وقتی از اهواز به سمت شهرستان‌های محروم هفتکل، باغملک و ایذه سفر میکنی، چیزی که برایتان تداعی می‌شود و لحظه‌ای از ذهن پاک نمی‌شود، غم از دست دادن دوستان، بستگان و جوانان بر اثر صحنه‌های دلخراش تصادف در این مسیر باشد؛ جوانان معصومی که بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه، خسته و درمانده از پیدا کردن شغل مناسب، با خودرویی که همه‌اش قرض و وام است کار جابجایی مسافر در این راه را آغاز کرده بودند، ولی دریغ جوانی و خامی و نبود جاده‌های مناسب، ایمن و دو بانده در طول این مسیر همه و همه دست به دست هم دادند که بیش از موعد خانواده‌ها را سیاه پوش و عزادار کنند.
درست، سال گذشته خانواده‌ای هفت نفره برای شرکت در مراسم جشن یکی از بستگان خود، از باغملک به سمت اهواز در حرکت بودند که نرسیده به منطقه‌ای که به «قبر سید» معروف است دچار حادثه رانندگی شدند و همگی در دم جان به جان آفرین تسلیم کردند.
جوانی دیگر از ایذه که پس از فارغ التحصیل شدن در رشته مهندسی شیمی در شرکت پتروشیمی ماهشهر مشغول به فعالیت بود، برای دیدار با خانواده به همراه نامزدش به سمت ایذه در حرکت بودند که حدوداً ۱۰ کیلومتری باغملک بر اثر بی‌احتیاطی یک ماشین سنگین دچار حادثه تکراری رانندگی شدند که پس از اعزام به بیمارستان‌های بسیار مجهز این شهرستان‌ها و نبود امکانات و پزشکان متخصص، وی هم دعوت حق را لبیک گفت و همه خانواده را برای همیشه سیاه پوش کرد.
درست در همین مکان که اهالی منطقه آن را نورآباد می‌نامند، جوان دیگری از باغملک دچار همین حادثه می‌شود و پس از رخ دادن این حادثه، وی هم رخت سفر را بست و همسر و فرزند ندیده خود را برای همیشه سیاه پوش کرد.
روزهای گذشته هم یکی از کارکنان خدوم جهاد کشاورزی ایذه، پس از شنیدن خبر اعزام فرزندش به یکی از بیمارستان‌های اهواز، به همراه همسرش به سمت اهواز حرکت کردند که در منطقه نام آشنای قبر سید، دچار حادثه تلخ و عادی رانندگی شدند که بر اثر آن همسرش به اغما می‌رود و خود نیز به دیدار حق می‌شتابد.
راستی، اگر بخواهیم از آن سمت ایذه یعنی به سمت دهدز، سادات حسینی، کارون ۳ و ۴ و..... سفر کنیم، همین ماجراهایی که برای مردمان شهر ایذه عادی شده، ادامه دارد. حادثه کشته شدن ۲۶ نوعروس و دانش آموز بیگناه بروجنی، بهترین شاهد و گواه است. البته حوادث دیگر مانند، سقوط غریبانه مینی بوس غریبی‌ها به دریاچه سد کارون ۳ و... در این شهر محروم هم وجود دارد.
این نمونه‌ای از رفاهیات برخی شهرهای استان زرخیز خوزستان است که شاید پاسخ پرسش فردی باشد که از استانی دیگر وارد خوزستان می‌شود.
نویسنده: بهمن گلابوند
* برای آشنایی با شرایط و نحوه همکاری با «نگاه شما» اینجا را کلیک کنید.
وقتی از اهواز به سمت شهرستان‌های محروم هفتکل، باغملک و ایذه سفر میکنی، چیزی که برایتان تداعی می‌شود و لحظه‌ای از ذهن پاک نمی‌شود، غم از دست دادن دوستان، بستگان و جوانان بر اثر صحنه‌های دلخراش تصادف در این مسیر باشد؛ جوانان معصومی که بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه، خسته و درمانده از پیدا کردن شغل مناسب، با خودرویی که همه‌اش قرض و وام است کار جابجایی مسافر در این راه را آغاز کرده بودند، ولی دریغ جوانی و خامی و نبود جاده‌های مناسب، ایمن و دو بانده در طول این مسیر همه و همه دست به دست هم دادند که بیش از موعد خانواده‌ها را سیاه پوش و عزادار کنند.
درست، سال گذشته خانواده‌ای هفت نفره برای شرکت در مراسم جشن یکی از بستگان خود، از باغملک به سمت اهواز در حرکت بودند که نرسیده به منطقه‌ای که به «قبر سید» معروف است دچار حادثه رانندگی شدند و همگی در دم جان به جان آفرین تسلیم کردند.
جوانی دیگر از ایذه که پس از فارغ التحصیل شدن در رشته مهندسی شیمی در شرکت پتروشیمی ماهشهر مشغول به فعالیت بود، برای دیدار با خانواده به همراه نامزدش به سمت ایذه در حرکت بودند که حدوداً ۱۰ کیلومتری باغملک بر اثر بی‌احتیاطی یک ماشین سنگین دچار حادثه تکراری رانندگی شدند که پس از اعزام به بیمارستان‌های بسیار مجهز این شهرستان‌ها و نبود امکانات و پزشکان متخصص، وی هم دعوت حق را لبیک گفت و همه خانواده را برای همیشه سیاه پوش کرد.
درست در همین مکان که اهالی منطقه آن را نورآباد می‌نامند، جوان دیگری از باغملک دچار همین حادثه می‌شود و پس از رخ دادن این حادثه، وی هم رخت سفر را بست و همسر و فرزند ندیده خود را برای همیشه سیاه پوش کرد.
روزهای گذشته هم یکی از کارکنان خدوم جهاد کشاورزی ایذه، پس از شنیدن خبر اعزام فرزندش به یکی از بیمارستان‌های اهواز، به همراه همسرش به سمت اهواز حرکت کردند که در منطقه نام آشنای قبر سید، دچار حادثه تلخ و عادی رانندگی شدند که بر اثر آن همسرش به اغما می‌رود و خود نیز به دیدار حق می‌شتابد.
راستی، اگر بخواهیم از آن سمت ایذه یعنی به سمت دهدز، سادات حسینی، کارون ۳ و ۴ و..... سفر کنیم، همین ماجراهایی که برای مردمان شهر ایذه عادی شده، ادامه دارد. حادثه کشته شدن ۲۶ نوعروس و دانش آموز بیگناه بروجنی، بهترین شاهد و گواه است. البته حوادث دیگر مانند، سقوط غریبانه مینی بوس غریبی‌ها به دریاچه سد کارون ۳ و... در این شهر محروم هم وجود دارد.
این نمونه‌ای از رفاهیات برخی شهرهای استان زرخیز خوزستان است که شاید پاسخ پرسش فردی باشد که از استانی دیگر وارد خوزستان می‌شود.
نویسنده: بهمن گلابوند
* برای آشنایی با شرایط و نحوه همکاری با «نگاه شما» اینجا را کلیک کنید.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۱
انتشار یافته: ۱۰
ای کاش ای کاش یه سری هم به دشت آزادگان سوسنگرد و مخصوصا بستان میزدید تا محرومیت را به طور کامل درک کنید سلامباها نظر دادم ولی درج نشد.
من پزشکم و سالهای 1386و 1387 در صیدون از توابع باغملک کار می کردم و اتفاقن هر ماه از همین مسیری که ایشون میگن یعنی اهواز-هفتگل- باغملک رفت و آمد می کردم با همین ماشینهای خطی.
جاده بده، قبول. پیچهاش مهندسی نیست، قبول. دوبانده نیست، اونم قبول. اما شما بگید توی یک جاده با پیچهای آنچنانی، انحراف به چپ اونم با سرعت 120 کیلومتر بر ساعت جز خودکشی و دیگر کشی علتش چی میتونه باشه. بارها هم درخواست کردم و توضیح دادم، ولی هر بار راننده های جوان لبخندی از سر تمسخر می زدند.
توی همین جاده کلی موتورسوار بدون کلاه ایمنی با سرعتهای نجومی ویراژ میرن.
من میخوام بدونم اینا هم تقصیر دولته؟
بنظرم یه کم رانندگی بهتر بشه، مطمئنن حوادث این جاده اگه صفر نشه، لااقل خیلی کم میشه.
واقعا جاده های بسیار حادثه خیزی دارد که هیچ بهبودی برای آن در نظر گرفته نمی شود. من تهرانی و اصالتا هم مال شمیرانات تهران هستم .تا حالا هم به خوزستان نرفتم
ولی همیشه نگران این قسمت از ایران عزیزم هستم .
ای کاش مسوولان بیشتر به خوزستان و مردم شریفش برسند.
خوزستانیها حق زیادی بر گردن همه دارند .
واقعا متاسفم اشك در چشمانم حلقه زد از خواندن اين مطلب فقط يك سوال دارم از مسئولين. چرا؟ سالیان ساله که گفته میشه و قراره از سه راهی کوپال تا مرز خوزستان با چهارمحال و بختیاری 4بانده بشه و نقشه هاش هم آماده است اما مث همیشه بهانه های نداشتن اعتبار و بی تدبیری دست اندرکاران اقای گلابوند این درد همه ما خوزستا نیهاست ولی کو گوش شنوا فقط متاسفانه وبدبختانه درامد خوزستان .......... خوزستان آبروی ایران است. من سال ها از تهران برای انجام پروژه به آنجا می روم. بسیار مردم مهمان نوازی دارند.لازم است نمایندگان ملت ، امام جمعه ها و شورای شهر خودشان پیگیری کنند. آن چیزی که در کشور ما جواب می دهد پیگیری است.
احسنت واقعا گل گفتی درد دل واقعی مردم بود اقای گلابوند جاده به این خوبی دلت میاد بگی، جاده ترانزیتی نیست که هست، جاده اتصال جنوب به مرکز کشور نیست که هست ،به تنظیم جمعیت کمک نمیکنه که داره کارشو به خوبی انجام میده،بار ترافیکی نداره که ماشالله شده جاده جالوس،از اهواز که حرکت میکنی دست اندازها اجازه خواب رو از چشمت میگیرن این خودش یه مزیته دیگه تازه یه سری برشها رو هم خود اداره راه و ترابری ایجاد کردن دیگه چی میخوای ، اصلا مجبوری تو این جاده تردد کنی تردد نکن جانم