روایت فضای سیاسی کشور بیست‌و‌چهارمین روز سال سی‌و‌پنجم انقلاب
عجیب‌ترین واکنش یک روحانی به درگذشت آقای هوگو چاوز!
اما فضای انتخاباتی ساعات گذشته ایران در اختیار ائتلاف ۱+۲ بود. در ساعات گذشته ولایتی، قالیباف و حداد عادل، مشت‌های خود را در هم گره کرده و بر وحدت خود در پایان کار تأکید کردند. در سخنان آقایان قالیباف و ولایتی به نوعی تأییداتی هست که این دو چندان میلی برای کسب ریاست‌جمهوری ندارند؛ اگر این گونه باشد، تنها یک نفر می‌ماند.
فضای سیاسی کشور در ساعات گذشته، تحت تأثیر پیامدهای مرگ هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا بود. پیامی که رئیس جمهور برای درگذشت چاوز فرستاد و او را یکی از قائمین آخر زمان نامید و پس از آن هم یک روز در ایران برای درگذشت چاوز، عزای عمومی توسط هیأت دولت اعلام شد، رسانه‌ها و برخی سیاسیون را به خود مشغول کرد.
در پایان هم حجت‌الاسلام بهمن شریف‌زاده، روحانی نزدیک به مشایی نیز با در گذشت چاوز واکنشی قابل توجه نشان داد. در صفحه شخصی حجت‌الاسلام بهمن شریف‌زاده در سایت فیس بوک این گونه به مرگ هوگو چاوز پرداخته شده است: «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون... تسلیت به مناسبت درگذشت بسیجی واقعی عصر، آقای هوگو چاوز»!
اما فضای انتخاباتی ساعات گذشته ایران در اختیار ائتلاف ۱+۲ بود. در ساعات گذشته ولایتی، قالیباف و حداد عادل مشت‌های خود را در هم گره کرده و بر وحدت خود در پایان کار تأکید کردند، اما سخنان این سه به تدریج کدهایی را برای تحلیل در اختیار تحلیل‌گران می‌گذارد و رفته رفته دریچه‌هایی برای تحلیل‌های شفاف‌تر باز می‌شود.
در سخنان آقایان ولایتی، قالیباف و حداد عادل، حرکت در جهت رضای خدا، مصلحت کشور و تلاش برای اداره جمعی کشور و نشان دادن یک رویکرد عقلانی برداشت می‌شد. با شناختی که از این سه نفر وجود دارد، در صورت موفقیت حتما این گونه خواهد شد و خداوند متعال هم با چنین نیتی که این سه دارند، توفیقات خود را شامل آنان خواهد کرد. اما آنچه در پی می‌آید، تحلیل و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای برای آگاهی رسانی رسانه‌ای است تا به تدریج مخاطبان با جریانات موجود در فضای انتخاباتی آشنا شوند.
در سخنان آقایان قالیباف و ولایتی به نوعی تأییداتی وجود دارد که این دو چندان میلی برای کسب قبای ریاست جمهوری ندارند.
آقای ولایتی در این باره گفت: در نشست‌های اولیه ائتلاف سه‌گانه به صراحت اعلام کردم که هیچ شوقی برای ریاست جمهوری ندارم و مشاورت مقام معظم رهبری از هر مسئولیتی برای من افتخارآمیز‌تر است.
نفر دیگر این ائتلاف یعنی محمد باقر قالیباف هم به نوعی تأکید کرد که هدف غایی‌اش کسب ردای ریاست جمهوری نیست.
وی هم در این باره گفت: امروز می‌شنوم که برخی می‌گویند قالیباف به جز رئیس‌جمهور شدن به هیچ چیز نمی‌اندیشد، در حالی که اگر فردی چنین عقیده‌ای در کشور داشته باشد، انقلاب پیش نمی‌رود!
اما نفر سوم این ائتلاف (آقای حداد عادل) اتفاقی یا هر صورت دیگری، مانند دو نفر دیگر سخنی دال بر عدم تمایل برای کسب مقام ریاست جمهوری از خود نشان نداد و اتفاقا بیشتر در مقام دفاع از محمد باقر قالیباف برآمد و گفت که وی در نهایت همه امکانات خود را در اختیار گزینه نهایی ائتلاف قرار خواهد داد. در واقع گویی تردید‌هایی در مورد اقدام مستقل آقای قالیباف برای آقای حداد پدید آمده که در سخنان خود تلاش کرده آن را رفع کند.
وی در این باره می‌گوید: آقای قالیباف به اعضای ائتلاف اعلام کردند، من با استفاده از امکانات و با اتکا به دوستانم، ستادهای انتخاباتی خود را راه‌اندازی کرده‌ام، اما همه در اختیار نامزد نهایی ائتلاف خواهد بود. وی همچنین به نقل از قالیباف گفت: اگر کسی در شهرستان‌ها نیز به بنده برای رأی دادن اظهار تمایل کند، به او می‌گویم تنها از خروجی نهایی ائتلاف سه‌گانه حمایت کند. لذا آقای قالیباف نیز اگر در حال حاضر ستادی تشکیل داده به ستادهای مشترک تعلق دارد.
پس در واقع آقای حداد عادل نه تنها مانند دو تن دیگر بی‌اشتیاقی خود را برای پوشیدن قبای ریاست جمهوری را اعلام نکرد، بلکه کوشید دو نگرانی موجود درباره قالیباف را توضیح دهد؛ نگرانی نخست که در بالا آمد، یقین دادن به هواداران ائتلاف ۱+۲ بود، مبنی بر اینکه آقای قالیباف در برابر این ائتلاف مستقلانه نخواهد ایستاد.
دومین نگرانی که آقای حداد عادل دوباره درباره حضور قالیباف در ائتلاف در مورد آن توضیح داد، نگرانی و شبهه‌هایی بود و هست که جبهه پایداری در مورد مواضع و کارکرد آقای قالیباف دارند. حداد عادل هم تلاش کرد که به جبهه پایداری هشدار دهد در صورتی که به خاطر وجود قالیباف در ائتلاف ۱+۲، باعث جدایی اصولگرایان شوند، اصولگرایان متضرر خواهند شد و از سوی دیگر هم آقای قالیباف جلو انداخت تا به نوعی با جبهه پایداری مذاکره کند!
وی در این باره گفت: ما به جبهه پایداری احترام می‌گذاریم و گفتمان آن‌ها درباره فتنه و انحراف با ائتلاف سه‌گانه مشترک است و آن را درست می‌دانیم. همچنین همواره نهایت ارادت را نسبت به آیت‌الله مصباح یزدی داشته‌ایم. حرف ما این است که جبهه پایداری باید دقت لازم را انجام دهد تا در انتخابات ریاست جمهوری باعث تفرقه نشود، چرا که نه آن‌ها به جایی می‌رسند و نه افرادی که اصو‌گرا هستند و اسماً به جبهه پایداری تعلقی ندارند.
وی درباره انتقاد جبهه پایداری نسبت به موضع‌گیری‌های محمدباقر قالیباف گفت:
آقای قالیباف اعلام آمادگی کردند که در نشستی مشترک با جبهه پایداری به ابهامات آن‌ها توضیح می‌دهد.
نشانه‌هایی که تا کنون می‌توان از سخنان این سه نفر دریافت کرد، این که این ائتلاف می‌کوشد در مرحله نخست، مشروعیت خود را برای جبهه پایداری اثبات کنند. تا در نهایت با این جبهه به یک کاندیدای مستقل برسند. در این میان حداد عادل، حلقه اشتراک این ائتلاف و قالیباف حلقه افتراق این دوست. حلقه افتراقی که یا باید به نفع حداد کنار رود یا تعهد سفت و سختی به پایداری ها دهد و در غیر این حالات مستقلانه عمل کند.
بنابراین، با توجه به اعلام صریح ولایتی و ضمنی قالیباف در مورد عدم اشتیاق برای رئیس جمهور شدن و صراحت نداشتن حداد عادل در این باره و همچنین توافق هر دو گروه بر حداد عادل و افتراق در مورد قالیباف، به نظر می‌رسد برای جلوگیری از تفرقه، این حداد عادل است که می‌تواند فصل مشترک این دو گروه باشد. قالیباف هم که متعهد شده ستادهای خود را در اختیار گزینه ائتلاف گذارد.
پس در صورت انتخاب حداد عادل ستادهای قالیباف در تهران و شهرستان‌ها در اختیار جبهه پایداری هم قرار خواهد گرفت؛ اما آیا این شدنی است؟!
در پایان هم حجت‌الاسلام بهمن شریف‌زاده، روحانی نزدیک به مشایی نیز با در گذشت چاوز واکنشی قابل توجه نشان داد. در صفحه شخصی حجت‌الاسلام بهمن شریف‌زاده در سایت فیس بوک این گونه به مرگ هوگو چاوز پرداخته شده است: «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون... تسلیت به مناسبت درگذشت بسیجی واقعی عصر، آقای هوگو چاوز»!
اما فضای انتخاباتی ساعات گذشته ایران در اختیار ائتلاف ۱+۲ بود. در ساعات گذشته ولایتی، قالیباف و حداد عادل مشت‌های خود را در هم گره کرده و بر وحدت خود در پایان کار تأکید کردند، اما سخنان این سه به تدریج کدهایی را برای تحلیل در اختیار تحلیل‌گران می‌گذارد و رفته رفته دریچه‌هایی برای تحلیل‌های شفاف‌تر باز می‌شود.
در سخنان آقایان ولایتی، قالیباف و حداد عادل، حرکت در جهت رضای خدا، مصلحت کشور و تلاش برای اداره جمعی کشور و نشان دادن یک رویکرد عقلانی برداشت می‌شد. با شناختی که از این سه نفر وجود دارد، در صورت موفقیت حتما این گونه خواهد شد و خداوند متعال هم با چنین نیتی که این سه دارند، توفیقات خود را شامل آنان خواهد کرد. اما آنچه در پی می‌آید، تحلیل و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای برای آگاهی رسانی رسانه‌ای است تا به تدریج مخاطبان با جریانات موجود در فضای انتخاباتی آشنا شوند.
در سخنان آقایان قالیباف و ولایتی به نوعی تأییداتی وجود دارد که این دو چندان میلی برای کسب قبای ریاست جمهوری ندارند.
آقای ولایتی در این باره گفت: در نشست‌های اولیه ائتلاف سه‌گانه به صراحت اعلام کردم که هیچ شوقی برای ریاست جمهوری ندارم و مشاورت مقام معظم رهبری از هر مسئولیتی برای من افتخارآمیز‌تر است.
نفر دیگر این ائتلاف یعنی محمد باقر قالیباف هم به نوعی تأکید کرد که هدف غایی‌اش کسب ردای ریاست جمهوری نیست.
وی هم در این باره گفت: امروز می‌شنوم که برخی می‌گویند قالیباف به جز رئیس‌جمهور شدن به هیچ چیز نمی‌اندیشد، در حالی که اگر فردی چنین عقیده‌ای در کشور داشته باشد، انقلاب پیش نمی‌رود!
اما نفر سوم این ائتلاف (آقای حداد عادل) اتفاقی یا هر صورت دیگری، مانند دو نفر دیگر سخنی دال بر عدم تمایل برای کسب مقام ریاست جمهوری از خود نشان نداد و اتفاقا بیشتر در مقام دفاع از محمد باقر قالیباف برآمد و گفت که وی در نهایت همه امکانات خود را در اختیار گزینه نهایی ائتلاف قرار خواهد داد. در واقع گویی تردید‌هایی در مورد اقدام مستقل آقای قالیباف برای آقای حداد پدید آمده که در سخنان خود تلاش کرده آن را رفع کند.
وی در این باره می‌گوید: آقای قالیباف به اعضای ائتلاف اعلام کردند، من با استفاده از امکانات و با اتکا به دوستانم، ستادهای انتخاباتی خود را راه‌اندازی کرده‌ام، اما همه در اختیار نامزد نهایی ائتلاف خواهد بود. وی همچنین به نقل از قالیباف گفت: اگر کسی در شهرستان‌ها نیز به بنده برای رأی دادن اظهار تمایل کند، به او می‌گویم تنها از خروجی نهایی ائتلاف سه‌گانه حمایت کند. لذا آقای قالیباف نیز اگر در حال حاضر ستادی تشکیل داده به ستادهای مشترک تعلق دارد.
پس در واقع آقای حداد عادل نه تنها مانند دو تن دیگر بی‌اشتیاقی خود را برای پوشیدن قبای ریاست جمهوری را اعلام نکرد، بلکه کوشید دو نگرانی موجود درباره قالیباف را توضیح دهد؛ نگرانی نخست که در بالا آمد، یقین دادن به هواداران ائتلاف ۱+۲ بود، مبنی بر اینکه آقای قالیباف در برابر این ائتلاف مستقلانه نخواهد ایستاد.
دومین نگرانی که آقای حداد عادل دوباره درباره حضور قالیباف در ائتلاف در مورد آن توضیح داد، نگرانی و شبهه‌هایی بود و هست که جبهه پایداری در مورد مواضع و کارکرد آقای قالیباف دارند. حداد عادل هم تلاش کرد که به جبهه پایداری هشدار دهد در صورتی که به خاطر وجود قالیباف در ائتلاف ۱+۲، باعث جدایی اصولگرایان شوند، اصولگرایان متضرر خواهند شد و از سوی دیگر هم آقای قالیباف جلو انداخت تا به نوعی با جبهه پایداری مذاکره کند!
وی در این باره گفت: ما به جبهه پایداری احترام می‌گذاریم و گفتمان آن‌ها درباره فتنه و انحراف با ائتلاف سه‌گانه مشترک است و آن را درست می‌دانیم. همچنین همواره نهایت ارادت را نسبت به آیت‌الله مصباح یزدی داشته‌ایم. حرف ما این است که جبهه پایداری باید دقت لازم را انجام دهد تا در انتخابات ریاست جمهوری باعث تفرقه نشود، چرا که نه آن‌ها به جایی می‌رسند و نه افرادی که اصو‌گرا هستند و اسماً به جبهه پایداری تعلقی ندارند.
وی درباره انتقاد جبهه پایداری نسبت به موضع‌گیری‌های محمدباقر قالیباف گفت:
آقای قالیباف اعلام آمادگی کردند که در نشستی مشترک با جبهه پایداری به ابهامات آن‌ها توضیح می‌دهد.
نشانه‌هایی که تا کنون می‌توان از سخنان این سه نفر دریافت کرد، این که این ائتلاف می‌کوشد در مرحله نخست، مشروعیت خود را برای جبهه پایداری اثبات کنند. تا در نهایت با این جبهه به یک کاندیدای مستقل برسند. در این میان حداد عادل، حلقه اشتراک این ائتلاف و قالیباف حلقه افتراق این دوست. حلقه افتراقی که یا باید به نفع حداد کنار رود یا تعهد سفت و سختی به پایداری ها دهد و در غیر این حالات مستقلانه عمل کند.
بنابراین، با توجه به اعلام صریح ولایتی و ضمنی قالیباف در مورد عدم اشتیاق برای رئیس جمهور شدن و صراحت نداشتن حداد عادل در این باره و همچنین توافق هر دو گروه بر حداد عادل و افتراق در مورد قالیباف، به نظر می‌رسد برای جلوگیری از تفرقه، این حداد عادل است که می‌تواند فصل مشترک این دو گروه باشد. قالیباف هم که متعهد شده ستادهای خود را در اختیار گزینه ائتلاف گذارد.
پس در صورت انتخاب حداد عادل ستادهای قالیباف در تهران و شهرستان‌ها در اختیار جبهه پایداری هم قرار خواهد گرفت؛ اما آیا این شدنی است؟!
