اين سي نفر کجا و آن سيصد نفر کجا؟

درب جلویی مجلس شورای اسلامی از دیرباز محل تجمع گروه‌ها و افرادی بوده که یا حقی از خود ضایع می‌دیدند و یا به چیزی اعتراض داشتند و می‌خواسته‌‌اند صدای خود را به مسئولان به ویژه نمایندگانشان در خانه ملت برسانند. چندین تجمع ده تا پانصد نفره و گا‌ه همزمان، خبر و تصویر هر روزه‌ای است که البته هر از گاهی رسانه‌های از پیرامون بهارستان مخابره می‌کنند.

به گزارش «تابناک»، مردم می‌آیند و بدون نیاز به مجوز تجمع، جلوی درهای نماد مردم‌سالاری دینی نظام، اعتراضات خود را می‌‌گویند و بدون هیچ مزاحمتی از سوی نیروهای متولی نظم و نیروهای انتظامی، خواسته خود مطرح می‌‌کنند و رسانه‌ها هم به گونه‌های گوناگونو کم یا زیاد، اخبار و یا تصویرهایی از این تجمعات را بازتاب می‌دهند، ولی بسیای از این تجمعات مورد غفلت نمایندگان و نیز برخی رسانه‌ها قرار می‌گیرد.

بنا بر این گزارش، سه‌شنبه، چهاردهم آذر ماه هم یکی از این روز‌ها بود و دو تجمع همزمان در جلوی درب شمالی مجلس شورای اسلامی برگزار شد؛ یک طرف تجمع سیصد نفره کارگران زحمتکش نساجی در اعتراض به حقوق معوقه و مزایای پایمال شده‌شان و در سوی دیگر، تجمعی سی نفره، که می‌توان گفت نما و آزمونی بود برای توجه نمایندگان و البته رسانه‌ها که همواره داعیه مردم و مشکلات آن‌ها را دارند.

کارگران نساجی برای چندمین بار به این تجمع می‌آمدند و این بار نیز آمدند و از نمایندگانشان وعده حل مشکل گرفتند، ولی رسانه‌ها هیچ خبر و عکسی از آنان منتشر نکرد.

در سوی دیگر، اما جمعی محدود سی نفره به نام دانشجو آن هم پس از چند روز اعلام و فراخوان پیامکی و درج در برخی رسانه‌های همسو، در جلوی مجلس شورای اسلامی تجمع کردند تا در روزی که نمایندگان ملت به نظر خود، یکی از مهمترین چالش‌های پیش روی کشور در حوزه سیاسی را چاره جویی می‌کردند، خواسته خود را بگویند. البته انتقادی به تجمع آنها نیست، زیرا همه می‌توانند نظر خود را با نمایندگانشان در میان بگدارند؛ اما توجه و مهم دانستن برخی موضوعات و مشکل برخی از مردم و رسیدگی به آن‌ها و بالعکس بی‌اعتنایی و غفلت از دیگر موضوعات و مشکلات عده‌ای دیگر از مردم جالب توجه است.

 

جالبتر این که شمار خبرنگاران از شمار این جمع سی نفره بیشتر بود، در حالی که‌‌ همان رسانه‌های همسو از آن به تجمع بزرگ دانشجویان بسیجی یاد کردند.

عمده‌ترین مطالبات این سی نفر با سی پلاکارد تقریبا هم شکل، در اعتراض به اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری نسبت به ماده ۳۵ این قانون بود، به گونه‌ای که آنان مدعی بودند اصلاح این ماده و مواد دیگری از قانون انتخابات ریاست جمهوری به انحصارگری دامن می‌زند!

در ادامه این تجمع اعتراض‌آمیز، کاظم جلالی، رئیس مرکز پژوهش‌ها و نماینده مردم شاهرود به عنوان موافق اصلاح موادی از قانون انتخابات ریاست جمهوری در بین تجمع‌کنندگان حاضر شد و در سخنانی، دانشجویان را به بصیرت و تأمل بیشتر در نحوه قانونگذاری و اداره کشور دعوت کرد و هچنین خواستار بررسی این موضوعات در کمال آرامش و به دور از جنجال شد.

البته مهدی کوچک‌زاده، نماینده مردم تهران و یک پای همیشگی چنین مباحثی به عنوان مخالف اصلاح موادی از قانون انتخابات ریاست جمهوری نیز در میان تجمع‌کنندگان حاضر و اصلاح این قانون را بی‌عدالتی نامید.

در ادامه این تجمع، علیرضا منادی سپیدان نیز به عنوان نماینده‌ای از هیأت رئیسه مجلس در میان دانشجویان حاضر شد و از آنان خواست تا نامه‌ای برای رسیدگی به خواسته‌های خود به هیأت رئیسه بفرستند.

به هر روی، این تجمعات نیز پایان یافت، لیکن این پرسش همچنان بدون پاسخ ماند که این سی نفر چه فرقی با آن سیصد نفر و یا دیگر تجمعات دارند؟ و آیا این سی نفر صدای همه دانشجویان و مردم بودند و تجمعات دیگر گروه‌های مردمی که هر کدام مشکلات ویژه خود را دارند، مردم نیستند؟!