وزارت‌خانه‌ای که به جای انجام وظیفه به نظاره ایستاده!

به شدت مضطرب است و درمانده؛ تا کنون چند نفر از هموطنانش که با وی در زندان «دمام» بودند، به دار آویخته شده‌اند و حالا وی و دیگر ایرانیان دربند نیز می‌ترسند، سرنوشت مشابهی در انتظارشان باشد؛ در شرایطی که گویا وزارت امور خارجه نمی‌خواهد از موضع بیننده بیرون آمده و کاری انجام دهد.

به گزارش «تابناک»، روزهای آخر فروردین ماه سال جاری، خبری به تلکس خبرگزاری‌های عربی راه یافت که موجی از واکنش‌ها را به همراه آورد: «عربستان سعودی هشت شهروند ایران را اعدام کرد»؛ ایرانیانی که ظاهرا به جرایمی چون قاچاق مواد مخدر و جاسوسی (به عنوان اتهامات دقت کنید!) متهم شده بودند!

انتشار این خبر ناخوشایند کافی بود تا قشقاوی، معاون کنسولی، پارلمانی و امور ایرانیان وزارت امور خارجه به سرعت آن را تکذیب کند و از توقف حکم صادره در پی تماس تلفنی وزیر امور خارجه کشورمان با همتای عربستانی سخن به میان بیاورد!

این در حالی است که پیشتر، علی اکبر صالحی در حاشیه نشست هیأت دولت از توقف اعدام اتباع ایرانی در عربستان خبر داده و گفته بود: «من در این خصوص با سعودالفیصل، وزیر امور خارجه عربستان صحبت کردم و خوشبختانه روند اجرای حکم اعدام این هموطنان متوقف شده است. امیدوارم با مبادله توافق‌نامه‌های دوجانبه میان ایران و عربستان درباره تبادل زندانیان، زمینه آزادی این عزیزان فراهم شود».

بدین ترتیب، پیگیری سرنوشت ۲۵ ایرانی دستگیر شده در یک لنج ماهی‌گیری در محدوده هفتاد مایلی سواحل عربستان ـ که نزدیک شش سال است در شرق عربستان، زندانی‌اند ـ مدتی به محاق رفت تا اینکه چند روز پیش، خبر ناراحت کننده دیگری منتشر شد که حاکی از اعدام ده نفر دیگر از این هموطنان در بندمان بود تا عملکرد وزارت خارجه کشورمان در این زمینه، بیش از پیش شبهه‌دار شود.

این در حالی است که ساعاتی پیش، یکی از ایرانیان دربند زندان «دمام» در تماس با خبرنگار ما گفت: از جمع بیست و پنج نفره زندانیان ایرانی در دمام، تا کنون و طی دو مرحله، شماری از هموطنانمان اعدام شده‌اند، به گونه‌ای که نخستین بار هشت نفر به دار آویخته و بار دوم نیز ـ چند روز پیش ـ ده نفر دیگر اعدام شدند تا من و شش ایرانی دیگر که در این زندان هستیم، به شدت نگران وضعیتمان باشیم.

وی که با سختی فراوان موفق به برقراری این ارتباط تلفنی شده است، افزود: سیر طبیعی پرونده ما گذرانده نشده است. در حالی که در آخرین دادگاه برگزار شده، چند تن از اعضای سفارت هم حضور داشتند، به رغم اینکه با رأی قاضی از اتهامات نسبت داده شده تبرئه شدیم، همچنان زندانی هستیم و هر آن احتمال می‌رود مجازاتی علیه‌مان اعمال شود که به هیچ وجه عادلانه نیست.

این ایرانی در بند دولت عربستان می‌افزاید: شش سال است که در اسارتیم و با وجودی که مقامات سفارت کشورمان در جریان پرونده هستند، تا کنون کاری برای احقاق حقوق و آزادی‌مان انجام نگرفته است.
این در حالی است که هیچ اطمینانی به فردایمان نداریم و می‌ترسیم که اعدام شویم، حال آن که جرمی مرتکب نشده‌ایم و تنها به دلیل توفانی شدن دریا در فاصله هفتاد مایلی ساحل عربستان دستگیر شده‌ایم که البته آن هم جرم نیست، چون محدوده بین‌المللی به شمار می‌آید.


بدین ترتیب نه تنها خبری که وزیر امور خارجه کشورمان ضمن تکذیب آن، از توقف حکم صادره ابراز خشنودی کرده بود، تأیید می‌شود، بلکه بر ابهامات ماجرا افزوده شده و پرسش‌های بسیاری به ذهنمان راه می‌یابد که جا دارد مسئولان وزارت خارجه به آن پاسخ بدهند:

ـ مگر نه اینکه خبر اعدام هموطنان در بندمان را تکذیب کردید؛ اکنون که خبر مشابه و تکمیلی این رخداد دردآور منتشر شده، چرا سکوت کرده‌اید و از وعده فراموش شده تبادل زندانیان سخنی به میان نمی‌آورید؟

ـ آیا اعدام چند شهروند کشور دیگر بدون هماهنگی با مقامات آن کشور، بیرون از عرف دیپلماتیک و کنوانسیون‌های جهانی نیست که تاکنون واکنشی به آن نشان نداده‌اید؟!

ـ براستی آیا رایزنی برای تبادل زندانیان و یا دست کم، استخدام وکیل و تدارک شرایط محاکمه علنی و عادلانه، اینقدر سخت است که کاری نکرده‌اید؟

ـ آیا گاه آن نرسیده که به طور جدی به ماجرا راه یافته و در صورت درست بودن خبر، افزون بر پیگیری حقوقی ماجرا تا پایان آن، نسبت به بازگرداندن دیگر زندانیان ایرانی و پیکر هموطنان اعدام شده، گام بردارید؟

ـ و بپرسیم اصولا کارکرد اصلی وزارت خارجه و سفارت‌خانه‌ای که از اعدام هموطنانش خبر نمی‌یابد، چیست؟!