پيكر سيمين دانشور تشییع شد+تصاویر
در ابتداي اين مراسم كه با حضور چهره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري همراه بود، سخنراني سيمين دانشور درباره‌ي هنر معاصر پخش شد و صداي اين نويسنده در فضا طنين انداخت. همچنين پيام تسليت سيدمحمد حسيني ـ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ توسط رضا حميدي خوانده شد.
پيكر سيمين دانشور روي دست دوستداران فرهنگ و ادب ايران تشييع شد تا در آرامگاه ابدي‌اش آرام گيرد.
به گزارش ايسنا مراسم تشييع پيكر بانوي ادبيات داستاني ايران صبح امروز (يكشنبه، 21 اسفندماه) با حضور جمعي از علاقه‌مندان آثار سيمين دانشور و ادبيات ايران از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه‌ي هنرمئدان بهشت زهرا (س) برگزار شد.
در ابتداي اين مراسم كه با حضور چهره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري همراه بود، سخنراني سيمين دانشور درباره‌ي هنر معاصر پخش شد و صداي اين نويسنده در فضا طنين انداخت. همچنين پيام تسليت سيدمحمد حسيني ـ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ توسط رضا حميدي خوانده شد.
در ادامه، بهمن دري ـ معاون امور فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ با عرض تسليت از طرف مجموعه‌ي وزارت ارشاد، گفت: به من مي‌گفتند اين اواخر سيمين دانشور كج‌خلق شده؛ ولي وقتي خدمتش رسيدم، اين‌گونه نبود. او كتابي به من هديه داد و وقتي به او گفتم امضايش كنيد، بعد كتاب را امضا كرد و توسط دوستي برايم فرستاد.
دري با بيان اين‌كه سيمين دانشور در عرصه‌ي داستان‌نويسي حرف اول را مي‌زد و فكر نمي‌كنم كسي بتواند در داستان‌نويسي به تبحر او برسد، عنوان كرد: او در زمان جواني‌اش نيز كيفيت داستان‌هايش يك سر و گردن بالاتر از نويسنده‌هاي هم‌سن و سالش بود.
معاون فرهنگي وزارت ارشاد در بخش ديگري از صحبت‌هايش گفت: سيمين دانشور همواره در كارهاي خير شركت مي‌كرد. بعد از انقلاب و در بحبوحه‌ي انقلاب و جنگ، كمك‌هاي زيادي به رزمندگان مي‌كرد. همچنين در زمان زلزله‌ي بم و رودبار، كمك‌هاي زيادي به مردم زلزله‌زده كرد.
دري در ادامه گفت: دانشور به ساده‌نويسي معتقد بود و كتاب «سووشون» نقطه‌ي اوج كارهاي ساده و در عين حال عميق اوست.
او همچنين اظهار كرد: وزارت ارشاد تلاش مي‌كند اگر اثري از سيمين دانشور به جا مانده است و يا بايد تجديد چاپ شود، آن‌ها را چاپ و در نمايشگاه كتاب در فرم خاصي عرضه كند كه اين موضوع متقارن با هشتم ارديبهشت، روز تولد سيمين دانشور، نيز هست.
در ادامه‌ي اين مراسم، غلامرضا امامي در سخناني گفت: توي اين شهر شلوغ، در خيابان عشق، در كوچه‌ي اول، ميان بن‌بست ارض و سماء خانه‌اي است كه جلال ساخته است؛ خانه‌اي كه جلال براي سيمين ساخته و هنوز پابرجا مانده است. او اين خانه را رها نكرد. اين خانه، خانه‌ي دل او و خانه‌ي دل ماست. اين خانه هنوز سخن مي‌گويد. تاريخ ادبي و اجتماعي اين سرزمين در آن خانه نقش بسته است و اميدوارم اين خانه براي اين سرزمين بماند.
اين نويسنده سپس به جمله‌هايي از سيمين دانشور اشاره كرد و از قول اين بانوي داستان‌نويس گفت: زندگي سرودي است، با محبت بخوانش و بدان اصل زندگي، سفر ميان زايش و مرگ است.
امامي در ادامه عنوان كرد: او را هرگز نمي‌يابم كه رفته باشد. سيمين سفر به خير! آخرين سفر به خير! امروز به ديدار جلال مي‌روي. از او بياموزيم دانايي، دل به مردم دادن و راه خود رفتن و بسياري از چيزهاي ديگر را. سيمين دانشور امروز به ابديت و بي گمان به آستان بهشت جاي دارد. بر فراز سيمين، درخت پرادب اين سرزمين، درخت‌ها خواهد بود و در كنار آن‌ها نهال‌ها و نسل‌هاي بعدي به اين بانو و همسرش سپاس خواهند گفت. جلال آبروي اهل قلم بود.
در ادامه‌ي مراسم، علي دهباشي در سخناني گفت: در اين جمع گسترده‌ي ما كيست كه با دانشور زندگي نكرده باشد و بيش‌تر از من با او انس و مجالست نداشته باشد؟ حضور وسيع شاعران و نويسندگان و مقامات فرهنگي در اين مراسم نشان مي‌دهد كه دانشور از چه جايگاهي در ادب معاصر ما برخوردار بوده است.
او همچنين گفت: سه نسل از ما با رمان‌ها و آثار دانشور زندگي كرده‌ايم و هميشه دم گرم، پرمهر و مهربانش آرامش‌بخش همه‌ي ما بود. من به نمايندگي از دو تن از بازماندگان سيمين دانشور موظف شدم از حضور شما در اين‌جا تشكر كنم؛ ويكتوريا دانشور و ليلي رياحي و خاندان جلال آل احمد .
دهباشي با خواندن شعري از فريدون مشيري كه سيمين دانشور آن را دوست داشت و در هنگام خواندن آن صدايش با بغض و اندوه همراه بود، سخنانش را به پايان رساند.
به گزارش ايسنا، پيكر سيمين دانشور پس از اقامه‌ي نماز توسط حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمود دعايي، به سمت قطعه‌ي هنرمندان بهشت زهرا (س) تشييع شد تا بانوي داستان ايران در آرامگاه ابدي‌اش به خاك سپرده شود.
مراسم تشييع پيكر سيمين دانشور با حضور چهره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري همراه بود. از جمله حاضران در اين مراسم، جواد مجابي، منيژه محامدي، احمد ميراحسان، مسعود جعفري، فرخنده حاجي‌زاده، صديق تعريف، احسان نراقي، سيمين بهبهاني، ابوالحسن تهامي، ليلي گلستان، حبيب‌الله پيمان، فريد مرادي، سهيل محمودي، داريوش شايگان، غلامحسين سالمي، ناهيد توسلي، مصطفي رحماندوست، محمود معتقدي، عظيم زرين‌كوب، نعمت احمدي، محمد دهقاني، هرمز همايون‌پور، احمد مسجدجامعي، بزرگمهر رفيعا، محمد سرير، حسين سناپور، محمد قاسم‌زاده، حسن اصغري، كامبيز درمبخش و بهمن فرمان‌آرا بودند.
به گزارش ايسنا مراسم تشييع پيكر بانوي ادبيات داستاني ايران صبح امروز (يكشنبه، 21 اسفندماه) با حضور جمعي از علاقه‌مندان آثار سيمين دانشور و ادبيات ايران از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه‌ي هنرمئدان بهشت زهرا (س) برگزار شد.
در ابتداي اين مراسم كه با حضور چهره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري همراه بود، سخنراني سيمين دانشور درباره‌ي هنر معاصر پخش شد و صداي اين نويسنده در فضا طنين انداخت. همچنين پيام تسليت سيدمحمد حسيني ـ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ توسط رضا حميدي خوانده شد.
در ادامه، بهمن دري ـ معاون امور فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ با عرض تسليت از طرف مجموعه‌ي وزارت ارشاد، گفت: به من مي‌گفتند اين اواخر سيمين دانشور كج‌خلق شده؛ ولي وقتي خدمتش رسيدم، اين‌گونه نبود. او كتابي به من هديه داد و وقتي به او گفتم امضايش كنيد، بعد كتاب را امضا كرد و توسط دوستي برايم فرستاد.
دري با بيان اين‌كه سيمين دانشور در عرصه‌ي داستان‌نويسي حرف اول را مي‌زد و فكر نمي‌كنم كسي بتواند در داستان‌نويسي به تبحر او برسد، عنوان كرد: او در زمان جواني‌اش نيز كيفيت داستان‌هايش يك سر و گردن بالاتر از نويسنده‌هاي هم‌سن و سالش بود.
معاون فرهنگي وزارت ارشاد در بخش ديگري از صحبت‌هايش گفت: سيمين دانشور همواره در كارهاي خير شركت مي‌كرد. بعد از انقلاب و در بحبوحه‌ي انقلاب و جنگ، كمك‌هاي زيادي به رزمندگان مي‌كرد. همچنين در زمان زلزله‌ي بم و رودبار، كمك‌هاي زيادي به مردم زلزله‌زده كرد.
دري در ادامه گفت: دانشور به ساده‌نويسي معتقد بود و كتاب «سووشون» نقطه‌ي اوج كارهاي ساده و در عين حال عميق اوست.
او همچنين اظهار كرد: وزارت ارشاد تلاش مي‌كند اگر اثري از سيمين دانشور به جا مانده است و يا بايد تجديد چاپ شود، آن‌ها را چاپ و در نمايشگاه كتاب در فرم خاصي عرضه كند كه اين موضوع متقارن با هشتم ارديبهشت، روز تولد سيمين دانشور، نيز هست.
در ادامه‌ي اين مراسم، غلامرضا امامي در سخناني گفت: توي اين شهر شلوغ، در خيابان عشق، در كوچه‌ي اول، ميان بن‌بست ارض و سماء خانه‌اي است كه جلال ساخته است؛ خانه‌اي كه جلال براي سيمين ساخته و هنوز پابرجا مانده است. او اين خانه را رها نكرد. اين خانه، خانه‌ي دل او و خانه‌ي دل ماست. اين خانه هنوز سخن مي‌گويد. تاريخ ادبي و اجتماعي اين سرزمين در آن خانه نقش بسته است و اميدوارم اين خانه براي اين سرزمين بماند.
اين نويسنده سپس به جمله‌هايي از سيمين دانشور اشاره كرد و از قول اين بانوي داستان‌نويس گفت: زندگي سرودي است، با محبت بخوانش و بدان اصل زندگي، سفر ميان زايش و مرگ است.
امامي در ادامه عنوان كرد: او را هرگز نمي‌يابم كه رفته باشد. سيمين سفر به خير! آخرين سفر به خير! امروز به ديدار جلال مي‌روي. از او بياموزيم دانايي، دل به مردم دادن و راه خود رفتن و بسياري از چيزهاي ديگر را. سيمين دانشور امروز به ابديت و بي گمان به آستان بهشت جاي دارد. بر فراز سيمين، درخت پرادب اين سرزمين، درخت‌ها خواهد بود و در كنار آن‌ها نهال‌ها و نسل‌هاي بعدي به اين بانو و همسرش سپاس خواهند گفت. جلال آبروي اهل قلم بود.
در ادامه‌ي مراسم، علي دهباشي در سخناني گفت: در اين جمع گسترده‌ي ما كيست كه با دانشور زندگي نكرده باشد و بيش‌تر از من با او انس و مجالست نداشته باشد؟ حضور وسيع شاعران و نويسندگان و مقامات فرهنگي در اين مراسم نشان مي‌دهد كه دانشور از چه جايگاهي در ادب معاصر ما برخوردار بوده است.
او همچنين گفت: سه نسل از ما با رمان‌ها و آثار دانشور زندگي كرده‌ايم و هميشه دم گرم، پرمهر و مهربانش آرامش‌بخش همه‌ي ما بود. من به نمايندگي از دو تن از بازماندگان سيمين دانشور موظف شدم از حضور شما در اين‌جا تشكر كنم؛ ويكتوريا دانشور و ليلي رياحي و خاندان جلال آل احمد .
دهباشي با خواندن شعري از فريدون مشيري كه سيمين دانشور آن را دوست داشت و در هنگام خواندن آن صدايش با بغض و اندوه همراه بود، سخنانش را به پايان رساند.
به گزارش ايسنا، پيكر سيمين دانشور پس از اقامه‌ي نماز توسط حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمود دعايي، به سمت قطعه‌ي هنرمندان بهشت زهرا (س) تشييع شد تا بانوي داستان ايران در آرامگاه ابدي‌اش به خاك سپرده شود.
مراسم تشييع پيكر سيمين دانشور با حضور چهره‌هاي مختلف فرهنگي و هنري همراه بود. از جمله حاضران در اين مراسم، جواد مجابي، منيژه محامدي، احمد ميراحسان، مسعود جعفري، فرخنده حاجي‌زاده، صديق تعريف، احسان نراقي، سيمين بهبهاني، ابوالحسن تهامي، ليلي گلستان، حبيب‌الله پيمان، فريد مرادي، سهيل محمودي، داريوش شايگان، غلامحسين سالمي، ناهيد توسلي، مصطفي رحماندوست، محمود معتقدي، عظيم زرين‌كوب، نعمت احمدي، محمد دهقاني، هرمز همايون‌پور، احمد مسجدجامعي، بزرگمهر رفيعا، محمد سرير، حسين سناپور، محمد قاسم‌زاده، حسن اصغري، كامبيز درمبخش و بهمن فرمان‌آرا بودند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۷۸
انتشار یافته: ۳۲
پروردگار بهشت برين را جايگاه او بگرداند(آمين) پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۳:۳۸ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
آخه منفیهاتون برای چیه دیگه؟ امین
| | ۱۶:۲۳ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
آنهایی که منفی دادن شاید عمدی نباشد چرا که مثلا در موبایلها صفحات وب درست نمایش نمی یابد و امکان اینکه اشتباها منفی انتخاب شود زیاد است جایش خالیخداوند رحمتش کند
خداوند منان بیامرزتش.روحت شاد سیمین دانشور وای بر این کشور ایران که قدر هنرمندان خود را در زمان زنده بودنشان نمی داند
پاسخ ها
ا. معینی
| | ۱۳:۱۶ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
اگر هنرمند را لای زرورق نگهدارند، بتدریج چشمه هنرش خشک میشود، سختی و محرومیت است که درخت هنر را بارور میکند، تا نگرید ابر کی خندد چمن، تاننالد طفل کی نوشد لبن، یا تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید.......... ناشناس
| | ۱۳:۴۴ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
ایشون نویسنده بودن نه هنرمند ناشناس
| | ۱۶:۲۱ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
شما که نمی دونید نویسندگی هم یک نوع هنره اصلاً توی این صفحه دنبال چی می گردید؟ ناشناس
| | ۱۶:۵۷ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
نوشتن خود یک هنر است و نویسنده آن هنرمند مهدی
| 
| ۱۷:۲۰ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
انصافا از این کامنت بی معنا تر نخونده بودم:ایشون نویسنده بودن نه هنرمند
!!!!!!!!!
خوب اعتراض کنید چرا تو قطعه هنرمندان خاکش کردند! نویسندگی که هنر نیست، لابد ورزشه!
روحش شاد. امثال سيمين ديگه تكرار نمي شن تاریخ در مورد هنرمندانی چون سیمین قضاوت خواهد کرد خداوند قرين رحمتشان کند. می خوام بدونم زمانی که تو خانه سالمندان بود چند نفر از این آدمهایی که به دیدن جنازه اش آمدن ، به دیدن زنده بودنش رفتن..؟ پاسخ ها
تهراني
| | ۱۵:۳۰ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
جهت اطلاع: ايشون تو خونه خودشون، خ ولي عصر، بعد از محموديه، خ ارض سكونت داشتند. درود خدا بر وی باد اولین داستانی که تو زندگیم خوندم سووشون بود.خدا رحمتش کنه مرده پرستيم ما...تا زنده اند قدربدانيم بد نيست زندگي صحنه يكتاي هنرمندي ماستهركسي نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پيوسته به جاست
خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد
نغمه هايت جاودان - سيمين خدا نگهدار
خانواده محترم فرهنگ و ادب ایران:تسلیت واژه کوچکی است برای این غم بزرگ...
روحش شاد و یادش گرامی باد.
بزرگ بودو از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
جدائی سیمین از جلال به اتمام رسید سیمین به جلال رسید . خداوند روحشان را شاد نماید .
سیمین و سیمین ها همیشه آمده اند و به جهان رنگ و بویی داده و رفته اند همانند جلال.اما در این میان این مردم و ایرانمان هست که همیشه بوده و خواهد بود و دوباره سیمین هایی را به جهان تقدیم خواهد کرد
یاد شان گرامی باد
قدر آنانکه ظهور کرده اند و دیده نمی شوند را بدانیم ، ببنیم و ارجشان نهیم
و «امید» را به جامعه و روح ملی مان بدمیم
.
یادشان گرامی ، راهشان پر رهـرو باد.
كاش مردان هنر را اين گروه مرده دوستدر زمان زنده بودن مرده مي پنداشتند...
سراغم گیر تا سوزد چراغم !چرا گیری پس از مرگم سراغم ؟
یاد یه جمله از سوو شون در کتاب دوم دبیرستان افتادم که میگفت:شلخته درو کنید تا چیزی هم گیر خوشه چین ها بیاید.
برای شادی روحش فاتحه می فرستیم. بخدایا تو مغز اونی که به این نظرات منفی داده چی میگذره!!!! باز هم فقدان انسانی بزرگ وباز هم مرده پرستی تابناک و مهر و انتخاب و کلا ما مردم بانو...، سیمین...، سلام.....،باورم نمی شود تنها رفتن و به خاکِ سیاه نشاندنم نمی شود
سیمین، تولدت مبارک، عاقبت بخیر باد....
خوشبخت باش مادر قصه ام، باورم نمی شود
کاش بزرگیش راازیاد نبریم روحش شاد مطمئنا پروردگار بزرگ او را در قرین رحمتش قرار خواهد داد. از انسانهای بی آزار و بی آلایش انتظاری غیر از این نباید داشت.