چگونه آب به زمين رسيد

رصدخانه فضایی هرشل در تازه ترین بررسیهای خود بر روی یک ستاره دنباله دار یک اقیانوس یخی مشابه اقیانوسهای زمین را شناسایی کرد.

به گزارش مهر، یک تیم بین المللی به سرپرستی "پل هارتوگ" از موسسه ماکس پلانک آلمان چند ستاره دنباله دار در منظومه خورشیدی را مورد بررسی قرار دادند.

در این راستا، این ستاره شناسان با استفاده از تازه ترین اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه فضایی هرشل آژانس فضایی اروپا بر روی ستاره دنباله‌دار 103P/Hartley 2 اقیانوسی یخی را شناسایی کردند که شباهت بسیاری به اقیانوسهای زمین دارد.

تلسکوپ هرشل نشان داد که در ترکیبات این یخها "دوتریم" (ایزوتوپ هیدروژن) وجود دارد و در واقع تفاوت چندانی میان هیدروژن و این ایزوتوپ وجود ندارد.

این کشف می تواند تائیدی بر تئوری باشد که برپایه آن آبهای زمین می‌توانند با باران شهاب سنگ‌ها به سیاره ما رسیده باشند.

به اعتقاد بسیاری از دانشمندان زمین بی آب به دنیا آمده است و تنها پس از 8 میلیون سال با یک افزایش آب مواجه شده که به گفته برخی، این آب حاصل برخورد دنباله دارها به زمین است.

"پل هارتوگ" در این خصوص توضیح داد: " زمانی که ما در جستجوی دنباله دارهایی هستیم که آب را به زمین آورده اند باید ستاره های دنباله داری چون 103P/Hartley 2 را مورد ملاحظه قرار دهیم."

به گفته این دانشمند، ستاره دنباله دار 103P/Hartley 2 در مرزهای منظومه شمسی و احتمالا در نوار کویپر، یا کمربند اجرام آسمانی سرد ساخته شده است.

این کمربند در فاصله دورتری از سیاره نپتون قرار دارد و به همین دلیل دانشمندان توانسته اند در این دنباله دار حضور یخ را تائید کنند.

براساس گزارش نیچر، کمربند کویپر بین 30 تا 50 برابر دورتر از فاصله میان زمین و خورشید است و در آن اجرام یخی چون خرده سیاره پلوتون، سیارات کوتوله و تعداد بی شماری ستاره دنباله دار زندگی می کنند.

103P/Hartley 2 یکی از 7 ستاره دنباله داری است که تاکنون توسط این تیم تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفته اند. 6 دنباله دار دیگر در منطقه "ابر اورت" در فاصله یکسال نوری از خورشید واقع شده اند.

"داریوس لیز" از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا اظهار داشت: "نتایج تحقیقات ما برپایه اطلاعات هرشل پیشنهاد می‌کنند که ستاره های دنباله دار می توانند نقش مهمی در حمل مقادیر بالایی از آب به روی زمین نخستین ایفا کرده باشند."