برخی جانشینان احتمالی مبارک
او برنده جايزه شيمي نوبل در سال 1999 است. «زويل» در سال گذشته اعلام کرد قصد دخالت در امور سياسي را ندارد؛ با اين حال، روزنامه‌هاي مصري روز دوشنبه نوشتند، «زويل» روز پنجشنبه به مصر بازخواهد گشت تا در کميته اصلاحات قانون اساسي همکاري کند. در اين کميته، شخصيت هاي برجسته‌اي مانند «ايمن نور» عضويت دارند...
سرویس بین الملل ـ هيچ نشانه‌اي دال بر اين که خيزش مردمي عليه حکومت حسني مبارک، رئيس جمهور مصر متوقف شده باشد، به چشم نمي خورد، در اين جا پرسشي که مطرح می‌شود، اين که کدام شخصيت‌ها يا گروه‌ها مي توانند قدرت را در مصر به دست گيرند.
به گزارش «تابناک»، حسنی مبارک در خلال سه دهه حکومت خود به گونه اي هدفمند، همه احزاب سياسي را تضعيف و اغلب گروه‌هاي مخالف خود را سرکوب کرده است، حالت فوق العاده اي که در چند دهه در مصر اعلام شده براي محدود کردن فعاليت‌هاي حزبي به کار رفته است همچنين کميته اي در وزارت کشور مصر تشکيل شده که مانع از حضور شمار زيادي از احزاب در فعاليت هاي سياسي شده و از صدور مجوز فعاليت به آنها جلوگيري کرده است.
يکي از اين احزاب که با چنين محدوديت هايي روبه رو شده است، «اخوان المسلمين» است، در نتيجه، اتحاديه‌هاي حرفه‌اي سازمان‌هاي طرفدار حقوق مدني دستگاه قضايي روزنامه‌ها و ديگر گروه هاي ديگر نقش مهمي در اين زمينه ايفا کرده اند.
در همین زمینه، شبکه خبری عربی «العالم» در گزارشی، برخي از شخصيت‌ها و گروه‌هايي را که نامشان مي تواند در روزهاي آينده در مصر مطرح شود، به شرح زیر آورده است:
«محمد البرادعي»: او 68 سال دارد و مدير کل سابق آژانس بين‌المللي انرژي اتمي است. او در سال 2010 ميلادي پس از پايان مأموريتش به عنوان مديرکل آژانس به مصر بازگشت. «البرادعي» در 2005 برنده جايزه صلح نوبل شد. او در رشته وکالت تحصيل کرده است. «البرادعي» بر این باور است که، مصر نيازمند تغييرات اساسي در ساختار قدرت و سياست خود است.
وي مي گويد: بايد به حاکميت استبدادي يک فرد نظامي مانند «حسني مبارک» پایان داد. او در ماه‌هاي اخير در مصر نبوده و همين مسأله، نااميدي شماري از فعالان سياسي را از وي به دنبال داشته است. با اين حال، «محمد البرادعي» در روز پنجشنبه به مصر بازگشت. او گفت آمادگي دارد در دولت انتقالي که در مصر ايجاد خواهد شد، هر نقشي را ايفا کند. البرادعی به دلیل برخی روابطش با آمریکا در دوران تصدی اش در آژانس، از سوی مردم و اسلام گراها مهره مطمئنی به شمار نمی رود.
«دکتر محمد بدیع»: وی که 66 سال دارد، در سال گذشته به رهبري «اخوان المسلمين»، بزرگترين گروه مخالف دولت مصر برگزیده شد. «بادي بادی»، فردي محافظه‌کار تلقي مي‌شود و به علت ترس از اقدامات سرکوبگرانه از سوي دولت مبارک، از انجام اقدامات تحريک‌آميز عليه دولت وي خودداري مي کرد.
«مبارک» سرکوب اسلام گراها را يکي از مهمترين اهداف سياسي خود مي داند. او آنها را به دست داشتن در غارت‌ها و بي نظمي‌هاي هفته گذشته در مصر متهم کرد. دولت مصر «اخوان المسلمين» را يک سازمان ممنوع از فعاليت مي‌داند، ولی به اين گروه اجازه مي دهد در چهارچوب محدوديت‌هايي در مصر فعاليت داشته باشد.
«ايمن نور»: او يک سياستمدار ليبرال است که در رشته وکالت تحصيل کرده، او در انتخابات رياست جمهوري سال 2005 مصر، رقيب «حسني مبارک» بود. وی به جرم ارایه اسناد و مدارک جعلي به هنگام ثبت حزب متبوع خود با نام «الغد» دستگير و زنداني و پس از سه سال از زندان آزاد شد. قانون هر گونه فعاليت سياسي را براي «ايمن نور» ممنوع اعلام کرده و باید گفت او پيشتر، يکي از نمايندگان پارلمان مصر از حزب «وفد» بوده است.
«عمرو موسي»: او که اکنون دبيرکل اتحاديه عرب است، يکي از وزيران خارجه مشهور در دولت‌هاي پيشين «حسني مبارک» بوده است. طرفدارانش وي را به دلیل حمايت از فلسطيني ها در زمان مذاکرات صلح اعراب و اسرائيل تحسين مي‌کنند.
حضور او در اتحاديه عرب، که يک سازمان محافظه کار عربي و طرفدار حفظ رهبران کنوني عرب است، تا اندازه ای چهره او را در نزد افکار عمومي مصر مخدوش کرد. در گذشته بسياري از مصري‌ها از وي به عنوان نامزد مورد حمايت خود براي تصدي سمت رياست جمهوري نام برده اند، او پس از آغاز اعتراضات مردمي اعلام کرده، خواستار ايجاد نظام چند حزبي در مصر است.
«احمد زويل»: او برنده جايزه شيمي نوبل در سال 1999 است. «زويل» در سال گذشته اعلام کرد قصد دخالت در امور سياسي را ندارد، با اين حال روزنامه‌هاي مصري روز دوشنبه نوشتند، «زويل» روز پنجشنبه به مصر بازخواهد گشت تا در کميته اصلاحات قانون اساسي همکاري کند. در اين کميته شخصيت هاي برجسته‌اي مانند «ايمن نور» عضويت دارند.
يکي از روزنامه هاي مصري به نقل از اين برنده جايزه شيمي نوبل نوشت: وي به مردم مصر پيشنهاد داده است شورايي به نام شوراي خبرگان تشکيل شود تا قانون اساسي جديد مصر را تدوين کنند.
«حمدين صباحي»: او يک سياستمدار ملي‌گرا در مصر است و رهبري حزب «کرامه» را در اين کشور بر عهده دارد. اين حزب هيچ گاه به طور رسمي مجوز فعاليت از سوي دولت مصر دريافت نکرده و در سال 2005 به نمايندگي پارلمان مصر برگزیده شد. «صباحي» در نظر داشت در انتخابات رياست جمهوري همان سال نيز شرکت کند اما بعداً از اين کار صرف نظر کرد. انتظار مي رفت که وي براي شرکت در انتخابات رياست جمهوري اتي مصر ثبت نام کند.
گفتنی است، هر چند اکنون نمی توان به خوبی و قطعیت آینده سیاسی مصر را تحلیل کرد، اضاع کنونی حکایت از آن دارد که «مبارک» در هر صورت رفتنی است، اما اینکه ساختار سیاسی موجود نیز تغییر خواهد کرد و یا نه نیاز به زمان بیشتری دارد. با همه، باید منتظر ماند، در روزهای آتی چه جریانی در مصر خواهد توانست قدرت را در دست بگیرد و بر پایه آن، رهبر سیاسی آینده این کشور بزرگ عربی را به دست بگیرد.
به گزارش «تابناک»، حسنی مبارک در خلال سه دهه حکومت خود به گونه اي هدفمند، همه احزاب سياسي را تضعيف و اغلب گروه‌هاي مخالف خود را سرکوب کرده است، حالت فوق العاده اي که در چند دهه در مصر اعلام شده براي محدود کردن فعاليت‌هاي حزبي به کار رفته است همچنين کميته اي در وزارت کشور مصر تشکيل شده که مانع از حضور شمار زيادي از احزاب در فعاليت هاي سياسي شده و از صدور مجوز فعاليت به آنها جلوگيري کرده است.
يکي از اين احزاب که با چنين محدوديت هايي روبه رو شده است، «اخوان المسلمين» است، در نتيجه، اتحاديه‌هاي حرفه‌اي سازمان‌هاي طرفدار حقوق مدني دستگاه قضايي روزنامه‌ها و ديگر گروه هاي ديگر نقش مهمي در اين زمينه ايفا کرده اند.
در همین زمینه، شبکه خبری عربی «العالم» در گزارشی، برخي از شخصيت‌ها و گروه‌هايي را که نامشان مي تواند در روزهاي آينده در مصر مطرح شود، به شرح زیر آورده است:
«محمد البرادعي»: او 68 سال دارد و مدير کل سابق آژانس بين‌المللي انرژي اتمي است. او در سال 2010 ميلادي پس از پايان مأموريتش به عنوان مديرکل آژانس به مصر بازگشت. «البرادعي» در 2005 برنده جايزه صلح نوبل شد. او در رشته وکالت تحصيل کرده است. «البرادعي» بر این باور است که، مصر نيازمند تغييرات اساسي در ساختار قدرت و سياست خود است. وي مي گويد: بايد به حاکميت استبدادي يک فرد نظامي مانند «حسني مبارک» پایان داد. او در ماه‌هاي اخير در مصر نبوده و همين مسأله، نااميدي شماري از فعالان سياسي را از وي به دنبال داشته است. با اين حال، «محمد البرادعي» در روز پنجشنبه به مصر بازگشت. او گفت آمادگي دارد در دولت انتقالي که در مصر ايجاد خواهد شد، هر نقشي را ايفا کند. البرادعی به دلیل برخی روابطش با آمریکا در دوران تصدی اش در آژانس، از سوی مردم و اسلام گراها مهره مطمئنی به شمار نمی رود.
«دکتر محمد بدیع»: وی که 66 سال دارد، در سال گذشته به رهبري «اخوان المسلمين»، بزرگترين گروه مخالف دولت مصر برگزیده شد. «بادي بادی»، فردي محافظه‌کار تلقي مي‌شود و به علت ترس از اقدامات سرکوبگرانه از سوي دولت مبارک، از انجام اقدامات تحريک‌آميز عليه دولت وي خودداري مي کرد. «مبارک» سرکوب اسلام گراها را يکي از مهمترين اهداف سياسي خود مي داند. او آنها را به دست داشتن در غارت‌ها و بي نظمي‌هاي هفته گذشته در مصر متهم کرد. دولت مصر «اخوان المسلمين» را يک سازمان ممنوع از فعاليت مي‌داند، ولی به اين گروه اجازه مي دهد در چهارچوب محدوديت‌هايي در مصر فعاليت داشته باشد.
«ايمن نور»: او يک سياستمدار ليبرال است که در رشته وکالت تحصيل کرده، او در انتخابات رياست جمهوري سال 2005 مصر، رقيب «حسني مبارک» بود. وی به جرم ارایه اسناد و مدارک جعلي به هنگام ثبت حزب متبوع خود با نام «الغد» دستگير و زنداني و پس از سه سال از زندان آزاد شد. قانون هر گونه فعاليت سياسي را براي «ايمن نور» ممنوع اعلام کرده و باید گفت او پيشتر، يکي از نمايندگان پارلمان مصر از حزب «وفد» بوده است.«عمرو موسي»: او که اکنون دبيرکل اتحاديه عرب است، يکي از وزيران خارجه مشهور در دولت‌هاي پيشين «حسني مبارک» بوده است. طرفدارانش وي را به دلیل حمايت از فلسطيني ها در زمان مذاکرات صلح اعراب و اسرائيل تحسين مي‌کنند. حضور او در اتحاديه عرب، که يک سازمان محافظه کار عربي و طرفدار حفظ رهبران کنوني عرب است، تا اندازه ای چهره او را در نزد افکار عمومي مصر مخدوش کرد. در گذشته بسياري از مصري‌ها از وي به عنوان نامزد مورد حمايت خود براي تصدي سمت رياست جمهوري نام برده اند، او پس از آغاز اعتراضات مردمي اعلام کرده، خواستار ايجاد نظام چند حزبي در مصر است.
«احمد زويل»: او برنده جايزه شيمي نوبل در سال 1999 است. «زويل» در سال گذشته اعلام کرد قصد دخالت در امور سياسي را ندارد، با اين حال روزنامه‌هاي مصري روز دوشنبه نوشتند، «زويل» روز پنجشنبه به مصر بازخواهد گشت تا در کميته اصلاحات قانون اساسي همکاري کند. در اين کميته شخصيت هاي برجسته‌اي مانند «ايمن نور» عضويت دارند. يکي از روزنامه هاي مصري به نقل از اين برنده جايزه شيمي نوبل نوشت: وي به مردم مصر پيشنهاد داده است شورايي به نام شوراي خبرگان تشکيل شود تا قانون اساسي جديد مصر را تدوين کنند.
«حمدين صباحي»: او يک سياستمدار ملي‌گرا در مصر است و رهبري حزب «کرامه» را در اين کشور بر عهده دارد. اين حزب هيچ گاه به طور رسمي مجوز فعاليت از سوي دولت مصر دريافت نکرده و در سال 2005 به نمايندگي پارلمان مصر برگزیده شد. «صباحي» در نظر داشت در انتخابات رياست جمهوري همان سال نيز شرکت کند اما بعداً از اين کار صرف نظر کرد. انتظار مي رفت که وي براي شرکت در انتخابات رياست جمهوري اتي مصر ثبت نام کند.گفتنی است، هر چند اکنون نمی توان به خوبی و قطعیت آینده سیاسی مصر را تحلیل کرد، اضاع کنونی حکایت از آن دارد که «مبارک» در هر صورت رفتنی است، اما اینکه ساختار سیاسی موجود نیز تغییر خواهد کرد و یا نه نیاز به زمان بیشتری دارد. با همه، باید منتظر ماند، در روزهای آتی چه جریانی در مصر خواهد توانست قدرت را در دست بگیرد و بر پایه آن، رهبر سیاسی آینده این کشور بزرگ عربی را به دست بگیرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۸
انگیسی ها نظرشون رو البرادعی است بی بی سی همه جا از او به نام البرادعی از مخالفین اصلی مبارک نام میبرد عزیزم زود تصمیم نگیر ... خیلی مونده تا کارشناس بشی !!!! به نظر با ابن کاندیدا ها دولت اگر هم تشکیل شود دوامی نخواهد داشت. نو مصر هرکی بیاد عامل امریکاس شک نکنین غربیا این قدر خر تیستن که بزارن حکومت اسلامی اونجا پابگیره