مصیبت حضرت علی اصغر به روایت مقاتل؛
امام خون سرباز شش ماهه اش را به آسمان پاشید و...
امام حسين عليه السلام على اصغرش را در آغوش گرفت و به سوى قوم رفت، خطاب به قوم فرمود: «شما برادر و فرزندان و يارانم را كشتيد و از آنها جز اين كودك باقى نمانده كه از شدت تشنگى مثل مرغ دهان باز مىكند و مى بندد اين كودك كه گناه ندارد، نزد شما آورده ام تا به او آب بدهيد.»
سرویس فرهنگی «تابناک» ـ هنگامى كه همه ياران و اصحاب امام حسين عليه السلام به شهادت رسيدند، نداى غريبانه امام بلند شد:
«هل من ذاب يذب عن حرم رسول الله ... هل من مغيث يرجوا الله باغثتنا»
«آيا حمايت كنندهاى هست تا از حرم رسول خدا صلى الله عليه و اله و سلم حمايت كند؟ آيا فريادرسى است كه براى اميد ثواب ما را يارى كند؟»
وقتى كه اين ندا به گوش بانوان حرم رسيد، صداى گريه و شيون آنها بلند شد، امام كنار خيمه آمد و به زينب عليها السلام فرمود: فرزند كوچكم را به من بده تا با او وداع كنم، كودك را گرفت، همين كه خواست ببوسد حرمله تيرى به سوى گلوى نازك او رها كرد، آن تير به گلوى او اصابت نمود، و سرش را ذبح كرد.
كه در اين باره سيد حلى می گويد:
«و منعطفا اهوى لتقبيل طفله فقبل منه قبله السهم منحرا»
يعنى: «امام حسين عليه السلام براى بوسيدن كودك شيرخوار خود خم شد، اما تير قبل از امام بر گلوگاه او بوسه داد.»
امام آن كودك را به زينب عليها السلام داد و فرمود: او را نگهدار، و دستش را زير گلوى كودك گرفت، پر از خون شد، آن خون را به طرف آسمان پاشيد و گفت:
«هون ما نزل بى انه بعين الله تعالى»
يعنى: «چون خداوند اين منظره را مى بيند، آنچه از اين مصيبت بر من وارد شد برايم آسان است.»
و در احتجاج آمده: «امام حسين عليه السلام از اسب پياده شد و (در كنار خيمه يا پشت خيمه) با غلاف شمشيرش قبرى كند و كودكش را به خونش رنگين نموده و دفن كرد.»
مشهور است كه على اصغر شش ماهه بود، مادرش حضرت رباب دختر امرءالقيس است و على اصغر با سكينه از جانب مادر نيز برادر و خواهر بودند.
در مورد نام اين طفل، علامه مجلسى در جلاء العيون مى گويد: «بعضى او را على اصغر مى نامند.»
در كتاب منتخب التواريخ نقل شده که در يكى از زيارات عاشورا آمده:
«و على ولدك على الاصغر الذى فجعت به»
یعنی: «و سلام بر فرزند تو على اصغر كه در مورد او مصيبت سختى بر تو وارد شد.»
امام حسين عليه السلام نزد خواهرش ام كلثوم (زينب صغرى) آمد و به او فرمود: اى خواهر! تو را در مورد نگهدارى كودك شيرخوارم، سفارش مى كنم، زيرا او كودك شش ماهه است و مراقبت نياز دارد.
ام كلثوم عرض كرد: برادرم، اين كودك سه روز است كه آب نياشاميده، از این قوم براى او شربت آبى بگير.
امام حسين عليه السلام على اصغرش را در آغوش گرفت و به سوى قوم رفت، خطاب به قوم فرمود: «شما برادر و فرزندان و يارانم را كشتيد و از آنها جز اين كودك باقى نمانده كه از شدت تشنگى مثل مرغ دهان باز مىكند و مى بندد اين كودك كه گناه ندارد، نزد شما آورده ام تا به او آب بدهيد.»
«يا قوم ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل ا ما ترونه كيف يتلظى عطشا»
یعنی: «اى قوم اگر به من رحم نمى كنيد به اين كودك رحم كنيد، آيا او را نمى بينيد كه چگونه از شدت و حرارت تشنگى، دهان را باز و بسته مىكند؟»
هنوز سخن امام تمام نشده بود، به اشاره عمر سعد، حرملة بن كاهل اسدى گلوى نازك او را هدف تير سه شعبه اش قرار داد كه تير به گلو اصابت كرد؛
«فذبح الطفل من الوريد، او من الاذن الى الاذن»
یعنی: «از شريان چپ تا شريان راست على اصغر بريده شد، و يا از گوش تا گوش او ذبح گرديد»
«فاتى به نحو اللئام مناديا يا قوم هل قلب لهذا يخشع فرماه حرمله بسهم فى الحشا بيد الحتوف و القى من لا يجزع»
يعنى: «پس آن كودك را به سوى قوم پست آورد، در حالى كه صدا مى زد: اى قوم، آيا دلى هست كه از خدا بترسد و بر اين كودك توجه نمايد؟ به جاى جواب، حرمله تيرى بر كمان نهاد و آن كودكى را كه از شدت ضعف و عطش قدرت بى تابى نداشت هدف تير قرار داد.»
مصيبت جگر سوز على اصغر به قدرى بر امام حسين عليه السلام سخت بود كه آن حضرت در حالى كه گريه مىكرد، به خدا متوجه شد و عرض كرد: «خدايا خودت بين ما و اين قوم داورى كن، آنها ما را دعوت كردند تا ما را يارى كنند ولى به كشتن ما اقدام مىكنند.»
از جانب آسمان ندائى شنيد:
«يا حسين دعه فان له مرضعا فى الجنه»
«اى حسين در فكر اصغر نباش، هم اكنون دايه اى در بهشت براى شير دادن به او آماده است»
اين ندا، نداى دلدارى به حسين عليه السلام بود، تا بتواند فاجعه غم بار مصيبت علی اصغر را تحمل كند.
و دليل ديگر بر شدت سختى اين مصيبت اينكه:
امام حسين عليه السلام هنگامى كه به شهادت رسيد، سكينه كنار پيكرهاى شهداء آمد و گريه كرد تا بي هوش شد، امام حسين عليه السلام در عالم بى هوشى به سكينه اشعارى آموخت تا براى شيعيان بخواند، دو شعر از آن اشعار اين است:
«ليتكم فى يوم عاشورا جمعا تنظرونى كيف استسقى لطفلى فابوا ان يرحمونى و سقوه سهم بغى عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد اركان الحجون»
یعنی: «اى كاش در روز عاشورا همه شما بوديد و مى ديديد كه چگونه براى كودكم طلب آب كردم، قوم به من رحم نكرد، و به جاى آب گوارا، كودكم را با تير (خون) ظلم سيراب كردند، اين حادثه آنچنان جانسوز و سخت و طاقت فرسا است كه پايه هاى كوه هاى مكه را خراب كرد.»
«هل من ذاب يذب عن حرم رسول الله ... هل من مغيث يرجوا الله باغثتنا»
«آيا حمايت كنندهاى هست تا از حرم رسول خدا صلى الله عليه و اله و سلم حمايت كند؟ آيا فريادرسى است كه براى اميد ثواب ما را يارى كند؟»
وقتى كه اين ندا به گوش بانوان حرم رسيد، صداى گريه و شيون آنها بلند شد، امام كنار خيمه آمد و به زينب عليها السلام فرمود: فرزند كوچكم را به من بده تا با او وداع كنم، كودك را گرفت، همين كه خواست ببوسد حرمله تيرى به سوى گلوى نازك او رها كرد، آن تير به گلوى او اصابت نمود، و سرش را ذبح كرد.
كه در اين باره سيد حلى می گويد:
«و منعطفا اهوى لتقبيل طفله فقبل منه قبله السهم منحرا»
يعنى: «امام حسين عليه السلام براى بوسيدن كودك شيرخوار خود خم شد، اما تير قبل از امام بر گلوگاه او بوسه داد.»
امام آن كودك را به زينب عليها السلام داد و فرمود: او را نگهدار، و دستش را زير گلوى كودك گرفت، پر از خون شد، آن خون را به طرف آسمان پاشيد و گفت:
«هون ما نزل بى انه بعين الله تعالى»
يعنى: «چون خداوند اين منظره را مى بيند، آنچه از اين مصيبت بر من وارد شد برايم آسان است.»
و در احتجاج آمده: «امام حسين عليه السلام از اسب پياده شد و (در كنار خيمه يا پشت خيمه) با غلاف شمشيرش قبرى كند و كودكش را به خونش رنگين نموده و دفن كرد.»
مشهور است كه على اصغر شش ماهه بود، مادرش حضرت رباب دختر امرءالقيس است و على اصغر با سكينه از جانب مادر نيز برادر و خواهر بودند.
در مورد نام اين طفل، علامه مجلسى در جلاء العيون مى گويد: «بعضى او را على اصغر مى نامند.»
در كتاب منتخب التواريخ نقل شده که در يكى از زيارات عاشورا آمده:
«و على ولدك على الاصغر الذى فجعت به»
یعنی: «و سلام بر فرزند تو على اصغر كه در مورد او مصيبت سختى بر تو وارد شد.»
امام حسين عليه السلام نزد خواهرش ام كلثوم (زينب صغرى) آمد و به او فرمود: اى خواهر! تو را در مورد نگهدارى كودك شيرخوارم، سفارش مى كنم، زيرا او كودك شش ماهه است و مراقبت نياز دارد.
ام كلثوم عرض كرد: برادرم، اين كودك سه روز است كه آب نياشاميده، از این قوم براى او شربت آبى بگير.
امام حسين عليه السلام على اصغرش را در آغوش گرفت و به سوى قوم رفت، خطاب به قوم فرمود: «شما برادر و فرزندان و يارانم را كشتيد و از آنها جز اين كودك باقى نمانده كه از شدت تشنگى مثل مرغ دهان باز مىكند و مى بندد اين كودك كه گناه ندارد، نزد شما آورده ام تا به او آب بدهيد.»
«يا قوم ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل ا ما ترونه كيف يتلظى عطشا»
یعنی: «اى قوم اگر به من رحم نمى كنيد به اين كودك رحم كنيد، آيا او را نمى بينيد كه چگونه از شدت و حرارت تشنگى، دهان را باز و بسته مىكند؟»
هنوز سخن امام تمام نشده بود، به اشاره عمر سعد، حرملة بن كاهل اسدى گلوى نازك او را هدف تير سه شعبه اش قرار داد كه تير به گلو اصابت كرد؛
«فذبح الطفل من الوريد، او من الاذن الى الاذن»
یعنی: «از شريان چپ تا شريان راست على اصغر بريده شد، و يا از گوش تا گوش او ذبح گرديد»
«فاتى به نحو اللئام مناديا يا قوم هل قلب لهذا يخشع فرماه حرمله بسهم فى الحشا بيد الحتوف و القى من لا يجزع»
يعنى: «پس آن كودك را به سوى قوم پست آورد، در حالى كه صدا مى زد: اى قوم، آيا دلى هست كه از خدا بترسد و بر اين كودك توجه نمايد؟ به جاى جواب، حرمله تيرى بر كمان نهاد و آن كودكى را كه از شدت ضعف و عطش قدرت بى تابى نداشت هدف تير قرار داد.»
مصيبت جگر سوز على اصغر به قدرى بر امام حسين عليه السلام سخت بود كه آن حضرت در حالى كه گريه مىكرد، به خدا متوجه شد و عرض كرد: «خدايا خودت بين ما و اين قوم داورى كن، آنها ما را دعوت كردند تا ما را يارى كنند ولى به كشتن ما اقدام مىكنند.»
از جانب آسمان ندائى شنيد:
«يا حسين دعه فان له مرضعا فى الجنه»
«اى حسين در فكر اصغر نباش، هم اكنون دايه اى در بهشت براى شير دادن به او آماده است»
اين ندا، نداى دلدارى به حسين عليه السلام بود، تا بتواند فاجعه غم بار مصيبت علی اصغر را تحمل كند.
و دليل ديگر بر شدت سختى اين مصيبت اينكه:
امام حسين عليه السلام هنگامى كه به شهادت رسيد، سكينه كنار پيكرهاى شهداء آمد و گريه كرد تا بي هوش شد، امام حسين عليه السلام در عالم بى هوشى به سكينه اشعارى آموخت تا براى شيعيان بخواند، دو شعر از آن اشعار اين است:
«ليتكم فى يوم عاشورا جمعا تنظرونى كيف استسقى لطفلى فابوا ان يرحمونى و سقوه سهم بغى عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد اركان الحجون»
یعنی: «اى كاش در روز عاشورا همه شما بوديد و مى ديديد كه چگونه براى كودكم طلب آب كردم، قوم به من رحم نكرد، و به جاى آب گوارا، كودكم را با تير (خون) ظلم سيراب كردند، اين حادثه آنچنان جانسوز و سخت و طاقت فرسا است كه پايه هاى كوه هاى مكه را خراب كرد.»
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۹۶
مرسی خیلی خوب بود.. با خوندن این متن به یاد دریای گناهان خودم افتادم ... واقعا چه لجاجتی در وجود انسان هست !! اهل گریه و ادعا جامعه دینداری ندارم , ولی گریه کردم.
ممنون
سر و جان من فدای حسین و آل حسین بسیار جانگداز بود ... نحن من انصارک يبن رسول اللهلبيک لبيک
لعنت بر یزید و یزیدیان زمان بن الحسن ,روحی فداک -کی میشود بیایید و انتقام بگیرید ؟ فکر نمی کنم کسی تاب و تحمل چنین مصیبتی را داشته باشد. ليتكم فى يوم عاشورا جمعا تنظرونىكيف استسقى لطفلى فابوا ان يرحمونى
و سقوه سهم بغى عوض الماء المعين
يا لرزء و مصاب هد اركان الحجون
سلام خدا ورسولش بر علی اصغر (ع) التماس دعا السلام علیک یا مولای یا سید الشهدا یالیتنی کنت معک یوم عاشورا فاذب عن حرمک و اکون من المستشهدین بین یدیک باید بدانیم که پیام امام حسین (ع)فقط برای یک مقطع خاص از تاریخ نیست،بلکه پیام امام برای طول تاریخ بشریت است و هماره باید دین خدا را یاری کرد و حسین (ع) را یاری نمود. سلام بر علي اصغر حسين يا باب الحوائج .
سلام خدا بر حسین(ع) و لعنت الله علی اعداهم اجمعین. جانم فدای علی اصغر حسین ع فدای مظلومیت خاندان علی ع مانی
انشالله امام حسین همه مارا به علی اصغر خود ببخشد .واقعا" مصیبت جان گدازی هست خدایا بحق شیر خواره امام حسین همه شیر خوارگان را درپناه خودت محفوظ بفرما. لعنت همیشگی خدا بر یزد وعبید ا...وهرمله «و سلام بر فرزند تو على اصغر كه در مورد او مصيبت سختى بر تو وارد شد.» سلام بر شما ای حسین پسر علی (ع) لعنت بر يزيديان وامصیبتا از این غم بزرگ. دلمان کباب شد. لعنت خدا بر حرمله و حرمله های زمان.حرمله هایی که به کودکان غزه رحم نکردند. الهي الهي الهي من بميرم براي حسين جگرم پاره پاره شد بميرم براي تو اي سالار شهيدان عالم - جانم به فدايت گفته اند یکی از مراجع وقتی این بیت را شنید ، از شدت غم بیهوش شد : ز ضرب تیر چنان دست و پای خود گم کرد که خواست گریه کند در عوض تبسم کرد . لعنت خدا بر دشمنان اهل بیت علیهم السلام . التماس دعا السلام علي الحسين . و سيعلم الذين ظلمو اي منقلب ينقلبون هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق.ثبت است بر جریده عالم دوام ما.
ای حسین آنچه که در نینوا برتو گذشت درتاریخ ثبت گردید وتا الان که چهارده قرن و اندی از آن می گذرد وتا شیعه پدر بزگوارتان حضرت علی (ع) بوده وهست،نخواهد گذاشت که این واقعه واین مصیبت عظمی فراموش شود.تا روزی که قائم آل محمد(ص)و یگانه منجی عالم بشریت،حضرت ولی عصر(عج) با ظهورش جهان را از تمام پلیدیها و ضلم و بی عدالتی پاک وانتقام هر آنچه که در کربلا برتو گذشت،ازهمانها(یزید،عمرسعد،شمر ملعون و...لعنت الله علیهم اجمعین)و از یزیدیان زمان در سراسر دنیا که این مصیبتها را بر سر ملتهای مظلوم وستمدیده فلسطین وعراق و افغانستان و...می آورند،بستاند.و به راستی که وعده خداوند نزدیک است. پس همگی برای تعجیل درظهورش دست دعا بر آستان مقدسش دراز کرده و می گوییم (اللهم عجل لولیک الحجت ابن الحسن ع).
التماس دعا.یاحق
جانم به فدایت اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَالْمَوْتُورَ
این نظر را که امام حسین (ع) برای طفلش از دشمن آب خواسته باشد است قلب همه انبیا و اولیا و شیعیان و در راس همه امام زمان (ع)، برای مصیبت دردانه نازنین ابا عبدالله سوزان است. ان شاء الله مورد عنایت حضرت علی اصغر (ع) باشیم... پدر و مادر و فرزندان ما به فدای تو ای ابا عبدالله السلام عليك يا ابا عبداله (ع) و علي الارواح التي حلت بفنائك واقعا تشکر اجر همتون با سیدالشهدا خیلی خیلی غمگین شدم و دلم شکست و اشکم سرازیر شدولی این یادتو رفت که در مقتل وقتی حضرت حسین تنها بود خانم بی بی فاطمه زهرا از غیب ندا میداد : عزیز مادر . غریب مادر . مظلوم مادر
ای جان و روحم به فدای تو حسین جان
حافظ براي اين صحنه روز عاشورا شعري را با اين مطلع سروده است بلبلي برگ گلي خوش در منقار داشت
و اندر آن شور و نوا خوش ناله هاي زار داشت
خواندن كل شعر را به همه دوستان توصيه ميكنم
حسین جان , قربان تمامی مظلومیتت . بابي انت و امي يا اباعبدالله سر و جان من و دو فرزندم فداي حسين و اهل بيتش در محفلی شنیدم علمای بزرگ اسلام وقتی گره کور به کارشان می افتاد متوسل به حضرت علی اصغر باب الحوائج می شدند من اولین بار که نعمت گریستن بر مصیبت امام حسین نصیبم شد در مجلس روضه حضرت علی اصغر بودم و هیچگاه این معجزه و لطف حضرت علی اصغر را فراموش نخواهم کرد. ياحسين گفتن اسان است ولي با حسين بودن سخت است خدايا مارا با حسين محشور گردان جانم فدای اصغر شش ماهه حسین من این مصیبت را خوب درک می کنم چون خودم یک پسر شش ماهه دارم و می دانم که گرسنگی و تشنگی طفل شیرخواره چیست بمیرم برای مادر علی اصغر چه کشید در آن وقت که فرزندش را غرق خون دید . زبان حال امام حسین علیه السلام ، تقدیم به روح بلند حضرت آقای حق شناس :من ماندم تنهای تنها
من ماندم تنها میان سیل غمها
آخر مرا شرمنده کردی
آبی نخوردی و به رویم خنده کردی پسرم
ای حرمله آتش بگیری
کردی مرا اینسان دچار سر به زیری
من ماندم تنهای تنها
من ماندم تنها میان سیل غمها مادرم
سیل غمها
یک گل کجا این همه لشکر بی مروت بی مروت
اصغر کجا تیر سه شعبه بی مروت بی مروت
ای حرمله آتش بگیری ، کردی مرا اینسان دچار سربه زیری ...
ازصحنه های جنگی زیادننویسیداینجوری جامعه خشن می شود...خون را که نبایدباخون شست...ممنون ازتوجه تان جانم فدای حسین ( ع ) لعنت بر یزیدیان آن زمان و این زمان سلام بر باب الحوائج علی اصغر سلام بر حسینی های زمان و لعنت خدا بر یزیدیان زمان، لعنت خدا بر صدام و آریل شارون و ....