با میانجی‌گری میان ونزوئلا، غزه و ایران، قطر از قدرت نرم به حضور مستقیم در میدان تغییر مسیر داده است.

چین به ایران در دور زدن تحریم‌ها کمک کرده و گزارش شده در بازسازی توان نظامی ایران پس از عملیات اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۴ و «جنگ دوازده‌روزه» در ژوئن ۲۰۲۵ نقش داشته است.

هدف ایران فعلاً همان است: باقی ماندن در آستانه هسته‌ای. اما خطوط قرمز آن در زمینه همکاری و حداقل سطح غنی‌سازی سخت‌تر شده است.

دکتر «مارک کاتز» معتقد است بدترین سناریو برای روسیه نه دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، بلکه نزدیکی ایران و آمریکا بود. 

همکاری ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی که بر اساس توافق قاهره تحت مدالیته جدید شروع شده بود متعاقب فعال شدن مکانیسم ماشه به گونه‌ای دیگر خواهد بود.

«مارک فیتزپاتریک» معتقد است استیو ویتکاف خوش‌بین ابدی است که همیشه تلاش می‌کند بهترین تفسیر ممکن را از تحولات ارائه دهد. این نوع خوش‌بینی می‌تواند برای دیپلماسی مفید باشد.

پروفسور «پل پیلار» معتقد است در حال حاضر تمرکز دولت ترامپ پیگیری آتش بس غزه و جنگ اوکراین است نه موضوع ایران.

بعید است ایران غنی‌سازی داخلی خود را متوقف کند، اما یک رویکرد احتمالی می‌تواند تشکیل یک شرکت مشترک در خارج از کشور با سرمایه‌گذاری کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس باشد.

«تریتا پارسی» معتقد است اگر ترامپ دیپلماسی را به معنای تسلیم ایران تعریف کند، این نه موفق خواهد شد و نه حتی به عنوان دیپلماسی - یا حتی یک «معامله».

روابط چین و ایران که در روایت‌های خارجی اغلب بیش از حد بزرگ‌نمایی می‌شود، بهتر است به‌عنوان نمونه‌ای از عملگرایی محدود، نه یک اتحاد راهبردی، درک شود.

«سید رضا صدرالحسینی» معتقد است سفر مشاور امنیت ملی عراق به ایران در این مقطع زمانی بسیار حائز اهمیت است.

جعفر قنادباشی معتقد است رژیم صهیونیستی از تمام خطوط قرمز عبور کرده و این موضوع در درازمدت باعث همگرایی بیشتر بین کشورهای اسلامی برای پایان دادن به تعرضات بین المللی این رژیم خواهد شد.

آمریکا در حالی از امکان حصول به یک راه حل دیپلماتیک بلندمدت با ایران سخن می‌گوید که تهران معتقد است در آستانه یک روند مذاکراتی با آمریکا قرار ندارد.

حتی اگر آتش‌بس میان اسرائیل و حماس پابرجا بماند، مشکل اسرائیل با انصارالله یمن (حوثی ها) بعید است از بین برود.

یک اندیشکده آمریکایی در تحلیلی نوشت: آتش‌بس غزه می‌تواند فرصت دیگری برای ایران جهت مذاکره با آمریکا فراهم کند.

اگر همکاری میان هند و چین تقویت شود، اهمیت راهبردی بندر چابهار ایران افزایش می‌یابد و مسیر تجاری جایگزینی برای انتقال کالا‌های هندی به آسیای مرکزی از طریق افغانستان فراهم می‌شود.