نخبگان حاکم و افکار عمومی ترکیه از تغییر نظام در ایران — به‌ویژه اگر به‌دست اسرائیل یا آمریکا باشد — حمایت نمی‌کنند.

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به وضوح «دکترین کارتر» در سال ۱۹۸۰ مبنی بر «نفت در برابر امنیت» را در منطقه خلیج فارس تضعیف می‌کند.

هدف اصلی تجاوز اسرائیل، بی‌اعتبار ساختن نخبگان حاکم در ایران و جایگزینی آنها با رهبری دست‌نشانده‌ای است که برنامه هسته‌ای ایران را عقب‌نشینی دهد، توان نظامی آن را به‌طور نظام‌مند کاهش دهد و سلطه اسرائیل در منطقه را بپذیرد.

نه‌تنها سوریه در میانه‌های ژوئن جنگ اسرائیل با ایران را محکوم نکرد، بلکه دمشق به اسرائیلی‌ها اجازه داد تا از حریم هوایی سوریه برای انجام «عملیات شیر خیزان» استفاده کنند.

مدرس سیاست بین‌الملل دانشگاه تهران معتقد است ایران بدون داشتن طرحی جامع، عملیاتی و مبتنی بر محاسبات دقیق وارد مذاکره نشود.

درگیری میان قبیله «هرکی» با حکومت اقلیم کردستان در عراق می‌تواند به گفته ناظران به سراسر این اقلیم تسری یابد.

توازن قدرت در منطقه به‌طرز خشونت‌آمیزی دگرگون شده است و برای عراق دشوار خواهد بود که از کشیده شدن به این آشوب جلوگیری کند.

اگرچه ترکیه همچنان با اقدامات نظامی گسترده اسرائیلی علیه ایران مخالف است، اما رویکرد آن روی جلوگیری دیپلماتیک و اقتصادی از هسته‌ای شدن تهران متمرکز است.

تهدید به ترور مقامات سیاسی، در تعارض با حقوق بین‌المللی نظیر «کنوانسیون چهارم ژنو»، «پروتکل الحاقی اول» و اصول حقوق بشردوستانه است.

«سید هادی سید افقهی» معتقد است آمریکا و اسرائیل با حمله مستقیم به ایران «شمشیر داموکلس» خود را عملی کردند لذا مذاکره جدی با آمریکا دیگر ممکن نیست.

مقامات آمریکایی از برگزاری دور جدید مذاکرات با ایران بعد از تجاوز نظامی به حریم ایران خبر می‌دهند.

اگرچه روسیه و چین در سیاست‌های ضد آمریکایی خود همراهی ایران را مفید می‌بینند ولی همراهی آنها با ایران در این زمینه در جایی است که منافع آنها دنبال شود.

برخی از مقام‌های آمریکایی از «محور» کشور‌های ضد آمریکایی سخن گفته‌اند، اما جنگ آمریکا و اسرائیل با ایران، محدودیت‌های این تصور را آشکار کرده است.

امارات و عربستان سعودی به صورت علنی و خصوصی به آمریکا برای آتش‌بس در جنگ اسرائیل و ایران فشار آوردند.

یک روزنامه انگلیسی مدعی است وزیر خارجه تهران برای دیدار با فرستاده ترامپ در اسلو آماده می‌شود، علیرغم مخالفت تندرو‌های ایران.

به رسمیت شناختن رسمی حکومت طالبان توسط کرملین می‌تواند کشور‌های دیگر را نیز به پذیرش حکومت طالبان ترغیب کند، به‌ویژه چین، کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس و جمهوری‌های آسیای مرکزی.