اگر قصد احترام به افکار عمومی را داشت باید هیئتهای منصفه در دادگاهها را برقرار میکرد نه اینکه خبرنگار راه بیفته دور خیابانها و از مردم راجع به حکمی نظر خواهی کنه.پخش اینگونه اعترافات آن هم از رسانه ای که با پول همین مردم تغذیه میشه.دادگاههای غیر علنی که به اسم امنیتی بودن متهم حتی قادر به داشتن وکیل منتخب خودش هم نباشه
اعترافات تلویزیونی یعنی اینکه متهم زیر نوعی شکنجه روحی روانی درهم شکسته شده است و خلاف قانون اساسی است. معمولا هم مردم خیلی قبول نمی کنند . چرا دادگاه متهمان ازاد برگزار نمی شود؟ دیگر جای هیچ شبه های نمی ماند