مردم و کادر پزشگی چه گناهی دارند بابا وقتی کشور چین با اون عظمت یک شهر را قرنطینه کرد دولت ما هم باید اینکار را در مورد قم انجام می داد حتما باید کل کشور درگیر بشوند و همه ملت نگران و آواره داروخانه ها و درمانگاهها بشوند!

البته به جای این سوال باید عملکرد دولتمردان پرسیده می شد نه پرستاران و کادر بیمارستان

پزشکان عزیز حواستون باشه بدون امکانات لازم هیچ دلیلی نداره خدمت ارائه بدید...اولین شرط کمک،اینه که شرایط برای ارائه خدمت ایمن باشه وگرنه خودتون هم مبتلا میشید و علاوه بر اینکه جان خودتون و خانوادتون رو به خطر میندازید،دیگران رو هم مبتلا میکنید و یه نفر از نیروی کار هم کم میشه.....و فراموش نکنید جریان کرونا که فروکش کرد باز شما تبدیل میشید به همون هیولاهای خون آشامی که از خون مردم تغذیه میکنید،..این تشکرا از سر ترس جونه و بی ارزشه،در حد وظیفه عمل کنید نه بیشتر نه کمتر،نیازی به تشکر هیچ کس هم نیست.

اگه خوب بود از متخصصان چینی نمی خواستند بیان

میدونید مشکل اصلی کجاست؟
فرض کنید شاخص رفاه و امنیت اقتصادی‌،سلامت سیاسی مسائل اجتماعی، فرهنگی، علمی ، هنری، ورزشی، شفافیت مالی و سلامت اقتصادی، بهداشتی و خلاصه همه معیارهای تشخیص یک جامعه پیشرفته رو عدد ۱۰۰ در نظر بگیریم، در خوشبینانه ترین حالت ـما روی عدد ۱۰ خواهیم بود. در چنین شرایطی وقتی بحران هایی مثل سیل و زلزله و بیماری در کشور ما رخ میده تبدیل به یک فاجعه انسانی میشه و اون شاخص مثلا میره روی عدد ۲، و به دلیل سومدیریت مسیولین گاهی تا چند سال طول میکشه شرایط به حالت عادی برگرده و وفتی اون شاخص بعد از چند سال دوباره روی عدد ۱۰ قرار گرفت برای خودمون سوت و هورا میکشیم که از این بحران به سلامت عبور کردیم.
ای کاش به جای دیدن برگ و ساقه ریشه ها رو ببینیم

مسئولی بر کاری گمارده شد.هیچ نظارت درستی بر نحوه عملکرد و یا وقوع فساد احتمالی از طرفش نبود.هیچکس نخواست تخصص و سطح اطلاعات و سواد وی را در مورد آن کار جویا شود.وقتی پرسیده شد که چطوری این مسئول بر این کار گمارده شده، گفتند:«خب معلوم است.او خداترس است و اهل بی‌توجهی به مردم و فساد نیست!»
در ایران، مدیریت علمی و مدرن و متداول در جهان جای خود را به چند کلمه زیبا داده است.
در مورد پزشکان و پرستاران هم مشابه چنین حرفی گفته می‌شود که آنها اهل فداکاری و ایثار هستند و یا می‌خواهند کار کنند ولی امکانات نیست!
اگر امکانات نیست و واقعاً هم نیست، پس چرا پزشکان و جامعه پزشکی تاکنون اعتراضی نکرده‌اند و حرفی نزده‌اند.این خودش نوعی کوتاهی و قصور نسبت به مردم است.ایثار و فداکاری خوب است ولی وقتی خودشان کرونا می‌گیرند و متأسفانه می‌میرند و یا خانه‌نشین می‌شوند به چه درد مردم می‌خورد؟
باید کلمات زیبا و تعارفات بی‌جا را کنار بگذاریم.باید در ایران یک مدیریت همه‌جانبه‌نگر و قوی به وجود آید که همچون یک ساعت کار کند و ایران را به پیش ببرد.

زبان قاصر از وصف ابن جوانمردی

من همسرم متخصص عفونی است و خط مقدم این مبارزه الحق و النصاف درود بر شرفش

پزشکان و پرستاران ایثارگرانه تلاش میکنند
متاسفانه خیلی از این پرستارها یا شرکتی و قراردادی هستند و یا اگر رسمی هستند فاقد پست سازمانی
آقایان مدیران محترم علوم پزشکی و بهداشت و درمان چرا به این پرستاران فاقد پست تا به حال پستی داده نشده ؟
و یا اگر این پست ها بلا تصدی حفظ شده اند آیا این ظلم آشکار در حق این پرستاران محسوب نمی شود؟
اگر این پست ها به کسان دیگر داده شده پس متصدیان این پست های پرستاری در این وضعیت بحرانی کجا تشریف دارند؟

الان موقع این حرفها نیست. مراکز درمانی قبل از شیوع کرونا هم وضعیت مناسبی نداشتند. پزشکان هم مسئول این وضع نیستند. اگر کسی هم نخواهد جان خود و خانواده اش را در این اوضاع وانفسا به خطر بیندازد حق دارد. چون شرایط غیر عادی و امکانات بسیار ناچیز است باید از آنها که در این شرایط کار می کنند قدردانی کرد. در ضمن من پزشک نیستم. فقط انصاف هم چیز خوبی است.

مردم عزیزانشون در بیمارستانها بستری هستند ولی بعضی از این نظرات انگیزه کادر درمان را از بین میبرد. اونها هم خانواده دارند و نگران هستند.